واریس چیست؟
رگها عروق خونیای هستند که خون را از همهی اعضای بدن به سمت قلب و ریه باز میگردانند. هنگامی که ارگانهای مختلف برای انجام عملکردهای خود از اکسیژن خون استفاده میکنند، خون مورد استفاده خود را که حاوی مواد زائد (مانند دی اکسید کربن) است به رگها آزاد میکنند. پس از آن خون موجود در رگها به قلب منتقل میشود و به ریهها ـ جایی که دی اکسیدکربنزدایی شده و اکسیژن بیشتری توسط خون بارگذاری میشود ـ باز میگردد و توسط شریانها به سمت دیگر بدن منتقل میشود. هنگامی که بدن در حالت استراحت باشد، تنها بخشی از خون موجود در بدن گردش میکند. مابقی خون در رگهای غیر فعال باقی میماند و زمانی که بدن فعالتر میشود، خون اضافی نیاز به گردش برای حمل اکسیژن در کل بدن فعال میشود. این ظرفیت ذخیرهسازی به علت انعطاف پذیری دیوارههای رگهاست.
علایم واریس:
علایم ابتدایی وریدهای واریسی بسیار شایع است. رگههایی با ظاهر نامناسب و معمولاً بر روی پاها ممکن است همراه با درد، سوزش، تورم و یا در اطراف رگهای بزرگ بروز کند. علایم معمولاً در هوای گرم و پس از نشستن یا ایستادن طولانی مدت بدتر میشوند. با راه رفتن و استراحت دادن به پاها و بالا قرار دادن آن علایم بهتر خواهد شد. در بعضی موارد حتی میتواند تورم و تغییر رنگ ایجاد کند. در موارد شدید رگها به طور قابل توجهی خونریزی میکنند و زخمهایی در محل شکل میگیرند. بعضی از افراد ممکن است از احساس درد ناخوشایند و فشار روی وریدهای واریسی شکایت کنند.
زنان باردار و افراد چاق و دارای اضافه وزن بیشتر در معرض وریدهای واریسی هستند. رگهای واریسی میتوانند در حین قاعدگی یا حاملگی بیشتر یا برجستهتر شوند. در اکثر موارد، هیچ دردی وجود ندارد، اما علایم واریس ممکن است شامل موارد زیر باشد:
رگههای پیچ خورده، متورم و یکپارچه به شکل طناب؛
رگهای آبی یا بنفش تیره؛
برخی از بیماران نیز ممکن است این علایم را تجربه کنند، شامل:
درد شدید؛
خستگی؛
احساس سنگینی در پاها به خصوص پس از ورزش و یا در شب؛
خونریزی طولانیتر از حد طبیعی در صورت آسیب جزئی به ناحیه؛
گرفتگی عضلات؛
خارش در اطراف یک یا چند رگ؛
ترومبوفلبیت (تشکیل لخته خون در ورید واریسی) ؛
مچ پا متورم و التهاب ناحیه؛
تلانژکتازی عنکبوتی در پای آسیب دیده؛
تغییرات پوستی درخشان در نزدیکی وریدهای واریسی، معمولاً قهوهای یا آبی رنگ؛
اگزمای وریدی (قگذرواژهی، خشکی و خارش پوست در ناحیه آسیب دیده)؛
سندرم پاهای بیقرار در درصد بالایی از افراد مبتلا به واریس؛
آتروفی بلانچ ( تکههای سفید نامنظم است که به نظر میرسد به شکل زخم در مچ پا ظاهر میشوند)؛
رگهای عنکبوتی مشابه رگهای واریسی اما کوچکتر هستند. رگههای عنکبوتی در نزدیکی سطح پوست و اغلب قگذرواژه یا آبی هستند و معمولاً بر روی پاها اتفاق میافتند، اما میتوانند بر روی صورت نیز پیدا شوند. رگههای عنکبوتی در اندازههای مختلف متفاوت هستند.
رگهای واریسی رایج هستند و معمولاً نشانهای از یک مشکل جدی نیستند. اما در بعضی موارد، واریسی میتواند نشانهای از انسداد در وریدهای عمیقتر به نام ترومبوز ورید عمقی باشد. ترومبوز ورید عمقی نیاز به پیگری فوری دارد.
اگر رگهای واریسی باعث ناراحتی فرد نشود نیازی به درمان نخواهد داشت. بسیاری از افراد مبتلا به واریس علایم جسمی ندارند. با این حال، ممکن است از وجود ظاهر بدشکل وریدهای واریسی اظهار ناراحتی کنند. درد قفسه سینه یا تنگی نفس ممکن است وجود یک لخته خون در رگهای خونی قلب یا ریهها را نشان دهد که در آن صورت باید بیمار بلافاصله به بخش اورژانس بیمارستان منتقل شود. اما داشتن ورید واریسی لزوماً به این معنی نیست که فرد در نهایت یک لخته خون ایجاد میکند یا یک لخته خون به نحوی باعث مراجعه اورژانسی او خواهد شد.
