آنچه البته به جايي نرسد فرياد است!
صداي فرياد بلند است اما معلوم نيست به همان بلندي‌اي كه هست اثربخش هم باشد. فرياد از آن جمله اصواتي است كه در اغلب موارد خراش دهنده، اما داراي تاثير معكوس است. شايد هنوز متوجه نشده‌ايد داريم در مورد چه حرف مي‌زنيم. مورد مربوط به فريادهاي همسايه است كه هر از گاهي بلند مي‌شود و اخيرا به يك گروه كر خانوادگي بدل شده است.
مرد فرياد مي‌كشد. بچه جيغ مي‌زند بعد زن فرياد مي‌كشد و بعد يكدفعه همه با هم جيغ مي‌كشند.
مريم دختر12 ساله‌اي است كه مهارت جيغ كشيدنش احتمالا ژنتيكي است. وقتي به او مي‌گويم مادرت مي‌گويد زياد جيغ مي‌كشي دليل آن چيست؟ مي‌گويد: من و برادرم يك سال اختلاف سني داريم و زياد مشاجره مي‌كنيم. وقتي با برادرم مشاجره مي‌كنم چون او بزرگ‌تر است زورش به من مي‌رسد و گاهي مي‌خواهد به سمت من حمله كنند. در اين مواقع من فرياد مي‌كشم. آنقدر كه بقيه فكر مي‌كنند، مرا زده است. بعد مادرم فكر مي‌كند كه من كتك خورده‌ام و قبل از اين‌كه اتفاقي بيفتد او هم به نوبه خود فرياد مي‌كشد و برادرم را تهديد مي‌كند و اگر پدرم آن حوالي باشد و نبيند كه ما داريم چه مي‌كنيم داد مي‌كشد كه اگر بس نكنيم هردوتايمان را تنبيه مي‌كند. ما هم ماجرا را با غرولند پايان مي‌دهيم. اگر اين كار را نكنم گاهي واقعا كتك مي‌خورم و ناچارم به طوري جدي داد بزنم. پس بهتر است همان اول اين كار را بكنم!
مضرات جيغ‌كشي دائم
• وقتي بچه هميشه جيغ مي‌كشد و اغلب اتفاقي هم نيفتاده است والدين مي‌فهمند كه اين جيغ‌ها بيخودي است و اگر يك نفر تبديل به چوپان دروغگوي جيغ‌كش شود آنچه البته به جايي نرسد فرياد
است !
• بچه دارد دست مي‌كند توي غذاي داغ. مادر هر وقت مي‌خواهد او را بر حذر دارد جيغ مي‌كشد نكن! اگر به او دست بزني مي‌كشمت! اما اين جيغ‌هاي دائمي ديگر بي‌اثر شده است و بچه 2 ساله هم فهميده است كه تهديدهاي دائمي مادر هيچ وقت عملي نمي‌شود وگرنه او الان دست توي ديگ غذا نمي‌كرد.
• گاهي آبروريزي فريادي كه مي‌كشيم خيلي بيشتر از نتيجه‌اي است كه مي‌گيريم و علاوه بر آن مزاحمتي كه ايجاد مي‌كند نه‌تنها ممكن است مشكلمان را رفع نكند، بلكه ممكن است نقل مكان‌مان را سبب شود.
• اگر براي توجيه بيشتر همسرمان داريم داد مي‌كشيم بجز داد بيشتر و احيانا قهر و... چيز ديگري نصيبمان نمي‌شود. به هر حال كلوخ انداز را پاداش، سنگ است. تا حالا كسي نشنيده است كه به جاي حرف آرام و دلپذير، داد و فرياد در ذهن مخاطب اثربخش‌تر باشد.
روش‌هايي غير از داد كشيدن
علي از سر كار به خانه مي‌آيد و كتش را روي مبل پرت مي‌كند و كيفش را روي جاكفشي مي‌اندازد و نفس بلندي مي‌كشد و بدون سلام و عليك به دستشويي مي‌رود.
