چرا دندان روکش میشود؟؟
تغذیه نامناسب و رعایت نکردن بهداشت دهان و دندان، می‌تواند دندان‌ها را دچار تخریب بر اثر پوسیدگی، و وارد آمدن ضربه نیز ممکن است دندان را دچار شکستگی کند.
چنین تخریبی، اگر حجم عمده‌ای از دندان را در بر بگیرد، ساختار باقیمانده دندان نیازمند حمایت میشود.
پروتزهای ثابت که به آن روکش دندانی هم می‌گوییم، علاوه بر تأمین استحکام برای ساختار از دست رفته دندان، زیبایی یک دندان سالم را نیز تأمین می‌کند، زیرا می‌تواند دندان‌های دچار شکستگی‌های مادرزادی، دندان‌هایی که اندازه‌های کوچک‌تر یا نامتناسب با دندان‌های دیگر دارند و نیز بدرنگی‌های دندان‌ها را هم اصلاح کند،
اما از دیدگاه درمانی، دندان‌هایی که دیواره آن شکسته، مقدار زیادی از ساختار آن‌ها به دلیل پوسیدگی از بین رفته یا به دلیل عصب‌کشی یا نازک شدن جداره، احتمال شکستن آن‌ها زیاد است با روکش‌هایی به شکل دندان ترمیم و بازسازی می‌شوند.
روکش‌ها ممکن است از فلزاتی مانند طلا یا آلیاژ، نوعی چینی به نام پرسلن یا ترکیبی از این دو ساخته شوند.
در این مقاله سعی داریم با طرح سۆالاتی ساده، شما را با روند بازسازی به وسیله روکش‌های دندانی آشنا کنیم.
چه زمانی باید دندان‌ها را روکش کنیم؟
دلیل اصلی برای روکش کردن دندان از دست دادن یا ضعیف شدن نسوج تاجی دندان است.
این اتفاق به سه دلیل پوسیدگی، سایش بیش از حد سطوح مختلف دندانی یا شکستگی تاج اتفاق می‌افتد.
روکش دندان علاوه بر تأمین استحکام برای ساختار از دست رفته دندان، زیبایی یک دندان سالم را نیز تأمین می‌کند.
وقتی پوسیدگی اتفاق می‌افتد باید سریعاً برای ترمیم آن اقدام شود.
اگر پوسیدگی در مراحل اولیه باشد و سطح کوچکی از دندان را شامل شود به مراتب درمان آن ساده‌تر خواهد بود اما پوسیدگی‌های وسیع علاوه بر تضعیف نسوج تاجی دندان منجر به درگیری عروق و اعصاب پالپ دندانی می‌شوند که در نتیجه دندان نیاز به درمان ریشه پیدا می‌کند.
درمان ریشه برای چه دندان‌هایی ضروری است؟
دندان‌هایی که مورد درمان ریشه قرار می‌گیرند، به دلیل از دست دادن آب موجود در توبول‌های عاجی دندان، مستعد شکستن و از دست رفتن سایر نسوج تاجی باقیمانده می‌شوند.
به همین دلیل بیشتر دندان‌های عصب‌کشی شده، باید روکش شوند.
به منظور روکش کردن این دندان‌ها لازم است ابتدا از نسوج داخل ریشه برای بازسازی تاج کمک گرفته شود که ساخت یک پست‌ریختگی به این منظور الزامی است، زیرا روکش نهایی روی بخش تاجی پست قرار خواهد گرفت.
پست، افزایش‌گیرایی برای روکش را ایجاد می‌کند و منجر به محافظت ساختمان‌های تاجی باقیمانده خواهد شد.
چرا در برخی موارد بیمار به جراحی لثه هم نیاز دارد؟
گاهی پس از درمان ریشه به دلیل عمیق بودن پوسیدگی‌های تاجی، پس از برداشت پوسیدگی، نیاز به جراحی لثه برای افزایش طول تاج کلینیکی دندان خواهیم داشت.
این امر باید چهار تا شش هفته قبل از قالب‌گیری به منظور روکش کردن دندان انجام شود.
بنابراین وقتی پوسیدگی پیشرفت می‌کند مشاوره بین جراح لثه، متخصص پروتز و متخصص درمان ریشه الزامی است.
جراح لثه این موضوع را بررسی می‌کند که آیا امکان جراحی لثه برای افزایش طول تاج بدون به خطر افتادن سلامت پریودنتال سایر دندان‌های مجاور وجود دارد؟
متخصص پروتز هم بررسی می‌کند که آیا دندان با توجه به نسبت طول تاج به ریشه و ضخامت ریشه و موقعیت دندان در قوس فکی، توانایی تحمل نیروهای وارده را داراست؟
پس از آن در صورت تایید درمان توسط متخصصین فوق، متخصص درمان ریشه، در زمینه امکان یا عدم امکان درمان مناسب ریشه اعلام نظر خواهد کرد.
به این ترتیب تصمیم نهایی در مورد امکان نگهداری دندان و درصد موفقیت درمان به دست خواهد آمد.
در صورتی که درصد موفقیت بالا نباشد شاید بهتر باشد دندان کشیده شده و با ایمپلنت جایگزین شود.
