دو زبانه بودن براي مغز ضرر دارد؟!
مجموعه ای از پژوهش ها نشان می دهد: گفت وگوی مرتب به دو زبان، کارکرد ذهنی را بهبود می بخشد.
به گزارش ایسنا، جرد دایموند از دانشگاه کالیفرنیا در لس آنجلس، در نوشتاری دیدگاهی در مجله علمی ساینس(Sience)، به مطالعاتی در مورد دوزبانگی اشاره کرده و تاثیر دوزبانگی بر مغز را نشان داده است.
کنجکاوی دایموند در مورد تاثیر چند زبانگی بر مغز هنگامی آغاز شده که وی در میان قوم هایلندرزی های گینه جدید، که همگی آن ها می توانند به پنج تا 15 زبان گفت وگو کنند، چادر زده بود.
دایموند در مقاله خود آورده است: "تاثیرات شناختی این گونه چندزبانی چه می تواند باشد؟"
الن بیالیستوک، از دانشگاه یورک در تورنتوی کانادا می گوید: "این که قادر باشی به چند زبان گفت وگو کنی و هرگز ندانی که در همین لحظه از کدام یک از آن ها استفاده خواهی کرد، مغز شما را بازسیم کشی می کند."
وی می افزاید: "به نظر می رسد که در نتیجه چند زبانی، سامانه اجرایی توجهی مهمترین قطعه شناختی در چگونگی اندیشیدن ما که نقش آن برای تمام اندیشه های برتر کلیدی است، تقویت می شود."
البرت کوستا، که دوزبانگی را در دانشگاه پومپاو فابرا در بارسلونای اسپانیا مطالعه می کند، گفت: کارکرد اجرایی به ما امکان می دهد تا بتوانیم هدفی را در ذهن خود نگاه داریم، کنش هایی را انجام دهیم تا به آن هدف دست یابیم، و اطلاعات دیگری که ممکن است حواس ما را پرت کند، نادیده انگاریم.
وی ادامه داد: "پرسش اینجاست كه آیا می توان گفت چون دوزبانه ها همیشه نیازمند کنترل دو زبان هستند، سامانه اجرایی کارکردی کارآمدتری را ایجاد می کنند؟ نتیجه پژوهش ها چنین القا می کند که این کارآمدی یکی از تاثیرات جانبی مثبت دوزبانگی است."
بر اساس نتایج حاصل از مطالعات انجام شده، گویا گفت وگو به دو زبان یا بیشتر، کارکرد اجرایی مغز - یعنی قابلیت تمرکز بر اطلاعاتی که برای انجام کاری لازم است- را بالا می برد.
مبتلایان به آلزایمر که دوزبانه بودند، کارکردهای مغز خود را برای زمان بیشتری در مقایسه با تک زبانه ها نگاه داشتند.
"هزینه" دوزبانی آن است که افراد دوزبانه ممکن است واژه های کمتری را در هر زبان بدانند.
منبع : Hi Persian
مجموعه ای از پژوهش ها نشان می دهد: گفت وگوی مرتب به دو زبان، کارکرد ذهنی را بهبود می بخشد.
به گزارش ایسنا، جرد دایموند از دانشگاه کالیفرنیا در لس آنجلس، در نوشتاری دیدگاهی در مجله علمی ساینس(Sience)، به مطالعاتی در مورد دوزبانگی اشاره کرده و تاثیر دوزبانگی بر مغز را نشان داده است.
کنجکاوی دایموند در مورد تاثیر چند زبانگی بر مغز هنگامی آغاز شده که وی در میان قوم هایلندرزی های گینه جدید، که همگی آن ها می توانند به پنج تا 15 زبان گفت وگو کنند، چادر زده بود.
دایموند در مقاله خود آورده است: "تاثیرات شناختی این گونه چندزبانی چه می تواند باشد؟"
الن بیالیستوک، از دانشگاه یورک در تورنتوی کانادا می گوید: "این که قادر باشی به چند زبان گفت وگو کنی و هرگز ندانی که در همین لحظه از کدام یک از آن ها استفاده خواهی کرد، مغز شما را بازسیم کشی می کند."
وی می افزاید: "به نظر می رسد که در نتیجه چند زبانی، سامانه اجرایی توجهی مهمترین قطعه شناختی در چگونگی اندیشیدن ما که نقش آن برای تمام اندیشه های برتر کلیدی است، تقویت می شود."
البرت کوستا، که دوزبانگی را در دانشگاه پومپاو فابرا در بارسلونای اسپانیا مطالعه می کند، گفت: کارکرد اجرایی به ما امکان می دهد تا بتوانیم هدفی را در ذهن خود نگاه داریم، کنش هایی را انجام دهیم تا به آن هدف دست یابیم، و اطلاعات دیگری که ممکن است حواس ما را پرت کند، نادیده انگاریم.
وی ادامه داد: "پرسش اینجاست كه آیا می توان گفت چون دوزبانه ها همیشه نیازمند کنترل دو زبان هستند، سامانه اجرایی کارکردی کارآمدتری را ایجاد می کنند؟ نتیجه پژوهش ها چنین القا می کند که این کارآمدی یکی از تاثیرات جانبی مثبت دوزبانگی است."
بر اساس نتایج حاصل از مطالعات انجام شده، گویا گفت وگو به دو زبان یا بیشتر، کارکرد اجرایی مغز - یعنی قابلیت تمرکز بر اطلاعاتی که برای انجام کاری لازم است- را بالا می برد.
مبتلایان به آلزایمر که دوزبانه بودند، کارکردهای مغز خود را برای زمان بیشتری در مقایسه با تک زبانه ها نگاه داشتند.
"هزینه" دوزبانی آن است که افراد دوزبانه ممکن است واژه های کمتری را در هر زبان بدانند.
منبع : Hi Persian
شرح موضوع