نتايج يك مطالعه كوچك نشان داد مصرف غذاهايى كه قند كمترى دارد به مراتب بهتر از غذاهاى كم چرب به حفظ سلامت قلب و رگها كمك مى كند.
پژوهشگران دريافتند مصرف كربوهيدرات ها به هر ميزان كه شخص مايل است ولى با شاخص پايين گليسميك در افراد چاق به اندازه رژيم كم چرب با محدوديت كالرى دريافتى در كاهش وزن موثر است.
غذاهاى دارای كربوهيدرات ها با شاخص گليسميك پايين شامل سبزيجات غيرنشاسته اى، ميوه، بنشن، آجيل و لبنيات است و با افزايش ميزان كربوهيدرات ها با شاخص گليسميك پايين ميزان مواد چرب موجود در خون كه باعث بيمارى قلبى عروقى مى شود پايين مى آيد.
همچنين ميزان پروتئين هايى كه در توانايى طبيعى بدن براى تجزيه لخته هاى خون تداخل مى كند كاهش مى يابد. رژيم غذايى كم چرب ميزان اين پروتئين ها را در خون تا حد ابتلا به بيمارى هاى قلبى عروقى افزايش مى دهد.
به نظر مى رسد استفاده از غذاهايى كه شاخص گليسميك پايين دارند در درازمدت هم براى كاهش وزن و هم براى سلامت قلب و عروق به مراتب از رژيم هاى كم چرب بهتر باشد و به اين ترتيب دانشمندان توصيه مى كنند تا مى توانيد كربوهيدرات هايى كه شاخص گليسميك پايين دارند مصرف كنيد. شاخص گليسميك نشان مى دهد چگونه بدن يك كربوهيدرات را سوخت و ساز مى كند.
اين شاخص نشان مى دهد ميزان افزايش قندخون به دنبال مصرف كربوهيدرات چگونه است هرچه مقدار الياف ماده غذايى بيشتر باشد مدت زمان رهاسازى قند و هضم آنها طولانى تر است.
در اين تحقيق تاثير مصرف يك ساله دو رژيم غذايى در ۲۳ جوان چاق بررسى شد. در رژيم غذايى با شاخص گليسميك پايين شركت كنندگان مى توانستند هرچه مى خواستند از اين نوع كربوهيدرات ها مصرف كنند. در اين رژيم غذايى ۴۵ تا ۵۰ درصدكالرى مصرفى از كربوهيدرات و ۳۰ تا ۳۵ درصد از چربى تامين شد.
در رژيم غذايى كم چربى ميزان مصرف روزانه كالرى ۲۵۰ تا ۵۰۰ كالرى در روز كاهش يافت. چربى تا ۳۰ درصد كل دريافتى كاهش يافت و ۵۵ تا ۶۰ درصد كالرى از كربوهيدرات تامين شد. در رژيم با شاخص پايين گليسميك محدوديتى در مصرف كالرى وجود ندارد.
با وجود اين شخص به دليل دير هضم بودن غذاهايى كه شاخص گليسميك پايين دارند احساس گرسنگى نمى كند. احساس سيرى به دنبال مصرف غذاها با شاخص گليسميك پايين سريعتر و طولانى تر از زمانى است كه غذاهايى با شاخص گليسميك بالا استفاده مى شود.
پژوهشگران دريافتند مصرف كربوهيدرات ها به هر ميزان كه شخص مايل است ولى با شاخص پايين گليسميك در افراد چاق به اندازه رژيم كم چرب با محدوديت كالرى دريافتى در كاهش وزن موثر است.
غذاهاى دارای كربوهيدرات ها با شاخص گليسميك پايين شامل سبزيجات غيرنشاسته اى، ميوه، بنشن، آجيل و لبنيات است و با افزايش ميزان كربوهيدرات ها با شاخص گليسميك پايين ميزان مواد چرب موجود در خون كه باعث بيمارى قلبى عروقى مى شود پايين مى آيد.
همچنين ميزان پروتئين هايى كه در توانايى طبيعى بدن براى تجزيه لخته هاى خون تداخل مى كند كاهش مى يابد. رژيم غذايى كم چرب ميزان اين پروتئين ها را در خون تا حد ابتلا به بيمارى هاى قلبى عروقى افزايش مى دهد.
به نظر مى رسد استفاده از غذاهايى كه شاخص گليسميك پايين دارند در درازمدت هم براى كاهش وزن و هم براى سلامت قلب و عروق به مراتب از رژيم هاى كم چرب بهتر باشد و به اين ترتيب دانشمندان توصيه مى كنند تا مى توانيد كربوهيدرات هايى كه شاخص گليسميك پايين دارند مصرف كنيد. شاخص گليسميك نشان مى دهد چگونه بدن يك كربوهيدرات را سوخت و ساز مى كند.
اين شاخص نشان مى دهد ميزان افزايش قندخون به دنبال مصرف كربوهيدرات چگونه است هرچه مقدار الياف ماده غذايى بيشتر باشد مدت زمان رهاسازى قند و هضم آنها طولانى تر است.
در اين تحقيق تاثير مصرف يك ساله دو رژيم غذايى در ۲۳ جوان چاق بررسى شد. در رژيم غذايى با شاخص گليسميك پايين شركت كنندگان مى توانستند هرچه مى خواستند از اين نوع كربوهيدرات ها مصرف كنند. در اين رژيم غذايى ۴۵ تا ۵۰ درصدكالرى مصرفى از كربوهيدرات و ۳۰ تا ۳۵ درصد از چربى تامين شد.
در رژيم غذايى كم چربى ميزان مصرف روزانه كالرى ۲۵۰ تا ۵۰۰ كالرى در روز كاهش يافت. چربى تا ۳۰ درصد كل دريافتى كاهش يافت و ۵۵ تا ۶۰ درصد كالرى از كربوهيدرات تامين شد. در رژيم با شاخص پايين گليسميك محدوديتى در مصرف كالرى وجود ندارد.
با وجود اين شخص به دليل دير هضم بودن غذاهايى كه شاخص گليسميك پايين دارند احساس گرسنگى نمى كند. احساس سيرى به دنبال مصرف غذاها با شاخص گليسميك پايين سريعتر و طولانى تر از زمانى است كه غذاهايى با شاخص گليسميك بالا استفاده مى شود.
منبع : خبرگزاري سلام