تاثیر تولد نوزاد جدید بر زندگی زناشویی
علی رغم اینکه همیشه تولد یک نوزاد جدید نوید دهنده فصل جدیدی از شادی و طراوت در خانواده است اما از طرف دیگر باعث ایجاد تغییرات اساسی در مناسبات زن و شوهر با یکدیگر می گردد. بعد از تولد نوزاد جدید هر یک از والدین بخشی از وقت خود را به مراقبت از کودک متولد شده اختصاص می دهند. این موضوع ضمن آنکه بخشی از وقت مفید هر دو طرف را صرف آماده شدن برای ایفای وظیفه جدید خود به عنوان پدر و مادر می کند باعث بروز اضطراب هایی در هر دوی آنها خواهد شد.
مهمترین اضطراب هایی که گریبان گیر مرد به عنوان پدر نوزاد می شود عبارتند از:
- آیا من پدر خوبی خواهم شد؟
- چگونه می توانم هم تمام وقت کار کنم، به همسرم کمک کنم، با فرزندم باشم و در عین حال برای خودم نیز فرصتی داشته باشم؟
- آیا می توانم برای مراقبت از خانواده ام به اندازه کافی پول در بیاورم؟ اگر شغلم را از دست بدهم چه اتفاقی خواهد افتاد؟
- تمام توجه همسرم متوجه فرزند تازه رسیده است آیا زندگی ما مجدداً به وضعیت عادی بازمی گردد؟
در مقابل، همسر شما به عنوان مادر کودک به دنیا آمده متحمل اضطراب های زیر است:
- آیا مادر خوبی خواهم بود؟
- آیا دوباره تناسب اندامم را بدست می آورم؟
- می توانم فرزندم را از خطرات احتمالی محافظت کنم؟
- آیا امکانی دارد مجدداً به زندگی فردی خودم بپردازم (به خودم برسم) ؟
پدر و مادر شدن برای هر زوجی یک فرآیند لذت بخش و شادی آور است. گاهی اوقات ساعت ها به مشاهده نوزادشان می پردازند و از مشاهده انگشت های کوچک و ظریف او لذت می برند. هر تحول کوچکی در نوزاد عامل تفاهم و نزدیکی بیشتر والدین است: لبخند اول، دندان اول، اولین شبی که در کنار فرزندشان به خواب می روند و...
بنابراین تمرین کردن برای ایفای نقش پدر یا مادر در حقیقت نوعی مهارت برای در کنار هم بودن و یکی شدن است. به همراه این لذت ها و خاطرات خوش، پاره ای مشکلات و سختی ها نیز به وجود خواهد آمد. یکی از مهمترین این مشکلات کمبود خواب والدین است. خستگی شدید ناشی از این مساله، می تواند به احساس بیماری، بی حوصلگی و بداخلاقی و تند مزاجی ختم گردد. در این مرحله است که کوچک ترین مسایل و عدم تفاهم ها بسیار بزرگ جلوه می کند.
مهمترین مسایلی که می تواند به بروز دعوا ختم شود عبارتند از:
تضعیف وضعیت مالی
چنانچه به دلیل نگهداری از کودک(البته در مادران) مجبور به ترک کار خود شوید این موضوع بغرنج تر خواهد شد.
زمان
صرف کردن زمان کافی برای کودک نو رسیده، همسر، رسیدگی کافی به امور شغلی و کارهای شخصی تان به یک چالش و دغدغه تبدیل خواهد شد.
غییر در مناسبات زناشویی
به دلیل صرف شدن بیشتر وقت والدین به مراقبت از نوزاد دو طرف نسبت به قبل از یکدیگر دورتر خواهند شد این موضوع در اکثر زوج های جوان شایع است. گاه همین مساله باعث فاصله افتادن زیادی میان زوجین شده و حتی موجب می گردد که آنها دیگر به نیازها و خواسته های یکدیگر کمتر توجه کرده و از یکدیگر غافل شوند.
حال با این اوصاف چگونه می توان کاری کرد که به موازات تولد فرزند جدید و افزایش مسئولیت های هر یک از زوجین، زن و شوهر از یکدیگر غافل نشده و مانند گذشته اوقات و فرصت های لازم را صرف یکدیگر بکنند؟کافی است موارد زیر را رعایت کنید:
انجام کارهای روزمره
به جای اینکه دائماً در مورد انجام وظایف و مسئولیت های محوله یکدیگر را سرزنش کرده و یا مقصر بدانید، در انجام کارها با یکدیگر همکاری داشته باشید. یاد بگیرید که در برخورد با مسائل و چالش ها، خونسردی و آرامش خود را حفظ کنید و فراموش نکنید که این اوقات گذر است و زندگی شما به حال طبیعی خود باز می گردد. فرزند شما همیشه تا این حد کوچک و ناتوان و نیازمند به مراقبت دائم نمی ماند بنابراین سعی کنید به خاطر این تغییرات موقتی واکنش شدید نشان ندهید.
