سلام
من دختری 23 ساله هستم، برادر 30 و خواهر 25 ساله دارم.
تو خونواده ای بزرگ شدیم که حرف زدن با جنس مخالف غریبه خیلی پسندیده نبود و مادرم همش در حال نصیحت بود و بعضی وقتا تنبیه. البته بیشتر نسبت به منو خواهرم حساسیت داشت. اینجور بگم که جنس مخالف تو ذهن من علامته سوال بود و تنها چیزی که از مادرم یاد گرفته بودم این بود که پسرا به خاطره هوسشون به آدم نزدیک میشن.
اما با همه ی اینها من از 18 سالگی با پسری دوست بودم.
مشکلم در مورد خواهر و برادرم هس:
به نظر میرسه که این دو نفر هیچ حسی ندارن و حتی از برقراریه ارتباط با جنس مخالف ترس دارن.
حتی الان که مادرم فهمیده روش تربیت درستی نداشته و مثلا در مورد برادم تلاش می کنه که کسیو وارد زندگیش کنه اما برادرم شدیدا عصبانی میشه و کاری میکنه که دیگه مادرم همچین کاری رو نکنه.
و مواقعی هم که خواهرمو نصیحت میکنه که به فکر خودش باشه و با کسی آشنا بشه، خواهرم باهاش قهر میکنه!!
من سعی دارم بهشون کمک کنم و تا حدی راهنماییشون کنم.
ممنون میشم بگین چه روشی رو باید پیش رو بگیرم.
من دختری 23 ساله هستم، برادر 30 و خواهر 25 ساله دارم.
تو خونواده ای بزرگ شدیم که حرف زدن با جنس مخالف غریبه خیلی پسندیده نبود و مادرم همش در حال نصیحت بود و بعضی وقتا تنبیه. البته بیشتر نسبت به منو خواهرم حساسیت داشت. اینجور بگم که جنس مخالف تو ذهن من علامته سوال بود و تنها چیزی که از مادرم یاد گرفته بودم این بود که پسرا به خاطره هوسشون به آدم نزدیک میشن.
اما با همه ی اینها من از 18 سالگی با پسری دوست بودم.
مشکلم در مورد خواهر و برادرم هس:
به نظر میرسه که این دو نفر هیچ حسی ندارن و حتی از برقراریه ارتباط با جنس مخالف ترس دارن.
حتی الان که مادرم فهمیده روش تربیت درستی نداشته و مثلا در مورد برادم تلاش می کنه که کسیو وارد زندگیش کنه اما برادرم شدیدا عصبانی میشه و کاری میکنه که دیگه مادرم همچین کاری رو نکنه.
و مواقعی هم که خواهرمو نصیحت میکنه که به فکر خودش باشه و با کسی آشنا بشه، خواهرم باهاش قهر میکنه!!
من سعی دارم بهشون کمک کنم و تا حدی راهنماییشون کنم.
ممنون میشم بگین چه روشی رو باید پیش رو بگیرم.
شرح موضوع 
