بیماری کندن مو

amamam نوشته است:

سلام جناب دکتر صادقی
من از حدود 4 سالگی موهای سرم را می کنم، یا گره می زنم و بعد می کنم، خیلی خواستم این عادت را ترک کنم، اما نتوانستم، وقتی فکرم مشغول است و می خواهم کار مهمی انجام دهم، مدام موهای خودم را می کنم، اما نمی گذارم موی سرم خالی شود
اما خیلی نگرانم، می خواهم این عادت را ترک کنم، لطفا قرصی را معرفی می کنید تا استفاده کنم
جناب دکتر،

1- من اگر قرصی را بخورم، به آن قرص معتاد نمی شوم و آن قرص عوارض ندارد؟
2- ضمنا من اگر بعدا بچه دار بشوم، این بیماری ارثی نیست؟
3- من تمایلی ندارم که حضورا پیش دکتر بروم، شما فرموده بودید که با روش رفتار شناختی می توان این عادت را ترک کرد لطف می کنید کمی در مورد روش رفتار شناختی برای من توضیح بدهید. و اگر حتما باید به پیش دکتر بروم، یک دکتر خوب معرفی نمایید لطفا
4- ضمنا تارهای موی من خیلی نازک است علتش کندن موهایم می باشد؟
جناب دکتر،
اکثر فامیل های من وقتی من را می بینند، می گویند تو دختر بچه بودی موهایت را می کندی، من از اینکه به من این حرف را میزنند ناراحت می شوم، چگونه به آنها این موضوع را تفهیم کنم، نگران این هستم که بعد از ازدواج هم جلوی خانواده همسرم این حرف را بزنند.

ببخشید خیلی سوال کردم
ممنون

سلام

تريكوتيلومانيا یا وسواس کندن مو بیشتر درمان رفتاری و روانشناختی زیر نظر روانشناس و روانپزشک داره تا درمان دارویی و خلاصه هردرمانی باید تحت نظر پزشک صورت بگیره شما هم بهتره به روانشناس مراجعه کنید . اینجا و از طریق اینترنت نمیشه خیلی برای شما کاری انجام داد . در درمان رفتار شناختي شما به كمك پزشكتان ضمن غلبه بر استرس و اضطراب ، عاملي كه باعث ايجاد رفتار كندن مو مي‌شود  را پیدا می کنید و از طریق کار کردن روی این عامل بیماری بهبود مي‌يابند . البته اگر درمقابل اسم روانشناس و روانپزشک جبهه می گیرید می تونید به یک متخصص پوست و مو هم مراجعه کنید تا راهنماییتون کنند .
این بیماری جزو بیماری های ارثی نیست .

در مورد خانواده تون هم بنظر من یکبار جدی باهاشون صحبت کنید و بهشون بگید که اینحرف شما رو آزار میده به احتمال زیاد رعایت می کنند . منظورم از جدی با داد و بیداد نبود . در فضایی جدی و با رعایت اصول احترام و ...




کندن مو (Trichotillomania)
این حالت یک اختلال تکانشی است که در آن فرد موهای سر ، ابرو ، مژه و سایر قسمتهای بدن خود را می کند به طوری که ناحیه ای بدون مو ایجاد می شود . رفتار تکانشی به صورتی است که فرد بر اثر یک عامل برنگیزاننده به طور ناخدآگاه به سمت رفتار خاص ( کندن مو ) سوق پیدا می کند و با انجام آن عمل از تنش فرد کاسته می شود .

نام بیماری ریشه یونانی دارد (Thrix به معنای مو ، Tillein به معنای کندن و Mania به معنای دیوانگی ) .به نظر می رسد ۱ تا ۲ درصد جمعیت به این اختلال دچار باشند به طوری که در حال حاضر۴ تا ۱۱ میلیون نفر در آمریکا به اختلال مبتلا هستند .

چه افرادی مبتلا می شوند؟
این اختلال بیشتر، افراد در سنین قبل یا اوایل نوجوانی را گرفتار می کند . ولی می تواند بچه های یک ساله و سلمندان هفتاد ساله را نیر دچار کند . در مطالعات حدود ۹۰ درصد مبتلایان را خانمها تشکیل می دهند ولی به نظر می رسد مردان بخاطر عدم مراجعه برای درمان در مطالعات حضور نداشته اند .