منبع
تغذیه نامناسب و رعایت نکردن بهداشت دهان و دندان، می‌تواند دندان‌ها را دچار تخریب بر اثر پوسیدگی، و وارد آمدن ضربه نیز ممکن است دندان را دچار شکستگی کند.
چنین تخریبی، اگر حجم عمده‌ای از دندان را در بر بگیرد، ساختار باقیمانده دندان نیازمند حمایت میشود.
پروتزهای ثابت که به آن روکش دندانی هم می‌گوییم، علاوه بر تأمین استحکام برای ساختار از دست رفته دندان، زیبایی یک دندان سالم را نیز تأمین می‌کند، زیرا می‌تواند دندان‌های دچار شکستگی‌های مادرزادی، دندان‌هایی که اندازه‌های کوچک‌تر یا نامتناسب با دندان‌های دیگر دارند و نیز بدرنگی‌های دندان‌ها را هم اصلاح کند،
اما از دیدگاه درمانی، دندان‌هایی که دیواره آن شکسته، مقدار زیادی از ساختار آن‌ها به دلیل پوسیدگی از بین رفته یا به دلیل عصب‌کشی یا نازک شدن جداره، احتمال شکستن آن‌ها زیاد است با روکش‌هایی به شکل دندان ترمیم و بازسازی می‌شوند.
روکش‌ها ممکن است از فلزاتی مانند طلا یا آلیاژ، نوعی چینی به نام پرسلن یا ترکیبی از این دو ساخته شوند.
در این مقاله سعی داریم با طرح سۆالاتی ساده، شما را با روند بازسازی به وسیله روکش‌های دندانی آشنا کنیم.
چه زمانی باید دندان‌ها را روکش کنیم؟
دلیل اصلی برای روکش کردن دندان از دست دادن یا ضعیف شدن نسوج تاجی دندان است.
این اتفاق به سه دلیل پوسیدگی، سایش بیش از حد سطوح مختلف دندانی یا شکستگی تاج اتفاق می‌افتد.
روکش دندان علاوه بر تأمین استحکام برای ساختار از دست رفته دندان، زیبایی یک دندان سالم را نیز تأمین می‌کند.
وقتی پوسیدگی اتفاق می‌افتد باید سریعاً برای ترمیم آن اقدام شود.
اگر پوسیدگی در مراحل اولیه باشد و سطح کوچکی از دندان را شامل شود به مراتب درمان آن ساده‌تر خواهد بود اما پوسیدگی‌های وسیع علاوه بر تضعیف نسوج تاجی دندان منجر به درگیری عروق و اعصاب پالپ دندانی می‌شوند که در نتیجه دندان نیاز به درمان ریشه پیدا می‌کند.
درمان ریشه برای چه دندان‌هایی ضروری است؟
دندان‌هایی که مورد درمان ریشه قرار می‌گیرند، به دلیل از دست دادن آب موجود در توبول‌های عاجی دندان، مستعد شکستن و از دست رفتن سایر نسوج تاجی باقیمانده می‌شوند.
به همین دلیل بیشتر دندان‌های عصب‌کشی شده، باید روکش شوند.
به منظور روکش کردن این دندان‌ها لازم است ابتدا از نسوج داخل ریشه برای بازسازی تاج کمک گرفته شود که ساخت یک پست‌ریختگی به این منظور الزامی است، زیرا روکش نهایی روی بخش تاجی پست قرار خواهد گرفت.
پست، افزایش‌گیرایی برای روکش را ایجاد می‌کند و منجر به محافظت ساختمان‌های تاجی باقیمانده خواهد شد.
چرا در برخی موارد بیمار به جراحی لثه هم نیاز دارد؟
گاهی پس از درمان ریشه به دلیل عمیق بودن پوسیدگی‌های تاجی، پس از برداشت پوسیدگی، نیاز به جراحی لثه برای افزایش طول تاج کلینیکی دندان خواهیم داشت.
این امر باید چهار تا شش هفته قبل از قالب‌گیری به منظور روکش کردن دندان انجام شود.
بنابراین وقتی پوسیدگی پیشرفت می‌کند مشاوره بین جراح لثه، متخصص پروتز و متخصص درمان ریشه الزامی است.
جراح لثه این موضوع را بررسی می‌کند که آیا امکان جراحی لثه برای افزایش طول تاج بدون به خطر افتادن سلامت پریودنتال سایر دندان‌های مجاور وجود دارد؟
متخصص پروتز هم بررسی می‌کند که آیا دندان با توجه به نسبت طول تاج به ریشه و ضخامت ریشه و موقعیت دندان در قوس فکی، توانایی تحمل نیروهای وارده را داراست؟
پس از آن در صورت تایید درمان توسط متخصصین فوق، متخصص درمان ریشه، در زمینه امکان یا عدم امکان درمان مناسب ریشه اعلام نظر خواهد کرد.
به این ترتیب تصمیم نهایی در مورد امکان نگهداری دندان و درصد موفقیت درمان به دست خواهد آمد.
در صورتی که درصد موفقیت بالا نباشد شاید بهتر باشد دندان کشیده شده و با ایمپلنت جایگزین شود.
منبع
شرح موضوع