درمان لیزری واریس
پزشکان از تکنیکهای جدیدی در درمان لیزری واریس استفاده میکنند تا رگهای واریسی و وریدهای عنکبوتی کوچکتر را ببندند. گاهی اوقات لیزر به عنوان مکمل اسکلروتراپی به منظور به حداکثر رساندن نتایج استفاده میشود. در این روش از هیچ برش یا سوزنی استفاده نخواهد شد.
لیزر درمانی سطحی واریس
درمانهای لیزری سطحی اغلب برای بستن رگهای کوچک و همچنین رگهای عنکبوت استفاده میشود. بنابراین رگهای عنکبوتی و وریدهای کوچک واریسی را میتوان با لیزر از سطح پوست درمان کرد. لیزر یک انرژی شدید ایجاد میکند که عمدتاً رگهای خونی کوچک را در سطح پوست از بین میبرد. این تکنیک لیزری برای از بین بردن رگهای واریسی معمولاً در مطب انجام میشود و حدود ۳۰ تا ۴۵ دقیقه طول میکشد. نتایج لیزر واریس متغیر هستند. این روش عموماً کمتر تهاجمی است. اما یک مشکل احتمالی پس از درمان لیزر تغییر رنگ موقت پوست است. همانند اسکلروتراپی، چندین جلسه برای نتایج مطلوب با لیزر درمانی ضروری است که معمولاً هر شش الی دوازده هفته تکرار میشود. پیشنهاد میشود برای دستیابی به نتیجه بهتر سه الی چهار روز پس از لیزر از فعالیت سنگین خودداری و تا دو هفته جوراب واریس پوشیده شود. باقی نماندن اسکار جراحی، عدم اجاد درد و خونریزی، عدم نیاز به بستری و بیهوشی، دوره درمان و بهبودی کوتاه و عدم نیاز به استراحت طولانی مدت از مزایای درمان لیزری واریس است.
منبع : iran-clinic.com
رگها عروق خونیای هستند که خون را از همهی اعضای بدن به سمت قلب و ریه باز میگردانند. هنگامی که ارگانهای مختلف برای انجام عملکردهای خود از اکسیژن خون استفاده میکنند، خون مورد استفاده خود را که حاوی مواد زائد (مانند دی اکسید کربن) است به رگها آزاد میکنند. پس از آن خون موجود در رگها به قلب منتقل میشود و به ریهها ـ جایی که دی اکسیدکربنزدایی شده و اکسیژن بیشتری توسط خون بارگذاری میشود ـ باز میگردد و توسط شریانها به سمت دیگر بدن منتقل میشود. هنگامی که بدن در حالت استراحت باشد، تنها بخشی از خون موجود در بدن گردش میکند. مابقی خون در رگهای غیر فعال باقی میماند و زمانی که بدن فعالتر میشود، خون اضافی نیاز به گردش برای حمل اکسیژن در کل بدن فعال میشود. این ظرفیت ذخیرهسازی به علت انعطاف پذیری دیوارههای رگهاست.
- توجه: تصویر کوچک شده است، برای دیدن تصویر در اندازه واقعی روی آن کلیک کنید! |
علایم واریس:
علایم ابتدایی وریدهای واریسی بسیار شایع است. رگههایی با ظاهر نامناسب و معمولاً بر روی پاها ممکن است همراه با درد، سوزش، تورم و یا در اطراف رگهای بزرگ بروز کند. علایم معمولاً در هوای گرم و پس از نشستن یا ایستادن طولانی مدت بدتر میشوند. با راه رفتن و استراحت دادن به پاها و بالا قرار دادن آن علایم بهتر خواهد شد. در بعضی موارد حتی میتواند تورم و تغییر رنگ ایجاد کند. در موارد شدید رگها به طور قابل توجهی خونریزی میکنند و زخمهایی در محل شکل میگیرند. بعضی از افراد ممکن است از احساس درد ناخوشایند و فشار روی وریدهای واریسی شکایت کنند.
