كنترل نشدن زبان براي نگفتني ها!علت در چيست؟
ناگهان بدون آن كه متوجه باشیم، خودمان پیشگام شده و پیشنهاد می كنیم "می خواهید با هم ناهار بخوریم؟" برخی پژوهشها به دنبال دلایل علمی این وضعیت هستند.
به گزارش سرویس پژوهشی ایسنا، پژوهش ها چنین القا می كند كه بیشتر محتمل است این گونه «تاثیرات وارونه» متناقض هنگامی رخ دهد كه ظرفیت مهار شناختی ما كاهش یافته باشد، مانند زمان هایی كه دچار فشارهای عصبی، حواس پرتی و یا شدیدا با كارهای دیگر مشغول هستیم.
بنابراین، عجیب نیست كه بدترین اشتباهات خجالت آور ما بعد از یك روز طولانی از انجام كارهای گوناگون مانند سر و كله زدن با یك همكار پر دردسر، با فرزند پر سروصدا، و یا پس از گیر كردن در ترافیك سنگین رخ می دهد.
فاصله زمانی زیاد میان دو وعده غذایی هم می تواند مشكل ساز باشد. گلوكز خون سوخت لازم برای كنش های عصبی را فراهم می كند. اگر قند خون خیلی پایین بیاید، شما ممكن است انرژی لازم را نداشته باشید كه بتوانید جلوی زبان خود را بگیرید.
چگونه است كه بیشترین تلاش های ما برای آن كه به چیزی فكر نكنیم یا بر زبان نیاوریم، می تواند به آن منتهی شود كه به همان چیز فكر كنیم و یا همان چیز را بگوییم؟
این پرسش كلیدی پژوهشی از سال 1987 - كه دانیل واگنر استاد روانشناسی در هاروارد و همكارانش از شركت كنندگان در مطالعه كلاسیك خود "خرس سفید" خواستند تا پندارهای خود را توصیف كنند- همواره مطرح بوده است.
افرادی كه از آنان خواسته شده بود در مورد خرس سفید فكر نكنند، ابتدا افكار كمتری مرتبط با خرس سفید را در مقایسه با كسانی كه از آن ها خواسته شده بود در باره خرس سفید فكر كنند گزارش كردند. اما، این وضعیت سپس با تاثیر وارونه دنبال شد كه در آن شمار پندارهای مرتبط با خرس در میان گروه "فكر نكن" به میزان قابل توجهی بیشتر بود.
منبع : ایسنا
ناگهان بدون آن كه متوجه باشیم، خودمان پیشگام شده و پیشنهاد می كنیم "می خواهید با هم ناهار بخوریم؟" برخی پژوهشها به دنبال دلایل علمی این وضعیت هستند.
به گزارش سرویس پژوهشی ایسنا، پژوهش ها چنین القا می كند كه بیشتر محتمل است این گونه «تاثیرات وارونه» متناقض هنگامی رخ دهد كه ظرفیت مهار شناختی ما كاهش یافته باشد، مانند زمان هایی كه دچار فشارهای عصبی، حواس پرتی و یا شدیدا با كارهای دیگر مشغول هستیم.
بنابراین، عجیب نیست كه بدترین اشتباهات خجالت آور ما بعد از یك روز طولانی از انجام كارهای گوناگون مانند سر و كله زدن با یك همكار پر دردسر، با فرزند پر سروصدا، و یا پس از گیر كردن در ترافیك سنگین رخ می دهد.
فاصله زمانی زیاد میان دو وعده غذایی هم می تواند مشكل ساز باشد. گلوكز خون سوخت لازم برای كنش های عصبی را فراهم می كند. اگر قند خون خیلی پایین بیاید، شما ممكن است انرژی لازم را نداشته باشید كه بتوانید جلوی زبان خود را بگیرید.
چگونه است كه بیشترین تلاش های ما برای آن كه به چیزی فكر نكنیم یا بر زبان نیاوریم، می تواند به آن منتهی شود كه به همان چیز فكر كنیم و یا همان چیز را بگوییم؟
این پرسش كلیدی پژوهشی از سال 1987 - كه دانیل واگنر استاد روانشناسی در هاروارد و همكارانش از شركت كنندگان در مطالعه كلاسیك خود "خرس سفید" خواستند تا پندارهای خود را توصیف كنند- همواره مطرح بوده است.
افرادی كه از آنان خواسته شده بود در مورد خرس سفید فكر نكنند، ابتدا افكار كمتری مرتبط با خرس سفید را در مقایسه با كسانی كه از آن ها خواسته شده بود در باره خرس سفید فكر كنند گزارش كردند. اما، این وضعیت سپس با تاثیر وارونه دنبال شد كه در آن شمار پندارهای مرتبط با خرس در میان گروه "فكر نكن" به میزان قابل توجهی بیشتر بود.
منبع : ایسنا
شرح موضوع