سوزش چشم، تنگی نفس، خس خس سینه، خستگی، سر درد، سرفه و حالت تهوع از علایم و نشانه های آلودگی هوا است. ازن، دی اکسید کربن، اکسیدهای گوگرد و نیتروژن، سرب، ذرات معلق و ترکیبات سمی‌مانند بنزن و فرمالدئید ترکیباتی هستند که در اثر سوخت خودرو ایجاد شده و هوا را آلوده می‌کنند.
بررسی‌ها نشان داده است که تماس با سطوح بالای ازن، گوگرد و اکسید نیتروژن با بیماری‌های ریوی و مرگ زودرس ارتباط دارد. ذرات معلق موجود در هوا وارد جریان خون می‌شوند و عملکرد عروق را کاهش می‌دهند. این ذرات ممکن است با آلزایمر هم ارتباط داشته باشد. آلودگی هوا بر سیستم عروقی و گردش خون هم اثر می‌گذارد به طوری که در انگلستان از هر 50 حمله قلبی یکی با آلودگی هوا ارتباط دارد. پژوهشگران هشدار داده اند که سالمندان و کودکان بیش از دیگران از آلودگی هوا آسیب می‌بینند. پژوهشگران هلندی با بررسی 632 کودک 7 تا 11 ساله دریافتند ناراحتی‌های تنفسی در کودکان با افزایش آلودگی هوا تشدید می‌شود. ازن ازن به طور مستقیم در اثر سوخت خودرو وارد هوا نمی‌شود اما وقتی گازهای هیدروکربنه در حضور نور خورشید با دی اکسید نیتروژن ترکیب می‌شوند، ساخته می‌شود. از ترکیب 19 درصد اکسید نیتروژن و 23 درصد ترکیبات فرار ارگانیک، ازن ساخته می‌شود که از ترکیبات اصلی مه دود است. این ترکیب ممکن است در سیستم تنفسی و مسیرهای هوایی تغییرات خطرناکی ایجاد کند و سبب کاهش توانایی و عملکرد ریه، سرفه، درد و خس خس سینه شود. حتی افراد سالم هم به تماس با این ماده حساس اند (این نوع ازن با ازن لایه بالایی جو که پرتوهای مضر خورشید را ف.ی.ل.تر می‌کند متفاوت است). دی اکسید گوگرد این ماده در اثر احتراق سوخت های حاوی گوگرد ایجاد می‌شود. استنشاق دی اکسید گوگرد راه‌های هوایی را ملتهب می‌کند و در کودکان و افراد مبتلا به آسم ایجاد مشکل می‌کند. اکسیدهای نیتروژن اکسیدهای نیتروژن در اثر سوخت بنزین ایجاد می‌شوند. این ترکیبات در تولید ازن نقش دارند. اثر تماس با ترکیبات نیتروژن در سیستم تنفسی مشابه اثر ازن و دی اکسید گوگرد است. سرب مسمومیت با سرب توانایی ذهنی را کاهش می‌دهد و به سیستم عصبی و سایر اندام‌ها آسیب می‌رساند. حتی مقادیر کم بلع یا استنشاق سرب ممکن است خطرناک باشد، چون این ترکیب با مقادیر کم هم در بدن تجمع ایجاد می‌کند. ترکیبات سرب در گازوییل کمتر از بنزین است به همین خاطر استفاده از سیستم حمل و نقل عمومی درکاهش میزان سرب هوا موثر است. دی اکسید کربن 37 درصد از منوکسید کربنی که در هر سال تولید می‌شود در نتیجه فعالیت های بشر است. بررسی‌ها نشان داده است حدود 30 درصد از دی اکسید کربن در نتیجه حمل و نقل جاده‌ای ایجاد می‌شود. دی اکسید کربن از ترکیباتی است که در گرم شدن زمین نقش دارد. شاید باور نکنید اما یک خودرو در هر سال دو برابر وزنش دی اکسید کربن ایجاد می‌کند. ذرات معلق ذرات معلق شامل ذرات میکروسکوپی و قطرات بسیار کوچک مایعات هستند که به خاطر اندازه کوچکشان در بینی و قسمت فوقانی دستگاه تنفس ته نشین نمی‌شوند و در سیستم دفاعی بدن به دام نمی‌افتند. تماس با این ذرات معلق می‌تواند سبب خس خس و تنگی نفس و علایم مشابه در افراد مبتلا به آسم یا افرادی که سیستم تنفسی حساس دارند، شود. آلاینده های سمی‌هوا برخی مواد آلاینده ناشی از سوخت خودرو مانند بنزن و فرمالدئید سمی‌اند واثر سرطان‌زایی‌شان شناخته شده است. این ترکیبات حتی در مقادیر کم تماس خطرناک هستند و ممکن است موجب تغییرات ژنتیکی، نقایص مادرزادی و سایر بیماری های خطرناک شوند. این ترکیبات می‌توانند به طور مستقیم بلعیده شوند یا به وسیله ذرات کوچک گرد وغبار به ریه ها وارد شوند. چطور خطر را کاهش دهیم؟ حال سوال این است که چطور می‌توان مخاطرات بهداشتی آلاینده های خودرو را کاهش داد؟ استفاده کمتر از خودروی شخصی، استفاده از وسایل نقلیه عمومی، همچنین استفاده از دوچرخه یا پیاده روی در صورت امکان از مواردی است که در کاهش آلودگی هوا موثر است. فراموش نکنید که تردد کمتر خودرو در سطح شهر یعنی آلودگی کمتر هوا. راه دیگر کاهش آلودگی هوا تعمیر به موقع خودرو است. این کار علاوه بر کاهش آلاینده ها، طول عمر مفید موتور خودرو را هم بیشتر می‌کند.
