محققان می گویند همسرانی که خشم شان را سرکوب نمی کنند، بیشتر زنده می مانند. نتایج ابتدایی یک نظر خواهی از زوج های متاهل نشان می دهد که زن و شوهرهای ناراضی که خشم خود را پنهان می کنند، زودتر از زوج هایی می میرند که احساسات خود را بیان می کنند.
ارنست هاربورگ، استاد بازنشسته دانشگاه بهداشت عمومی و بخش روان شناسی دانشگاه میشیگان در این مورد می گوید: "مساله کلیدی این است که هنگام بروز اختلاف بدانیم چگونه آن را حل کنیم. اگر این کار را انجام ندهید، اگر خشم خود را پنهان کنید، با آن اشتغال خاطر داشته باشید، در مورد طرف مقابل تان تلخ کام بمانید و این مشکل را حل نکنید، به دردسر می افتید."
این یافته ها پژوهش های قبلی را تایید می کند که بیان کردن خشم رفتاری سالم است؛ برای مثال یک بررسی نشان داد افرادی که خشم خود را بیان می کنند ممکن است حسی از کنترل و خوش بینی نسبت به موقعیت شان پیدا کنند.
در بررسی اخیر پژوهشگران ترکیبی از عوامل را به عنوان علت مرگ و میر بالاتر زوج هایی که خشم خود را ابراز نمی کنند، بیان کرده اند؛ این موارد شامل سرکوب دو طرفه خشم، ارتباط برقرار نکردن (در مورد احساسات و موضوعات) و اشکال در حل مشکلات است که ممکن است عواقب پزشکی داشته باشد. نتیجه این بررسی در ژورنال "ارتباط خانوادگی" منتشر شده است.
هاربورگ و همکاران اش در طول یک دوره 17 ساله 192 زوج متاهل که همسران آن ها در طبقه سنی 35 تا 69 سال قرار داشتند، بر بررسی رفتار تهاجمی که به وسیله شخص مورد تهاجم، ناعادلانه و نامتناسب شمرده شده بود، متمرکز شدند.
هاربورگ بر اساس واکنش های کنار آمدن با خشم این افراد در موقعیت های فرضی، آن ها را در چهار رده قرار داد:
* زوج هایی که هر دو خشم شان را ابراز می کردند،
* زنی که خشم اش را ابراز می کرد و مردی که این کار را نمی کرد،
* شوهری که خشم را ابراز می کرد و زنی که این کار را نمی کرد
* و زن و شوهری که هر دو خشم شان را سرکوب می کردند.
پژوهشگران دریافتند در 26 زوج، یعنی 52 نفر، هر دوی زن و شوهر، خشم شان را سرکوب می کردند. 25 درصد از این افرادی که خشم شان را سرکوب می کردند، در طول دوره بررسی درگذشتند، در حالی که در سایر زوج ها این میزان 12 درصد بود.
در 27 درصد زوج هایی که خشم شان را سرکوب می کردند، یک عضو این زوج در طول بررسی درگذشتند و در 23 درصد این زوج ها هر دوی آن در حین دوره بررسی درگذشتند. در مقایسه در سه گروه دیگر، روی هم تنها 6 درصد هر دوی زوج ها در طول بررسی فوت کردند و همچنین در این سه گروه تنها در 19 درصد موارد یکی از زوج ها در طول بررسی فوت کردند.
این نتایج با وجود این که پژوهشگران عوامل دیگر موثر بر سلامتی مانند سن، سیگار کشیدن، فشار خون، وزن، مشکلات ریوی و خطر بیماری قلبی و تنفسی را در نظر گرفتند، به قوت خود باقی ماند.
هاربورگ می گوید: "این نتایج مقدماتی هستند و گروه او اکنون در حال جمع آوری داده های پیگیری 30 ساله هستند."
منبع: مردمان
ارنست هاربورگ، استاد بازنشسته دانشگاه بهداشت عمومی و بخش روان شناسی دانشگاه میشیگان در این مورد می گوید: "مساله کلیدی این است که هنگام بروز اختلاف بدانیم چگونه آن را حل کنیم. اگر این کار را انجام ندهید، اگر خشم خود را پنهان کنید، با آن اشتغال خاطر داشته باشید، در مورد طرف مقابل تان تلخ کام بمانید و این مشکل را حل نکنید، به دردسر می افتید."
این یافته ها پژوهش های قبلی را تایید می کند که بیان کردن خشم رفتاری سالم است؛ برای مثال یک بررسی نشان داد افرادی که خشم خود را بیان می کنند ممکن است حسی از کنترل و خوش بینی نسبت به موقعیت شان پیدا کنند.
بسیاری از تحقیقات نشان داده اند که خشم سرکوب شده به استرس اضافه کرده و عمر فرد را کوتاه می کند.
در بررسی اخیر پژوهشگران ترکیبی از عوامل را به عنوان علت مرگ و میر بالاتر زوج هایی که خشم خود را ابراز نمی کنند، بیان کرده اند؛ این موارد شامل سرکوب دو طرفه خشم، ارتباط برقرار نکردن (در مورد احساسات و موضوعات) و اشکال در حل مشکلات است که ممکن است عواقب پزشکی داشته باشد. نتیجه این بررسی در ژورنال "ارتباط خانوادگی" منتشر شده است.
هاربورگ و همکاران اش در طول یک دوره 17 ساله 192 زوج متاهل که همسران آن ها در طبقه سنی 35 تا 69 سال قرار داشتند، بر بررسی رفتار تهاجمی که به وسیله شخص مورد تهاجم، ناعادلانه و نامتناسب شمرده شده بود، متمرکز شدند.
هاربورگ بر اساس واکنش های کنار آمدن با خشم این افراد در موقعیت های فرضی، آن ها را در چهار رده قرار داد:
* زوج هایی که هر دو خشم شان را ابراز می کردند،
* زنی که خشم اش را ابراز می کرد و مردی که این کار را نمی کرد،
* شوهری که خشم را ابراز می کرد و زنی که این کار را نمی کرد
* و زن و شوهری که هر دو خشم شان را سرکوب می کردند.
پژوهشگران دریافتند در 26 زوج، یعنی 52 نفر، هر دوی زن و شوهر، خشم شان را سرکوب می کردند. 25 درصد از این افرادی که خشم شان را سرکوب می کردند، در طول دوره بررسی درگذشتند، در حالی که در سایر زوج ها این میزان 12 درصد بود.
در 27 درصد زوج هایی که خشم شان را سرکوب می کردند، یک عضو این زوج در طول بررسی درگذشتند و در 23 درصد این زوج ها هر دوی آن در حین دوره بررسی درگذشتند. در مقایسه در سه گروه دیگر، روی هم تنها 6 درصد هر دوی زوج ها در طول بررسی فوت کردند و همچنین در این سه گروه تنها در 19 درصد موارد یکی از زوج ها در طول بررسی فوت کردند.
این نتایج با وجود این که پژوهشگران عوامل دیگر موثر بر سلامتی مانند سن، سیگار کشیدن، فشار خون، وزن، مشکلات ریوی و خطر بیماری قلبی و تنفسی را در نظر گرفتند، به قوت خود باقی ماند.
هاربورگ می گوید: "این نتایج مقدماتی هستند و گروه او اکنون در حال جمع آوری داده های پیگیری 30 ساله هستند."
منبع: مردمان
شرح موضوع