ناهيد مي‌فهمد چيزي شده است. كمي نگران و كمي ترسان منتظر مي‌ماند تا همسرش از دستشويي خارج شود. همسرش وقتي بيرون مي‌آيد سر و صورتش را شسته است. او وقتي اين كار را مي‌كند كه عصباني است و مي‌خواهد كمي آرام شود. ناهيد بيشتر نگران مي‌شود و با او به آرامي سلام و احوالپرسي مي‌كند و از او مي‌پرسد چه شده است؟
او در حالي كه اخم در هم كشيده است سري به بالا مي‌جنباند كه يعني هيچي يا نمي‌خواهم بگويم. ناهيد در تعليق مي‌ماند. ماهم همين‌طور. به نظر شما اين رفتار او چه معني مي‌دهد؟ او فرياد نكشيده است. حتي حرف هم نزده است اما رفتار منصفانه‌اي ندارد. او شنونده را در ابهام باقي نگه داشته و انگار او را با رفتارش مقصر مي‌شمارد. گاهي اصلا حرفي نزدن نيز نوع خشونت كلامي است!
بخش عمده‌اي از پيامهايي كه ما به ديگران منتقل مي‌كنيم، برخاسته از ارتباطات غير كلامي است، يعني جنبه‌هايي از حالات بدني، احساسات و نگرش‌هايمان كه شايد تاكنون به آنها بي‌توجه بوده‌ايم.
در واقع ارتباطات غيركلامي عبارتند از تمامي پيامهايي كه افراد علاوه بر خود كلام آنها را نيز مبادله مي‌كنند، مثل نحوه پوشش، ايستادن، راه رفتن و نشستن، گوش دادن، استفاده از دستان، تماس چشمي، نحوه آرايش مو، صورت و... .
اخيرا تلاش‌هايي در جهت تجزيه و تحليل ارتباطات غيركلامي به روش علمي صورت گرفته است. اين مطالعه حاكي است ادراك شنونده 7 درصد توسط واژه‌ها، 38 درصد توسط آهنگ صدا، 55 درصد توسط زبان بدن يا حركات ايجاد مي‌شود.
پس اگر سعي داريد به همسرتان پول خريد يك لباس را بدهيد و او را خوشحال كنيد با يك رفتار خوشايند و حركت دلپذير اين كار را بكنيد. نه اين‌كه پول را روي ميز بيندازيد و بگوييد بيا اين را هم تو خرج كن. با اين ژست او قدر پول شما را بيشتر نخواهد دانست، بلكه از خريد لباس يا درخواست از شما آزرده خواهد شد.
ديگران ما را نه فقط بر اساس آنچه مي‌گوييم بلكه بر اساس چگونگي اداي مطلب نيز مورد ارزيابي قرار مي‌دهند.
قوانين طلايي
بحث را از خودتان شروع كنيد نه با خطاب تو.
همه چيز را تعميم ندهيد. همسرتان الان ظرف نشسته است. نه هيچ وقت اما شما مي‌گوييد: تو دست به سياه و سفيد نمي‌زني. اين واژه‌هاي كلي و غيرمنصفانه مخاطب را خشمگين مي‌سازند.
از قديم گفته‌اند پا برهنه وسط حرف هم ندويد. صبور باشيد تا طرف مقابل حرفش تمام شود و بعد شما شروع كنيد.
براي اين‌كه همسرتان مطمئن شود حرفش را شنيده‌ايد خلاصه آن را كوتاه بگوييد و بپرسيد منظورش همين بوده است؟ او از توجه شما خوشحال خواهد شد.
پيشداوري نكنيد و قبل از اين كه طرف مقابلتان حرف بزند ذهن او را نخوانيد و ادعا نكنيد كه مي‌دانيد چه مي‌خواهد بگويد. شما برداشت‌هاي خود را به ديگران نسبت مي‌دهيد و اين كار مي‌تواند كاملا تحريك‌كننده باشد .
فراموش نكنيد كه تهديد و ارعاب، داد و فرياد، عصبانيت و ملامت، حمله به شخصيت طرف مقابل، بي‌حرمتي، لجبازي، خودبيني و قضاوت سريع مي‌تواند ارتباط شما را به بن‌بست و مشاجره ختم كند.
