ترجمه نسیبه رجبی:
بحث و دعوا با فرزند نوجوان امری است که شاید به ندرت یا بسیار کم رخ دهد اما ممکن است برای برخی خانوادهها به یک عادت تبدیل شده باشد.
بهطور کلی این مشکلی است که برای همه افراد اتفاق خواهد افتاد، بهطوری که نقطهضعفهای آنها مورد آزمایش قرار میگیرد. بیشتر اوقات این تندخوییها لحظهای هستند و پس از آن زندگی کم و بیش به روال عادی خود بازمیگردد اما برخی اوقات این دعواها طوری شدت میگیرد که به جاروجنجالهایی ناهنجار تبدیل میشود و ادامه پیدا میکند. در موارد نادری هم ممکن است این مشاجرات به زد و خورد و خشونت بینجامد. در چنین شرایطی چه باید کرد؟
مشاجرات
ساده نیست اما سعی کنید در طول زمان مشاجره با فرزند نوجوان خود خونسردیتان را حفظ کنید. اگرچه بهنظر کاری وقتگیر میرسد اما در غیراین صورت ممکن است این مشاجره به جایی ختم شود که هر دو شما پس از آن از گفتار خود پشیمان شوید. دعواها و نافرمانیهای نوجوانان که حواشی آزاردهندهای ایجاد خواهد کرد، را بپذیرید. بیشتر اوقات آنها منظور خود را بیان نمیکنند که این تنها یک واکنش است، اما این دعواها زمانی جدیتر و عمیقتر میشوند که مسئلهای غیرمنتظره اتفاق بیفتد. با این حال خونسرد باشید و درصورت امکان، نوجوانتان را هم آرام کنید. سعی کنید شرایط موجود را خنثی کرده و فتنهانگیزی نکنید. اگر امکان دارد با جملاتی دلسوزانه همانند من منظورت را خوب متوجه میشوم یا احساسات تو را درک میکنم، از او دلجویی کنید. با این حال، این عمل همیشه هم نتیجه ندارد، بهخصوص اگر آنها بیش از حد عصبانی باشند.
بعضی از نوجوانان مانند یک بشکه باروت که هر لحظه ممکن است منفجر شود، برآشفته و سرخورده هستند. در چنین شرایطی، بهعنوان روشی برای کاهش فشار روحی، شما میتوانید سعی کنید که از محیط خارج شوید. به او بگویید: بهنظر عصبانی هستی، فکر نمیکنی بهتر باشد که وقت دیگری با هم صحبت کنیم؟ در هر حال شما نمیتوانید شرایط بهوجود آمده را انکار کنید.اگر نوجوان در شرایطی که خشم بر او غالب شده بیش از اندازه پیشروی کرد، شما باید کاری انجام دهید. اگر خشم او واقعی و یک رویداد عادی است، او را متقاعد کنید تا با یک مشاور ملاقات کند. آشکار است که در این مورد مشکلی وجود دارد و وجود فردی متخصص که هم بیطرف است و هم هر روز درگیر اصل ماجرا نیست و قادر به یاری ما در کشف مشکل و راهحل آن است، میتواند بسیار مفید باشد. برخی افراد از راهکارهای مدیریت خشم استفاده میکنند که اگر بتوانید قبل از جدیشدن موضوع بحث، آن را حل کنید، از نوجوانتان جلوتر خواهید بود.به خاطر داشته باشید که گاهی نوجوانان برای رویارویی با خشم، به اندازه کافی به بلوغ رشدی و احساسی نرسیدهاند و تخلیه کردن خود تنها کاری است که میتوانند انجام دهند. برای غلبه بر خشم تکنیکهایی وجود دارد که میتوانید آنها را بیاموزید.
خشونت
اگر مشاجرات بین شما و فرزند نوجوانتان که نسبت به افراد یا موضوعاتی عصبی شده، به خشونت کشیده شد، زمان آن فرا میرسد که از کسی کمک بخواهید. این رفتارها، رفتاری عادی یا قابلقبول نیست و رویارویی با آن امری دشوار است اما این آزمایش که رسیدگی و آرامکردن نوجوان است، اغلب غیرممکن است؛ بهخصوص اگر شما شخصی باشید که مورد حمله قرار گرفته است.
بهترین کار این است که از آن محیط دور شوید و به فکر امنیت خود باشید. در بسیاری موارد نوجوان از نظر شخصیتی به شما حمله نمیکند اما بهعنوان راهی برای رهایی از عصبانیت و ناکامی، تنها به این خاطر که در آن لحظه شما نزدیکترین فرد به او هستید شما را هدف قرار داده و به راحتی خشم خود را بروز میدهد. این نشانه مشکلات بسیار عمیقی است که احتیاج به درمان دارد. اگر احساس خطر میکنید، باید با پلیس تماس بگیرید اما بهتر است خودتان مشکل را رفع کنید و اجازه دهید خشم خودبهخود فروکش کند.وقتی آرامش بازگشت، با نوجوان درباره آنچه رخ داده است گفتوگو کنید. امکان دارد او حتی متوجه آنچه انجام داده است نشده باشد. او را ببخشید و خاطرنشان کنید که علاوه بر دیگران خودش را هم به خطر میاندازد. به او پیشنهاد کنید که با شخص دیگری در مورد این مسئله صحبت کند. سپس در نخستین فرصت از یک مشاور برای او وقت ملاقات بگیرید. درصورت نیاز با مشاور و نوجوان همکاری کنید.این دوران طاقتفرسا برای شما و نوجوانتان ممکن است دشوار باشد اما از میان برداشتن این مسائل میتواند میان شما پیوندی محکم و ابدی ایجاد کند.
