شایع ترین مواردی كه باعث می شود پزشكان از این روش استفاده كنند، چه مواردی است؟
ج: اگر بحث اصرارهای بیجای خانم باردار و خانواده اش را كنار بگذاریم، معمولا پزشكان به یكی از 4 دلیل زیر دست به سزارین می زنند:
1ـ عدم پیشرفت زایمان یا بحرانی شدن شرایط زایمان.
2ـ سابقه سزارین در زایمان های قبلی زائو.
3ـ وضعیت استقرار نامناسب جنین برای زایمان طبیعی. (همانطور كه می دانید بچه ها معمولا با سر از رحم بیرون می آیند اما اگر شرایط استقرار جنین به نحوی باشد كه مثلا بخواهد با پا از رحم خارج شود، آنوقت باید برای سزارین اقدام كرد.)
4ـ وضعیت نامناسب و بحرانی تنفس در جنین.
معمولا سزارین در كدام دسته از خانم های باردار شایع تر است؟
ج: میزان سزارین معمولا در خانم هایی كه تا به حال زایمان نداشته اند و برای اولین بار می خواهند فرزندی به دنیا بیاورند، بیشتر است و البته این میزان با افزایش سن نیز افزایش می یابد.
در شرایط غیر اورژانس، چه زمانی برای انجام سزارین مناسب تر است؟
ج: مناسب ترین زمان در شرایط غیراورژانس، وقتی است كه معیارهای بالینی و آزمایشگاهی برای بلوغ جنین به اثبات رسیده باشد و معمولا وقتی این اتفاق می افتد كه سی و نه هفته كامل از تاریخ آخرین قاعدگی خانم باردار گذشته باشد.
آیا برای انجام عمل سزارین نیز مانند سایر جراحی های بزرگ، ضرورت دارد كه بیمار چند ساعت قبل از عمل، ناشتا باشد؟
ج: بله، در سزارین نیز ضرورت دارد كه بیمار حداقل 8 ساعت قبل از عمل، ناشتا باشد تا معده خالی شود و عوارض حین عمل مثل آسپیراسیون (برگشت محتویات گوارشی از مری و ورود آن به مجاری تنفسی) اتفاق نیفتد.
حجم خونی كه خانم ها در حین سزارین از دست می دهند، چقدر است؟
ج: میزان خونریزی در حین عمل سزارین به طور معمول، یك لیتر است و البته بعضی از خانم ها ممكن است خونریزی تا یك و نیم لیتر را هم تجربه كنند. به همین دلیل است كه معمولا یك تا دو لیتر سرم رینگر لاكتات و یا سرم قندی نمكی در طی عمل و بلافاصله بعد از عمل به بیمار تزریق می شود.
مدت زمانی كه لازم است زائو بعد از انجام عمل سزارین ناشتا باشد، چقدر است؟
ج: معمولا بیمار باید 24 ساعت بعد از انجام این عمل جراحی، ناشتا باشد تا شانس بروز آسپیراسیون به حداقل برسد و همچنین، از آنجایی كه احتمال بروز عوارض بعد از زایمان نیز طی 24 ساعت اول بعد از سزارین بالاست، بهتر است كه بیمار در طی این 24 ساعت ناشتا بماند و غذایش را صرفا از طریق سرم های خوراكی دریافت كند.
پس از سزارین، زائو تحت چه شرایطی از اتاق ریكاوری خارج می شود؟
ج: شرط اول خروج از ریكاوری این است كه زائو كاملا به هوش آمده باشد و شرط بعدی این است كه خونریزی اش به حداقل كاهش پیدا كرده باشد. ضمنا فشار خون بیمار نیز باید به شرایط پایداری رسیده و ادرارش هم باید جریان پیدا كرده باشد، حداقل به میزان 30 سی سی در ساعت.
آیا در شرایط معمول پس از سزارین باید داروی خاصی برای بیمار تجویز شود؟
ج: بله، تا زمانی كه بیمار در بیمارستان بستری است معمولا هر شش ساعت آنتی بیوتیك وریدی دریافت می كند و بعد از ترخیص از بیمارستان نیز می توان تا هفت روز برای بیمار آنتی بیوتیك خوراكی تجویز كرد.
سوند ادراری را چه مدتی بعد از سزارین، بیرون می آورند؟
ج: در شرایط طبیعی، سوند فولی را باید 12 ساعت بعد از عمل و یا صبح روز بعد از عمل خارج كرد.
پس از چه مدتی، بیمار می تواند از تخت پایین بیاید و شروع به راه رفتن كند؟
ج: حركت دادن بیمار را باید هر چه زودتر شروع كرد. در بیشتر موارد، درست روز بعد از عمل، بیمار باید حداقل دو بار و با كمك همراه از تخت خارج شود. در روز دوم بعد از عمل، بیمار می تواند با كمك همراه در بخش قدم بزند. با حركت دادن زودرس بیمار، شانس ایجاد لخته های خونی در عروق بیمار و به حركت افتادن این لخته ها در مسیر گردش خون به حداقل می رسد.
