نخوابيدن بچه تو اتاق خودش

سلام اقاي دكتر رهام
من دختري پنج ساله دارم كه تا چند وقت قبل شبها پيش خودمان ميخوابيد ولي من وهمسرم ميخواهيم كه اوراعادت دهيم كه در اتاق خودش بخوابد ولي در اين كار ناموفق بوده ايم برايش داستان خونديم پيشش خوابديم اتاق رارنگ اميزي كرديم تغيير دكور وتختخواب داديم ولي نشد كه نشد هر روز موقعي كه نزديك شب ميشه بهونه مگيره همش ميخواهد از خونه بره بيرون گريه ميكنه كه من پيش شما ميخوابم واگر در بيرون خوابش ببره بعدا ببريم تواتاقش ميخوابه ولي يكي دوساعت بعد كه چشم باز كنه مياد از اتاقش بيرون وميخوابه روي زمين كنار ما ديگه چيزي به فكرمون نميرسه احساس ميكنم از اتاقش ميترسه ولي توي روز مير به اتاقش اسببازي برميداره وبازي ميكنه ولي توي اتاقش نميمونه

5908 نوشته است: سلام اقاي دكتر رهام
من دختري پنج ساله دارم كه تا چند وقت قبل شبها پيش خودمان ميخوابيد ولي من وهمسرم ميخواهيم كه اوراعادت دهيم كه در اتاق خودش بخوابد ولي در اين كار ناموفق بوده ايم برايش داستان خونديم پيشش خوابديم اتاق رارنگ اميزي كرديم تغيير دكور وتختخواب داديم ولي نشد كه نشد هر روز موقعي كه نزديك شب ميشه بهونه مگيره همش ميخواهد از خونه بره بيرون گريه ميكنه كه من پيش شما ميخوابم واگر در بيرون خوابش ببره بعدا ببريم تواتاقش ميخوابه ولي يكي دوساعت بعد كه چشم باز كنه مياد از اتاقش بيرون وميخوابه روي زمين كنار ما ديگه چيزي به فكرمون نميرسه احساس ميكنم از اتاقش ميترسه ولي توي روز مير به اتاقش اسببازي برميداره وبازي ميكنه ولي توي اتاقش نميمونه

با سلام
دوست عزیز هیچ چیزی اندازه این کیف نداره که بری تو رختخواب گرم و نرم مامان و بابات بخوابی این یه حس نرمالی هست
ادمها وقتی بزرگ هم میشوند اینو دوست دارند مخصوصا اگر پدر و مادر خوبی داشته باشند و رابطه ی اونها با هم خوب باشه
پس بدونید این یک حس نیاز هست که به دخترتون ارامش میده و احساس امنیت
اما اینو بدونید که برای از بین بردن وابستگی کودک سن خاصی تعریف شده که اگر از زمان بگذرد و دیر عمل کنید باید وقت زیادی بگذارید تا عادت بدش درست بشه
پس شما با حفظ ارامش و خونسردی و جدیت این کارو بکنید سن جدا کردن کودک نرمالش بعد از 2.5 است شما کمی دیر اقدام کردی پس بهتر اینه که موقع خواب کودک رو به اتاقش ببرید پیشش بخواید و براش قصه بگید
اما یکیتون و اون کسی که کمتر بهش وابسته ست
ممکنه به شما یا مادرش وابسته تر باشه
به والدی که کمتر وابسته هست
یک مدت از خوب شیرینتون باید بزنیذ و فرصت به دخترتون بدید بعد ایشون عادت میکنه تو اتاقش بخوابه با یکیتون و میفهمه جای اون یکی از والد اینجا نیست
قصه هاتون هم در باب رفتارهای خوب یک بچه ی خوب باشه نه اینکه بگید یک دختر بدی بود شبها تو جاش نمیخوابید لولول امد خوردش
بگید یک دختر خوب از صبح تا شب چه میکنه مثل تو
بعدش که خوابش برد برید سرجاتون
حتما میاد سراغتون اما دستشو بگیرید بگید بریم با هم تا من کمکت کنم سر جات بخوابی
این جریان بارها تکرار میشه و شما با صبوری عمل کنید خودش خسته میشه
بدونید شرط تربیت صبوری هست فقط و فقط
نترسونیدش دعوا نکنید توبیخ نکنید تشویق هم به حدش فقط با ارامش کار درست را انجام دهید ایشون فهمیده شما کوتاه میایید پافشاری میکنه
حالا شما کوتاه نیایید تا ایشون کوتاه بیاد این روش رو در پیش بگیرید برای همه خواسته های منطقی جواب میگیرید

برای اینکه عادات درست خوابیدن رابه کودکتان یاد دهید، به بایدها و نبایدهای زیر توجه کنید:

بایدها:

- زمان خوابیدن را برای او به زمانی مخصوص تبدیل کنید. که او بتواند در محیطی آرام، دلپذیر و پر از عشق بخوابد. ولی در عین اینکه فضا را برای او دلپذیر می کنید ولی باید با او قاطع نیز باشید که او بداند نمی تواند 1 ساعت را در تختش بیدارباشد و شما را وادار به قصه گفتن یا کتاب خواندن کند. هر برنامۀ روتینی که برای خواب او در نظر می گیرید به همان بچسبید و هنگامی که روتین را انجام دادید چراغ را خاموش کرده و اجازه دهید که کودکتان خودش به خواب رود.

