یک بیماری با تلفظ سخت و درمان آسان
بسیاری از قوطی ها و کنسروهایی که در انبارها نگهداری می شود، آلوده به میکروب بیماری «لیپتوسپیروسیس» است.
یک روز خانمی چند قوطی نوشابه گازدار خریداری کرد و آنها را در یخچال گذاشت تا بعد از خنک شدن مصرف کند. روز بعد او را به اورژانس بردند و مستقیما در بخش مراقبت های ویژه بستری کردند، اما او همان روز فوت کرد. کالبدشکافی علت مرگ را «لیپتوسپیروسیس» اعلام کرد. پس از تحقیقات در مورد علت مرگ وی متوجه شدند که او نوشابه گازدار را بدون استفاده از لیوان مصرف کرده است و قوطی مربوط آلوده به ادرار خشک شده موش بوده است که ناقل بیماری خطرناک لیپتوسپیروسیس است.
● لیپتوسپیروسیس چیست؟
این بیماری عفونتی باکتریایی و حاد است که عامل آن گونه های میکروسکوپی به شکل مارپیچی است. این عفونت در درجه اول از تماس مستقیم یا غیرمستقیم با ادرار آلوده حیوانات منتقل می شود. راه های دیگر انتقال عفونت می تواند تماس با بافت های حیوانات آلوده، مصرف غذا و آب آلوده باشد. این بیماری مسری نیست، اما می تواند از طریق رابطه جنسی، از مادر به جنین و از طریق شیر مادر به فرزند منتقل شود.
برخی انسان ها به دلیل شغل و محیطی که در آن زندگی می کنند، در معرض خطر ابتلای این عفونت قرار می گیرند. می توان به گروه های شغلی در معرض خطر، مانند کارگران کشاورزی و انبارها، حیوانات خانگی، دامپزشکان، کارگران فاضلاب ها، کارگران کشتارگاه ها، عرضه کنندگان گوشت و نیروهای نظامی، بازماندگان بلایای طبیعی (مانند سیل) و کسانی که از ورزش های آبی ـ تفریحی استفاده می کنند، اشاره کرد.
● علائم بیماری
معمولا مدتی که این بیماری خود را در بدن فرد مبتلا نشان می دهد، دو تا ۲۶ روز و به طور میانگین ده روز است. از نشانه های این بیماری می توان به بالا رفتن ناگهانی حرارت بدن، درد عضلانی، سردرد در ۷۰ تا صددرصد مبتلایان، سرفه خشک در ۲۵ تا ۳۵ درصد موارد و تهوع و اسهال و استفراغ در ۵۰ درصد بیماران اشاره کرد. از نشانه های دیگری که چندان متداول نیست نیز به درد در مفاصل، استخوان ها، گلو، شکم و التهاب چشم اشاره شده است. ضعف عضلانی و بزرگ شدن کبد، طحال و غدد لنفاوی، گلودرد، سفت شدگی عضلات، شنیده شدن صداهای نامتعارف از ریه ها و التهاب پوست از علائم دیگر است.
در صورت تشخیص بموقع، این بیماری قابل درمان است، اما در موارد حاد که در زمان لازم بیمار مورد مداوا قرار نگیرد، می تواند مرگ به همراه داشته باشد. برای مداوای این بیماری داروهای پنی سیلین، تتراسیکلین، کلرامفنیکول و اریترومایسین تجویز می شود. موارد بسیاری از بیماری های گوارشی که بعضا مرگبار بوده با علت ناشناخته گزارش شده است که شاید رد پای این بیماری ها را می توان در تماس دهانی با قوطی ها و کنسروهای آلوده پیدا کرد. اما متاسفانه این بیماری بین مردم و حتی جامعه پزشکان به دلایلی مانند: دشواری در تایید و تشخیص آن، اشتباه گرفتن با دیگر بیماری ها، نبود امکانات بررسی در آزمایشگاه ها، نبود کیت های آزمایشگاهی و... ناشناخته مانده است.
