تكنيك هاي تنفسي براي زايمان
نفس كشيدن و نفس نفس زدن
هنگامي كه عصبي، هيجان زده و ترسيده ايد، تنفس شما سطحي و تند مي شود. شانه هاي شما تا گوش هايتان بالا مي آيد و عضلات گردن و شانه هايتان سفت و محكم مي شوند. اگر مضطرب شويد نفس نفس زدن را شروع مي كنيد: هوا را به درون ريه هاي خود مي مكيد و با بازدم هاي كوتاه و سريع بيرون مي دهيد. احساس سرگيجه به شما دست مي دهد و احساس مي كنيد بر خودتان كنترل نداريد. انگشتانتان سوزن سوزني مي شود و دهانتان بي حس مي گردد.
هم? اين موارد واكنش هاي يكساني هستند كه بدن انسان به موقعيت هاي استرس زا يا ترسناك نشان مي دهد. اين موارد طبيعي هستند، اما بدن نمي تواند براي مدت طولاني به اين وضعيت ادامه دهد و به سرعت انرژي خود را از دست مي دهد. در زايمان هدف شما آن است كه انرژي خود را تا حد امكان حفظ كنيد. همچنين مي خواهيد مقادير زيادي اكسيژن را به نوزاد خود برسانيد تا به او كمك كنيد كه بتواند فشار و استرس تولد را تحمل كند. تنفس در حال ترس و اضطراب به شكل نفس نفس زدن، ميزان اكسيژن قابل جذب را به شدت كاهش مي دهد، حال آنكه در طي زايمان شما و نوزادتان به شدت به اكسيژن نياز داريد.
الگوهاي تنفس براي زايمان
اكنون چشمان خود را براي يك لحظه بسته و بر تنفس خود تمركز كنيد.
دقت كنيد كه تنفس تان چقدر منظم است. هوا را به درون ريه هاي خود مي كشيد، سپس يك توقف كوتاه داريد تا اينكه نهايتاً بازدم را بيرون بدهيد. طول مدت و عمق دم هاي شما با بازدم هايتان يكسان است. پس از هر بازدم يك توقف كوتاه ديگر داريد تا اينكه ريه هاي شما دَم بعدي را به درون خود بكشند.
در زايمان مي خواهيد و بايد تنفس خود را منظم نگه داريد. اجازه ندهيد "دَم" از "بازدم" طولاني تر شود. اگر هم مدت زمان دم و بازدم متفاوت باشند، بازدم بايد طولاني تر از دَم باشد. هنگامي كه انقباض هاي بسيار شديد داريد تنفس شما ناچار سطحي تر مي شود. اين مسئله تا زماني كه تنفس شما آنقدر سريع نشود كه به شكل نفس نفس زدن مضطربانه درآيد ايرادي ندارد.
تكنيك هاي ساد? تنفس
به واژ? "Relax" به معناي آرامش دقت كنيد. اين واژه دو بخش دارد: "Re" و "Lax". اكنون اين تمرين را امتحان كنيد: هنگام دَم بخش "Re" را در ذهن خود مرور كنيد؛ و هنگام بازدم بخش "Lax" را به ذهن بياوريد. اجازه ندهيد ذهن شما تكرار واژ? "ريلكس" را بطور منظم با دم و بازدم فراموش كند. هنگام بازدم سعي كنيد هم? تنش هاي بدنتان را خارج كنيد. بر عضله هايي تمركز كنيد كه مي دانيد همواره در زماني كه دچار استرس مي شويد محكم و سفت مي شوند. به خاطر داشته باشيد: در هر بازدم واژ? "lax" را در ذهن خود تكرار كنيد. شما بايد مراقب بازدم هاي خود باشيد؛ "دَم" خودبخود تنظيم مي شود!
يا مي توانيد نفس كشيدن شمرده را امتحان كنيد. هنگامي كه دَم را به درون ريه هاي خود فرو مي بريد آرام تا سه يا چهار (يا هر عددي كه به نظرتان مي رسد براي شما مناسب است) بشماريد؛ و هنگامي كه بازدم را بيرون مي دهيد باز هم تا سه يا چهار بشماريد. البته ممكن است به اين نتيجه برسيد كه بهتر است در زمان "دَم" تا سه و در زمان "بازدم" تا چهار بشماريد.
سعي كنيد "دَم" را از بيني فرو دهيد و "بازدم" را از دهان بيرون كنيد. هنگامي كه بازدم را بيرون مي دهيد دهان خود را بسيار نرم بگيريد. به خاطر داشته باشيد: "دم" از طريق بيني و "بازدم" از طريق دهان. همچنين بسياري از خانم ها احساس مي كنند كه بهتر است بازدم را صدادار بيرون بدهند: با "اوه ه ه ه" يا "آه ه ه ه". ما بين انقباض ها كمي آب مزمزه كنيد تا دهان شما را مرطوب نگه دارد.
