طبق اظهارات جري دفن باچر روانشناس كنترل خشم ، برخي افراد واقعا شتابزده تر از ديگرانند ساده تر عصباني مي شوند و شدت خشم آنها بيش از سايرين است. همچنين برخي خشم خود را نشان نمي دهند اما بشدت تندمزاج و بدخلق هستند. افرادي كه بسادگي عصباني مي شوند ، هميشه ناسزا نمي گويند و هر چه نزديكشان باشد پرت نمي كنند; آنها گاهي اوقات از لحاظ اجتماعي كناره گيرند ، تروشرو هستند و يا دچار بيماري جسمي مي شوند.اينگونه افراد عموما همان چيزي را دارند كه روانشناسان آن را تحمل كم براي ناكامي مي نامند ، بدين معني كه خيلي زود احساس مي كنند نبايد در معرض ناكامي ، آسيب يا رنجش قرار گيرند.به سهولت قادر به انجام كارها نيستند و به ويژه اگر موقعيت تا حدي نامتعادل به نظر برسد عصباني مي شوند.اما چرا اين افراد اينگونه هستند؟ دلايل متعددي وجود دارد. يك دليل آن ممكن است ويژگي ژنتيكي يا روانشناسي باشد.مداركي وجود دارند دال بر اين كه برخي كودكان در بدو تولد تحريك پذير و حساس اند و به سرعت عصباني مي شوند و اين علايم در همان ابتداي تولد وجود دارد.دليل ديگر ممكن است اجتماعي فرهنگي باشد. خشم اغلب به عنوان يك عكس العمل منفي در نظر گرفته مي شود.ما ياد مي گيريم كه اضطراب ، افسردگي يا ديگر احساسات مانعي ندارد اما تظاهر خشم خوشايند نيست. در نتيجه كنترل آن را نمي آموزيم.
همچنين نتايج تحقيقات نشان مي دهد پيشينه خانوادگي نيز در عصباني بودن افراد نقش دارد.عمدتا افرادي كه زود خشمگين مي شوند از خانواده هايي هستند كه دچار در هم گسيختگي و آشفتگي اند و مهارت لازم در ارتباطات هيجاني و احساسي را ندارند..
همچنين نتايج تحقيقات نشان مي دهد پيشينه خانوادگي نيز در عصباني بودن افراد نقش دارد.عمدتا افرادي كه زود خشمگين مي شوند از خانواده هايي هستند كه دچار در هم گسيختگي و آشفتگي اند و مهارت لازم در ارتباطات هيجاني و احساسي را ندارند..