تفاوت آري؛ تبعيض هرگز
پدر و مادرها هميشه مي‌گويند كه بچه‌ها همه مثل هم هستند؛ همه به يك اندازه عزيزند و باارزش. اما پاره‌اي اوقات هم اين واقعيت ناديده گرفته شده و والدين در موارد مختلف جانب يكي از بچه‌ها را گرفته و ديگري را ناديده مي‌گيرند. در چنين شرايطي خودتان را جاي فرزندتان بگذاريد؛ چه حسي خواهيد داشت اگر پدر و مادرتان اهميتي به شما ندهند؟ يا يكي را به شما ترجيح دهند؟
هيچ‌كس دوست ندارد ناديده گرفته شود، حتي بزرگ‌ترها. شما هم به طور حتم خوشتان نمي‌آيد در محيط كار يا ميان دوستان و اقوام به نوعي كنار گذاشته شويد. حالا تصور كنيد اين حس در كودكان كه بسيار حساس‌ترند، چه واكنش‌هايي را در پي خواهد داشت.
اما متاسفانه والدين اغلب متوجه اين شرايط نشده و گاهي اصلاً نسبت به آن آگاه نيستند. آنها درك نمي‌كنند كه با اين برخوردها چقدر كودك را مورد آزار و اذيت قرار مي‌دهند.
دختر يا پسر؛ كدام عزيزتر است؟
بعضي از خانواده‌ها به دليل اين‌كه پسرها را بيشتر دوست دارند، بين بچه‌ها تبعيض قائل مي‌شوند. چيزي كه در گذشته بسيار مي‌ديديم و شايد به آن خو كرده بوديم. خانواده‌هايي كه تنها پسرانشان را مورد محبت قرار داده و حتي براي راحت‌تر بودن پسرها به دخترها سخت مي‌گرفتند.
شايد بگوييد امروز ديگر شرايط تغيير كرده و چنين اتفاقي در خانواده‌ها رخ نمي‌دهد؛ اما متاسفانه باز هم هستند پدران و مادراني كه بچه‌ها را يكسان نمي‌بينند. در حالي‌كه همه مشاوران خانواده به آنها مي‌گويند، دختر و پسر بودن، تفاوتي ندارد و اين خود كودك است كه مهم بوده و ارزش دارد. اما متاسفانه برخي از پدرها و مادرها متوجه اين موضوع مهم نمي‌شوند.
البته برعكس اين مطلب هم درست است؛ يعني خانواده‌هايي كه تنها به دخترانشان بها مي‌دهند. در هر صورت تفاوتي ندارد و همه فرزندان، چه دختر و چه پسر بايد مورد محبت والدين قرار گيرند.
دعواي بچه‌ها؛ بي‌طرفي والدين
خواهرها و برادرها با هم دعوا مي‌كنند، بحث مي‌كنند و حتي ممكن است كارشان به كتك‌كاري هم برسد. اما حواستان باشد تا جايي كه به يكديگر صدمه نزده و آسيبي به هم وارد نمي‌كنند، دخالتي در روابطشان نكنيد. متخصصان و روان‌شناسان به والدين توصيه مي‌كنند، هيچگاه در دعواي فرزندان دخالت نكرده و در چنين شرايطي ميان آنها قضاوت نكنند.
البته اين به معناي بي‌تفاوت بودن يا نقش نداشتن والدين نيست؛ بلكه آنها بايد بتوانند كودكان را كنترل كرده و مانع از رد و بدل شدن كلماتي زشت و نادرست شوند. ولي اگر مشاجره‌اي رخ داد، بهتر است تا پايان بحث، دخالتي نكرده و بويژه از هيچ‌يك از بچه‌ها طرفداري نكنند؛ در عين حال به ياد داشته باشيد كه در مشاجرات كودكان و نوجوانان به هيچ‌وجه نبايد آسيب جسمي به بچه‌ها وارد شود.