يک بيماري رواني است که درآن فرد به طور عادتي موهاي خود را مي کند. اين بيماري در پسربچه‌ها شايعتر از دختر بچه‌ها است، حال آنکه در افراد بالغ خانمها بيش از آقايان مبتلا مي‌شوند. حداکثر شيوع در دختر خانمهاي نوجوان ۱۲ تا ۱۷ سال است. عادت کندن مو به طور تدريجي و ناآگاهانه دربيمار شروع مي‌شودو ممکن است تا جايي که منجر به کندن تمام موهاي سر شود ادامه يابد.اين بيماران غالبا” کندن مو را انکار نمي‌کنند ولي قادر به کنترل عمل خود نيستند. درمعاينه‌ي موهاي قطع شده به فواصل متفاوتي از پوست سر ديده مي‌شود و پوست سراز سلامت کامل برخوردار است. حاشيه‌‌ي موها معمولا” دست نخورده است و در مرکز به شکل کاسه‌يي موها قطع‌شده‌اند. اين بيماران بايد تحت درمان‌هاي روان‌پزشکي قرارگيرند.

فرد گرفتار بیشتر موی چه مناطقی را می کند؟
اگرچه علایم از نظر شدت ، مکان کندن مو و پاسخ به درمان در افراد متفاوت می باشد ولی اکثر بیماران موی سر خود را می کنند به طوری که در طی مدت زمان طولانی ناحیه ای بدون مو ایجاد می شود ( این ناحیه بدون مو می تواند ابرو ، موی ناحیه تناسلی یا زیر بغل باشد ) . در برخی افراد این عمل کم بوده و اختلالی در کارکرد فرد ایجاد نمی کند ولی در بعضی موارد بسیار شدید بوده و کارکرد فرد را مختل می کند.


عامل ايجاد این حالت چیست؟

دانشمندان دانشگاه «دوك» انگليس، ژن عامل ايجاد يك ناراحتى عصبى كه افراد را به كندن موهاى خود مجبور می‌كند، كشف كردند.

اين ژن موجب ناراحتى عصبى موسوم به «تريكوتيلومانيا (Trichotillomania) ‬» در افراد می‌شود و افراد مبتلا به اين بيمارى موهاى خود را با زور می‌كنند.

اين ناراحتى با نشانه‌هاى ديگرى از قبيل هيجان، افسردگى و اختلال وسواس اجبارى يا سندروم «تورت
(Tourette)‬» همراه است.

افراد مبتلا به اين ناراحتى موهاى خود را از دست می‌دهند و قسمتهايى از سر آنان طاس می‌شود، اما اين افراد اغلب عادت خود را پنهان می‌كنند.

با مشخص شدن منشاء ژنتيكى اين بيمارى پزشكان بهتر قادر به درمان آن خواهند بود.

پژوهشگران دراين تحقيق، ژن موسوم به «SLITKR١» ‬را كه پيش از اين با سندروم تورت مرتبط دانسته شده بود، مورد مطالعه بيشترى قرار دادند.

آنان دريافتند كه دو نمونه جهش يافته اين ژن در بيماران مبتلا به تريكوتيلومانيا متدوال‌تر است.

هرچند درصد كمى از بيماران مبتلا به اين ناراحتى داراى اين ژنها بوده‌اند، اما دانشمندان معتقدند كه اين كشف بزرگى است زيرا ناراحتى مزبور می‌تواند ريشه بيولوژيك داشته باشد.


يافته علمى پژوهشگران دانشگاه «دوك» در نشريه «روانپزشكى مولكولى (Molecular Psychiatry)‬» به چاپ رسيده است.
طی دهه گذشته تحقیقات بسیار وسیعی برای درمان این اختلال انجام شده است ولی تا به حال درمانی که برای تمامی مبتلایان کارساز باشد پیدا نشده است . برخی از درمانهایی که انجام می شود به شرح زیر می باشد :

زمان شروع علائم و ارتباط با بیماریهای دیگر:

استرس‌هاي‌ رواني‌ در شروع‌ تريكوتيلومانيا نقش‌ دارند. بيماري‌ افسردگي‌ با تريكوتيلومانيا ارتباط‌ زيادي‌ دارد و بسياري‌ از افراد دچار اين‌ حالت‌ از افسردگي‌ رنج‌ مي‌برند.