پشتيباني و كمك به تنفس
هنگامي كه انقباض هاي دردناك داريد خسته شده ايد و احساس مي كنيد كه زايمان پايان ندارد منظم نگه داشتن تنقس تان و حفظ آرامش در هر بار بازدم بسيار دشوار خواهد بود. در اينجاست كه كمك و پشتيباني "همراه شما" براي تنفس تان ضروري است. او مي تواند همراه شما نفس بكشد تا تنفس شما را به صورت ثابت و يكنواخت نگه دارد. شما بايد تماس چشمي با يكديگر داشته باشيد و در چشمان هم نگاه كنيد؛ و او بايد دستان شما را بگيرد يا دستانش را روي شانه هاي شما قرار داده و به آرامي به طرف شانه هاي شما خم شود. آنگاه هنگامي كه او هوا را از بيني خود به ريه هايش وارد مي كند و سپس بازدم را به آرامي بر صورت شما مي دمد، شما نيز مي توانيد از الگوي تنفس او پيروي كنيد. اين كار را در دوران بارداري با يكديگر تمرين كنيد. اين كار در آغاز كمي عجيب خواهد بود و ممكن است هر دوي شما احساس خجالت داشته باشيد، به خنده بيافتيد يا با هم هماهنگ نشويد. با اين حال هنگامي كه در حال زايمان قرار گرفته ايد و گمان مي كنيد ديگر نمي توانيد ادامه دهيد نفس كشيدن مشترك با همسرتان مي تواند يك گزين? عالي باشد.
نفس كشيدن و فشار دادن و بيرون راندن كودك
در مرحل? دوم زايمان در حال فشار دادن به كودك هستيد تا او را به دنيا پرتاب كنيد! بسياري از خانم ها مي خواهند كه در زمان فشار دادن كودك نفس خود را حبس كنند. اين كار ايرادي ندارد البته فقط تا زماني كه به سمت وسط دو پاي خود فشار بدهيد نه اينكه نفس خود را حبس كرده و به سمت ته حلق خود فشار بياوريد!
شايد بهتر باشد هنگامي كه احساس مي كنيد انقباض بعدي در حال آغاز است يك نفس عميق بكشيد و سپس در حالي كه كودك را فشار مي دهيد نفس خود را به آرامي بيرون بدهيد يا بدميد. اين كار از آسيب رسيدن به حلق شما جلوگيري مي كند، تضمين مي كند كه نفس كشيدن شما به درستي و سلامت انجام مي شود و منجر به فشاري موثر و مفيد به كودك خواهد شد. اگر از اپيدورال استفاده كرده ايد و متوجه نمي شويد كه چه زماني بايد كودك را فشار بدهيد هنگامي كه ماما به شما مي گويد يك انقباض در حال شروع شدن است يك نفس عميق بكشيد و سپس در حالي كه نفس خود را بيرون مي دهيد ذهن خود را روي كودك متمركز كرده و فشار بدهيد.
گاهي اوقات به خانم ها گفته مي شود كه نفس خود را حبس كرده و تا حداكثر زماني كه ممكن است فشار بدهند. اين ايد? خوبي نيست. با اين كار خود و كودكتان را از اكسيژن محروم مي كنيد و انرژي تان را هم به سرعت از دست مي دهيد. در هر انقباض هر چند بار كه احساس مي كنيد مناسب است كودك خود را فشار دهيد. معمولا چهار يا پنج بار فشار دادن در هر انقباض مناسب است.
نفس كشيدن و فشار ندادن
گاهي اوقات خانم ها پيش از آنكه گردن رحم كاملاً متسع شده باشد، احساس مي كنند بايد بر كودك فشار وارد كنند. در اين حالت ماما از شما خواهد خواست كه كودك را فشار ندهيد تا گردن رحم زمان كافي براي متسع شدن به دست بياورد. اين كار فوق العاده دشوار خواهد بود! مي توانيد روي چهار دست و پا زانو بزنيد كفل و واژن خود را در هوا بگيريد و صورت خود را روي زمين بگذاريد؛ در اين صورت راحت تر مي توانيد از فشار وارد آوردن به كودك خودداري كنيد. هنگامي كه يك انقباض آغاز مي شود چهار نفس كوتاه بكشيد، يك دم سريع را به سينه فرو ببريد، چهار نفس كوتاه ديگر بكشيد و همين طور ادامه دهيد. همچنين مي توانيد در حالي كه نفس هاي كوتاه را فرو برده و بيرون مي آوريد جمل? "من نبايد فشار بدهم" را در ذهن خود تكرار نماييد. مابين انقباض ها به طور طبيعي نفس بكشيد.