● پیشگیری از بیماری، چگونه؟
تحقیقات اخیر نشان می دهد که سطوح فوقانی کنسروها و بطری ها از یک توالت عمومی که محل تجمع انواع باکتری ها و میکروب هاست، آلوده تر است. این محصولات در انبارهایی نگهداری می شود که محل دسترسی حشرات و جوندگان است و بدون هیچ گونه توجهی برای فروش، به مغازه ها منتقل می شود. موش ها، سوسک ها و مگس ها که ناقل انواع بیماری ها هستند، با ظروف مواد غذایی داخل انبار در تماسند. معلوم نیست که محصولات غذایی در انبار مواد غذایی چه سرنوشتی پیدا می کند. ساده ترین تصور آن است موش ها که در انبارها فراوانند در تماس با این قوطی ها و کنسروها باشند، روی آن راه بروند یا ادرار کنند. شاید تا به حال نشنیده اید، اما خوب است که بدانید ادرار موش دارای مواد سمی و کشنده بسیار خطرناکی است.
از این رو توصیه می شود هر بار که قصد مصرف محصولات بسته بندی شده نظیر شیر، نوشابه های گازدار، تن ماهی، کمپوت و... را دارید، حتما قبل از گشودن، آن را بخوبی شست وشو دهید یا حداقل برای استفاده از نوشیدنی های بسته بندی شده از نی استفاده کنید. همچنین زمانی که دچار جراحت زخم های باز شده اید، از رفت و آمد در مناطق گل آلود بویژه مکانی که محل عبور حیوانات است خودداری کنید، هنگام کارکردن با خاک مرطوب از لباس های محافظ مانند دستکش، چکمه، شلوار و پیراهن های آستین بلند استفاده کنید، از شنا در برکه های گل آلود خودداری کنید و با تله گذاری در خانه و اطراف آن خطر موش ها را کنترل کنید.
منبع: آفتاب
بسیاری از قوطی ها و کنسروهایی که در انبارها نگهداری می شود، آلوده به میکروب بیماری «لیپتوسپیروسیس» است.
یک روز خانمی چند قوطی نوشابه گازدار خریداری کرد و آنها را در یخچال گذاشت تا بعد از خنک شدن مصرف کند. روز بعد او را به اورژانس بردند و مستقیما در بخش مراقبت های ویژه بستری کردند، اما او همان روز فوت کرد. کالبدشکافی علت مرگ را «لیپتوسپیروسیس» اعلام کرد. پس از تحقیقات در مورد علت مرگ وی متوجه شدند که او نوشابه گازدار را بدون استفاده از لیوان مصرف کرده است و قوطی مربوط آلوده به ادرار خشک شده موش بوده است که ناقل بیماری خطرناک لیپتوسپیروسیس است.
● لیپتوسپیروسیس چیست؟
این بیماری عفونتی باکتریایی و حاد است که عامل آن گونه های میکروسکوپی به شکل مارپیچی است. این عفونت در درجه اول از تماس مستقیم یا غیرمستقیم با ادرار آلوده حیوانات منتقل می شود. راه های دیگر انتقال عفونت می تواند تماس با بافت های حیوانات آلوده، مصرف غذا و آب آلوده باشد. این بیماری مسری نیست، اما می تواند از طریق رابطه جنسی، از مادر به جنین و از طریق شیر مادر به فرزند منتقل شود.
برخی انسان ها به دلیل شغل و محیطی که در آن زندگی می کنند، در معرض خطر ابتلای این عفونت قرار می گیرند. می توان به گروه های شغلی در معرض خطر، مانند کارگران کشاورزی و انبارها، حیوانات خانگی، دامپزشکان، کارگران فاضلاب ها، کارگران کشتارگاه ها، عرضه کنندگان گوشت و نیروهای نظامی، بازماندگان بلایای طبیعی (مانند سیل) و کسانی که از ورزش های آبی ـ تفریحی استفاده می کنند، اشاره کرد.