تنظیم مقررات
لازم است که شما و همسرتان میان همکاری و مداخله یک مرز مشخصی قائل شوید یعنی علاوه بر اینکه سعی می کنید در انجام وظایف و مسئولیت های مربوط به کودک با هم همکاری و همیاری داشته باشید از طرف دیگر وارد حیطه مسئولیتی همسرتان نشوید. مثلا دائماً در مورد نحوه شیر دادن، تعویض لباس و ... به همسر(زن ) خود تذکر ندهید و یا سعی نکنید نحوه در آغوش گرفتن کودک را به شوهرتان آموزش دهید.
صرف زمان با یکدیگر
- به خاطر داشته باشید که در هر مرحله از زندگی زناشویی که باشید لازم است اوقاتی را به همسرتان اختصاص دهید.
این تخصیص زمان می تواند از روزی 2 ساعت در شبانه روز تا روز های پایانی هفته را شامل شود.
- حتماً زمان هایی را به تنهایی و بدون حضور فرزندتان با یکدیگر صرف کنید. برای مثال زمانی که نوزادتان در خواب است و یا مشغول بازی است، فرصت مناسبی برای آن است که شما دو نفر زمانی را به یکدیگر اختصاص دهید.
اگر ملاحظه می کنید که نگهداری از فرزندتان برای شما بسیار وقت گیر شده و نمی توانید مانند گذشته به نیازهای همسرتان توجهی داشته باشید حتماً از کمک اطرافیان مانند مادر خودتان، مادر همسرتان و یا حتی پرستار کودک بهره بگیرید.
صحبت کردن از اساسی ترین و اصولی ترین روش هایی است که در کاهش تعارضات زناشویی نقش موثر دارد. هر چند امکان دارد تصور کنید که با وجود این همه مشغله فرصت انجام این کار را ندارید اما این بسیار مهم است که شما بتوانید با بحث ها و گفتگوهای کوچک از درگیری ها و مشاجرات بزرگ جلوگیری کنید. لذا سعی کنید در ایام هفته حداقل زمانی را پیدا کرده و صرف گفتگو با یکدیگر کنید و مسائل و مشکلات خود را با یکدیگر در میان بگذارید و در احساسات خود با هم شریک شوید.
منبع :تبیان
علی رغم اینکه همیشه تولد یک نوزاد جدید نوید دهنده فصل جدیدی از شادی و طراوت در خانواده است اما از طرف دیگر باعث ایجاد تغییرات اساسی در مناسبات زن و شوهر با یکدیگر می گردد. بعد از تولد نوزاد جدید هر یک از والدین بخشی از وقت خود را به مراقبت از کودک متولد شده اختصاص می دهند. این موضوع ضمن آنکه بخشی از وقت مفید هر دو طرف را صرف آماده شدن برای ایفای وظیفه جدید خود به عنوان پدر و مادر می کند باعث بروز اضطراب هایی در هر دوی آنها خواهد شد.
مهمترین اضطراب هایی که گریبان گیر مرد به عنوان پدر نوزاد می شود عبارتند از:
- آیا من پدر خوبی خواهم شد؟
- چگونه می توانم هم تمام وقت کار کنم، به همسرم کمک کنم، با فرزندم باشم و در عین حال برای خودم نیز فرصتی داشته باشم؟
- آیا می توانم برای مراقبت از خانواده ام به اندازه کافی پول در بیاورم؟ اگر شغلم را از دست بدهم چه اتفاقی خواهد افتاد؟
- تمام توجه همسرم متوجه فرزند تازه رسیده است آیا زندگی ما مجدداً به وضعیت عادی بازمی گردد؟
در مقابل، همسر شما به عنوان مادر کودک به دنیا آمده متحمل اضطراب های زیر است:
- آیا مادر خوبی خواهم بود؟
- آیا دوباره تناسب اندامم را بدست می آورم؟
- می توانم فرزندم را از خطرات احتمالی محافظت کنم؟
- آیا امکانی دارد مجدداً به زندگی فردی خودم بپردازم (به خودم برسم) ؟
پدر و مادر شدن برای هر زوجی یک فرآیند لذت بخش و شادی آور است. گاهی اوقات ساعت ها به مشاهده نوزادشان می پردازند و از مشاهده انگشت های کوچک و ظریف او لذت می برند. هر تحول کوچکی در نوزاد عامل تفاهم و نزدیکی بیشتر والدین است: لبخند اول، دندان اول، اولین شبی که در کنار فرزندشان به خواب می روند و...
