از شیر گرفتن کودک

با سلام و خسته نباشید.
دختری 17 ماهه دارم که بسیار نا آرام و شیطان است و البته بسیار وابسته به من و شیر مادر. به حدی که حتی زمانهایی که نیاز به شیر خوردن ندارد مشغول بازی با سینه میشود. از 3 ماه پیش یعنی از 14 ماهگی سعی کردم دفعات شیردهی را کم کنم. خیلی دشوار بود ولی بالاخره دفعات شیری را در طول روز به 3 تا 4 بار به مدت 20 - 30 دقیقه رساندم. ولی در طول شب 3 بار برای  شیر بیدار میشود و خوابیدنش 1.5 - 2 ساعت طول میکشد. با این وضعیت من تقریبا خواب شبانه ندارم. در طول روز هم فزصت خوابیدن ندارم. مشاوران هم میگویند به گریه شبانه نباید توجه کنم تا اینکه کم کم از عادت بیدار شدن بیافتد. اما به هیچ عنوان تحمل گریه شب را ندارم. شرایط زندگیمان طوری است که تمام اوقات با همیم و پدرش ساعات کمی در خانه است و این هم عامل دیگری برای وابستگیش شده است.
سوالم این است که چطور میتوانم او را از شیر بگیرم بدون اینکه بد اخلاقتر از این که هست شود. نکته اینکه تمام مدت روز در حال بازی با او هستم تا مبدا احساس بی اعتنایی کند. خودم هم کمی افسردگی دارم که نمیتوانم برطرفش کنم و این عامل باعث شده که نتوانم  دخترم را از خودم جدا کنم و به مادربزرگ پدری اش بسپارم. لطفا مرا  راهنمایی کنید.

rozita64 نوشته است: با سلام و خسته نباشید.
دختری 17 ماهه دارم که بسیار نا آرام و شیطان است و البته بسیار وابسته به من و شیر مادر. به حدی که حتی زمانهایی که نیاز به شیر خوردن ندارد مشغول بازی با سینه میشود. از 3 ماه پیش یعنی از 14 ماهگی سعی کردم دفعات شیردهی را کم کنم. خیلی دشوار بود ولی بالاخره دفعات شیری را در طول روز به 3 تا 4 بار به مدت 20 - 30 دقیقه رساندم. ولی در طول شب 3 بار برای  شیر بیدار میشود و خوابیدنش 1.5 - 2 ساعت طول میکشد. با این وضعیت من تقریبا خواب شبانه ندارم. در طول روز هم فزصت خوابیدن ندارم. مشاوران هم میگویند به گریه شبانه نباید توجه کنم تا اینکه کم کم از عادت بیدار شدن بیافتد. اما به هیچ عنوان تحمل گریه شب را ندارم. شرایط زندگیمان طوری است که تمام اوقات با همیم و پدرش ساعات کمی در خانه است و این هم عامل دیگری برای وابستگیش شده است.
سوالم این است که چطور میتوانم او را از شیر بگیرم بدون اینکه بد اخلاقتر از این که هست شود. نکته اینکه تمام مدت روز در حال بازی با او هستم تا مبدا احساس بی اعتنایی کند. خودم هم کمی افسردگی دارم که نمیتوانم برطرفش کنم و این عامل باعث شده که نتوانم  دخترم را از خودم جدا کنم و به مادربزرگ پدری اش بسپارم. لطفا مرا  راهنمایی کنید.

سلام
می توانید منتظر اظهار نظر پزشکان و صاحب نظران این فروم باشید ولی طبق تجربیات، یکی از بهترین راه حل ها مراجعه به یک روانپزشک حاذق (ترجیحا خانم) و عمل به سفارشات ایشان است.
خوشحال می‌شویم تجربیاتتون رو در اینجا برای دیگران هم به اشتراک بگذارید.
پیروز و سربلند باشید!