ارزیابی و تفسیرهای اشتباه زن و مرد از احساس و عملکرد یکدیگر
زنان و مردان با تصورات و بینش خود بدون توجه به نیازهای واقعی یکدیگر نیازها و انتظارات همدیگر را برطرف می کنند.
امروزه چرا عدم تفاهم زن و مرد در بسیاری از خانواده ها بیش تر شده و روزبه روز زوج ها از هم دورتر می شوند و با وجود تلاش فراوان برای جلب حمایت یکدیگر، نه تنها رابطه شان بهتر نمی شود، بلکه در کمال ناباوری، از هم دورتر می شوند... و نمی دانند چرا!
بیش تر زنان و مردان متوجه نیستند که هر یک، دارای ارزش ها، دیدگاه ها، اولویت ها، اندیشه های خاص خود بوده که با دیگری بسیار متفاوت است و هر کدام با توجه به ویژگی های خاص خود، احساس و عملکردهای خویش را به صورت طبیعی نشان می دهد و آگاهانه قصد مخالفت و لج بازی با همسر خود را ندارد.
بایستی توضیح داد که متفاوت بودن، هرگز به معنی بهتر یا بدتر بودن یا درست و غلط بودن نیست ولی به رشد و تعالی می انجامد و معمولاً سبب جذب زن و مرد به یکدیگر می شود. با وجودی که زنان و مردان با هم متفاوت هستند ولی مکمل یکدیگرند و هریک، می توانند به کاهش کمبودهای دیگری کمک کنند. باید توجه داشت که همدیگر را فهمیدن و احساس کردن، هرگز به معنای یکی شدن نیست.
طبیعی است که مردان و زنان، ویژگی های خود را بهتر از ویژگی های همسرشان بشناسند و از تفاوت های بین خود آگاهی کمتری داشته باشند.
همسرانی که به علت ناآگاهی، به تفاوت های بین خود و همسرشان توجه نکنند، در عمل، تضادها، اختلاف ها و عدم تفاهم های شان به تدریج افزایش یافته و ندانسته رابطه ی خود با همسرشان را به طرف بحران پیش می برند و حتی به مرحله ی جدایی می رسانند. فقط با آگاهی و افزایش اطلاعات درست است که زن و مرد، دیدگاه های متقابل یکدیگر را بهتر درک کرده و به آن ها احترام می گذارند؛ به کارگیری درست آگاهی هاست که بسیاری از مشاجره ها و کشمکش، ساده تر و بدون خشم و پرخاش گری فراوان حل می گردد.
به طور معمول خانم ها و آقایان در مقایسه ی ویژگی های خود با همسر دچار اشتباه می شوند چون ویژگی خود را بهتر می شناسند و تصور می کنند که بهتر از همسرشان می اندیشند و عمل می کنند.
با چنین تصور اشتباهی، هر یک حق طبیعی خود می داند که تلاش کند ویژگی و نیاز خود را به هر طریقی که می تواند، به دیگری دیکته کرده و تحمیل نماید. به ویژه خانم ها، با حساسیت بیش تری، این مورد را پی گیری می کنند. به عبارت ساده، زنان و مردان ناآگاه در مقایسه ی بین خود و همسر:
به خواسته ها و نیازهای خویش ارزش، اهمیت و امتیاز بیش تری داده و برای نیازها و احساس های طرف دیگر، بهای کم تری قائل می شوند و یا کم توجهی می کنند.
خانم ها و آقایان، از شما سؤال می شود:
اگر به اندازه ی کافی بر تفاوت ها، نیازها و رفع نیازهای خود و همسرتان آگاهی داشتید و نیازهای همدیگر را به درستی برطرف می کردید، باز هم بگومگوها، کشمکش ها اضطراب ها و تشویق هاو جدایی ها به این شدت و حدت اتفاق می افتاد؟
باید توجه داشت که آگاهی در ایجاد آرامش و احساس خوشبختی در زندگی مشترک، نقش اساسی بازی می کند و ناآگاهی یعنی ویران کردن زندگی مشترک! به عبارت ساده، آگاهی می تواند بسازد و ناآگاهی همیشه با ویرانی همراه است. آگاهی یعنی در روشنایی قدم برداشتن و ناآگاهی یعنی در تاریکی راه رفتن!
