مدير خانواده ، زن يا مرد؟
مديريت خانواده ابعاد مختلفي دارد که مديريت اقتصادي، سرپرستي و نظارت بر فرزندان، تصميم گيري نسبت به ارتباطات خانوادگي و مواردي ديگر را در بر مي گيرد. قرآن کريم به صراحت از سرپرستي مردان بر زنان در امور خانوادگي سخن گفته و آن را با ويژگي تکويني مردان مرتبط دانسته است. آموزه هاي متعدد روايي نيز با صراحت به مسئوليت هاي زن و مرد در اين رابطه توجه کرده اند. مرد نمي تواند بار مديريت خانواده را از دوش خود بردارد و آن را به زن واگذار کند. مرد علاوه بر آن که مسئول تأمين هزينه هاي خانواده است، مديريت اقتصادي خانواده را هم بر عهده دارد و زن با کاهش هزينه هاي اقتصادي، مي تواند همسر خويش را ياري دهد.
گاهي سرپرستي مرد تا حد تأمين هزينه هاي زندگي و موضوع تمکين خاص، تقليل مي يابد اما واقعيت اين است که سرپرستي خانواده در حوزه هاي مختلف را در بر مي گيرد.از اين روست که مرد سرپرستي و مديريت امور فرزندان را نيز برعهده دارد و تصميم گيري زن در مورد فرزندان، صرفاً با اذن شوهر و به عنوان نماينده اوست و به عنوان مثال، زن نمي تواند در اموال فرزندان بدون رضايت همسر تصرف نمايد. به زن توصيه شده است که کانون اقتدار خانواده را به رسميت شناخته، شوهر خويش را تکريم کند و در غير معصيت خدا او را نافرماني نکند.
در مقابل مسئوليت هايي نيز بر دوش مرد قرار دارد که برخي از آن ها از جمله حقوق زن بر مرد است و برخي ديگر توصيه هاي اخلاقي و نشانه اي از کارآمدي مرد در خانواده است. مرد نمي تواند از تأمين هزينه هاي اقتصادي خانواده شانه خالي کند و تمام يا بخشي از آن را بر عهده ي همسر خود بگذارد. وظيفه حمايت ناموسي از زن و گذشت از خطاهاي وي برعهده مرد است. اکرام همسر، دلسوزي نسبت به او، تحميل نکردن کارهاي سنگين بر او ، مدارا و خوش صحبتي با او از جمله مواردي است که مرد به انجام آنها دعوت شده است.
به ويژه از دهة 1960 روابط همسران، تحولات فراواني را، در حوزه تصميم گيري در کشورهاي غربي تجربه کرده است و با فاصله ي زماني آثار خود را بر کشور هاي ديگر از جمله کشور ما نيز برجاي گذاشته است. هم اکنون بعضي از زنان ما از پذيرش اقتدار همسر احساس حقارت مي کنند و گاه به دنبال دست يابي به زمينه هايي چون استقلال مالي اند تا قدرت چانه زني آنان در تصميم گيري هاي خانواده را افزايش دهد.
ساختار عمودي خانواده که در آن پدر، کانون اقتدار است و تصميم گيري هاي نهايي را بر عهده دارد، رفته رفته جاي خود را به الگويي داده است که يا والدين به طور يکسان در فرآيند تصميم گيري ها مشارکت مي کنند و در صورت يکي نبودن نظرات خانواده دچار هرج ومرج مي شود و يا زن در تصميم گيري ها، جانشين مرد شده است و مرد صرفاً نقش خدمات رساني را بر عهده دارد. پيامد جابه جايي نقش ها در خانواده، از سويي افزايش احتمال کشمکش و جدايي هاست و از سويي ديگر کاهش ميزان نقش آفريني مثبت زن و مردخواهد بود.
طبيعت مردانه براي سرپرستي، حمايت از خانواده و نظارت و طبيعت زنانه پشتيباني عاطفي و آرامش آفريني طراحي شده است. الگوي برابري به مردان و زنان آموخته است تا انتظارات يکساني از يکديگر داشته باشند و نقش هاي مشابهي بيافرينند؛ اما اين موضوع براي استحکام و کارآيي خانواده زهري کشنده است. در حال حاضر برخي مشاوران خانواده در کشورهاي غربي، با پشت سر گذاشتن تجربه تلخ چهار دهه تبليغات فريبنده، بيش از گذشته به اين نکته واقف شده اند که لازم است موقعيت رهبري در خانواده، به عهده مرد باشد و تصميم هاي نهايي را او اتخاذ کند. از نگاه آنان، هر سازماني نيازمند مديريت است و خانواده به عنوان يک نهاد پراهميت بيش از سازمان هاي ديگر نيازمند مديريت متمرکز است و زن نيز بايد با شوهر هماهنگ باشد. تنها در اين صورت است که ازدواج، تجربه ا ي عالي و باشکوه خواهد بود.
