وسواس به آب

خدمت همگی دوستان عزیزم

خاله ای دارم که حدود 55 سال سن دارن.
ایشون مدت زمان زیادی هست که درگیر وسواس هستن.
اونم وسواس به آب و شستشو....

حمام ایشون تقریبا بیشتر از 30 ساعت طول می کشه و زمان استفاده شون از توالت حدود 3 ساعت طول می کشه.
این روند تقریبا 20 سالی هست که جریان داره و ایشون اصلا قبول ندارن که این کارها رو کنار بذارن..
وقتی از توالت یا حمام بیرون می یان، پاهاشون رو با جوراب و دستهاشون رو با دستکش های یکبار مصرف می پوشونن که پوستشون با جایی تماس نداشته باشه.
ایشون تنها زندگی می کنه. همسرش سالهاست که فوت کرده یعنی تقریبا قبل از شروع وسواس ایشون.
فرزندهاشون هم به خاطر همین مساله ایشون رو ترک کردن چون واقعا سیستم زندگی شون به هم ریخته شده بود.

سوال من این نیست که آیا راه درمانی هست یا نه؟ چون یقین دارم در این دنیای بزرگ فقط مرگ چاره ای نداره.
سوال من اینه که در این سنی که ایشون دارن آیا روش های درمانی و روانشناسی روشون جواب می ده یا نه؟
می خوام خودم شخصا قدم جلو بگذارم و ایشون رو از این وسواس رهایی ببخشم..
و به همین دلیل به کمک و همفکری و راهنمایی های شما عزیزان نیاز دارم...
خوشحال می شم نظرات شما رو بخونم.

راه حل هايي براي بهبود وسواس

اختلالات وسواسي – اجباري
از ديرباز يکي از پيچيده ترين و مقاوم ترين اختلالات نوروتيک (عصبي) شناخته شده و بدون مراجعه به متخصص به آساني درمان پذير نيست. برخي اقدامات اوليه که به بهبود نسبي اين مشکل کمک مي کند، به شرح زير است:

الف) روش حساسيت زدايي: با اين روش از اضطراب ها و تشويش هاي خود کم کنيد تا نياز به واکنش جانشيني که به نظر آرام بخش مي آيد، نداشته باشيد.

ب) روش نيت متضاد: شخص وسواسي بايد سعي کند در ذهن، خود را با موقعيت هاي گوناگوني که از آنها مي ترسد روبه رو سازد، يعني به صورت ارادي بالاترين اشتباه يا شکست را در ذهن مجسم نمايد و به خود تلقين کند در بدترين شرايط هم اتفاق مهمي نخواهد افتاد.(جتی بتونید به صورت عملی با اون مواجه کنید)

ج) روش اشباع سازي: آدم وسواسي بايد افکار وسواس گونه خود را پشت سر هم برزبان آورد يا آن را روي يک صفحه کاغذ بنويسد تا غيرمنطقي بودنش به او ثابت شود.

د) روش مواجهه: آدم وسواسي بايد به اشيايي که به نظرش آلوده مي آيد دائما دست بزند. اين روش معمولا در درمان وسواس ناشي از ترس هاي ناشناخته هم موثر است.

ه) تقويت اعتماد به نفس و توجه شديد به ارزش ها: هر قدر اعتماد به نفس بيشتر شود، اضطراب هاي ناشي از وسواس هاي فکري کاهش مي يابد.

و) تغيير آب و هوا، محيط زندگي، محل کار: زندگي در جمع و حشر و نشر با آدم ها در فرونشاندن اضطراب هاي ناشي از وسواس فکري موثر است.

شيوه هاي رهايي از وسواس فکري در تصميم گيري
1 ) هنگام تصميم گيري به خود ترديد راه ندهيد. اجازه ندهيد افکار منفي بر شما مسلط شود وگرنه نمي توانيد هيچ کاري انجام بدهيد. بايد هميشه ديدي مثبت نسبت به توانايي هاي خود داشته باشيد.
2 ) اگر از عواقب احتمالي تصميم خود هراس داشته باشيد، قادر به تصميم گيري نخواهيد بود، فکر شکست را از خود دور کنيد تا بتوانيد بر وسواس خويش غلبه کنيد.
3 ) تا زماني که کاملا به اشتباه بودن تصميمتان پي نبرده ايد، آن را تغيير ندهيد. تا رسيدن به نتيجه نهايي حوصله به خرج دهيد هيچ کاري را نيمه کاره رها نکنيد. از اين شاخ به آن شاخ پريدن هيچ حاصلي در بر ندارد.
4 ) اجازه ندهيد ديگران در تصميم گيري شما دخالت کنند، مگر اينکه قصد مشورت داشته باشيد، در هر حال بکوشيد تصميم نهايي را خود بگيريد.
5 ) هيچ گاه عجولانه تصميم نگيريد. ممکن است شکست بخوريد و شکست زمينه وسواس را بيشتر مي کند، به طوري که ديگر قادر به تصميم گيري نخواهيد بود.

