طبق مطالعات جديد مشخص شده است کيفيت اسپرم مردان با افزايش سن کاهش مي يابد...
کيفيت ژنتيکي اسپرم مردان با افزايش سن کاهش مييابد. با آغاز دهة 20 زندگي، مردان با افزايش احتمال ناباروري
مواجهند و اين احتمال وجود دارد که موتاسيون (جهش) ژنتيکي را به فرزند خود منتقل نمايند که باعث بيماري
dwarfism (کوتولگي) شود. يافتهها بيانگر آن است که در جوامع کنوني، مردان روز به روز پدرشدن خود را به تعويق
مياندازد.
از سال 1980 در کشور امريکا ميزان تولد تا 40% براي مردان سن 35تا 49، افزايش و تا 20%براي مردان کمتر از 30سال،
کاهش را نشان داد.همچنين مطالعات مشخص نمودند مرداني که سن بيشتري دارند، زمان بيشتري طول ميکشد که
بارور شوند.
Andrew wyrobek، محقق آزمايشگاه ملي لارنس ليورمور کاليفرنيا ميگويد: «امروزه ما ميدانيم که احتمال بروز
آسيب در انواع مشخصي از DNAها با بالا رفتن سن، افزايش مييابد که اين را ميتوان با احتمالات رياضي نيز ثابت
کرد».
Wyrobek ميافزايد: «در صورت افزايش درصد اسپرمهاي داراي نقص DNA در يک مرد، احتمال اينکه پدر بتواند فرزند
سالمي باشد، کاهش مييابد.
Wyrobek نويسنده مشترک مطالعه فوق است. نتايج اين تحقيق در ژورنال ضميمه نشريه آکادمي ملي علوم به چاپ
رسيد. محققين مدتهاست ميدانند که باروري زنان با بالارفتن سن کاهش مييابد. تأخير در توليدمثل، افزايش ريسک
سقط و تولد فرزند مبتلا به بيماريهاي ژنتيکي نظير سندرم داون را در برخواهد داشت.
Brenda Eskenzai، همکار طرح پژوهشي فوق در دانشگاه کاليفرنيا، دانشکده بهداشت عمومي برلکي، در گزارشي که
در خصوص طرح پژوهشي خود ارائه داد، اظهار داشت: «تحقيق ما پيشنهاد کرد که مردان نيز داراي ساعت بيولوژيکي
ميباشند، فقط کمي متفاوت است». به نظر ميآيد باروري و توانايي بالقوه توليدمثل موفق در مردان، بيشتر
دستخوش تغييرات تدريجي است تا تغييرات ناگهاني.
زوال اسپرم:
در اين مطالعه wyrobek و همکارانش کيفيت ژنتيکي اسپرم 97 مرد سالم غير سيگاري بين سنين 22 تا 80 سال را
بررسي کردند. اين مردان، کارکنان يا بازنشستگان آزمايشگاه Liver more بودند. اين بررسي شامل مطالعه نمونههاي
حداقل 15 مرد از هر دوره 10 ساله، بين سنين 20 تا 60 و 25 مرد بين سنين 60 تا80 ساله انتخاب شدند.
در تحقيقات اوليه بر روي همان نمونههاي اسپرمي، اطلاعاتي شامل، تعداد اسپرم در واحد حجم، آناليز حرکت اسپرم و
توانايي حرکت آن در سير رو به جلو که رابطه معکوسي با افزايش سن دارد، مورد ارزيابي قرار گرفت.
تحقيقات جديد نشان ميدهد حرکت (motility) اسپرم ارتباط زيادي با قطعه قطعه شدن (DNA Refragmentation )دارد.
اين مطالعه همچنين نشان داده است که افزايش سن در مردان، ميزان خطر پدر شدن را بواسطه نقص
Achondroplasia که يک موتاسيون ژنتيکي با تظاهرات کوتولگي يا dwarfism است افزايش خواهد داد.
در اين حالت رشد استخوانها متوقف شده و افراد تحت تأثير، بازوها و پاهاي کوتاه و قدي تا اندازه 1.5 متر خواهند
داشت. البته با بالارفتن سن خانمها، امکان تولد نوزادان دچار سندرم داون نيز افزايش مييابد. اما از قرار معلوم اين
مسأله در مورد مردان صدق نميکند.
با اين وصف، مطالعه مذکور هيچگونه ارتباط کلي را بين سن جنس مذکر و تغييرات کروموزومي ايجاد کننده سندرم
داون، پيدا نکرده است. تا جاييکه 4 نفر از 97 مرد، دچار افزايش خطر انتقال نقصهاي چندگانه کروموزومي و ژنتيکي بر
طبق نتايج ميباشند. بنابراين ممکن است عامل سن، تأثيري را در ايجاد اين ارتباط نداشته باشد.
گرچه يک نفر در دهه 20 سالگي عمر خود و سه نفر در سنين بالاي 60 سال دچار اين شکل از اختلال ميباشند.