كوچولوي تازه‌وارد؛ بي‌توجهي پدر و مادر
گاهي با تولد يك كودك، بدون توجه به فرزند بزرگ‌تر همه حواس و توجه والدين به نوزاد معطوف شده و از ديگري غافل مي‌شوند. در حالي‌كه فرزند بزرگ‌تر هم هنوز بچه است و نياز به توجه و محبت دارد. پس هيچ وقت فرزندتان را فراموش نكنيد.
اگر فرزند جديدي به دنيا آمده و شما به ناچار بايد زمان بيشتري را براي نگهداري و پرستاري از او اختصاص دهيد، زمان‌هايي مانند وقتي كه بچه خواب است يا در فرصتي كه همسرتان مي‌تواند به جاي شما از او مواظبت كند، به فرزند بزرگ‌تر برسيد؛ با او صحبت كنيد، برايش قصه بخوانيد، به درس‌هايش برسيد و خلاصه هر كاري كه متناسب با سن اوست و موجب خوشحالي و رضايتش مي‌شود، انجام دهيد. اين كار بايد هر روز انجام شود؛ به عبارت ديگر حتي يك روز هم از او غافل نشويد.
فرزند كوچك‌تر؛ عزيز و تو دل برو
در برخي خانواده‌ها فرزند بزرگ‌تر هميشه مقصر است و پدر و مادر در هر مورد و مساله‌اي او را مورد سرزنش قرار مي‌دهند. آنها تصور مي‌كنند بچه بزرگ‌تر بايد همه خوب و بدها را تشخيص داده و هيچ وقت مرتكب خطايي نشود؛ غافل از اين‌كه او هم كودك است، تنها چند سالي بزرگ‌تر از بچه كوچك‌تر.
گاهي نيز فرزند كوچك‌تر هميشه عاري از خطا در نظر گرفته مي‌شود. آنها تصور مي‌كنند بچه كوچك خانواده حق دارد هر شيطنتي مي‌خواهد انجام دهد و كسي هم حق ندارد به او چيزي بگويد. شايد هم به اين دليل است كه مردم بچه‌هاي كوچك‌تر را لوس تصور مي‌كنند!
در حالي‌كه پدر و مادر اگر منطقي و آگاهانه با فرزندان برخورد كنند، هيچگاه چنين مشكلاتي به وجود نخواهد آمد.
فرزند زيباتر، عزيزتر
بعضي از والدين هم بيش از حد به ظاهر و زيبايي كودك اهميت مي‌دهند. به اين معني كه هرچه كودك زيباتر بوده و ظاهري بهتر داشته باشد (البته از نگاه پدر و مادر)، بيشتر مورد توجه والدين قرار مي‌گيرد. شايد تصور كنيد اين موضوع واقعيت ندارد و هيچ وقت پدر و مادر تنها به دليل زيباتر بودن به يكي از بچه‌ها نزديك نمي‌شوند. اما گاهي ناخودآگاه ممكن است چنين حالتي ايجاد شده و والدين، كودكي را فراموش كنند.
اثرات و عواقب تبعيض
البته به هر دليلي كه ميان بچه‌ها تبعيض بگذاريم، باعث احساس حقارت يكي از آنها شده و همين موضوع تا سال‌هاي سال او را آزار مي‌دهد. گاهي ممكن است اين حالت روحي به شكل كناره‌گيري و حاضر نشدن در جمع بروز كند.
در چنين شرايطي كودك به تدريج گوشه‌گير شده، اعتماد به نفسش را از دست مي‌دهد و همين مساله مي‌تواند مشكلات بعدي را برايش ايجاد
كند.
شرايط مي‌تواند از اين هم بدتر شود و تا جايي پيش برود كه كودك، خواهر يا برادرش را تهديد كرده يا به او صدمه بزند كه بوجود آمدن اين حالات، زنگ خطري جدي براي والدين و حتي علامت نياز به مراجعه به روانپزشك اطفال است.
بنابراين بهتر است با قدري توجه، رعايت انصاف و اختصاص وقت به همه بچه‌ها از بروز چنين مشكلاتي پيشگيري كرد.