لینک منبع
بررسی‌ها نشان داده است که تماس با سطوح بالای ازن، گوگرد و اکسید نیتروژن با بیماری‌های ریوی و مرگ زودرس ارتباط دارد. ذرات معلق موجود در هوا وارد جریان خون می‌شوند و عملکرد عروق را کاهش می‌دهند. این ذرات ممکن است با آلزایمر هم ارتباط داشته باشد. آلودگی هوا بر سیستم عروقی و گردش خون هم اثر می‌گذارد به طوری که در انگلستان از هر 50 حمله قلبی یکی با آلودگی هوا ارتباط دارد. پژوهشگران هشدار داده اند که سالمندان و کودکان بیش از دیگران از آلودگی هوا آسیب می‌بینند. پژوهشگران هلندی با بررسی 632 کودک 7 تا 11 ساله دریافتند ناراحتی‌های تنفسی در کودکان با افزایش آلودگی هوا تشدید می‌شود. ازن ازن به طور مستقیم در اثر سوخت خودرو وارد هوا نمی‌شود اما وقتی گازهای هیدروکربنه در حضور نور خورشید با دی اکسید نیتروژن ترکیب می‌شوند، ساخته می‌شود. از ترکیب 19 درصد اکسید نیتروژن و 23 درصد ترکیبات فرار ارگانیک، ازن ساخته می‌شود که از ترکیبات اصلی مه دود است. این ترکیب ممکن است در سیستم تنفسی و مسیرهای هوایی تغییرات خطرناکی ایجاد کند و سبب کاهش توانایی و عملکرد ریه، سرفه، درد و خس خس سینه شود. حتی افراد سالم هم به تماس با این ماده حساس اند (این نوع ازن با ازن لایه بالایی جو که پرتوهای مضر خورشید را ف.ی.ل.تر می‌کند متفاوت است). دی اکسید گوگرد این ماده در اثر احتراق سوخت های حاوی گوگرد ایجاد می‌شود. استنشاق دی اکسید گوگرد راه‌های هوایی را ملتهب می‌کند و در کودکان و افراد مبتلا به آسم ایجاد مشکل می‌کند. اکسیدهای نیتروژن اکسیدهای نیتروژن در اثر سوخت بنزین ایجاد می‌شوند. این ترکیبات در تولید ازن نقش دارند. اثر تماس با ترکیبات نیتروژن در سیستم تنفسی مشابه اثر ازن و دی اکسید گوگرد است. سرب مسمومیت با سرب توانایی ذهنی را کاهش می‌دهد و به سیستم عصبی و سایر اندام‌ها آسیب می‌رساند. حتی مقادیر کم بلع یا استنشاق سرب ممکن است خطرناک باشد، چون این ترکیب با مقادیر کم هم در بدن تجمع ایجاد می‌کند. ترکیبات سرب در گازوییل کمتر از بنزین است به همین خاطر استفاده از سیستم حمل و نقل عمومی درکاهش میزان سرب هوا موثر است. دی اکسید کربن 37 درصد از منوکسید کربنی که در هر سال تولید می‌شود در نتیجه فعالیت های بشر است. بررسی‌ها نشان داده است حدود 30 درصد از دی اکسید کربن در نتیجه حمل و نقل جاده‌ای ایجاد می‌شود. دی اکسید کربن از ترکیباتی است که در گرم شدن زمین نقش دارد. شاید باور نکنید اما یک خودرو در هر سال دو برابر وزنش دی اکسید کربن ایجاد می‌کند. ذرات معلق ذرات معلق شامل ذرات میکروسکوپی و قطرات بسیار کوچک مایعات هستند که به خاطر اندازه کوچکشان در بینی و قسمت فوقانی دستگاه تنفس ته نشین نمی‌شوند و در سیستم دفاعی بدن به دام نمی‌افتند. تماس با این ذرات معلق می‌تواند سبب خس خس و تنگی نفس و علایم مشابه در افراد مبتلا به آسم یا افرادی که سیستم تنفسی حساس دارند، شود. آلاینده های سمی‌هوا برخی مواد آلاینده ناشی از سوخت خودرو مانند بنزن و فرمالدئید سمی‌اند واثر سرطان‌زایی‌شان شناخته شده است. این ترکیبات حتی در مقادیر کم تماس خطرناک هستند و ممکن است موجب تغییرات ژنتیکی، نقایص مادرزادی و سایر بیماری های خطرناک شوند. این ترکیبات می‌توانند به طور مستقیم بلعیده شوند یا به وسیله ذرات کوچک گرد وغبار به ریه ها وارد شوند. چطور خطر را کاهش دهیم؟ حال سوال این است که چطور می‌توان مخاطرات بهداشتی آلاینده های خودرو را کاهش داد؟ استفاده کمتر از خودروی شخصی، استفاده از وسایل نقلیه عمومی، همچنین استفاده از دوچرخه یا پیاده روی در صورت امکان از مواردی است که در کاهش آلودگی هوا موثر است. فراموش نکنید که تردد کمتر خودرو در سطح شهر یعنی آلودگی کمتر هوا. راه دیگر کاهش آلودگی هوا تعمیر به موقع خودرو است. این کار علاوه بر کاهش آلاینده ها، طول عمر مفید موتور خودرو را هم بیشتر می‌کند.
لینک منبع
شرح موضوع