Wyrobek تأکيد کرد: سلولهاي اسپرمي مورد مطالعه در نمونههاي آزمايشگاه، هيچگونه افزايشي در ارتباط با عامل
سن در سندرم Apert بعنوان يک اختلال در ظاهر به هنگام تولد Lawrence Liver more نشان ندادند.
با اين وجود احتمال پدر شدن با نقص Apert به دليل بالا رفتن سن در منطقه فقير نشين Maryland,Baltimore افزايش
نشان داده است (يافتههاي مطالعات مختلف در مرکز پزشکي جاترهاپنکينز)
ضمناً wyrobek هشدار داده است که نبايد تکيه زيادي بر مطالعات Baltimore داشت چرا که گروه مطالعه آنها همگي در
يک ناحيه زندگي ميکردند.
نکتهاي که حائز اهميت است، دخالت عوامل ديگري علاوه بر افزايش سن از جمله عوامل اقتصادي، اجتماعي، رژيم
غذايي و آداب و رسوم مردم، ميباشد.
نگران نباشيد:
Craig Niederberger، اورولوژيست دانشگاه Illinois در شيکاگو عنوان نمود: يافتههاي تحقيقاتي، نکات جالب توجهي
را بواسطه کسب مجوز جهت مطالعات بيشتر، بدنبال خواهد داشت. اما وي هشدار داد که تکنيکهاي استفاده شده
در آزمون DNA سلول اسپرم، جديد و بحث انگيز است. مردان مسنتر بهتر است تمايلي به پدر شدن نداشته باشند.
هرچند وي عنوان کرده، مدارک در اين خصوص روشن نيست.
بر طبق نظر Niederberger، رئيس انجمن توليدمثل مردان و بخش اورولوژي، محققين نيازمند روشهايي جهت بررسي
سلامت DNA اسپرمي ميباشند تا مردان را قبل از بروز خطرهاي جديد، آگاه سازد.
عليرغم اين مسأله، وي عنوان کرد در مورد يافتههايي که دال بر نقش موتاسيون ژنتيکي مسؤول dwarfism
(کوتولگي) بواسطه افزايش سن ميباشد، کمي بحث و جدل وجود دارد.
Wyrobek گفت: تحقيقات، بيش از آنچه که بتواند جوابگوي سؤالات باشد، خود بسيار سؤال برانگيز هستند. ولي در
عين حال پيشنهاد ميکنند که انواع مشخصي از آسيبهاي DNA و نقايص ژنتيکي با افزايش سن رو به ازدياد خواهند
گذاشت.
منبع :http://www.negahak.com/
کيفيت ژنتيکي اسپرم مردان با افزايش سن کاهش مييابد. با آغاز دهة 20 زندگي، مردان با افزايش احتمال ناباروري
مواجهند و اين احتمال وجود دارد که موتاسيون (جهش) ژنتيکي را به فرزند خود منتقل نمايند که باعث بيماري
dwarfism (کوتولگي) شود. يافتهها بيانگر آن است که در جوامع کنوني، مردان روز به روز پدرشدن خود را به تعويق
مياندازد.
از سال 1980 در کشور امريکا ميزان تولد تا 40% براي مردان سن 35تا 49، افزايش و تا 20%براي مردان کمتر از 30سال،
کاهش را نشان داد.همچنين مطالعات مشخص نمودند مرداني که سن بيشتري دارند، زمان بيشتري طول ميکشد که
بارور شوند.
Andrew wyrobek، محقق آزمايشگاه ملي لارنس ليورمور کاليفرنيا ميگويد: «امروزه ما ميدانيم که احتمال بروز
آسيب در انواع مشخصي از DNAها با بالا رفتن سن، افزايش مييابد که اين را ميتوان با احتمالات رياضي نيز ثابت
کرد».
Wyrobek ميافزايد: «در صورت افزايش درصد اسپرمهاي داراي نقص DNA در يک مرد، احتمال اينکه پدر بتواند فرزند
سالمي باشد، کاهش مييابد.
Wyrobek نويسنده مشترک مطالعه فوق است. نتايج اين تحقيق در ژورنال ضميمه نشريه آکادمي ملي علوم به چاپ
رسيد. محققين مدتهاست ميدانند که باروري زنان با بالارفتن سن کاهش مييابد. تأخير در توليدمثل، افزايش ريسک
سقط و تولد فرزند مبتلا به بيماريهاي ژنتيکي نظير سندرم داون را در برخواهد داشت.
Brenda Eskenzai، همکار طرح پژوهشي فوق در دانشگاه کاليفرنيا، دانشکده بهداشت عمومي برلکي، در گزارشي که
در خصوص طرح پژوهشي خود ارائه داد، اظهار داشت: «تحقيق ما پيشنهاد کرد که مردان نيز داراي ساعت بيولوژيکي
ميباشند، فقط کمي متفاوت است». به نظر ميآيد باروري و توانايي بالقوه توليدمثل موفق در مردان، بيشتر
دستخوش تغييرات تدريجي است تا تغييرات ناگهاني.