در اوایل زندگی مشترک، زن قبل از این که شوهرش به خانه برسد، هر کاری را که برای خوشحال کردن او به نظرش برسد انجام می دهد. برای مثال خانه را تمیز می کند، غذاهای مطبوع و دلخواه او را می پزد، لباس هایش را شسته و اطو می کند، در طول روز از طریق تلفن، پیام های محبت آمیز می فرستد و... به عبارت دیگر زن، با بینش، سلیقه و تصورات خود بدون توجه به نیازها و انتظارات واقعی شوهرش پاسخ می دهد.
در این شرایط زن با تمام کوشش هایش به منظور جلب رضایت شوهر، وقتی می بیند نتوانسته رضایت او را جلب کند، در تعجب است که چرا به تلاش های او توجه نمی شود؟
چرا احساس رضایت از انجام کارهای خود را در چهره ی شوهرش نمی بیند؟
چرا در جلب رضایت همسر، موفق نیست؟
از خود می پرسد: «من که هر کاری می دانستم انجام دادم، چرا شوهرم قدر مرا نمی داند و از من تشکر نمی کند و به همه چیز بی تفاوت است؟»
گفتیم خانم ها با توجه به میزان آگاهی، تجربه و ویژگی های خود، نیازهای همسرشان را ارزیابی کرده و برآورده می کنند. برای مثال:
خانم ها چون جزئی نگر هستند به جزئیات بیش تر توجه می کنند در حالی که مردان چون کلی نگر هستند، کلیات را بیش تر درنظر می گیرند و به جزئیات امور توجه زیادی از خود نشان نمی دهند.
زنان چون رابطه گرا هستند، به راحتی رابطه ایجاد می کنند، در حالی که مردان چون هدف گرا هستند، زمانی با دیگران رابطه برقرارمی کنند که هدفی داشته باشند.
زنان احساس های خود را به راحتی بروز می دهند، در حالی که آقایان با خویشتن داری کم تر احساس های خود را نشان می دهند!
زن نسبت به تمیزی خانه، پخت و پز غذا، مرتب بودن لباس خود و همسر و... حساس است، تعارف و تشریفات، را دوست دارد، علاقه ی فراوانی به گفت وگو از خود نشان می دهد؛ در حالی که مرد اگر لباسش اطو نداشته باشد، اگر غذای عالی سر میز نباشد، اگر با خانه ی بسیار مرتب و تمیز روبه رو نشود و... به راحتی آن ها را می پذیرد ولی وقتی همسرش به نیازهای احساسی او بی توجهی کند و از او قدردانی نکرده و عملکرد او را مورد تحسین و تأیید قرارندهد، احساس رنجش کرده و واکنش منفی نشان می دهد، چراکه نیاز مرد به حسن جویی، تأیید و قدردانی و رفع این نیازها توسط زن از انجام کارهای منزل و هر کار دیگر برایش بسیار مهم تر می باشد. به علاوه، به علت ناآگاهی است که بسیاری از زنان و مردان با همسرشان همانند دوست یا فامیل هم جنس خود رفتار کنند و انتظار داشته باشند که دربرابر هر کنش همسرشان نیز همانند او واکنش داشته باشد. درواقع زوج ها، به علت انتظار و توقع اشتباه از هم و برخورد غلط با مسائل، از عملکرد خود نتیجه ی مطلوبی نمی گیرند.
زن تصورمی کند همان طوری که او تلاش می کند همسرش را خوشحال کند، اگر همسرش نیز او را دوست داشته باشد می بایست همانند او واکنش نشان داده و سعی کند او را خوشحال سازد و حتی به خاطر دوست داشتن او، شوهرش در برآورده ساختن نیازهای او، پیش دستی کند و نمی تواند فکر کند که آن همه تلاش و کوشش، نه تنها جواب مثبت نداشته، بلکه نتیجه ی عکس هم داده است.
زنان به جزئیات امور توجه کرده و برای مرتب بودن همه چیز تلاش می کنند، انتظار دارند که همسرشان نیز به جزئیات توجه کرده و به لباس، چهره، آشپزی، رفتار آنان توجه کنند، همیشه دیده شده و مورد احترام باشند. به آزادی آنان احترام گذاشته شود و همیشه مورد حمایت همسرشان باشند؛ وقتی مرد به عملکرد زنش توجه نشان نمی دهد و نیازهای او را طبق خواسته اش برطرف نمی کند، زن ناخواسته در مسیر اندیشه های منفی قرارگرفته و واکنش منفی از خود نشان داده و روابط شان با یکدیگر تیره و تار می شود.