● علائم بیماری
معمولا مدتی که این بیماری خود را در بدن فرد مبتلا نشان می دهد، دو تا ۲۶ روز و به طور میانگین ده روز است. از نشانه های این بیماری می توان به بالا رفتن ناگهانی حرارت بدن، درد عضلانی، سردرد در ۷۰ تا صددرصد مبتلایان، سرفه خشک در ۲۵ تا ۳۵ درصد موارد و تهوع و اسهال و استفراغ در ۵۰ درصد بیماران اشاره کرد. از نشانه های دیگری که چندان متداول نیست نیز به درد در مفاصل، استخوان ها، گلو، شکم و التهاب چشم اشاره شده است. ضعف عضلانی و بزرگ شدن کبد، طحال و غدد لنفاوی، گلودرد، سفت شدگی عضلات، شنیده شدن صداهای نامتعارف از ریه ها و التهاب پوست از علائم دیگر است.
در صورت تشخیص بموقع، این بیماری قابل درمان است، اما در موارد حاد که در زمان لازم بیمار مورد مداوا قرار نگیرد، می تواند مرگ به همراه داشته باشد. برای مداوای این بیماری داروهای پنی سیلین، تتراسیکلین، کلرامفنیکول و اریترومایسین تجویز می شود. موارد بسیاری از بیماری های گوارشی که بعضا مرگبار بوده با علت ناشناخته گزارش شده است که شاید رد پای این بیماری ها را می توان در تماس دهانی با قوطی ها و کنسروهای آلوده پیدا کرد. اما متاسفانه این بیماری بین مردم و حتی جامعه پزشکان به دلایلی مانند: دشواری در تایید و تشخیص آن، اشتباه گرفتن با دیگر بیماری ها، نبود امکانات بررسی در آزمایشگاه ها، نبود کیت های آزمایشگاهی و... ناشناخته مانده است.
● پیشگیری از بیماری، چگونه؟
تحقیقات اخیر نشان می دهد که سطوح فوقانی کنسروها و بطری ها از یک توالت عمومی که محل تجمع انواع باکتری ها و میکروب هاست، آلوده تر است. این محصولات در انبارهایی نگهداری می شود که محل دسترسی حشرات و جوندگان است و بدون هیچ گونه توجهی برای فروش، به مغازه ها منتقل می شود. موش ها، سوسک ها و مگس ها که ناقل انواع بیماری ها هستند، با ظروف مواد غذایی داخل انبار در تماسند. معلوم نیست که محصولات غذایی در انبار مواد غذایی چه سرنوشتی پیدا می کند. ساده ترین تصور آن است موش ها که در انبارها فراوانند در تماس با این قوطی ها و کنسروها باشند، روی آن راه بروند یا ادرار کنند. شاید تا به حال نشنیده اید، اما خوب است که بدانید ادرار موش دارای مواد سمی و کشنده بسیار خطرناکی است.
از این رو توصیه می شود هر بار که قصد مصرف محصولات بسته بندی شده نظیر شیر، نوشابه های گازدار، تن ماهی، کمپوت و... را دارید، حتما قبل از گشودن، آن را بخوبی شست وشو دهید یا حداقل برای استفاده از نوشیدنی های بسته بندی شده از نی استفاده کنید. همچنین زمانی که دچار جراحت زخم های باز شده اید، از رفت و آمد در مناطق گل آلود بویژه مکانی که محل عبور حیوانات است خودداری کنید، هنگام کارکردن با خاک مرطوب از لباس های محافظ مانند دستکش، چکمه، شلوار و پیراهن های آستین بلند استفاده کنید، از شنا در برکه های گل آلود خودداری کنید و با تله گذاری در خانه و اطراف آن خطر موش ها را کنترل کنید.
منبع: آفتاب
شرح موضوع