زن با رعايت چهار اصل پذيرش، تحسين، سازگاري وقدرداني از شوهر، مي تواند از همسرش موجودي پايبند به خانواده و حمايت گر بسازد. زن نيازمند علاقه و محبت شديد شوهر است و شوهر محتاج تحسين و احترام، زن با رعايت چهار اصل پذيرش، تحسين، سازگاري وقدرداني از شوهر، مي تواند از همسرش موجودي پايبند به خانواده و حمايت گر بسازد.
سرعت عمل زنان در به دست گيري مسئوليت ها، به کاهش انگيزه مردان براي اداره ي زندگي، تحقير و افسردگي آنان مي انجامد و رابطه عاطفي زن و شوهري را تحت تأثير قرار مي دهد. برخي مشاوران خانواده بر اين عقيده اند که تحقير مرد باعث احساس بيهودگي در او مي شود، او را به انجام رفتارهاي بچه گانه و سخيف وا مي دارد و به پافشاري بيشتر در قبال مطالباتش مي کشاند.
به ما آموخته اند که بايد قدرت را در اقتدار جستجو کنيم؛ در حالي که زنان موفق قدرت خود را در همراهي مي يابند. اين تصور نادرست از قدرت زن در نهايت به ضعف و شکست زنان منجر مي شود. تحولات فرهنگي در دهه هاي اخير سبب شده است که مردان هم از مسئوليت هاي خود در قبال سرپرستي خانواده تا حدودي فاصله بگيرند.
عوامل متعددي در ايجاد اين حالت نقش داشته اند که در اين ميان به تبليغات رسانه اي که آموزه هاي فرد گرايانه را در لباس اخلاق مي آرايند و آموزه هاي مشاوران مدرن مي توان اشاره کرد. سريال هاي طنز که مردان را بي دست و پا و محتاج مديريت و زنان را در مقام کنترل کنندگان آنان به تصوير مي کشند را نيز نبايد از نظر دور داشت.
ما در بخش خانواده در مقالات متعددي وظايف زن وشوهر را بيان کرده ايم و تحت عناويني چون آداب زن داري و آداب شوهر داري و... سعي کرده ايم روابط مثبت و عاطفي همسران را به تصوير بکشيم اما آنچه مسلم است ،چيزي که در قوانين ديني ما تحت عنوان حقوق و تکاليف زن و شوهر آورده شده ،کوتاه ترين،مطمئن ترين و بهترين راه براي داشتن خانواده اي سالم است . موفق باشيد..
منبع : aryabooks
مديريت خانواده ابعاد مختلفي دارد که مديريت اقتصادي، سرپرستي و نظارت بر فرزندان، تصميم گيري نسبت به ارتباطات خانوادگي و مواردي ديگر را در بر مي گيرد. قرآن کريم به صراحت از سرپرستي مردان بر زنان در امور خانوادگي سخن گفته و آن را با ويژگي تکويني مردان مرتبط دانسته است. آموزه هاي متعدد روايي نيز با صراحت به مسئوليت هاي زن و مرد در اين رابطه توجه کرده اند. مرد نمي تواند بار مديريت خانواده را از دوش خود بردارد و آن را به زن واگذار کند. مرد علاوه بر آن که مسئول تأمين هزينه هاي خانواده است، مديريت اقتصادي خانواده را هم بر عهده دارد و زن با کاهش هزينه هاي اقتصادي، مي تواند همسر خويش را ياري دهد.
گاهي سرپرستي مرد تا حد تأمين هزينه هاي زندگي و موضوع تمکين خاص، تقليل مي يابد اما واقعيت اين است که سرپرستي خانواده در حوزه هاي مختلف را در بر مي گيرد.از اين روست که مرد سرپرستي و مديريت امور فرزندان را نيز برعهده دارد و تصميم گيري زن در مورد فرزندان، صرفاً با اذن شوهر و به عنوان نماينده اوست و به عنوان مثال، زن نمي تواند در اموال فرزندان بدون رضايت همسر تصرف نمايد. به زن توصيه شده است که کانون اقتدار خانواده را به رسميت شناخته، شوهر خويش را تکريم کند و در غير معصيت خدا او را نافرماني نکند.
در مقابل مسئوليت هايي نيز بر دوش مرد قرار دارد که برخي از آن ها از جمله حقوق زن بر مرد است و برخي ديگر توصيه هاي اخلاقي و نشانه اي از کارآمدي مرد در خانواده است. مرد نمي تواند از تأمين هزينه هاي اقتصادي خانواده شانه خالي کند و تمام يا بخشي از آن را بر عهده ي همسر خود بگذارد. وظيفه حمايت ناموسي از زن و گذشت از خطاهاي وي برعهده مرد است. اکرام همسر، دلسوزي نسبت به او، تحميل نکردن کارهاي سنگين بر او ، مدارا و خوش صحبتي با او از جمله مواردي است که مرد به انجام آنها دعوت شده است.