توصيه به خانواده ها در مورد بيمار وسواسي
1 ) استرس و موارد بحران وضعيت بيمار را بدتر کرده و احتمال عود را افزايش مي دهد. لذا علي رغم ايجاد مشکلات و آشفتگي در خانواده به واسطه اين بيماري در منزل سعي نمايند فضاي آرامي برقرار باشد.
2 ) بيمار نياز به درک خود از طرف ديگران دارد لذا پايين آوردن انتظارات به طور موقت، مهربان و شکيبا بودن کمک کننده خواهد بود.
3 ) بدانيد بيمار براي رفع اضطراب خود دست به اعمال وسواس گونه مي زند و هيچ کس به اندازه خود او از رفتارهايش متنفر نمي باشد. لذا از قضاوت و يا مسخره نمودن اعمال او حذر نمايند.
4 ) شما درگير رفتارهاي وسواس گونه بيمار نشويد اما حد و حدود اين اعمال بايد به روشني مشخص شده و فرد وسواسي طبق همان محدوديت ها و قواعد عمل نمايد.
5 ) به بيمار جهت ترک اعمال خود فشار وارد نياوريد.
6 ) حرکات رفتاري که براي بيمار بسيار سخت است و قادر به انجام آن نمي باشد به صورت آهسته و در دراز مدت تغيير دهيد و هميشه تغييرات را به بيمار گوشزد نماييد.
7 ) خشونت، تهديد به خودکشي و يا ديگرکشي را جدي بگيريد.
8 ) بايد مواظب اعتمادبه نفس بيمار باشيد و به جاي او تصميم نگيريد ولي در تصميم گيري او را کمک نماييد.
9 ) فعاليت هاي روزانه مثل دويدن، شنا و ورزش هاي گوناگون که باعث صرف انرژي مي شود را زياد نماييد.
10 ) تلاش موفقيت آميز فرد براي موفقيت در برابر وسواس را مورد تشويق قرار دهيد.
11 ) دائم رفتارها و علائم بيماري را زير نظر داشته باشيد درصورت ظهور علائم جديد و علائم عود مسئله را با درمانگر در ميان بگذاريد.
اینا توسط یه روان پزشک نوشته شده بود..
اما تجربه شخصی خودم یه زن عمو دارم همین طوره حتی وقتی من میرفتم و اونم میدونست چقدر تمیزم سریع تا میوه خوردنم تموم میشد یا اب میوه ام میرفت میشست و ضدعفونی میکرد تا وقتی بچه اش به دنیا اومد که الان 9ماهشه اونقدر بهش گفتیم وسواس بودنت به اون منتقل میشه تو اخلاقش اثر میزاره  تا بهتر شد یا اونو در شرایطی قرار میدادیم که نتونه بلند شه کاری کنه و مدام در حال شست وشو باشه ..مثلا تعداد زیادی مهمون میبردیم و کاری میکردیم حس کنه که اگه سریع همه چیزو برنداره بره بشوره هم اتفاقی نمی افته...خدا رو شکر الان دیگه اون طوری نیست و وسواسش بهتر شده

اما درباره روان پزشک جایی خوندم (تو کتاب روان شناسی بالینی )که به این گونه افراد دارویی میدند که بی حال میشند و حوصله ندارند بلند شوند برای شست وشو....این ذهنتیت رو دارند اما حوصله انجام کار رو ندارند...درنتیجه این کارو به دیگران محول میکنند اما بعد از مدتی احساس خجالت میکنند و دیگه از دیگران هم نمیخوان این کارو انجام بدن...یا حتی توی حمام بمونند ...
اول با یه روان پزشک مشورت کنید...

haale نوشته است: خدمت همگی دوستان عزیزم

خاله ای دارم که حدود 55 سال سن دارن.
ایشون مدت زمان زیادی هست که درگیر وسواس هستن.
اونم وسواس به آب و شستشو....

حمام ایشون تقریبا بیشتر از 30 ساعت طول می کشه و زمان استفاده شون از توالت حدود 3 ساعت طول می کشه.
این روند تقریبا 20 سالی هست که جریان داره و ایشون اصلا قبول ندارن که این کارها رو کنار بذارن..
وقتی از توالت یا حمام بیرون می یان، پاهاشون رو با جوراب و دستهاشون رو با دستکش های یکبار مصرف می پوشونن که پوستشون با جایی تماس نداشته باشه.
ایشون تنها زندگی می کنه. همسرش سالهاست که فوت کرده یعنی تقریبا قبل از شروع وسواس ایشون.
فرزندهاشون هم به خاطر همین مساله ایشون رو ترک کردن چون واقعا سیستم زندگی شون به هم ریخته شده بود.

سوال من این نیست که آیا راه درمانی هست یا نه؟ چون یقین دارم در این دنیای بزرگ فقط مرگ چاره ای نداره.
سوال من اینه که در این سنی که ایشون دارن آیا روش های درمانی و روانشناسی روشون جواب می ده یا نه؟
می خوام خودم شخصا قدم جلو بگذارم و ایشون رو از این وسواس رهایی ببخشم..
و به همین دلیل به کمک و همفکری و راهنمایی های شما عزیزان نیاز دارم...
خوشحال می شم نظرات شما رو بخونم.

با سلام
ایشون باید هر چه زود تر از این به یک روانپزشک ببرید و تحت درمان قرار بگیرند.و حتما هم این کار را بکنید.بله وسواس یک بیمار ی هست این هم به این شدت حتما باید درمان بگیرند.اگر قبول ندارد که به نزد پزشک بره بهش نگید که ایشون روانپزشکن.و به هر تلاشی شده ایشون را ببرید حتما و داروهاشون هم باید مصرف کنند.

اين مشکل نيز قابل حل هست و کافی هست که ايشون رو راضی کنيد که با مشاور همکاری کنند

شاداب باشيد