زنان باردار و افراد چاق و دارای اضافه وزن بیشتر در معرض وریدهای واریسی هستند. رگهای واریسی میتوانند در حین قاعدگی یا حاملگی بیشتر یا برجستهتر شوند. در اکثر موارد، هیچ دردی وجود ندارد، اما علایم واریس ممکن است شامل موارد زیر باشد:
رگههای پیچ خورده، متورم و یکپارچه به شکل طناب؛
رگهای آبی یا بنفش تیره؛
برخی از بیماران نیز ممکن است این علایم را تجربه کنند، شامل:
درد شدید؛
خستگی؛
احساس سنگینی در پاها به خصوص پس از ورزش و یا در شب؛
خونریزی طولانیتر از حد طبیعی در صورت آسیب جزئی به ناحیه؛
گرفتگی عضلات؛
خارش در اطراف یک یا چند رگ؛
ترومبوفلبیت (تشکیل لخته خون در ورید واریسی) ؛
مچ پا متورم و التهاب ناحیه؛
تلانژکتازی عنکبوتی در پای آسیب دیده؛
تغییرات پوستی درخشان در نزدیکی وریدهای واریسی، معمولاً قهوهای یا آبی رنگ؛
اگزمای وریدی (قگذرواژهی، خشکی و خارش پوست در ناحیه آسیب دیده)؛
سندرم پاهای بیقرار در درصد بالایی از افراد مبتلا به واریس؛
آتروفی بلانچ ( تکههای سفید نامنظم است که به نظر میرسد به شکل زخم در مچ پا ظاهر میشوند)؛
رگهای عنکبوتی مشابه رگهای واریسی اما کوچکتر هستند. رگههای عنکبوتی در نزدیکی سطح پوست و اغلب قگذرواژه یا آبی هستند و معمولاً بر روی پاها اتفاق میافتند، اما میتوانند بر روی صورت نیز پیدا شوند. رگههای عنکبوتی در اندازههای مختلف متفاوت هستند.
رگهای واریسی رایج هستند و معمولاً نشانهای از یک مشکل جدی نیستند. اما در بعضی موارد، واریسی میتواند نشانهای از انسداد در وریدهای عمیقتر به نام ترومبوز ورید عمقی باشد. ترومبوز ورید عمقی نیاز به پیگری فوری دارد.
اگر رگهای واریسی باعث ناراحتی فرد نشود نیازی به درمان نخواهد داشت. بسیاری از افراد مبتلا به واریس علایم جسمی ندارند. با این حال، ممکن است از وجود ظاهر بدشکل وریدهای واریسی اظهار ناراحتی کنند. درد قفسه سینه یا تنگی نفس ممکن است وجود یک لخته خون در رگهای خونی قلب یا ریهها را نشان دهد که در آن صورت باید بیمار بلافاصله به بخش اورژانس بیمارستان منتقل شود. اما داشتن ورید واریسی لزوماً به این معنی نیست که فرد در نهایت یک لخته خون ایجاد میکند یا یک لخته خون به نحوی باعث مراجعه اورژانسی او خواهد شد.
درمان لیزری واریس
پزشکان از تکنیکهای جدیدی در درمان لیزری واریس استفاده میکنند تا رگهای واریسی و وریدهای عنکبوتی کوچکتر را ببندند. گاهی اوقات لیزر به عنوان مکمل اسکلروتراپی به منظور به حداکثر رساندن نتایج استفاده میشود. در این روش از هیچ برش یا سوزنی استفاده نخواهد شد.
لیزر درمانی سطحی واریس
درمانهای لیزری سطحی اغلب برای بستن رگهای کوچک و همچنین رگهای عنکبوت استفاده میشود. بنابراین رگهای عنکبوتی و وریدهای کوچک واریسی را میتوان با لیزر از سطح پوست درمان کرد. لیزر یک انرژی شدید ایجاد میکند که عمدتاً رگهای خونی کوچک را در سطح پوست از بین میبرد. این تکنیک لیزری برای از بین بردن رگهای واریسی معمولاً در مطب انجام میشود و حدود ۳۰ تا ۴۵ دقیقه طول میکشد. نتایج لیزر واریس متغیر هستند. این روش عموماً کمتر تهاجمی است. اما یک مشکل احتمالی پس از درمان لیزر تغییر رنگ موقت پوست است. همانند اسکلروتراپی، چندین جلسه برای نتایج مطلوب با لیزر درمانی ضروری است که معمولاً هر شش الی دوازده هفته تکرار میشود. پیشنهاد میشود برای دستیابی به نتیجه بهتر سه الی چهار روز پس از لیزر از فعالیت سنگین خودداری و تا دو هفته جوراب واریس پوشیده شود. باقی نماندن اسکار جراحی، عدم اجاد درد و خونریزی، عدم نیاز به بستری و بیهوشی، دوره درمان و بهبودی کوتاه و عدم نیاز به استراحت طولانی مدت از مزایای درمان لیزری واریس است.
منبع : iran-clinic.com