منبع : گروه اینترنتی garonkish
زنان و مردان با تصورات و بینش خود بدون توجه به نیازهای واقعی یکدیگر نیازها و انتظارات همدیگر را برطرف می کنند.
امروزه چرا عدم تفاهم زن و مرد در بسیاری از خانواده ها بیش تر شده و روزبه روز زوج ها از هم دورتر می شوند و با وجود تلاش فراوان برای جلب حمایت یکدیگر، نه تنها رابطه شان بهتر نمی شود، بلکه در کمال ناباوری، از هم دورتر می شوند... و نمی دانند چرا!
بیش تر زنان و مردان متوجه نیستند که هر یک، دارای ارزش ها، دیدگاه ها، اولویت ها، اندیشه های خاص خود بوده که با دیگری بسیار متفاوت است و هر کدام با توجه به ویژگی های خاص خود، احساس و عملکردهای خویش را به صورت طبیعی نشان می دهد و آگاهانه قصد مخالفت و لج بازی با همسر خود را ندارد.
بایستی توضیح داد که متفاوت بودن، هرگز به معنی بهتر یا بدتر بودن یا درست و غلط بودن نیست ولی به رشد و تعالی می انجامد و معمولاً سبب جذب زن و مرد به یکدیگر می شود. با وجودی که زنان و مردان با هم متفاوت هستند ولی مکمل یکدیگرند و هریک، می توانند به کاهش کمبودهای دیگری کمک کنند. باید توجه داشت که همدیگر را فهمیدن و احساس کردن، هرگز به معنای یکی شدن نیست.
طبیعی است که مردان و زنان، ویژگی های خود را بهتر از ویژگی های همسرشان بشناسند و از تفاوت های بین خود آگاهی کمتری داشته باشند.
همسرانی که به علت ناآگاهی، به تفاوت های بین خود و همسرشان توجه نکنند، در عمل، تضادها، اختلاف ها و عدم تفاهم های شان به تدریج افزایش یافته و ندانسته رابطه ی خود با همسرشان را به طرف بحران پیش می برند و حتی به مرحله ی جدایی می رسانند. فقط با آگاهی و افزایش اطلاعات درست است که زن و مرد، دیدگاه های متقابل یکدیگر را بهتر درک کرده و به آن ها احترام می گذارند؛ به کارگیری درست آگاهی هاست که بسیاری از مشاجره ها و کشمکش، ساده تر و بدون خشم و پرخاش گری فراوان حل می گردد.
به طور معمول خانم ها و آقایان در مقایسه ی ویژگی های خود با همسر دچار اشتباه می شوند چون ویژگی خود را بهتر می شناسند و تصور می کنند که بهتر از همسرشان می اندیشند و عمل می کنند.
با چنین تصور اشتباهی، هر یک حق طبیعی خود می داند که تلاش کند ویژگی و نیاز خود را به هر طریقی که می تواند، به دیگری دیکته کرده و تحمیل نماید. به ویژه خانم ها، با حساسیت بیش تری، این مورد را پی گیری می کنند. به عبارت ساده، زنان و مردان ناآگاه در مقایسه ی بین خود و همسر:
به خواسته ها و نیازهای خویش ارزش، اهمیت و امتیاز بیش تری داده و برای نیازها و احساس های طرف دیگر، بهای کم تری قائل می شوند و یا کم توجهی می کنند.
خانم ها و آقایان، از شما سؤال می شود:
اگر به اندازه ی کافی بر تفاوت ها، نیازها و رفع نیازهای خود و همسرتان آگاهی داشتید و نیازهای همدیگر را به درستی برطرف می کردید، باز هم بگومگوها، کشمکش ها اضطراب ها و تشویق هاو جدایی ها به این شدت و حدت اتفاق می افتاد؟
باید توجه داشت که آگاهی در ایجاد آرامش و احساس خوشبختی در زندگی مشترک، نقش اساسی بازی می کند و ناآگاهی یعنی ویران کردن زندگی مشترک! به عبارت ساده، آگاهی می تواند بسازد و ناآگاهی همیشه با ویرانی همراه است. آگاهی یعنی در روشنایی قدم برداشتن و ناآگاهی یعنی در تاریکی راه رفتن!
