نق زدن های خسته کننده
گاهی اوقات نیز این نق زدن آن قدر ادامه دار شده و در وجود کودک تثبیت می شود که خودش را به شکل یک رفتار نشان داده و در واقع جزو یکی از ویژگیهای شخصیتی کودک می شود...
نق زدن کودک
علتهای گوناگونی سبب نقزدن کودکان میشود. یکی از این علتها، ناکامی است. وقتی کودک به هدفی که دارد نمیرسد، نق میزند.
علت دیگر مربوط به ارتباطات کودک است. بهعنوان نمونه وقتی والدین و اطرافیان کودک به او توجه نکرده و برای حرفهایش اهمیتی قائل نباشد، کودک سعی میکند با نق زدن و تکرار، اطرافیانش را وادار به گوش کردن کند. سوم اینکهکودک اغلب اوقات نمیتواند مسایلاش را به خوبی مطرح کند ودر نتیجه سعی میکند از راه تکرار و نق زدن، منظورش را بیان کند. گاهی اوقات نیز این نق زدن آن قدر ادامه دار شده و در وجود کودک تثبیت می شود که خودش را به شکل یک رفتار نشان داده و در واقع جزو یکی از ویژگیهای شخصیتی کودک می شود.
نق زدن میتواند به شکل یادگیری نیز باشد. به این معنی که کودک یاد میگیرند نق بزنند تا به هدف مورد نظرش برسد. گاهی نیز نق زدن روشی برای تخلیه تنشها و هیجانهای منفی است که کودک با نق زدن، عصبانیت و ناراحتی خود را تخلیه میکند.
اما از طرف دیگر، برخی از رفتارهایی که ممکن است آنها را نق زدن های کودکانه تلقی کنیم در حقیقت رفتارهایی است که برای روند رشد کودک لازم و ضروری است. نوپایان ممکن است برای فراگرفتن رفتارهای تغذیه ای، خوردن درست و آشامیدن و ...صورت و دست و لباس خود را به انواع مواد غذایی آغشته کرده و حتی والدین خود را عصبانی کنند.
در ادامه قصد داریم به مواردی اشاره می کنیم که می تواند مانع از تکرار نق زدن های کودکتان شود:
تمایل به مشارکت بچه های کوچک تقریبا هر کاری می کنند تا توجه شما را به سمت خود جلب کنند. به همین دلیل تشویق و قدردانی کردن از آنها هنگامی که کارها را به درستی انجام می دهند بسیار مهم است. اگر شما فقط زمانی که کار ناشایستی از آنها سر می زند به او توجه کنید آنها به انجام آن کارها یا آن روش ادامه خواهند داد چرا که تشنه جلب توجه شما هستند.
برخی از رفتارهایی که ممکن است آنها را نق زدن های کودکانه تلقی کنیم در حقیقت رفتارهایی است که برای روند رشد کودک لازم و ضروری است
احساس خشم: گاهی اوقات بچه ها سعی می کنند نسبت به افرادی که احساس می کنند برای شان نوعی تهدید هستند واکنش نشان دهند. از احساس خشم کودکان با گفتن عباراتی نظیر" احتمالا چون خواهرت اسباب بازی تو را به زور گرفته احساس خشم نسبت به او داری" آگاهی کسب کنید و از این طریق سعی کنید نام هیجانات مختلف را به او بیاموزید.
احساس ضعف: بچه ها به ندرت از این موضوع آگاهی کسب می کنند که نسبت به دنیای اطراف خود کنترل ناچیزی دارند و به ویژه اگر احساس عصبانیت، رنجش و بی یاور بودن بنمایند به بروز برخی رفتارهای عجیب دست می زنند.
ابراز احساسات بد و ناخوشایند: گاهی بچه ها از طریق رفتارهایشان آنچه را نمی توانند با کلمات بیان کنند به نمایش می گذارند مانند احساس خشم و عصبانیت یا احساس ناراحتی و رنجش. در این موارد سعی کنید به جای اینکه کودکتان را تنبیه کنید، مهر و محبت بیشتر، درآغوش گرفتن و همدردی را به او عرضه کنید.