منبع : http://www.jamejamonline.ir/papertext.aspx?newsnum=100891711738
صداي فرياد بلند است اما معلوم نيست به همان بلندي‌اي كه هست اثربخش هم باشد. فرياد از آن جمله اصواتي است كه در اغلب موارد خراش دهنده، اما داراي تاثير معكوس است. شايد هنوز متوجه نشده‌ايد داريم در مورد چه حرف مي‌زنيم. مورد مربوط به فريادهاي همسايه است كه هر از گاهي بلند مي‌شود و اخيرا به يك گروه كر خانوادگي بدل شده است.
مرد فرياد مي‌كشد. بچه جيغ مي‌زند بعد زن فرياد مي‌كشد و بعد يكدفعه همه با هم جيغ مي‌كشند.
مريم دختر12 ساله‌اي است كه مهارت جيغ كشيدنش احتمالا ژنتيكي است. وقتي به او مي‌گويم مادرت مي‌گويد زياد جيغ مي‌كشي دليل آن چيست؟ مي‌گويد: من و برادرم يك سال اختلاف سني داريم و زياد مشاجره مي‌كنيم. وقتي با برادرم مشاجره مي‌كنم چون او بزرگ‌تر است زورش به من مي‌رسد و گاهي مي‌خواهد به سمت من حمله كنند. در اين مواقع من فرياد مي‌كشم. آنقدر كه بقيه فكر مي‌كنند، مرا زده است. بعد مادرم فكر مي‌كند كه من كتك خورده‌ام و قبل از اين‌كه اتفاقي بيفتد او هم به نوبه خود فرياد مي‌كشد و برادرم را تهديد مي‌كند و اگر پدرم آن حوالي باشد و نبيند كه ما داريم چه مي‌كنيم داد مي‌كشد كه اگر بس نكنيم هردوتايمان را تنبيه مي‌كند. ما هم ماجرا را با غرولند پايان مي‌دهيم. اگر اين كار را نكنم گاهي واقعا كتك مي‌خورم و ناچارم به طوري جدي داد بزنم. پس بهتر است همان اول اين كار را بكنم!
مضرات جيغ‌كشي دائم
• وقتي بچه هميشه جيغ مي‌كشد و اغلب اتفاقي هم نيفتاده است والدين مي‌فهمند كه اين جيغ‌ها بيخودي است و اگر يك نفر تبديل به چوپان دروغگوي جيغ‌كش شود آنچه البته به جايي نرسد فرياد
است !
• بچه دارد دست مي‌كند توي غذاي داغ. مادر هر وقت مي‌خواهد او را بر حذر دارد جيغ مي‌كشد نكن! اگر به او دست بزني مي‌كشمت! اما اين جيغ‌هاي دائمي ديگر بي‌اثر شده است و بچه 2 ساله هم فهميده است كه تهديدهاي دائمي مادر هيچ وقت عملي نمي‌شود وگرنه او الان دست توي ديگ غذا نمي‌كرد.
• گاهي آبروريزي فريادي كه مي‌كشيم خيلي بيشتر از نتيجه‌اي است كه مي‌گيريم و علاوه بر آن مزاحمتي كه ايجاد مي‌كند نه‌تنها ممكن است مشكلمان را رفع نكند، بلكه ممكن است نقل مكان‌مان را سبب شود.
• اگر براي توجيه بيشتر همسرمان داريم داد مي‌كشيم بجز داد بيشتر و احيانا قهر و... چيز ديگري نصيبمان نمي‌شود. به هر حال كلوخ انداز را پاداش، سنگ است. تا حالا كسي نشنيده است كه به جاي حرف آرام و دلپذير، داد و فرياد در ذهن مخاطب اثربخش‌تر باشد.
روش‌هايي غير از داد كشيدن
علي از سر كار به خانه مي‌آيد و كتش را روي مبل پرت مي‌كند و كيفش را روي جاكفشي مي‌اندازد و نفس بلندي مي‌كشد و بدون سلام و عليك به دستشويي مي‌رود.