آیا بیمار می تواند غذا خوردنش را بلافاصله با صرف غذاهای معمولی شروع كند؟
ج: نه، در اكثر بیماران رژیم مایعات روز بعد از عمل شروع می شود و در روز دوم بعد از عمل معمولا رژیم غذایی عادی آغاز می شود. اما در مواردی كه داخل شكم، دستخوش دستكاریهای شدید شده باشد و یا عفونت های گسترده ای اتفاق افتاده باشد، معمولا رژیم غذایی مایعات نیز با تاخیر آغاز می شود.
شستشوی محل بخیه ها از چه زمانی بلامانع است؟
ج: از روز سوم به بعد، دوش گرفتن برای این محل نیز بلامانع است اما تا قبل از آن، محل بخیه ها باید هر روز معاینه شود و با مواد ضد عفونی كننده ای مانند بتادین شستشو داده شود و پانسمان گردد. بخیه ها را به طور معمول در روز چهارم بعد از عمل بیرون می كشند.
شایع ترین عوارض احتمالی سزارین چیست؟
ج: عوارض بیهوشی نظیر آسپیراسیون (برگشت محتویات گوارشی به مجاری تنفسی) و آسیب های ریوی ناشی از آن، عفونت های موضعی، عفونت های گسترده، خون ریزی شدید، لخته شدن خون در عروق خونی و به جریان افتادن این لخته ها در مسیر جریان خون كه البته بسیار خطرناك است، صدمه دیدن دستگاه ادراری، وارد آمدن آسیب هایی به مغز یا نخاع بچه و شكستگی های استخوان جمجمه، ران و اعضای دیگر بچه.
معمولا چند روز بعد از سزارین، زائو ترخیص می شود؟
ج: در صورتی كه عوارض بعد از زایمان وجود نداشته باشد، مادر می تواند در روز سوم یا چهارم بعد از زایمان از بیمارستان مرخص شود. در نخستین هفته بعد از زایمان، فعالیت های مادر باید به مراقبت از خود و بچه اش محدود شود و نخستین ویزیت بعد از زایمان نیز بهتر است كه سه هفته بعد از ترخیص باشد.
salijoon
ج: اگر بحث اصرارهای بیجای خانم باردار و خانواده اش را كنار بگذاریم، معمولا پزشكان به یكی از 4 دلیل زیر دست به سزارین می زنند:
1ـ عدم پیشرفت زایمان یا بحرانی شدن شرایط زایمان.
2ـ سابقه سزارین در زایمان های قبلی زائو.
3ـ وضعیت استقرار نامناسب جنین برای زایمان طبیعی. (همانطور كه می دانید بچه ها معمولا با سر از رحم بیرون می آیند اما اگر شرایط استقرار جنین به نحوی باشد كه مثلا بخواهد با پا از رحم خارج شود، آنوقت باید برای سزارین اقدام كرد.)
4ـ وضعیت نامناسب و بحرانی تنفس در جنین.
معمولا سزارین در كدام دسته از خانم های باردار شایع تر است؟
ج: میزان سزارین معمولا در خانم هایی كه تا به حال زایمان نداشته اند و برای اولین بار می خواهند فرزندی به دنیا بیاورند، بیشتر است و البته این میزان با افزایش سن نیز افزایش می یابد.
در شرایط غیر اورژانس، چه زمانی برای انجام سزارین مناسب تر است؟
ج: مناسب ترین زمان در شرایط غیراورژانس، وقتی است كه معیارهای بالینی و آزمایشگاهی برای بلوغ جنین به اثبات رسیده باشد و معمولا وقتی این اتفاق می افتد كه سی و نه هفته كامل از تاریخ آخرین قاعدگی خانم باردار گذشته باشد.
آیا برای انجام عمل سزارین نیز مانند سایر جراحی های بزرگ، ضرورت دارد كه بیمار چند ساعت قبل از عمل، ناشتا باشد؟
ج: بله، در سزارین نیز ضرورت دارد كه بیمار حداقل 8 ساعت قبل از عمل، ناشتا باشد تا معده خالی شود و عوارض حین عمل مثل آسپیراسیون (برگشت محتویات گوارشی از مری و ورود آن به مجاری تنفسی) اتفاق نیفتد.
حجم خونی كه خانم ها در حین سزارین از دست می دهند، چقدر است؟
ج: میزان خونریزی در حین عمل سزارین به طور معمول، یك لیتر است و البته بعضی از خانم ها ممكن است خونریزی تا یك و نیم لیتر را هم تجربه كنند. به همین دلیل است كه معمولا یك تا دو لیتر سرم رینگر لاكتات و یا سرم قندی نمكی در طی عمل و بلافاصله بعد از عمل به بیمار تزریق می شود.