در رابطه باتريكوتيلومانيا  طبقه بندی درستی از طرف روانپزشکان انجام نشده.. اما بعضی روانپزشکان آن را بصورت یک اختلال وسواسی-جبری  در بالغین طبقه بندی میکنند. همچنین بالا بودن شیوع در بالغین مبتلا به اضطراب و اختلالات خلقی ثابت شده است.

شکایات ممکن است در ابتدا در طی دوره های غیر فعال در کلاس درس, در خین تماشای تلویزیون, یا در بستر هنگاهی که هنوز  به خواب نرفته است بروز کنند. والدین به ندرت این رفتار را می بینند. در بسیاری از کودکان تریکوتیلومانیا با بستری شدن در بیمارستان با مداخلات طبی, مشکلات خانه یا مشکلات مدرسه شروع میشود. مواردی نیز با حسادت شدید بین خواهر و برادر ها, یک رابطه مختل بین والدین و کودک, و عقب ماندگی ذهنی, رخ میدهند. در تریکوتیلومانیاهائی که در سنین بلوغ یابزرگسالی شروع میشود, میزان بروز و همراه بودن با بیماری روانی وسواس واضح و شدید بیشتر است.
درمان رفتاری شناختی :

در نوع این درمان عاملی که باعث ایجاد رفتار کندن مو می شود را پیدا کرده و به فرد آموزش می دهند که رفتاری جایگزین را در هنگام ایجاد آن عامل انجام دهد . این درمان می بایست توسط فرد متخصص انجام شود تا بهترین بهره را بدهد . بسیاری از افراد با تغییرات ساده مثل بانداژ کردن انگشتان یا یادداشت موارد کندن مو و یا تغییر مکانی که باعث ایجاد این رفتار می شود ، بهبود می یابند.
درمان دارویی :
داروهای بسیاری در درمان این اختلال به کار گرفته شده است که بیشترین آنها متعلق به دسته دارویی مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) می باشد . معروفترین دارو در این دسته فلوکستین یا پروزاک (Prozac) است . برخی بیماران با استفاده از این دارو به کلی کندن مو را کنار گذاشته اند و برخی نیز به کلی آن را بی اثر دانسته اند. به هر روی دارو درمانی نیز می بایست تحت نظر مستقیم متخصص انجام گیرد .

بحث دارویی:
بسیاری از بیماران از نظر روانشناسی وضعیت ثابت و پایداری دارند. و تنها نیازمند این هستند که مشکل آنها توسط یک پزشک فهمیده یا والدین مورد بحث قرار گیرد. بسیاری از این موارد به طور خود بخود بهبود می یابند. به والدین معمولا توصیه میشه که توجه کودک را در زمان کشیدن مو منحرف کنند و این مشکل را قبول کرده و پشتیبان باشند. و نقش قضاوت کننده و تنبیه کننده نداشته باشند. بیماران با درگیری وسیع یا آنهائی که در این عادت باقی بمانند باید از نظر روانپزشکی ارزیابی شوند. تاثیر نسبی و فواید طولانی مدت درمانهای داروئی و رفتاری ثابت نشده است. به نظر می رسد که کلومیپرامین clomipramine در درمان کوتاه مدت تریکوتیلومانیا موثر باشد… اما در یک بررسی بعضی بیماران پس از سه ماه پی گیری در حالی که هنوز دارو را با سطح موثر قبلی در یافت میکرده اند دچار عود شدند. بیمارانی که بوسیله فلوکسیتین floxitine یا همان prozac در یک تجربه ۱۶ هفته آزاد درمان شدند بطور چشمگیری بهبودی داشتند.

سایر درمانها نظیر ایجاد گروهای پشتیبان ، تغییر رژیم غذایی ، هیپنوتیزم و تغییر مکان نیز موثر بوده است .

