دانشمندان دانشگاه کمبریج با استفاده از سلول‌های بنیادی موش موفق شده‌اند برای اولین بار بطور مصنوعی در آزمایشگاه "رویان" موش تولید کنند.
این رویان مصنوعی (embryo) با استفاده از دو نوع سلول بنیادی و یک داربست سه بعدی تولید شد و ساختاری شبیه به رویان طبیعی موش داشت.
تلاش‌های قبلی برای تولید رویان موش در آزمایشگاه با شکست روبرو شده بود چون سه نوع سلول بنیادی - که برای تشکیل رویان لازم است- باید بتوانند در هماهنگی با هم رشد و تکامل پیدا کنند.
دانشمندان دانشگاه کمبریج که نتایج تحقیق خود را در نشریه "دانش" منتشر کرده اند رویان مصنوعی موش را با استفاده از نوع اول و دوم سلول‌های بنیادی رویانی تولید کردند.
در پستانداران چند روز بعد از لقاح، سلول تخم به سلول‌های بنیادی تبدیل می‌شود، سلول‌هایی که تمام سلول‌های بدن از آنها ساخته می‌شود.
نوع اول این سلول‌ها در یک سر تخم در کنار هم تجمع پیدا می‌کنند و ساختاری به نام بلاستوسیست ایجاد می‌کنند.
نوع دوم به نام تروفوبلاست در لایه خارجی بلاستوسیت قرار دارد و بعدا جفت را تشکیل می‌دهد.
مگدالنا زنریکا گتز پژوهشگر ارشد این تحقیق می‌گوید: "ما می‌دانیم که ارتباط متقابل انواع سلول‌های بنیادی با یکدیگر برای رشد و تکامل مهم است اما کار ما این نکته مهم را روشن کرد که این سلول‌ها کاملا به همکاری با هم نیاز دارند و واقعا همدیگر را در مسیر رشد و تکامل هدایت می‌کنند."
این محققان می‌گویند بعید است که رویان مصنوعی آنها بتواند تبدیل به جنین (foetus) سالم شود چون به نوع سوم سلول‌های بنیادی نیاز دارد. این نوع از سلول بنیادی (هایپوبلاست) کیسه ناف را تشکیل می‌دهد که وظیفه تغذیه رویان را به عهده دارد.
همین محققان پیشتر روشی را ابداع کردند که بلاستوسیست انسان را در آزمایشگاه تولید کنند؛ البته به مدت چهارده روزی که قانون بریتانیا اجازه می‌دهد.
در بریتانیا قوانین تحقیق درباره رویان انسان بسیار سخت‌گیرانه است و مدت کارآزمایی باید حداکثر دو هفته باشد و پس از آن غیرقانونی است.
به دلیل قوانین موجود، فعلا سلول‌های لازم برای چنین تحقیقی در مورد رویان انسان، برای مدت بیش از چهارده روز وجود ندارد.
محققان دانشگاه کمبریج امیدوارند از نتایج کار آنها برای درمان ناباروری استفاده شود و شناخت ما را از اولین مراحل شکل‌گیری رویان بیشتر کند.
این رویان مصنوعی (embryo) با استفاده از دو نوع سلول بنیادی و یک داربست سه بعدی تولید شد و ساختاری شبیه به رویان طبیعی موش داشت.
تلاش‌های قبلی برای تولید رویان موش در آزمایشگاه با شکست روبرو شده بود چون سه نوع سلول بنیادی - که برای تشکیل رویان لازم است- باید بتوانند در هماهنگی با هم رشد و تکامل پیدا کنند.
دانشمندان دانشگاه کمبریج که نتایج تحقیق خود را در نشریه "دانش" منتشر کرده اند رویان مصنوعی موش را با استفاده از نوع اول و دوم سلول‌های بنیادی رویانی تولید کردند.
در پستانداران چند روز بعد از لقاح، سلول تخم به سلول‌های بنیادی تبدیل می‌شود، سلول‌هایی که تمام سلول‌های بدن از آنها ساخته می‌شود.
نوع اول این سلول‌ها در یک سر تخم در کنار هم تجمع پیدا می‌کنند و ساختاری به نام بلاستوسیست ایجاد می‌کنند.
نوع دوم به نام تروفوبلاست در لایه خارجی بلاستوسیت قرار دارد و بعدا جفت را تشکیل می‌دهد.
مگدالنا زنریکا گتز پژوهشگر ارشد این تحقیق می‌گوید: "ما می‌دانیم که ارتباط متقابل انواع سلول‌های بنیادی با یکدیگر برای رشد و تکامل مهم است اما کار ما این نکته مهم را روشن کرد که این سلول‌ها کاملا به همکاری با هم نیاز دارند و واقعا همدیگر را در مسیر رشد و تکامل هدایت می‌کنند."
این محققان می‌گویند بعید است که رویان مصنوعی آنها بتواند تبدیل به جنین (foetus) سالم شود چون به نوع سوم سلول‌های بنیادی نیاز دارد. این نوع از سلول بنیادی (هایپوبلاست) کیسه ناف را تشکیل می‌دهد که وظیفه تغذیه رویان را به عهده دارد.
همین محققان پیشتر روشی را ابداع کردند که بلاستوسیست انسان را در آزمایشگاه تولید کنند؛ البته به مدت چهارده روزی که قانون بریتانیا اجازه می‌دهد.
در بریتانیا قوانین تحقیق درباره رویان انسان بسیار سخت‌گیرانه است و مدت کارآزمایی باید حداکثر دو هفته باشد و پس از آن غیرقانونی است.
به دلیل قوانین موجود، فعلا سلول‌های لازم برای چنین تحقیقی در مورد رویان انسان، برای مدت بیش از چهارده روز وجود ندارد.
محققان دانشگاه کمبریج امیدوارند از نتایج کار آنها برای درمان ناباروری استفاده شود و شناخت ما را از اولین مراحل شکل‌گیری رویان بیشتر کند.
شرح موضوع