منبع:
http://www.hamshahrionline.ir/news-121222.aspx
بحث و دعوا با فرزند نوجوان امری است که شاید به ندرت یا بسیار کم رخ دهد اما ممکن است برای برخی خانوادهها به یک عادت تبدیل شده باشد.
بهطور کلی این مشکلی است که برای همه افراد اتفاق خواهد افتاد، بهطوری که نقطهضعفهای آنها مورد آزمایش قرار میگیرد. بیشتر اوقات این تندخوییها لحظهای هستند و پس از آن زندگی کم و بیش به روال عادی خود بازمیگردد اما برخی اوقات این دعواها طوری شدت میگیرد که به جاروجنجالهایی ناهنجار تبدیل میشود و ادامه پیدا میکند. در موارد نادری هم ممکن است این مشاجرات به زد و خورد و خشونت بینجامد. در چنین شرایطی چه باید کرد؟
مشاجرات
ساده نیست اما سعی کنید در طول زمان مشاجره با فرزند نوجوان خود خونسردیتان را حفظ کنید. اگرچه بهنظر کاری وقتگیر میرسد اما در غیراین صورت ممکن است این مشاجره به جایی ختم شود که هر دو شما پس از آن از گفتار خود پشیمان شوید. دعواها و نافرمانیهای نوجوانان که حواشی آزاردهندهای ایجاد خواهد کرد، را بپذیرید. بیشتر اوقات آنها منظور خود را بیان نمیکنند که این تنها یک واکنش است، اما این دعواها زمانی جدیتر و عمیقتر میشوند که مسئلهای غیرمنتظره اتفاق بیفتد. با این حال خونسرد باشید و درصورت امکان، نوجوانتان را هم آرام کنید. سعی کنید شرایط موجود را خنثی کرده و فتنهانگیزی نکنید. اگر امکان دارد با جملاتی دلسوزانه همانند من منظورت را خوب متوجه میشوم یا احساسات تو را درک میکنم، از او دلجویی کنید. با این حال، این عمل همیشه هم نتیجه ندارد، بهخصوص اگر آنها بیش از حد عصبانی باشند.
بعضی از نوجوانان مانند یک بشکه باروت که هر لحظه ممکن است منفجر شود، برآشفته و سرخورده هستند. در چنین شرایطی، بهعنوان روشی برای کاهش فشار روحی، شما میتوانید سعی کنید که از محیط خارج شوید. به او بگویید: بهنظر عصبانی هستی، فکر نمیکنی بهتر باشد که وقت دیگری با هم صحبت کنیم؟ در هر حال شما نمیتوانید شرایط بهوجود آمده را انکار کنید.اگر نوجوان در شرایطی که خشم بر او غالب شده بیش از اندازه پیشروی کرد، شما باید کاری انجام دهید. اگر خشم او واقعی و یک رویداد عادی است، او را متقاعد کنید تا با یک مشاور ملاقات کند. آشکار است که در این مورد مشکلی وجود دارد و وجود فردی متخصص که هم بیطرف است و هم هر روز درگیر اصل ماجرا نیست و قادر به یاری ما در کشف مشکل و راهحل آن است، میتواند بسیار مفید باشد. برخی افراد از راهکارهای مدیریت خشم استفاده میکنند که اگر بتوانید قبل از جدیشدن موضوع بحث، آن را حل کنید، از نوجوانتان جلوتر خواهید بود.به خاطر داشته باشید که گاهی نوجوانان برای رویارویی با خشم، به اندازه کافی به بلوغ رشدی و احساسی نرسیدهاند و تخلیه کردن خود تنها کاری است که میتوانند انجام دهند. برای غلبه بر خشم تکنیکهایی وجود دارد که میتوانید آنها را بیاموزید.
خشونت
اگر مشاجرات بین شما و فرزند نوجوانتان که نسبت به افراد یا موضوعاتی عصبی شده، به خشونت کشیده شد، زمان آن فرا میرسد که از کسی کمک بخواهید. این رفتارها، رفتاری عادی یا قابلقبول نیست و رویارویی با آن امری دشوار است اما این آزمایش که رسیدگی و آرامکردن نوجوان است، اغلب غیرممکن است؛ بهخصوص اگر شما شخصی باشید که مورد حمله قرار گرفته است.
بهترین کار این است که از آن محیط دور شوید و به فکر امنیت خود باشید. در بسیاری موارد نوجوان از نظر شخصیتی به شما حمله نمیکند اما بهعنوان راهی برای رهایی از عصبانیت و ناکامی، تنها به این خاطر که در آن لحظه شما نزدیکترین فرد به او هستید شما را هدف قرار داده و به راحتی خشم خود را بروز میدهد. این نشانه مشکلات بسیار عمیقی است که احتیاج به درمان دارد. اگر احساس خطر میکنید، باید با پلیس تماس بگیرید اما بهتر است خودتان مشکل را رفع کنید و اجازه دهید خشم خودبهخود فروکش کند.وقتی آرامش بازگشت، با نوجوان درباره آنچه رخ داده است گفتوگو کنید. امکان دارد او حتی متوجه آنچه انجام داده است نشده باشد. او را ببخشید و خاطرنشان کنید که علاوه بر دیگران خودش را هم به خطر میاندازد. به او پیشنهاد کنید که با شخص دیگری در مورد این مسئله صحبت کند. سپس در نخستین فرصت از یک مشاور برای او وقت ملاقات بگیرید. درصورت نیاز با مشاور و نوجوان همکاری کنید.این دوران طاقتفرسا برای شما و نوجوانتان ممکن است دشوار باشد اما از میان برداشتن این مسائل میتواند میان شما پیوندی محکم و ابدی ایجاد کند.
منبع:
http://www.hamshahrionline.ir/news-121222.aspx