گرچه براي‌ درمان‌ تريكوتيلومانيا مي‌توان‌ از داروهاي‌ ضد افسردگي‌ و همچنين‌ رفتار درماني‌ استفاده‌ كرد. ا اما ما به‌ شما توصيه‌ مي‌كنيم‌ براي‌ درمان‌ حتما به‌ يك‌ روان‌پزشك‌ مراجعه‌ كنيد


منبع : سایت پزشکان بدون مرز

خیلی جالب بود ممنون از توضیحتون
آیا رفتارهای مالیخولیایی دیگه مثل جویدن ناخن یا کندن پوست سر و ... هم جزء همین دسته اختلالات هستند یا اونها برخلاف کندن موی سر ریشه‌ی ژنتیکی ندارن؟

سلام
دوست عزیزم این جریانات همونطور که گفته شد ممکنه ژنتیک باشند اما اغلب ارثی نیستند
بله جویدن ناخن هم یک رفتار عصبی ست که بیشتر از درمان دارویی درمان رفتار شناختی دارد

amamam نوشته است:

سلام جناب دکتر صادقی
من از حدود 4 سالگی موهای سرم را می کنم، یا گره می زنم و بعد می کنم، خیلی خواستم این عادت را ترک کنم، اما نتوانستم، وقتی فکرم مشغول است و می خواهم کار مهمی انجام دهم، مدام موهای خودم را می کنم، اما نمی گذارم موی سرم خالی شود
اما خیلی نگرانم، می خواهم این عادت را ترک کنم، لطفا قرصی را معرفی می کنید تا استفاده کنم
جناب دکتر،

1- من اگر قرصی را بخورم، به آن قرص معتاد نمی شوم و آن قرص عوارض ندارد؟
2- ضمنا من اگر بعدا بچه دار بشوم، این بیماری ارثی نیست؟
3- من تمایلی ندارم که حضورا پیش دکتر بروم، شما فرموده بودید که با روش رفتار شناختی می توان این عادت را ترک کرد لطف می کنید کمی در مورد روش رفتار شناختی برای من توضیح بدهید. و اگر حتما باید به پیش دکتر بروم، یک دکتر خوب معرفی نمایید لطفا
4- ضمنا تارهای موی من خیلی نازک است علتش کندن موهایم می باشد؟
جناب دکتر،
اکثر فامیل های من وقتی من را می بینند، می گویند تو دختر بچه بودی موهایت را می کندی، من از اینکه به من این حرف را میزنند ناراحت می شوم، چگونه به آنها این موضوع را تفهیم کنم، نگران این هستم که بعد از ازدواج هم جلوی خانواده همسرم این حرف را بزنند.

ببخشید خیلی سوال کردم
ممنون

   عزیزم
در مورد یاداوری های فامیلها و دوستانتون باید خدمتتون عرض کنم که اونها حتما قصد آزار شما را دارند چون هر کسی میدونه یاداوری مسائل بد یا اشتباه کسی مخصوصا در جمع کار بدی هست که این مشکل فقط خاص شما نیست و همه داریم کسانی را که در کنارمون دائما مانند پتکی این اتفاقات را یادآوری کنند.
پس یکی از آرامش هایی که الان قطعا گرفتید این هست که فهمیدید این مشکل برای همه پیش میاد.
اما ارامش دوم اینکه معمولا یک چنینی افرادی حتی بر خلاف ظاهر خونسرد یا مهربونشون بیمارند و می خواهند عقده های خودشون را با دیگر ازاری رفع کنند. پس با وجود اینکه شما چنین کاری را میکردید یا میکنید زیاد نگران نشید اونها از شما بیمارترند.
اما راه درمان
تنها چیزی که من میتونم خدمت شما بگم این هست که خوب بدانید همیشه اتفاقاتی هست که ادم را ناراحت کند یا نگران از بازگو شدن ان مطلب در هنگامی که فردی مثل همسر در کنارمان حضور دارد. هست.
شما باید دو کار را یاد بگیرید تا همیشه در مقابل این اتفاقات بهترین عکس العمل را نشان دهید
کار اول اینکه جواب عاقلانه ای به او بدهید دوم اینکه اگر جوابی نیافتید کاملا بی خیال شوید غم نخورید چون بر خلاف تصور اینگونه افراد بسیار باهوشند و چون متوجه ازار دادن خود میشوند به این کار دست میزنند.
پس اگر کسی گفت یادته بچه بودی این کارو میکردی شما کاملا خونسرد ریلکس و حتی با لبخند بگید حالا خوبه خودت میگی وقتی بچه بودم حالا که بزرگ شدم.