خستگی یا بیماری: همیشه از وضعیت جسمانی کودکتان و اینکه آیا خسته شده و یا بیمار است کسب کنید. زیرا در این گونه موارد رفتار آنها به شدت نامطلوب خواهد شد.
نق زدن کودک
کم آوردن شما: مراقبت از کودکان به تلاش، تقلا، صبر و حوصله و توان فزاینده ای نیازمند است و هیچکس نمی تواند در تمام لحظات تحمل کند. روزهایی خواهد بود که دیگر تحمل نخواهید کرد و کاری انجام می دهید که احتمالا پس از مدتی از آن پشیمان شده و یا احساس بی کفایتی در خودتان می کنید. اگر این اتفاق افتاد بگویید که متاسف هستید و او را مطمئن کنید که هنوز به او علاقمند بوده و برایش توضیح دهید که رفتار شما درست نبوده است. به این روش درسهایی ارزشمند به او خواهید داد.
البته ذکر این نکته ضروری است که در برخی از موارد نق زدن های کودکانه تنها تاثیر گرفته از رفتار والدین به خصوص نق زدن های مادر در برخورد با پدر است. حال باید دید نق زدنهای والدین چه تاثیری بر فرزندانشان دارد؟
متاسفانه نق زدن والدین، کودکان را از داشتن تفکر خلاق و ارتباط سالم دور میکند و باعث میشود کودکان محدود فکر کنند و زاویه شناختی خود را بسته نگه دارند بنابراین از اندیشه و تفکراتشان استفاده نمیکنند و فکر میکنند برای به دست آوردن اهداف و آرزوهایشان فقط میتوانند حرف بزنند و به دنبال پیدا کردن راههای مختلف برای رسیدن به هدفشان نیستند. همه این عوامل باعث میشود کودکان به نوعی وابسته و درمانده شوند زیرا فکر میکنند که چون مادرشان نق میزند و به نتیجه میرسد پس من هم از طریق نق زدن به اهدافم میرسم در حالی که همیشه اینطور نیست. این کودکان از تکامل و پیشرفت باز میمانند.
مریم عطاریان
بخش خانواده ایرانی تبیان
http://www.tebyan.net/social/house_family/child/childsupbringing/2011/12/20/191326.htm
l
گاهی اوقات نیز این نق زدن آن قدر ادامه دار شده و در وجود کودک تثبیت می شود که خودش را به شکل یک رفتار نشان داده و در واقع جزو یکی از ویژگیهای شخصیتی کودک می شود...
نق زدن کودک
علتهای گوناگونی سبب نقزدن کودکان میشود. یکی از این علتها، ناکامی است. وقتی کودک به هدفی که دارد نمیرسد، نق میزند.
علت دیگر مربوط به ارتباطات کودک است. بهعنوان نمونه وقتی والدین و اطرافیان کودک به او توجه نکرده و برای حرفهایش اهمیتی قائل نباشد، کودک سعی میکند با نق زدن و تکرار، اطرافیانش را وادار به گوش کردن کند. سوم اینکهکودک اغلب اوقات نمیتواند مسایلاش را به خوبی مطرح کند ودر نتیجه سعی میکند از راه تکرار و نق زدن، منظورش را بیان کند. گاهی اوقات نیز این نق زدن آن قدر ادامه دار شده و در وجود کودک تثبیت می شود که خودش را به شکل یک رفتار نشان داده و در واقع جزو یکی از ویژگیهای شخصیتی کودک می شود.
نق زدن میتواند به شکل یادگیری نیز باشد. به این معنی که کودک یاد میگیرند نق بزنند تا به هدف مورد نظرش برسد. گاهی نیز نق زدن روشی برای تخلیه تنشها و هیجانهای منفی است که کودک با نق زدن، عصبانیت و ناراحتی خود را تخلیه میکند.
اما از طرف دیگر، برخی از رفتارهایی که ممکن است آنها را نق زدن های کودکانه تلقی کنیم در حقیقت رفتارهایی است که برای روند رشد کودک لازم و ضروری است. نوپایان ممکن است برای فراگرفتن رفتارهای تغذیه ای، خوردن درست و آشامیدن و ...صورت و دست و لباس خود را به انواع مواد غذایی آغشته کرده و حتی والدین خود را عصبانی کنند.