منبع : سلامت نیوز
نفس كشيدن و نفس نفس زدن
هنگامي كه عصبي، هيجان زده و ترسيده ايد، تنفس شما سطحي و تند مي شود. شانه هاي شما تا گوش هايتان بالا مي آيد و عضلات گردن و شانه هايتان سفت و محكم مي شوند. اگر مضطرب شويد نفس نفس زدن را شروع مي كنيد: هوا را به درون ريه هاي خود مي مكيد و با بازدم هاي كوتاه و سريع بيرون مي دهيد. احساس سرگيجه به شما دست مي دهد و احساس مي كنيد بر خودتان كنترل نداريد. انگشتانتان سوزن سوزني مي شود و دهانتان بي حس مي گردد.
هم? اين موارد واكنش هاي يكساني هستند كه بدن انسان به موقعيت هاي استرس زا يا ترسناك نشان مي دهد. اين موارد طبيعي هستند، اما بدن نمي تواند براي مدت طولاني به اين وضعيت ادامه دهد و به سرعت انرژي خود را از دست مي دهد. در زايمان هدف شما آن است كه انرژي خود را تا حد امكان حفظ كنيد. همچنين مي خواهيد مقادير زيادي اكسيژن را به نوزاد خود برسانيد تا به او كمك كنيد كه بتواند فشار و استرس تولد را تحمل كند. تنفس در حال ترس و اضطراب به شكل نفس نفس زدن، ميزان اكسيژن قابل جذب را به شدت كاهش مي دهد، حال آنكه در طي زايمان شما و نوزادتان به شدت به اكسيژن نياز داريد.
الگوهاي تنفس براي زايمان
اكنون چشمان خود را براي يك لحظه بسته و بر تنفس خود تمركز كنيد.
دقت كنيد كه تنفس تان چقدر منظم است. هوا را به درون ريه هاي خود مي كشيد، سپس يك توقف كوتاه داريد تا اينكه نهايتاً بازدم را بيرون بدهيد. طول مدت و عمق دم هاي شما با بازدم هايتان يكسان است. پس از هر بازدم يك توقف كوتاه ديگر داريد تا اينكه ريه هاي شما دَم بعدي را به درون خود بكشند.
در زايمان مي خواهيد و بايد تنفس خود را منظم نگه داريد. اجازه ندهيد "دَم" از "بازدم" طولاني تر شود. اگر هم مدت زمان دم و بازدم متفاوت باشند، بازدم بايد طولاني تر از دَم باشد. هنگامي كه انقباض هاي بسيار شديد داريد تنفس شما ناچار سطحي تر مي شود. اين مسئله تا زماني كه تنفس شما آنقدر سريع نشود كه به شكل نفس نفس زدن مضطربانه درآيد ايرادي ندارد.
تكنيك هاي ساد? تنفس
به واژ? "Relax" به معناي آرامش دقت كنيد. اين واژه دو بخش دارد: "Re" و "Lax". اكنون اين تمرين را امتحان كنيد: هنگام دَم بخش "Re" را در ذهن خود مرور كنيد؛ و هنگام بازدم بخش "Lax" را به ذهن بياوريد. اجازه ندهيد ذهن شما تكرار واژ? "ريلكس" را بطور منظم با دم و بازدم فراموش كند. هنگام بازدم سعي كنيد هم? تنش هاي بدنتان را خارج كنيد. بر عضله هايي تمركز كنيد كه مي دانيد همواره در زماني كه دچار استرس مي شويد محكم و سفت مي شوند. به خاطر داشته باشيد: در هر بازدم واژ? "lax" را در ذهن خود تكرار كنيد. شما بايد مراقب بازدم هاي خود باشيد؛ "دَم" خودبخود تنظيم مي شود!
يا مي توانيد نفس كشيدن شمرده را امتحان كنيد. هنگامي كه دَم را به درون ريه هاي خود فرو مي بريد آرام تا سه يا چهار (يا هر عددي كه به نظرتان مي رسد براي شما مناسب است) بشماريد؛ و هنگامي كه بازدم را بيرون مي دهيد باز هم تا سه يا چهار بشماريد. البته ممكن است به اين نتيجه برسيد كه بهتر است در زمان "دَم" تا سه و در زمان "بازدم" تا چهار بشماريد.
سعي كنيد "دَم" را از بيني فرو دهيد و "بازدم" را از دهان بيرون كنيد. هنگامي كه بازدم را بيرون مي دهيد دهان خود را بسيار نرم بگيريد. به خاطر داشته باشيد: "دم" از طريق بيني و "بازدم" از طريق دهان. همچنين بسياري از خانم ها احساس مي كنند كه بهتر است بازدم را صدادار بيرون بدهند: با "اوه ه ه ه" يا "آه ه ه ه". ما بين انقباض ها كمي آب مزمزه كنيد تا دهان شما را مرطوب نگه دارد.