منبع : جام جم آنلاین
پدر و مادرها هميشه مي‌گويند كه بچه‌ها همه مثل هم هستند؛ همه به يك اندازه عزيزند و باارزش. اما پاره‌اي اوقات هم اين واقعيت ناديده گرفته شده و والدين در موارد مختلف جانب يكي از بچه‌ها را گرفته و ديگري را ناديده مي‌گيرند. در چنين شرايطي خودتان را جاي فرزندتان بگذاريد؛ چه حسي خواهيد داشت اگر پدر و مادرتان اهميتي به شما ندهند؟ يا يكي را به شما ترجيح دهند؟
هيچ‌كس دوست ندارد ناديده گرفته شود، حتي بزرگ‌ترها. شما هم به طور حتم خوشتان نمي‌آيد در محيط كار يا ميان دوستان و اقوام به نوعي كنار گذاشته شويد. حالا تصور كنيد اين حس در كودكان كه بسيار حساس‌ترند، چه واكنش‌هايي را در پي خواهد داشت.
اما متاسفانه والدين اغلب متوجه اين شرايط نشده و گاهي اصلاً نسبت به آن آگاه نيستند. آنها درك نمي‌كنند كه با اين برخوردها چقدر كودك را مورد آزار و اذيت قرار مي‌دهند.
دختر يا پسر؛ كدام عزيزتر است؟
بعضي از خانواده‌ها به دليل اين‌كه پسرها را بيشتر دوست دارند، بين بچه‌ها تبعيض قائل مي‌شوند. چيزي كه در گذشته بسيار مي‌ديديم و شايد به آن خو كرده بوديم. خانواده‌هايي كه تنها پسرانشان را مورد محبت قرار داده و حتي براي راحت‌تر بودن پسرها به دخترها سخت مي‌گرفتند.
شايد بگوييد امروز ديگر شرايط تغيير كرده و چنين اتفاقي در خانواده‌ها رخ نمي‌دهد؛ اما متاسفانه باز هم هستند پدران و مادراني كه بچه‌ها را يكسان نمي‌بينند. در حالي‌كه همه مشاوران خانواده به آنها مي‌گويند، دختر و پسر بودن، تفاوتي ندارد و اين خود كودك است كه مهم بوده و ارزش دارد. اما متاسفانه برخي از پدرها و مادرها متوجه اين موضوع مهم نمي‌شوند.
البته برعكس اين مطلب هم درست است؛ يعني خانواده‌هايي كه تنها به دخترانشان بها مي‌دهند. در هر صورت تفاوتي ندارد و همه فرزندان، چه دختر و چه پسر بايد مورد محبت والدين قرار گيرند.
دعواي بچه‌ها؛ بي‌طرفي والدين
خواهرها و برادرها با هم دعوا مي‌كنند، بحث مي‌كنند و حتي ممكن است كارشان به كتك‌كاري هم برسد. اما حواستان باشد تا جايي كه به يكديگر صدمه نزده و آسيبي به هم وارد نمي‌كنند، دخالتي در روابطشان نكنيد. متخصصان و روان‌شناسان به والدين توصيه مي‌كنند، هيچگاه در دعواي فرزندان دخالت نكرده و در چنين شرايطي ميان آنها قضاوت نكنند.
البته اين به معناي بي‌تفاوت بودن يا نقش نداشتن والدين نيست؛ بلكه آنها بايد بتوانند كودكان را كنترل كرده و مانع از رد و بدل شدن كلماتي زشت و نادرست شوند. ولي اگر مشاجره‌اي رخ داد، بهتر است تا پايان بحث، دخالتي نكرده و بويژه از هيچ‌يك از بچه‌ها طرفداري نكنند؛ در عين حال به ياد داشته باشيد كه در مشاجرات كودكان و نوجوانان به هيچ‌وجه نبايد آسيب جسمي به بچه‌ها وارد شود.
