مصرف عسل و دنیایی از فایده ها
عسل یک واژه عربی است که در فارسی آن را انگبین میگویند و عبارت است از شهد گلها که زنبور عسل توسط خرطوم کوچک خود آن را مکیده و از راه دهان به کیسه بسیار کوچک خود موسوم به کیسه عسلی وارد میکند. وقتی میزان شهد جمعآوری شده به حدود "۴۰″ میلیگرم رسید، گلها را رها کرده و به سمت کندو پرواز میکند. جالب اینکه برای تهیه یک کیلو عسل، زنبور باید شهد "۲۰″ میلیون گل را جمع و به کندو حمل کند. جالبتر این است که زنبور عسل خاصیت ثابت گلی دارد، یعنی تا وقتی که مشغول جمع آوری شهد یک گل است، روی سایر گلها نمینشیند.
خواص و مواد موجود در عسل:
عسل از قدیمی ترین و نخستین شیرین کننده هایی است که انسان استفاده کرده است و شامل قندهایی چون گلوکز، فروکتوز، مواد معدنی همچون منیزیم، پتاسیم، کلسیم، کلریدسدیم، گوگرد، آهن و فسفات است. در ضمن اینکه ویتامین هایی همچون B1 ، B2 ، B6 ، B3 ، B5 و C نیز براساس کیفیت و نوع عسل به نسبت های متفاوت در آن دیده می شود. علاوه بر موارد ذکر شده در حد کمی مس، ید و روی نیز در عسل وجود دارد.
زنبور عسل پیش از رسیدن به کندو در بین راه مقداری از آب شهد را جذب میکند و چون شهد گلها حاوی "۵۰″ تا "۸۰″ درصد آب است، با این عمل میزان رطوبت عسل را به حدود ۱۷ تا حداکثر ۲۵ درصد میرساند، یعنی حدودا از هر سه گرم شهدی که زنبور عسل به کندو میآورد، یک گرم عسل به دست میآید. البته عسل مناطق شمالی کشور به علت بالا بودن رطوبت هوا از آب بیشتری برخوردار است و لذا آبکی میباشد، ولی عسل مناطق کوهستانی از آب کمتری برخوردار میباشد. زنبور عسل نوعی از آنزیم دیاستاز به نام انورتاز را نیز به شهد اضافه میکند که این آنزیم به همراه مواد قندی و نشاستهای که چهار پنجم وزن عسل را تشکیل میدهند، عامل اصلی متبلور شدن یا شکرک زدن عسل به شمار میروند.
لذا این باور که عسل غیرطبیعی شکرک میزند صحیح نیست، بلکه دلیل متبلور شدن و رسوب دادن عسل طبیعی وجود دیاستاز و همچنین کربوهیدرات ها میباشد. دیاستاز، ذرات خیلی ریز عسل را به خود جذب کرده و باعث تهنشین شدن آن میشود. مقدار گلوکز عسل هر چه بیشتر باشد، زودتر متبلور و تهنشین میشود. این خاصیت فقط در عسلهای طبیعی و غیرتقلبی دیده میشود، زیرا تنها عسلهای طبیعی حاوی دیاستاز هستند. مدت زمان شکرک زدن یا متبلور شدن عسل بسته به نوع گل متفاوت است و حتی در مورد عسل اقاقیا به چهار سال هم میرسد. در کشورهای اروپایی عسل سفت شده و متبلور شده را بیشتر میپسندند. هر ۱۰۰ گرم عسل ۳۳۰ کیلوکالری انرژی تولید میکند. لذا عسل، غذایی مقوی و انرژیزاست و به کمک دیاستازهایش چربیهای اطراف قلب را آب میکند. به همین دلیل مصرف آن به سالخوردگان و بیماران قلبی توصیه میشود.
:: ویژگی های منحصر به فرد عسل:
1. به راحتی هضم می شود: مولکول های قند موجود در آن می توانند به راحتی به سایر قندها تبدیل شوند، به همین جهت حتی حساس ترین معده ها نیز می تواند آن را به سادگی هضم کند.
2. منبع بسیار خوبی از آنتی اکسیدان است: نقش بزرگی در جلوگیری از سرطان و همچنین بیماریهای قلبی دارد.
3. سطح کالری آن پایین است: در مقایسه با سایر مواد قندی ۴۰% کمتر کالری دارد، هرچند انرژی آن بسیار بالاست، اما به وزن بدن شخص اضافه نمی کند.
4. به سرعت در خون پخش می شود: وقتی با میزان مناسبی آب مخلوط شود. پس از ۷ دقیقه در جریان خون پخش می شود و با آزادسازی ملکول قند به عملکرد بهتر مغز که اصلی ترین مصرف کننده قند در بدن است، کمک می کند و مانع بروز خستگی می شود.
5. در سلامت و ساخت عوامل خونی مؤثر است: بخش مهمی از انرژی مورد نیاز برای این مورد تأمین می کند، به علاوه باعث تمیز شدن خون می شود.
:: دارچین و عسل را با هم بخورید :
مخلوط عسل و دارچین درمان کننده بسیاری از بیماری ها در زمان قدیم و حال می باشد. امروزه دانشمندان بر این عقیده هستند که عسل با وجودی که شیرین است، اما اگر در مقدار معین مصرف شود حتی برای بیماران دیابتی هم مضر نمی باشد. مجله معروفی در کانادا به نام Weekly World تعداد ۹۵ نوع بیماری که توسط عسل و دارچین درمان شده اند را نام برده است.