پشتيباني و كمك به تنفس
هنگامي كه انقباض هاي دردناك داريد خسته شده ايد و احساس مي كنيد كه زايمان پايان ندارد منظم نگه داشتن تنقس تان و حفظ آرامش در هر بار بازدم بسيار دشوار خواهد بود. در اينجاست كه كمك و پشتيباني "همراه شما" براي تنفس تان ضروري است. او مي تواند همراه شما نفس بكشد تا تنفس شما را به صورت ثابت و يكنواخت نگه دارد. شما بايد تماس چشمي با يكديگر داشته باشيد و در چشمان هم نگاه كنيد؛ و او بايد دستان شما را بگيرد يا دستانش را روي شانه هاي شما قرار داده و به آرامي به طرف شانه هاي شما خم شود. آنگاه هنگامي كه او هوا را از بيني خود به ريه هايش وارد مي كند و سپس بازدم را به آرامي بر صورت شما مي دمد، شما نيز مي توانيد از الگوي تنفس او پيروي كنيد. اين كار را در دوران بارداري با يكديگر تمرين كنيد. اين كار در آغاز كمي عجيب خواهد بود و ممكن است هر دوي شما احساس خجالت داشته باشيد، به خنده بيافتيد يا با هم هماهنگ نشويد. با اين حال هنگامي كه در حال زايمان قرار گرفته ايد و گمان مي كنيد ديگر نمي توانيد ادامه دهيد نفس كشيدن مشترك با همسرتان مي تواند يك گزين? عالي باشد.
نفس كشيدن و فشار دادن و بيرون راندن كودك
در مرحل? دوم زايمان در حال فشار دادن به كودك هستيد تا او را به دنيا پرتاب كنيد! بسياري از خانم ها مي خواهند كه در زمان فشار دادن كودك نفس خود را حبس كنند. اين كار ايرادي ندارد البته فقط تا زماني كه به سمت وسط دو پاي خود فشار بدهيد نه اينكه نفس خود را حبس كرده و به سمت ته حلق خود فشار بياوريد!
شايد بهتر باشد هنگامي كه احساس مي كنيد انقباض بعدي در حال آغاز است يك نفس عميق بكشيد و سپس در حالي كه كودك را فشار مي دهيد نفس خود را به آرامي بيرون بدهيد يا بدميد. اين كار از آسيب رسيدن به حلق شما جلوگيري مي كند، تضمين مي كند كه نفس كشيدن شما به درستي و سلامت انجام مي شود و منجر به فشاري موثر و مفيد به كودك خواهد شد. اگر از اپيدورال استفاده كرده ايد و متوجه نمي شويد كه چه زماني بايد كودك را فشار بدهيد هنگامي كه ماما به شما مي گويد يك انقباض در حال شروع شدن است يك نفس عميق بكشيد و سپس در حالي كه نفس خود را بيرون مي دهيد ذهن خود را روي كودك متمركز كرده و فشار بدهيد.
گاهي اوقات به خانم ها گفته مي شود كه نفس خود را حبس كرده و تا حداكثر زماني كه ممكن است فشار بدهند. اين ايد? خوبي نيست. با اين كار خود و كودكتان را از اكسيژن محروم مي كنيد و انرژي تان را هم به سرعت از دست مي دهيد. در هر انقباض هر چند بار كه احساس مي كنيد مناسب است كودك خود را فشار دهيد. معمولا چهار يا پنج بار فشار دادن در هر انقباض مناسب است.
نفس كشيدن و فشار ندادن
گاهي اوقات خانم ها پيش از آنكه گردن رحم كاملاً متسع شده باشد، احساس مي كنند بايد بر كودك فشار وارد كنند. در اين حالت ماما از شما خواهد خواست كه كودك را فشار ندهيد تا گردن رحم زمان كافي براي متسع شدن به دست بياورد. اين كار فوق العاده دشوار خواهد بود! مي توانيد روي چهار دست و پا زانو بزنيد كفل و واژن خود را در هوا بگيريد و صورت خود را روي زمين بگذاريد؛ در اين صورت راحت تر مي توانيد از فشار وارد آوردن به كودك خودداري كنيد. هنگامي كه يك انقباض آغاز مي شود چهار نفس كوتاه بكشيد، يك دم سريع را به سينه فرو ببريد، چهار نفس كوتاه ديگر بكشيد و همين طور ادامه دهيد. همچنين مي توانيد در حالي كه نفس هاي كوتاه را فرو برده و بيرون مي آوريد جمل? "من نبايد فشار بدهم" را در ذهن خود تكرار نماييد. مابين انقباض ها به طور طبيعي نفس بكشيد.
منبع : سلامت نیوز
شرح موضوع