زوال اسپرم:
در اين مطالعه wyrobek و همکارانش کيفيت ژنتيکي اسپرم 97 مرد سالم غير سيگاري بين سنين 22 تا 80 سال را
بررسي کردند. اين مردان، کارکنان يا بازنشستگان آزمايشگاه Liver more بودند. اين بررسي شامل مطالعه نمونههاي
حداقل 15 مرد از هر دوره 10 ساله، بين سنين 20 تا 60 و 25 مرد بين سنين 60 تا80 ساله انتخاب شدند.
در تحقيقات اوليه بر روي همان نمونههاي اسپرمي، اطلاعاتي شامل، تعداد اسپرم در واحد حجم، آناليز حرکت اسپرم و
توانايي حرکت آن در سير رو به جلو که رابطه معکوسي با افزايش سن دارد، مورد ارزيابي قرار گرفت.
تحقيقات جديد نشان ميدهد حرکت (motility) اسپرم ارتباط زيادي با قطعه قطعه شدن (DNA Refragmentation )دارد.
اين مطالعه همچنين نشان داده است که افزايش سن در مردان، ميزان خطر پدر شدن را بواسطه نقص
Achondroplasia که يک موتاسيون ژنتيکي با تظاهرات کوتولگي يا dwarfism است افزايش خواهد داد.
در اين حالت رشد استخوانها متوقف شده و افراد تحت تأثير، بازوها و پاهاي کوتاه و قدي تا اندازه 1.5 متر خواهند
داشت. البته با بالارفتن سن خانمها، امکان تولد نوزادان دچار سندرم داون نيز افزايش مييابد. اما از قرار معلوم اين
مسأله در مورد مردان صدق نميکند.
با اين وصف، مطالعه مذکور هيچگونه ارتباط کلي را بين سن جنس مذکر و تغييرات کروموزومي ايجاد کننده سندرم
داون، پيدا نکرده است. تا جاييکه 4 نفر از 97 مرد، دچار افزايش خطر انتقال نقصهاي چندگانه کروموزومي و ژنتيکي بر
طبق نتايج ميباشند. بنابراين ممکن است عامل سن، تأثيري را در ايجاد اين ارتباط نداشته باشد.
گرچه يک نفر در دهه 20 سالگي عمر خود و سه نفر در سنين بالاي 60 سال دچار اين شکل از اختلال ميباشند.
Wyrobek تأکيد کرد: سلولهاي اسپرمي مورد مطالعه در نمونههاي آزمايشگاه، هيچگونه افزايشي در ارتباط با عامل
سن در سندرم Apert بعنوان يک اختلال در ظاهر به هنگام تولد Lawrence Liver more نشان ندادند.
با اين وجود احتمال پدر شدن با نقص Apert به دليل بالا رفتن سن در منطقه فقير نشين Maryland,Baltimore افزايش
نشان داده است (يافتههاي مطالعات مختلف در مرکز پزشکي جاترهاپنکينز)
ضمناً wyrobek هشدار داده است که نبايد تکيه زيادي بر مطالعات Baltimore داشت چرا که گروه مطالعه آنها همگي در
يک ناحيه زندگي ميکردند.
نکتهاي که حائز اهميت است، دخالت عوامل ديگري علاوه بر افزايش سن از جمله عوامل اقتصادي، اجتماعي، رژيم
غذايي و آداب و رسوم مردم، ميباشد.
نگران نباشيد:
Craig Niederberger، اورولوژيست دانشگاه Illinois در شيکاگو عنوان نمود: يافتههاي تحقيقاتي، نکات جالب توجهي
را بواسطه کسب مجوز جهت مطالعات بيشتر، بدنبال خواهد داشت. اما وي هشدار داد که تکنيکهاي استفاده شده
در آزمون DNA سلول اسپرم، جديد و بحث انگيز است. مردان مسنتر بهتر است تمايلي به پدر شدن نداشته باشند.
هرچند وي عنوان کرده، مدارک در اين خصوص روشن نيست.
بر طبق نظر Niederberger، رئيس انجمن توليدمثل مردان و بخش اورولوژي، محققين نيازمند روشهايي جهت بررسي
سلامت DNA اسپرمي ميباشند تا مردان را قبل از بروز خطرهاي جديد، آگاه سازد.
عليرغم اين مسأله، وي عنوان کرد در مورد يافتههايي که دال بر نقش موتاسيون ژنتيکي مسؤول dwarfism
(کوتولگي) بواسطه افزايش سن ميباشد، کمي بحث و جدل وجود دارد.
Wyrobek گفت: تحقيقات، بيش از آنچه که بتواند جوابگوي سؤالات باشد، خود بسيار سؤال برانگيز هستند. ولي در
عين حال پيشنهاد ميکنند که انواع مشخصي از آسيبهاي DNA و نقايص ژنتيکي با افزايش سن رو به ازدياد خواهند
گذاشت.
منبع :http://www.negahak.com/