ناهيد مي‌فهمد چيزي شده است. كمي نگران و كمي ترسان منتظر مي‌ماند تا همسرش از دستشويي خارج شود. همسرش وقتي بيرون مي‌آيد سر و صورتش را شسته است. او وقتي اين كار را مي‌كند كه عصباني است و مي‌خواهد كمي آرام شود. ناهيد بيشتر نگران مي‌شود و با او به آرامي سلام و احوالپرسي مي‌كند و از او مي‌پرسد چه شده است؟
او در حالي كه اخم در هم كشيده است سري به بالا مي‌جنباند كه يعني هيچي يا نمي‌خواهم بگويم. ناهيد در تعليق مي‌ماند. ماهم همين‌طور. به نظر شما اين رفتار او چه معني مي‌دهد؟ او فرياد نكشيده است. حتي حرف هم نزده است اما رفتار منصفانه‌اي ندارد. او شنونده را در ابهام باقي نگه داشته و انگار او را با رفتارش مقصر مي‌شمارد. گاهي اصلا حرفي نزدن نيز نوع خشونت كلامي است!
بخش عمده‌اي از پيامهايي كه ما به ديگران منتقل مي‌كنيم، برخاسته از ارتباطات غير كلامي است، يعني جنبه‌هايي از حالات بدني، احساسات و نگرش‌هايمان كه شايد تاكنون به آنها بي‌توجه بوده‌ايم.
در واقع ارتباطات غيركلامي عبارتند از تمامي پيامهايي كه افراد علاوه بر خود كلام آنها را نيز مبادله مي‌كنند، مثل نحوه پوشش، ايستادن، راه رفتن و نشستن، گوش دادن، استفاده از دستان، تماس چشمي، نحوه آرايش مو، صورت و... .
اخيرا تلاش‌هايي در جهت تجزيه و تحليل ارتباطات غيركلامي به روش علمي صورت گرفته است. اين مطالعه حاكي است ادراك شنونده 7 درصد توسط واژه‌ها، 38 درصد توسط آهنگ صدا، 55 درصد توسط زبان بدن يا حركات ايجاد مي‌شود.
پس اگر سعي داريد به همسرتان پول خريد يك لباس را بدهيد و او را خوشحال كنيد با يك رفتار خوشايند و حركت دلپذير اين كار را بكنيد. نه اين‌كه پول را روي ميز بيندازيد و بگوييد بيا اين را هم تو خرج كن. با اين ژست او قدر پول شما را بيشتر نخواهد دانست، بلكه از خريد لباس يا درخواست از شما آزرده خواهد شد.
ديگران ما را نه فقط بر اساس آنچه مي‌گوييم بلكه بر اساس چگونگي اداي مطلب نيز مورد ارزيابي قرار مي‌دهند.
قوانين طلايي
بحث را از خودتان شروع كنيد نه با خطاب تو.
همه چيز را تعميم ندهيد. همسرتان الان ظرف نشسته است. نه هيچ وقت اما شما مي‌گوييد: تو دست به سياه و سفيد نمي‌زني. اين واژه‌هاي كلي و غيرمنصفانه مخاطب را خشمگين مي‌سازند.
از قديم گفته‌اند پا برهنه وسط حرف هم ندويد. صبور باشيد تا طرف مقابل حرفش تمام شود و بعد شما شروع كنيد.
براي اين‌كه همسرتان مطمئن شود حرفش را شنيده‌ايد خلاصه آن را كوتاه بگوييد و بپرسيد منظورش همين بوده است؟ او از توجه شما خوشحال خواهد شد.
پيشداوري نكنيد و قبل از اين كه طرف مقابلتان حرف بزند ذهن او را نخوانيد و ادعا نكنيد كه مي‌دانيد چه مي‌خواهد بگويد. شما برداشت‌هاي خود را به ديگران نسبت مي‌دهيد و اين كار مي‌تواند كاملا تحريك‌كننده باشد .
فراموش نكنيد كه تهديد و ارعاب، داد و فرياد، عصبانيت و ملامت، حمله به شخصيت طرف مقابل، بي‌حرمتي، لجبازي، خودبيني و قضاوت سريع مي‌تواند ارتباط شما را به بن‌بست و مشاجره ختم كند.
منبع : http://www.jamejamonline.ir/papertext.aspx?newsnum=100891711738
شرح موضوع