ایمیل دریافتی از مجله پزشکی پرشین استار
عسل یک واژه عربی است که در فارسی آن را انگبین میگویند و عبارت است از شهد گلها که زنبور عسل توسط خرطوم کوچک خود آن را مکیده و از راه دهان به کیسه بسیار کوچک خود موسوم به کیسه عسلی وارد میکند. وقتی میزان شهد جمعآوری شده به حدود "۴۰″ میلیگرم رسید، گلها را رها کرده و به سمت کندو پرواز میکند. جالب اینکه برای تهیه یک کیلو عسل، زنبور باید شهد "۲۰″ میلیون گل را جمع و به کندو حمل کند. جالبتر این است که زنبور عسل خاصیت ثابت گلی دارد، یعنی تا وقتی که مشغول جمع آوری شهد یک گل است، روی سایر گلها نمینشیند.
خواص و مواد موجود در عسل:
عسل از قدیمی ترین و نخستین شیرین کننده هایی است که انسان استفاده کرده است و شامل قندهایی چون گلوکز، فروکتوز، مواد معدنی همچون منیزیم، پتاسیم، کلسیم، کلریدسدیم، گوگرد، آهن و فسفات است. در ضمن اینکه ویتامین هایی همچون B1 ، B2 ، B6 ، B3 ، B5 و C نیز براساس کیفیت و نوع عسل به نسبت های متفاوت در آن دیده می شود. علاوه بر موارد ذکر شده در حد کمی مس، ید و روی نیز در عسل وجود دارد.
زنبور عسل پیش از رسیدن به کندو در بین راه مقداری از آب شهد را جذب میکند و چون شهد گلها حاوی "۵۰″ تا "۸۰″ درصد آب است، با این عمل میزان رطوبت عسل را به حدود ۱۷ تا حداکثر ۲۵ درصد میرساند، یعنی حدودا از هر سه گرم شهدی که زنبور عسل به کندو میآورد، یک گرم عسل به دست میآید. البته عسل مناطق شمالی کشور به علت بالا بودن رطوبت هوا از آب بیشتری برخوردار است و لذا آبکی میباشد، ولی عسل مناطق کوهستانی از آب کمتری برخوردار میباشد. زنبور عسل نوعی از آنزیم دیاستاز به نام انورتاز را نیز به شهد اضافه میکند که این آنزیم به همراه مواد قندی و نشاستهای که چهار پنجم وزن عسل را تشکیل میدهند، عامل اصلی متبلور شدن یا شکرک زدن عسل به شمار میروند.
لذا این باور که عسل غیرطبیعی شکرک میزند صحیح نیست، بلکه دلیل متبلور شدن و رسوب دادن عسل طبیعی وجود دیاستاز و همچنین کربوهیدرات ها میباشد. دیاستاز، ذرات خیلی ریز عسل را به خود جذب کرده و باعث تهنشین شدن آن میشود. مقدار گلوکز عسل هر چه بیشتر باشد، زودتر متبلور و تهنشین میشود. این خاصیت فقط در عسلهای طبیعی و غیرتقلبی دیده میشود، زیرا تنها عسلهای طبیعی حاوی دیاستاز هستند. مدت زمان شکرک زدن یا متبلور شدن عسل بسته به نوع گل متفاوت است و حتی در مورد عسل اقاقیا به چهار سال هم میرسد. در کشورهای اروپایی عسل سفت شده و متبلور شده را بیشتر میپسندند. هر ۱۰۰ گرم عسل ۳۳۰ کیلوکالری انرژی تولید میکند. لذا عسل، غذایی مقوی و انرژیزاست و به کمک دیاستازهایش چربیهای اطراف قلب را آب میکند. به همین دلیل مصرف آن به سالخوردگان و بیماران قلبی توصیه میشود.
:: ویژگی های منحصر به فرد عسل:
1. به راحتی هضم می شود: مولکول های قند موجود در آن می توانند به راحتی به سایر قندها تبدیل شوند، به همین جهت حتی حساس ترین معده ها نیز می تواند آن را به سادگی هضم کند.
2. منبع بسیار خوبی از آنتی اکسیدان است: نقش بزرگی در جلوگیری از سرطان و همچنین بیماریهای قلبی دارد.
3. سطح کالری آن پایین است: در مقایسه با سایر مواد قندی ۴۰% کمتر کالری دارد، هرچند انرژی آن بسیار بالاست، اما به وزن بدن شخص اضافه نمی کند.
4. به سرعت در خون پخش می شود: وقتی با میزان مناسبی آب مخلوط شود. پس از ۷ دقیقه در جریان خون پخش می شود و با آزادسازی ملکول قند به عملکرد بهتر مغز که اصلی ترین مصرف کننده قند در بدن است، کمک می کند و مانع بروز خستگی می شود.
5. در سلامت و ساخت عوامل خونی مؤثر است: بخش مهمی از انرژی مورد نیاز برای این مورد تأمین می کند، به علاوه باعث تمیز شدن خون می شود.
:: دارچین و عسل را با هم بخورید :
مخلوط عسل و دارچین درمان کننده بسیاری از بیماری ها در زمان قدیم و حال می باشد. امروزه دانشمندان بر این عقیده هستند که عسل با وجودی که شیرین است، اما اگر در مقدار معین مصرف شود حتی برای بیماران دیابتی هم مضر نمی باشد. مجله معروفی در کانادا به نام Weekly World تعداد ۹۵ نوع بیماری که توسط عسل و دارچین درمان شده اند را نام برده است.
ایمیل دریافتی از مجله پزشکی پرشین استار