به ويژه از دهة 1960 روابط همسران، تحولات فراواني را، در حوزه تصميم گيري در کشورهاي غربي تجربه کرده است و با فاصله ي زماني آثار خود را بر کشور هاي ديگر از جمله کشور ما نيز برجاي گذاشته است. هم اکنون بعضي از زنان ما از پذيرش اقتدار همسر احساس حقارت مي کنند و گاه به دنبال دست يابي به زمينه هايي چون استقلال مالي اند تا قدرت چانه زني آنان در تصميم گيري هاي خانواده را افزايش دهد.
ساختار عمودي خانواده که در آن پدر، کانون اقتدار است و تصميم گيري هاي نهايي را بر عهده دارد، رفته رفته جاي خود را به الگويي داده است که يا والدين به طور يکسان در فرآيند تصميم گيري ها مشارکت مي کنند و در صورت يکي نبودن نظرات خانواده دچار هرج ومرج مي شود و يا زن در تصميم گيري ها، جانشين مرد شده است و مرد صرفاً نقش خدمات رساني را بر عهده دارد. پيامد جابه جايي نقش ها در خانواده، از سويي افزايش احتمال کشمکش و جدايي هاست و از سويي ديگر کاهش ميزان نقش آفريني مثبت زن و مردخواهد بود.
طبيعت مردانه براي سرپرستي، حمايت از خانواده و نظارت و طبيعت زنانه پشتيباني عاطفي و آرامش آفريني طراحي شده است. الگوي برابري به مردان و زنان آموخته است تا انتظارات يکساني از يکديگر داشته باشند و نقش هاي مشابهي بيافرينند؛ اما اين موضوع براي استحکام و کارآيي خانواده زهري کشنده است. در حال حاضر برخي مشاوران خانواده در کشورهاي غربي، با پشت سر گذاشتن تجربه تلخ چهار دهه تبليغات فريبنده، بيش از گذشته به اين نکته واقف شده اند که لازم است موقعيت رهبري در خانواده، به عهده مرد باشد و تصميم هاي نهايي را او اتخاذ کند. از نگاه آنان، هر سازماني نيازمند مديريت است و خانواده به عنوان يک نهاد پراهميت بيش از سازمان هاي ديگر نيازمند مديريت متمرکز است و زن نيز بايد با شوهر هماهنگ باشد. تنها در اين صورت است که ازدواج، تجربه ا ي عالي و باشکوه خواهد بود.
زن با رعايت چهار اصل پذيرش، تحسين، سازگاري وقدرداني از شوهر، مي تواند از همسرش موجودي پايبند به خانواده و حمايت گر بسازد. زن نيازمند علاقه و محبت شديد شوهر است و شوهر محتاج تحسين و احترام، زن با رعايت چهار اصل پذيرش، تحسين، سازگاري وقدرداني از شوهر، مي تواند از همسرش موجودي پايبند به خانواده و حمايت گر بسازد.
سرعت عمل زنان در به دست گيري مسئوليت ها، به کاهش انگيزه مردان براي اداره ي زندگي، تحقير و افسردگي آنان مي انجامد و رابطه عاطفي زن و شوهري را تحت تأثير قرار مي دهد. برخي مشاوران خانواده بر اين عقيده اند که تحقير مرد باعث احساس بيهودگي در او مي شود، او را به انجام رفتارهاي بچه گانه و سخيف وا مي دارد و به پافشاري بيشتر در قبال مطالباتش مي کشاند.
به ما آموخته اند که بايد قدرت را در اقتدار جستجو کنيم؛ در حالي که زنان موفق قدرت خود را در همراهي مي يابند. اين تصور نادرست از قدرت زن در نهايت به ضعف و شکست زنان منجر مي شود. تحولات فرهنگي در دهه هاي اخير سبب شده است که مردان هم از مسئوليت هاي خود در قبال سرپرستي خانواده تا حدودي فاصله بگيرند.
عوامل متعددي در ايجاد اين حالت نقش داشته اند که در اين ميان به تبليغات رسانه اي که آموزه هاي فرد گرايانه را در لباس اخلاق مي آرايند و آموزه هاي مشاوران مدرن مي توان اشاره کرد. سريال هاي طنز که مردان را بي دست و پا و محتاج مديريت و زنان را در مقام کنترل کنندگان آنان به تصوير مي کشند را نيز نبايد از نظر دور داشت.
ما در بخش خانواده در مقالات متعددي وظايف زن وشوهر را بيان کرده ايم و تحت عناويني چون آداب زن داري و آداب شوهر داري و... سعي کرده ايم روابط مثبت و عاطفي همسران را به تصوير بکشيم اما آنچه مسلم است ،چيزي که در قوانين ديني ما تحت عنوان حقوق و تکاليف زن و شوهر آورده شده ،کوتاه ترين،مطمئن ترين و بهترين راه براي داشتن خانواده اي سالم است . موفق باشيد..
منبع : aryabooks
شرح موضوع