در ادامه قصد داریم به مواردی اشاره می کنیم که می تواند مانع از تکرار نق زدن های کودکتان شود:
تمایل به مشارکت بچه های کوچک تقریبا هر کاری می کنند تا توجه شما را به سمت خود جلب کنند. به همین دلیل تشویق و قدردانی کردن از آنها هنگامی که کارها را به درستی انجام می دهند بسیار مهم است. اگر شما فقط زمانی که کار ناشایستی از آنها سر می زند به او توجه کنید آنها به انجام آن کارها یا آن روش ادامه خواهند داد چرا که تشنه جلب توجه شما هستند.
برخی از رفتارهایی که ممکن است آنها را نق زدن های کودکانه تلقی کنیم در حقیقت رفتارهایی است که برای روند رشد کودک لازم و ضروری است
احساس خشم: گاهی اوقات بچه ها سعی می کنند نسبت به افرادی که احساس می کنند برای شان نوعی تهدید هستند واکنش نشان دهند. از احساس خشم کودکان با گفتن عباراتی نظیر" احتمالا چون خواهرت اسباب بازی تو را به زور گرفته احساس خشم نسبت به او داری" آگاهی کسب کنید و از این طریق سعی کنید نام هیجانات مختلف را به او بیاموزید.
احساس ضعف: بچه ها به ندرت از این موضوع آگاهی کسب می کنند که نسبت به دنیای اطراف خود کنترل ناچیزی دارند و به ویژه اگر احساس عصبانیت، رنجش و بی یاور بودن بنمایند به بروز برخی رفتارهای عجیب دست می زنند.
ابراز احساسات بد و ناخوشایند: گاهی بچه ها از طریق رفتارهایشان آنچه را نمی توانند با کلمات بیان کنند به نمایش می گذارند مانند احساس خشم و عصبانیت یا احساس ناراحتی و رنجش. در این موارد سعی کنید به جای اینکه کودکتان را تنبیه کنید، مهر و محبت بیشتر، درآغوش گرفتن و همدردی را به او عرضه کنید.
خستگی یا بیماری: همیشه از وضعیت جسمانی کودکتان و اینکه آیا خسته شده و یا بیمار است کسب کنید. زیرا در این گونه موارد رفتار آنها به شدت نامطلوب خواهد شد.
نق زدن کودک
کم آوردن شما: مراقبت از کودکان به تلاش، تقلا، صبر و حوصله و توان فزاینده ای نیازمند است و هیچکس نمی تواند در تمام لحظات تحمل کند. روزهایی خواهد بود که دیگر تحمل نخواهید کرد و کاری انجام می دهید که احتمالا پس از مدتی از آن پشیمان شده و یا احساس بی کفایتی در خودتان می کنید. اگر این اتفاق افتاد بگویید که متاسف هستید و او را مطمئن کنید که هنوز به او علاقمند بوده و برایش توضیح دهید که رفتار شما درست نبوده است. به این روش درسهایی ارزشمند به او خواهید داد.
البته ذکر این نکته ضروری است که در برخی از موارد نق زدن های کودکانه تنها تاثیر گرفته از رفتار والدین به خصوص نق زدن های مادر در برخورد با پدر است. حال باید دید نق زدنهای والدین چه تاثیری بر فرزندانشان دارد؟
متاسفانه نق زدن والدین، کودکان را از داشتن تفکر خلاق و ارتباط سالم دور میکند و باعث میشود کودکان محدود فکر کنند و زاویه شناختی خود را بسته نگه دارند بنابراین از اندیشه و تفکراتشان استفاده نمیکنند و فکر میکنند برای به دست آوردن اهداف و آرزوهایشان فقط میتوانند حرف بزنند و به دنبال پیدا کردن راههای مختلف برای رسیدن به هدفشان نیستند. همه این عوامل باعث میشود کودکان به نوعی وابسته و درمانده شوند زیرا فکر میکنند که چون مادرشان نق میزند و به نتیجه میرسد پس من هم از طریق نق زدن به اهدافم میرسم در حالی که همیشه اینطور نیست. این کودکان از تکامل و پیشرفت باز میمانند.
مریم عطاریان
بخش خانواده ایرانی تبیان
http://www.tebyan.net/social/house_family/child/childsupbringing/2011/12/20/191326.htm
l