جام جم آنلاين: در ميان ميوه‌هاي روغني ، فندق قابل هضم‌ترين و مغذي‌ترين آنها بشمار مي‌آيد. فندق خشك حدود 70درصد وزن خود مواد چربي و 15 تا 20درصد مواد پروتئيني دارد و به سبب فقدان مواد هيدروكربني ، مصرف آن را به مبتلايان ديابت توصيه مي‌كنيم.

اين ميوه سرشار از ويتامين‌هاي A، B1 ، B2، C، E و املاح معدني كلسيم ، فسفر ، آهن ، گوگرد ، منيزيم ، روي و پتاسيم است. با مصرف 10 عدد فندق مي‌توانيد مس و بخش عمده‌اي از ويتامين E بدن را تامين كنيد.

البته خوب است بدانيد فندق با تمام مزاياي مذكور ، كالري بسيار بالايي دارد و مصرف بيش از حد آن مي‌تواند چاق‌كننده باشد. در 100 گرم مغزفندق 600 كالري ، در 100 گرم فندق با پوست 300 كالري و در يك عدد آن 10 كالري انرژي نهفته است.

خواص غذايي و دارويي

به طور كلي طبيعت فندق، گرم و خشك بوده و مغزخام يا بو داده آن براي اطفال و اشخاص لاغر مفيد است. البته فندق بو داده روغن بيشتر، طعم مطلوب‌تر و خواص بيشتري دارد.

خوردن آن به دليل داشتن ويتامين‌هاي A و C براي تقويت پوست، ناخن، مو و شفاف شدن آنها و همچنين تقويت بينايي، موثر است. ويتامين‌هاي B موجود در فندق براي درمان ضعف اعصاب، سستي، هيجان و اضطراب و فسفر زياد آن براي تقويت مغز و حافظه نافع است لذا مصرف آن را به كساني كه كارهاي فكري مي‌كنند، توصيه مي‌كنيم. فندق به دليل مقدار زياد كلسيم ، گوگرد، يد و مس، مقوي بدن و مصرف آن در دوران نقاهت مفيد است.

اين ميوه تقويت‌كننده معده و روده‌ها بوده و مي‌تواند سموم بدن را خارج سازد؛ از اين‌رو، اگر بخواهيد به اين مزيت فندق دست يابيد، آن را هنگام گرسنگي مصرف كنيد تا روده‌هاي شما را تقويت كند. از آنجا كه داراي مقدار كمي مواد نشاسته‌اي و غني از مواد معدني است، براي مبتلايان به بيماري قند مفيد است و براي كساني كه دچار كم‌خوني هستند، چنانچه پس از هر وعده غذايي، 5 تا 6 عدد خام آن را ميل كنند، مشكلشان برطرف مي‌شود. فندق بسيار قابض است و غشاي نازكي كه روي مغز آن را پوشانده، در رفع اسهال بسيار موثر است.

روغن فندق: از مغز فندق روغني به رنگ زرد روشن با طعم ملايم و اثر درماني شبيه به روغن بادام تهيه مي‌شود كه مي‌توان از آن در آشپزي استفاده كرد. اين روغن براي سرفه، درد سينه و كبد كه از سردي باشد، مفيد است و بهترين داروي ريزش مو است. در قديم از سوزاندن فندق، زغال چربي تهيه مي‌شد و از آن به عنوان سرمه و براي تقويت ابروها استفاده مي‌كردند؛ در ضمن اگر اين روغن را به محل گزيدگي عقرب بماليد، زهر آن را از بين مي‌برد.