بنابراین تمرین کردن برای ایفای نقش پدر یا مادر در حقیقت نوعی مهارت برای در کنار هم بودن و یکی شدن است. به همراه این لذت ها و خاطرات خوش، پاره ای مشکلات و سختی ها نیز به وجود خواهد آمد. یکی از مهمترین این مشکلات کمبود خواب والدین است. خستگی شدید ناشی از این مساله، می تواند به احساس بیماری، بی حوصلگی و بداخلاقی و تند مزاجی ختم گردد. در این مرحله است که کوچک ترین مسایل و عدم تفاهم ها بسیار بزرگ جلوه می کند.
مهمترین مسایلی که می تواند به بروز دعوا ختم شود عبارتند از:
تضعیف وضعیت مالی
چنانچه به دلیل نگهداری از کودک(البته در مادران) مجبور به ترک کار خود شوید این موضوع بغرنج تر خواهد شد.
زمان
صرف کردن زمان کافی برای کودک نو رسیده، همسر، رسیدگی کافی به امور شغلی و کارهای شخصی تان به یک چالش و دغدغه تبدیل خواهد شد.
غییر در مناسبات زناشویی
به دلیل صرف شدن بیشتر وقت والدین به مراقبت از نوزاد دو طرف نسبت به قبل از یکدیگر دورتر خواهند شد این موضوع در اکثر زوج های جوان شایع است. گاه همین مساله باعث فاصله افتادن زیادی میان زوجین شده و حتی موجب می گردد که آنها دیگر به نیازها و خواسته های یکدیگر کمتر توجه کرده و از یکدیگر غافل شوند.
حال با این اوصاف چگونه می توان کاری کرد که به موازات تولد فرزند جدید و افزایش مسئولیت های هر یک از زوجین، زن و شوهر از یکدیگر غافل نشده و مانند گذشته اوقات و فرصت های لازم را صرف یکدیگر بکنند؟کافی است موارد زیر را رعایت کنید:
انجام کارهای روزمره
به جای اینکه دائماً در مورد انجام وظایف و مسئولیت های محوله یکدیگر را سرزنش کرده و یا مقصر بدانید، در انجام کارها با یکدیگر همکاری داشته باشید. یاد بگیرید که در برخورد با مسائل و چالش ها، خونسردی و آرامش خود را حفظ کنید و فراموش نکنید که این اوقات گذر است و زندگی شما به حال طبیعی خود باز می گردد. فرزند شما همیشه تا این حد کوچک و ناتوان و نیازمند به مراقبت دائم نمی ماند بنابراین سعی کنید به خاطر این تغییرات موقتی واکنش شدید نشان ندهید.
تنظیم مقررات
لازم است که شما و همسرتان میان همکاری و مداخله یک مرز مشخصی قائل شوید یعنی علاوه بر اینکه سعی می کنید در انجام وظایف و مسئولیت های مربوط به کودک با هم همکاری و همیاری داشته باشید از طرف دیگر وارد حیطه مسئولیتی همسرتان نشوید. مثلا دائماً در مورد نحوه شیر دادن، تعویض لباس و ... به همسر(زن ) خود تذکر ندهید و یا سعی نکنید نحوه در آغوش گرفتن کودک را به شوهرتان آموزش دهید.
صرف زمان با یکدیگر
- به خاطر داشته باشید که در هر مرحله از زندگی زناشویی که باشید لازم است اوقاتی را به همسرتان اختصاص دهید.
این تخصیص زمان می تواند از روزی 2 ساعت در شبانه روز تا روز های پایانی هفته را شامل شود.
- حتماً زمان هایی را به تنهایی و بدون حضور فرزندتان با یکدیگر صرف کنید. برای مثال زمانی که نوزادتان در خواب است و یا مشغول بازی است، فرصت مناسبی برای آن است که شما دو نفر زمانی را به یکدیگر اختصاص دهید.
اگر ملاحظه می کنید که نگهداری از فرزندتان برای شما بسیار وقت گیر شده و نمی توانید مانند گذشته به نیازهای همسرتان توجهی داشته باشید حتماً از کمک اطرافیان مانند مادر خودتان، مادر همسرتان و یا حتی پرستار کودک بهره بگیرید.
صحبت کردن از اساسی ترین و اصولی ترین روش هایی است که در کاهش تعارضات زناشویی نقش موثر دارد. هر چند امکان دارد تصور کنید که با وجود این همه مشغله فرصت انجام این کار را ندارید اما این بسیار مهم است که شما بتوانید با بحث ها و گفتگوهای کوچک از درگیری ها و مشاجرات بزرگ جلوگیری کنید. لذا سعی کنید در ایام هفته حداقل زمانی را پیدا کرده و صرف گفتگو با یکدیگر کنید و مسائل و مشکلات خود را با یکدیگر در میان بگذارید و در احساسات خود با هم شریک شوید.
به خاطر داشته باشید اوقاتی را که شما صرف برقراری رابطه با همسرتان می کنید در اصل این زمان صرف شادی و خوشبختی آینده فرزندتان می شود.
منبع :تبیان
شرح موضوع