كوچولوي تازه‌وارد؛ بي‌توجهي پدر و مادر
گاهي با تولد يك كودك، بدون توجه به فرزند بزرگ‌تر همه حواس و توجه والدين به نوزاد معطوف شده و از ديگري غافل مي‌شوند. در حالي‌كه فرزند بزرگ‌تر هم هنوز بچه است و نياز به توجه و محبت دارد. پس هيچ وقت فرزندتان را فراموش نكنيد.
اگر فرزند جديدي به دنيا آمده و شما به ناچار بايد زمان بيشتري را براي نگهداري و پرستاري از او اختصاص دهيد، زمان‌هايي مانند وقتي كه بچه خواب است يا در فرصتي كه همسرتان مي‌تواند به جاي شما از او مواظبت كند، به فرزند بزرگ‌تر برسيد؛ با او صحبت كنيد، برايش قصه بخوانيد، به درس‌هايش برسيد و خلاصه هر كاري كه متناسب با سن اوست و موجب خوشحالي و رضايتش مي‌شود، انجام دهيد. اين كار بايد هر روز انجام شود؛ به عبارت ديگر حتي يك روز هم از او غافل نشويد.
فرزند كوچك‌تر؛ عزيز و تو دل برو
در برخي خانواده‌ها فرزند بزرگ‌تر هميشه مقصر است و پدر و مادر در هر مورد و مساله‌اي او را مورد سرزنش قرار مي‌دهند. آنها تصور مي‌كنند بچه بزرگ‌تر بايد همه خوب و بدها را تشخيص داده و هيچ وقت مرتكب خطايي نشود؛ غافل از اين‌كه او هم كودك است، تنها چند سالي بزرگ‌تر از بچه كوچك‌تر.
گاهي نيز فرزند كوچك‌تر هميشه عاري از خطا در نظر گرفته مي‌شود. آنها تصور مي‌كنند بچه كوچك خانواده حق دارد هر شيطنتي مي‌خواهد انجام دهد و كسي هم حق ندارد به او چيزي بگويد. شايد هم به اين دليل است كه مردم بچه‌هاي كوچك‌تر را لوس تصور مي‌كنند!
در حالي‌كه پدر و مادر اگر منطقي و آگاهانه با فرزندان برخورد كنند، هيچگاه چنين مشكلاتي به وجود نخواهد آمد.
فرزند زيباتر، عزيزتر
بعضي از والدين هم بيش از حد به ظاهر و زيبايي كودك اهميت مي‌دهند. به اين معني كه هرچه كودك زيباتر بوده و ظاهري بهتر داشته باشد (البته از نگاه پدر و مادر)، بيشتر مورد توجه والدين قرار مي‌گيرد. شايد تصور كنيد اين موضوع واقعيت ندارد و هيچ وقت پدر و مادر تنها به دليل زيباتر بودن به يكي از بچه‌ها نزديك نمي‌شوند. اما گاهي ناخودآگاه ممكن است چنين حالتي ايجاد شده و والدين، كودكي را فراموش كنند.
اثرات و عواقب تبعيض
البته به هر دليلي كه ميان بچه‌ها تبعيض بگذاريم، باعث احساس حقارت يكي از آنها شده و همين موضوع تا سال‌هاي سال او را آزار مي‌دهد. گاهي ممكن است اين حالت روحي به شكل كناره‌گيري و حاضر نشدن در جمع بروز كند.
در چنين شرايطي كودك به تدريج گوشه‌گير شده، اعتماد به نفسش را از دست مي‌دهد و همين مساله مي‌تواند مشكلات بعدي را برايش ايجاد
كند.
شرايط مي‌تواند از اين هم بدتر شود و تا جايي پيش برود كه كودك، خواهر يا برادرش را تهديد كرده يا به او صدمه بزند كه بوجود آمدن اين حالات، زنگ خطري جدي براي والدين و حتي علامت نياز به مراجعه به روانپزشك اطفال است.
بنابراين بهتر است با قدري توجه، رعايت انصاف و اختصاص وقت به همه بچه‌ها از بروز چنين مشكلاتي پيشگيري كرد.
منبع : جام جم آنلاین
شرح موضوع