هپاتیتc

سلام ،
در هپاتیت C مهمترین روش انتقال از راه خون است . به کمک آزمایشات غربالگری بر روی خون ، شیوع هپاتیت ناشی از انتقال خون کاهش یافته است ولی به صفر نرسیده است .  هپاتیت C در حال حاضر علت اصلی هپاتیت پس از انتقال خون است . خطر انتقال جنسی و هنگام تولد حدودا 5% می باشد . خطر عفونت هپاتیت C در بین دریافت کنندگان پیوند اعضا و مبتلایان به ایدز بیشتر است . هم اکنون واکسن برای هپاتیت C وجود ندارد ، برای جلوگیری از هپاتیت C باید اقدامات زیر را انجام داد :
1 – عدم استفاده از منابع تجاری خون و استفاده از خون اشخاص داوطلب و نه کسانی که برای گرفتن پول اقدام به اهدا خون می کنند .
2 – غربالگری خون های اهدا شده
3 – استفاده نکردن از خون اهدا کنندگانی که در معرض ایدز بوده و غربالگری از نظر Anti HIV
برای تشخیص می بایست آزمایش خون برای آنتی بادیهای اختصاصی هپاتیت C انجام شود.

هپاتیت C در 85-90% موارد به دنبال فاز حاد ، «مزمن» می شود . بسیاری از افراد مبتلا به هپاتیت C مزمن ، «بدون علامت» بوده و به طور اتفاقی شناسایی می شوند . شایعترین علامت بالینی هپاتیت C مزمن ، احساس خستگی است و زردی به ندرت اتفاق می افتد .
برای درمان در هپاتیت C مزمن دو روش مورد تایید قرار گرفته است که یکی درمان تک دارویی با اینترفرون و دیگری درمان توام اینتر فرون و ریباورین است .