- برای تنظیم ساعت خواب کودک دقت بسیار به خرج دهید. سر شب مراقب حرکات او و علایمی که به شما می دهد باشید. هر زمان که حس کردید کودکتان خسته به نظر می آید و حرکات و بازی هایش کند شده اند، همان زمان او را برای خواب آماده کنید. سعی کنید این زمان را هر شب تقریباً ثابت نگه دارید. قبل از اینکه او به مرحلۀ خستگی زیاد برسد او را برای خوابیدن آماده کنید در غیر این صورت یا او دوباره سرحال شده و یا بخاطر خواب آلودگی بداخلاق شده و سخت تر می خوابد.

- سعی کنید برنامۀ روزانۀ او را ثابت و با برنامه ریزی نگه دارید. وقتی که ساعت بیدار شدن، غذا خوردن، بازی کردن و سابر برنامه های او معلوم باشد، کودک احساس امنیت و راحتی می کند. این راحتی خیال به بهتر خوابیدن او در شب نیز کمک می کند. کودکان از اینکه بدانند چه در انتظارشان است و چه برنامه ای در روز دارند فراغ خیال پیدا می کنند.

- او را به یک برنامۀ روتین پیش از خواب عادت دهید. این برنامه نباید زیاد طولانی باشد و سعی کنید آنرا در اطاقی که کودک قرار است بخوابد انجام دهید. این روتین می تواند شامل دادن یک لیوان شیر با شاید یک خوراکی سبک، مسواک زدن دندانها، یک بازی آرام و بی سر و صدا مانند انجام یک پازل، پوشیدن لباس خواب و در نهایت رفتن به تخت وخواندن یک کتاب باشد.

- مطمین شوید که برنامۀ روتین کودکتان به گونه ای است که در هر کجا بتوانید آنرا پیاده کنید. به این ترتیب در مسافرت و یا اگر تصمیم بگیرید شب را بیرون از منزل باشید دچار مشکل نمی شوید.

- سعی کنید تختخواب کودکتان را خلوت نگه دارید و از انباشتن انواع عروسک و یا اسباب بازی های دیگر در تختش خودداری کنید. تختخواب باید محیطی محرک برای خوابیدن باشد نه اینکه کودک را بیشتر به بازی کردن تحریک کند. اگر کودکتان از عروسک و یا خرس خاصی برای آرام شدن و کمک برای خواب استفاده می کند، تنها همان عروسک را در تختش قرار دهید.

- سعی کنید در طول روز برای فرزندتان بازی ها و فعالیت های مختلف را برنامه ریزی کنید تا او در طول روز انرژی هایش را تخلیه کند و در هنگام شب خسته باشد. بخصوص او را در معرض هوای آزاد قرار دهید زیراکه هوای آزاد متابولیسم کودک را سریع تر می کند که این خود می تواند باعث تخلیۀ بهتر انرژی کودک شود.

- از نور به نفع خودتان استفاده کنید. در زمان غروب که وقت خواب کودک فرا می رسد نور اطاق را کم کرده و پرده ها را بکشید. اما در طول روز تا جاییکه می توانید او را در معرض نور زیاد قرار دهید. بدین ترتیب مغز او ساعت بیولوژیکی بدنش را به طور درست تنظیم می کند تا شبها خواب و روزها بیدار باشد.

نبایدها:

- هیچگاه کودکتان را با شیشه شیر نخوابانید. با اینکه بسیاری از کودکان با مکیدن شیشه آرام شده و به خواب می روند ولی اینکار باعث ایجاد پوسیدگی در دندانها و خرابی آنها می شود. ابتدا شیر و یا هر غذای دیگری که می خواهید پیش از خواب بدهید به او بدهید سپس بعداز مسواک زدن او را در تختش قرار دهید.

- هیچگاه فرستادن به تختخواب را به عنوان تهدید یا تنبیه استفاده نکنید. بعنوان مثال اگر کودکتان به حرفتان گوش نکرد به او نگویید حالا باید بری تو تختت تنها بمونی. تختخواب باید یک محل امن و دوست داشتنی برای کودک باشد که در آن آرامش بگیرد.

- از دادن نوشیدنیها و غذاهایی که دارای کافیین هستند به کودک خودداری کنید. برخی از این موارد عبارتند از: نوشابه های گازدار، شکلات و چای. خوردن این تنقلات حتی در اوایل روز هم می تواند خواب کودک را مختل کند.

- اجازه ندهید کودکتان در طول روز بیشتر از یک تا دو ساعت تلویزیون تماشا کند. نزدیک زمان خواب او تلویزیون رابه طور کامل خاموش کنید.

- تحقیقات نشان می دهد که کودکانی که در اطاق خود تلویزیون دارند بیشتر از سایر کودکان دچار اختلال در خواب می شوند. از قرار دادن تلویزیون در اطاق خواب کودک جداً خودداری کنید.