می خوای منم بگم بچه بودی چکار میکردی و اگر سنش بیشتر از این حرفها بود بگو ای کاش منم بچگیتو میدیدم برات داشتم اما خونسردیه تو حتما به مرور زمان او را سر جاش مینشاند.
عزیزم نمیگم همه اما بیشتر مردم عادتهای غلط زیاد دارند که حتی با کمک همسرشون در اینده رفعش میکنند بدون همه انطور به تو مینگنرند که تو میخواهی دیده شوی پس در مقابل این برخوردها قوی باش و ضعف از خودت نشان نده همین خودش شروعی برای ترک عادت غلطت هست
موفق باشی.

سلام دوست عزیز...من هم مثل شما از بچه گی این عادت را داشتم ولی الان خیلی خیلی بهتر شدم..من هرگاه که وسوسه میشم و دستم را به سرم میبرم زود خودم را مشغول کار دیگه ای میکنم مثلا به جای بازی با موهای سرم با نخ ور میرم... یا هرکار دیگه ای که دستم رو مشغول کنه و از فکر کندن مو دورم کنه!!
شما هم بهتره به کارهای هنری یا نوشتن یا هر کاری که دستتان را مشغول کند بپردازید...من کاملا شما را در این ضمینه درک میکنم ولی بهترین کمک اینه که خودت بخوای و جلوشو بگیری...به این فکر کن که آخرش چی؟؟جز اینکه سرت خالی میشه و موهای سالمتو از دست میدی هیچ فایده ای بهت نمیرسونه!!
خودت و مشغول کارهای دیگه کن!!

سلام
مرسی جناب دکتر
مرسی دوستان
صحبت های شما به من خیلی روحیه داد و سعی می کنم کلا این عادتم رو از یین ببرم. از همین الان شروع می کنم.

ممنون

اگر منظورتون از جناب دکتر
من بودم
باید بگم به جون مادرم من دکتر نیستم :دی

و البته با قاطعیت دوست خوبم bluesea هم نمی تونم بگم که کسانی که از بچگیت تعریف می کنن حتما دنبال آزارت هستند ، بعضی وقتا این رفتار واقعا نا آگاهانه س
اما بازهم می تونی از طریقی که راهنمایی کردند کمک بگیری تا از شر این داستان خلاص بشی و اینو بدون هرقدر در این مورد حساسیت بخرج بدی احتمال اینکه بدتر رووت زوم کنند هست !

سلام
من یک ذره گیج شدم. چون تازه عضو سایت شدم. دقیقا نمی دونم روندش چه طوریه؟
وقتی درمورد بیماری سوال می کنی مگه دکتر رهام صادقی پاسخت را نمی دهد. آخه شما گفتید که دکتر نیستید.
و از کجا یابد متوجه بشی کی برات پیغام گذاشته؟
یک سوال دیگر هم دارم دکتر رهام صادقی خانم هستند یا آقا؟

ممنون

سلام
اینجا تنها یک پزشک دارند آنهم آقای دکتر صادقی هستند که بنا به دلایلی تا آخر سال احتمال درگیر کاراشون هستند و کمتر به تالار سر می زنند البته تاجایی که می دونم به کارکرد تالار نظارت دارند و هراز گاهی وقتی لازم باشه خودشون هم زحمت می کشند و نظرتخصصیشون رو اعلام می کنند و شما می تونید منتظر نظر دکتر هم باشید که البته در این مورد خاص شما بعید می دونم ایشون هم بیشتر از این چیزی توصیه کنند
قطعا از لحاظ علمی ایشون پاسخهای بهتر و دقیق تری برای شما دارند اما بعید می دونم در دنیای مجازی و پشت کامپیوتر کسی بیشتر از همین توصیه هایی که شد به شما بکنه