مدت زمانی كه لازم است زائو بعد از انجام عمل سزارین ناشتا باشد، چقدر است؟
ج: معمولا بیمار باید 24 ساعت بعد از انجام این عمل جراحی، ناشتا باشد تا شانس بروز آسپیراسیون به حداقل برسد و همچنین، از آنجایی كه احتمال بروز عوارض بعد از زایمان نیز طی 24 ساعت اول بعد از سزارین بالاست، بهتر است كه بیمار در طی این 24 ساعت ناشتا بماند و غذایش را صرفا از طریق سرم های خوراكی دریافت كند.
پس از سزارین، زائو تحت چه شرایطی از اتاق ریكاوری خارج می شود؟
ج: شرط اول خروج از ریكاوری این است كه زائو كاملا به هوش آمده باشد و شرط بعدی این است كه خونریزی اش به حداقل كاهش پیدا كرده باشد. ضمنا فشار خون بیمار نیز باید به شرایط پایداری رسیده و ادرارش هم باید جریان پیدا كرده باشد، حداقل به میزان 30 سی سی در ساعت.
آیا در شرایط معمول پس از سزارین باید داروی خاصی برای بیمار تجویز شود؟
ج: بله، تا زمانی كه بیمار در بیمارستان بستری است معمولا هر شش ساعت آنتی بیوتیك وریدی دریافت می كند و بعد از ترخیص از بیمارستان نیز می توان تا هفت روز برای بیمار آنتی بیوتیك خوراكی تجویز كرد.
سوند ادراری را چه مدتی بعد از سزارین، بیرون می آورند؟
ج: در شرایط طبیعی، سوند فولی را باید 12 ساعت بعد از عمل و یا صبح روز بعد از عمل خارج كرد.
پس از چه مدتی، بیمار می تواند از تخت پایین بیاید و شروع به راه رفتن كند؟
ج: حركت دادن بیمار را باید هر چه زودتر شروع كرد. در بیشتر موارد، درست روز بعد از عمل، بیمار باید حداقل دو بار و با كمك همراه از تخت خارج شود. در روز دوم بعد از عمل، بیمار می تواند با كمك همراه در بخش قدم بزند. با حركت دادن زودرس بیمار، شانس ایجاد لخته های خونی در عروق بیمار و به حركت افتادن این لخته ها در مسیر گردش خون به حداقل می رسد.
آیا بیمار می تواند غذا خوردنش را بلافاصله با صرف غذاهای معمولی شروع كند؟
ج: نه، در اكثر بیماران رژیم مایعات روز بعد از عمل شروع می شود و در روز دوم بعد از عمل معمولا رژیم غذایی عادی آغاز می شود. اما در مواردی كه داخل شكم، دستخوش دستكاریهای شدید شده باشد و یا عفونت های گسترده ای اتفاق افتاده باشد، معمولا رژیم غذایی مایعات نیز با تاخیر آغاز می شود.
شستشوی محل بخیه ها از چه زمانی بلامانع است؟
ج: از روز سوم به بعد، دوش گرفتن برای این محل نیز بلامانع است اما تا قبل از آن، محل بخیه ها باید هر روز معاینه شود و با مواد ضد عفونی كننده ای مانند بتادین شستشو داده شود و پانسمان گردد. بخیه ها را به طور معمول در روز چهارم بعد از عمل بیرون می كشند.
شایع ترین عوارض احتمالی سزارین چیست؟
ج: عوارض بیهوشی نظیر آسپیراسیون (برگشت محتویات گوارشی به مجاری تنفسی) و آسیب های ریوی ناشی از آن، عفونت های موضعی، عفونت های گسترده، خون ریزی شدید، لخته شدن خون در عروق خونی و به جریان افتادن این لخته ها در مسیر جریان خون كه البته بسیار خطرناك است، صدمه دیدن دستگاه ادراری، وارد آمدن آسیب هایی به مغز یا نخاع بچه و شكستگی های استخوان جمجمه، ران و اعضای دیگر بچه.
معمولا چند روز بعد از سزارین، زائو ترخیص می شود؟
ج: در صورتی كه عوارض بعد از زایمان وجود نداشته باشد، مادر می تواند در روز سوم یا چهارم بعد از زایمان از بیمارستان مرخص شود. در نخستین هفته بعد از زایمان، فعالیت های مادر باید به مراقبت از خود و بچه اش محدود شود و نخستین ویزیت بعد از زایمان نیز بهتر است كه سه هفته بعد از ترخیص باشد.
salijoon
شرح موضوع