در اوایل زندگی مشترک، زن قبل از این که شوهرش به خانه برسد، هر کاری را که برای خوشحال کردن او به نظرش برسد انجام می دهد. برای مثال خانه را تمیز می کند، غذاهای مطبوع و دلخواه او را می پزد، لباس هایش را شسته و اطو می کند، در طول روز از طریق تلفن، پیام های محبت آمیز می فرستد و... به عبارت دیگر زن، با بینش، سلیقه و تصورات خود بدون توجه به نیازها و انتظارات واقعی شوهرش پاسخ می دهد.
در این شرایط زن با تمام کوشش هایش به منظور جلب رضایت شوهر، وقتی می بیند نتوانسته رضایت او را جلب کند، در تعجب است که چرا به تلاش های او توجه نمی شود؟
چرا احساس رضایت از انجام کارهای خود را در چهره ی شوهرش نمی بیند؟
چرا در جلب رضایت همسر، موفق نیست؟
از خود می پرسد: «من که هر کاری می دانستم انجام دادم، چرا شوهرم قدر مرا نمی داند و از من تشکر نمی کند و به همه چیز بی تفاوت است؟»
گفتیم خانم ها با توجه به میزان آگاهی، تجربه و ویژگی های خود، نیازهای همسرشان را ارزیابی کرده و برآورده می کنند. برای مثال:
خانم ها چون جزئی نگر هستند به جزئیات بیش تر توجه می کنند در حالی که مردان چون کلی نگر هستند، کلیات را بیش تر درنظر می گیرند و به جزئیات امور توجه زیادی از خود نشان نمی دهند.
زنان چون رابطه گرا هستند، به راحتی رابطه ایجاد می کنند، در حالی که مردان چون هدف گرا هستند، زمانی با دیگران رابطه برقرارمی کنند که هدفی داشته باشند.
زنان احساس های خود را به راحتی بروز می دهند، در حالی که آقایان با خویشتن داری کم تر احساس های خود را نشان می دهند!
زن نسبت به تمیزی خانه، پخت و پز غذا، مرتب بودن لباس خود و همسر و... حساس است، تعارف و تشریفات، را دوست دارد، علاقه ی فراوانی به گفت وگو از خود نشان می دهد؛ در حالی که مرد اگر لباسش اطو نداشته باشد، اگر غذای عالی سر میز نباشد، اگر با خانه ی بسیار مرتب و تمیز روبه رو نشود و... به راحتی آن ها را می پذیرد ولی وقتی همسرش به نیازهای احساسی او بی توجهی کند و از او قدردانی نکرده و عملکرد او را مورد تحسین و تأیید قرارندهد، احساس رنجش کرده و واکنش منفی نشان می دهد، چراکه نیاز مرد به حسن جویی، تأیید و قدردانی و رفع این نیازها توسط زن از انجام کارهای منزل و هر کار دیگر برایش بسیار مهم تر می باشد. به علاوه، به علت ناآگاهی است که بسیاری از زنان و مردان با همسرشان همانند دوست یا فامیل هم جنس خود رفتار کنند و انتظار داشته باشند که دربرابر هر کنش همسرشان نیز همانند او واکنش داشته باشد. درواقع زوج ها، به علت انتظار و توقع اشتباه از هم و برخورد غلط با مسائل، از عملکرد خود نتیجه ی مطلوبی نمی گیرند.
زن تصورمی کند همان طوری که او تلاش می کند همسرش را خوشحال کند، اگر همسرش نیز او را دوست داشته باشد می بایست همانند او واکنش نشان داده و سعی کند او را خوشحال سازد و حتی به خاطر دوست داشتن او، شوهرش در برآورده ساختن نیازهای او، پیش دستی کند و نمی تواند فکر کند که آن همه تلاش و کوشش، نه تنها جواب مثبت نداشته، بلکه نتیجه ی عکس هم داده است.
زنان به جزئیات امور توجه کرده و برای مرتب بودن همه چیز تلاش می کنند، انتظار دارند که همسرشان نیز به جزئیات توجه کرده و به لباس، چهره، آشپزی، رفتار آنان توجه کنند، همیشه دیده شده و مورد احترام باشند. به آزادی آنان احترام گذاشته شود و همیشه مورد حمایت همسرشان باشند؛ وقتی مرد به عملکرد زنش توجه نشان نمی دهد و نیازهای او را طبق خواسته اش برطرف نمی کند، زن ناخواسته در مسیر اندیشه های منفی قرارگرفته و واکنش منفی از خود نشان داده و روابط شان با یکدیگر تیره و تار می شود.
منبع : گروه اینترنتی garonkish
شرح موضوع