با رعایت موارد بالا و ایجاد برنامۀ روتین منظم برای کودکتانمی توانید او را به درست و مناسب خوابیدن عادت دهید.


منبع : نی نی لند

با سلام و تشکر فراوان از سایت بسیارعالیتون

مشکلی که من دارم در ارتباط با پسرم اینه که :
پسرم سه سال و هشت ماهشه تقریبا 6 ماه پیش که خواستم جداش کنم و تو اتاقخودش بخوابونمش بسیار ترسو شده بود ،شبا تو خواب با گریه بیدار  می شد بااینکه من خودم تقریبا چندین شب کنارش خوابیدم و شبهای دیگه هم کنارش میخوابیدم تا خوابش ببره بعد می رفتم تو اتاق خودم، این رفتارهاشو که دیدمدوباره آوردمش پیش خودمون،خیلی حالش خوب شد و ترس ازش بیرون رفت، یک ماهپیش دوباره تلاش کردم که تو اتاق خودش بخوابونمش اما حالا مشکلی که خوردماینه که وقتی چراغو خاموش می کنم که بخوابیم بعد از 5 دقیقه می گه من دارممی رم پیش بابا بخوابم و با هیچ ترفندی نمی تونم تو اتاق خودش نگهش دارم،حتی دو سه شب باباش رفت پیشش خوابید منتها باز به باباش گفته بود من دارممی رم پیش مامان بخوابم و تو اتاق خودش نمونده بود واقعا نمی دونم چهراهکاری باید پیش بگیرم!با اینکه اتاقشو بسیار شاد درست کردم که خوشش بیادمنتها .....
ممنون میشم اگه راهنماییم کنید که باید چطوری علاقه مندش کنم که تو اتاق خودش بمونه.
با سپاس فراوان

سلام دوست عزیز

من هم با این مشکل مواجه بودم اما با روشهای زیر اون رو حل کردم امیدوارم مفید باشه
ابتدا شبهای اول پسرم توی تختش میخوابید و من پایین تخت روی زمین (نه توی تخت)وقتی خوابش میبرد می رفتم معمولا وسط شب 2 یا3 بار بیدار میشد ویا گریه میکرد یا می یومد پیش ما ومن دوباره بدون دعوا همون کار را تکرار میکردم بعد از 4یا5 شب به جای خوابیدن پایین تخت فاصله را زیاد کردم یعنی کنار در اتاق  دراز میکشیدم ومثل قبل عمل میکردم وبعداز چند روز من توی تخت خودم میخوابیدم البته اگر بتونید کاری کنید که از اتاقش شما را ببینه بهتره فقط نکته مهم  اینکه به هیچ وجه از قانون تو توی تخت خودت و من توی تخت خودم باید بخوابم کوتاه نیایید حتی من شبهای اول در اتاق را میبستم وکنارش پایین تخت میخوابیدم تا نتونه بره بیرون در ضمن یک چراغ خواب با رنگ لامپی که دوست داره و نسبتا اتاق را روشن کنه براش بگذارید من تجربه کردم که اگر قاطع رفتار کنم بچه میفهمه که با گریه کردن کاری از پیش نمیبره وحرف وقانون مامان بابا یکی هست وعوض نمیشه موفق باشید

سلام ordibhesht4

باور كن بچه ها موجودات بسيار باهوش و با اراده ايي هستند. اگر اونها رو از چيزي كه بهش عادت دارند يا دوستش دارند بخواي جدا كني اگر بتونن زمين وزمان رو به هم ميدوزند تا به اون چيزي كه مي خواند برسند گريه كردن ،جيغ كشيدن، كوبيدن پا به زمين، قهر كردن ، شكستن يا پاره كردن تا حتي بعضي مواقع دست به اعتصاب غذا زدن و... هر كاري كه به ذهنشون برسه انجام ميدند تا مامان وبابا رو وادار به انجام كاري بكنند كه خودشون مي خواند. وتنها راه برخورد با اينگونه رفتارها وحتي براي جلوگيري از تشديد اين كارها برخورد قاطع پدر ومادر است، منظورم من از قاطعيت خشونت نيست بلكه با رفتار ملايم اما مشخص (يعني هر دقيقه اين قوانين رو تغيير نديد.)بايد به وي قوانين هر كار را به آنها از همان بچگي ياد داد ودر ضمن هماهنگي بين رفتار پدر و مادر مسئله خيلي مهميه چون اگه يك طرف بخواد به بچه ياد بده كه تو تخت خودش بخوابه واون طرف به خاطر گريه هاي بچه نتونه تحمل كنه و به قولي به دل بچه بخواد راه بياد اون موقع وضع بهتر كه نميشه هيچ بدتر هم ميشه چون اون موقع است كه بچه ياد ميگيره از اختلاف والدينش چه طور به نفع خودش استفاده كنه.روشي رو هم كه خانوم tanaz-2 گفتند هم روشيه كه خيلي از روانشناسان كودك اون رو پيشنهاد ميدند.

به اميد شادي تمام هم ميهنانم

سلام دوستان
ممنونم از راهنماییتون
همیشه شاد باشید