•
مواد افیونی چه موادی هستند؟
كلیه موادی كه مستقیماً از شیره گیاه خشخاش به دست می‌آیند و یا بطور مصنوعی از این ماده تولید می‌شود مواد افیونی یا مخدر نام دارند.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران واحد علوم پزشكی تهران مواد افیونی شایعترین مواد غیر قانونی مورد مصرف در كشور ما هستند. تریاك، شیره خشك شده خشخاش است كه منشاء مواد اعتیادآور گوناگونی از جمله سوخته، شیره، مرفین، كدئین، دیفنوكسیلات و هروئین است.
• راههای مصرف:
از جمله راههای مصرف مواد افیونی، تدخین (دود كردن)، خوردن و تزریق است. داروهایی همچون كدئین، دیفنوكسیلات، اكسپكتورانت كدئین نیز معمولاً به صورت خواركی مصرف می‌شوند.
• آثار جسمانی:
آثار جسمانی مصرف این مواد احساس گرما و گل انداختن صورت، تنگ شدن مردمك چشمها، گیجی و رخوت، تهوع و استفراغ، ضعیف شدن تنفس، اغماء و یبوست است.
از آثار روانی این مواد نیز می‌توان به اختلالات رفتاری، احساس خوشی و لذت كه به دنبال آن افسردگی و كج خلقی پیش می‌آید.
كندی روانی – حركتی، بی قراری، اختلال در حافظه و تمركز و اختلال در قضاوت اشاره كرد.
• عوارض مصرف:
عوارض مصرف طولانی مدت شامل تیره شدن پوست، كاهش میل و توانایی جنسی در مردان، نامرتب شدن قاعدگی در زنان، بی توجهی به وضعیت بهداشتی و سلامت، كاهش وزن، عفونت‌های خطرناكی همچون ایدز، هپاتیت و آبسه‌های مختلف به دنبال تزریق است.
• علائم قطع ناگهانی مصرف:
به دنبال قطع ناگهانی یا كاهش در مقدار مصرف علائم ناخوشایندی بارز می‌شود كه بسته به نوع ماده مصرف از 8-6 ساعت بعد (هروئین) تا 1 الی 3 روز بعد (متادون) شروع می شود و به طور متوسط 8 تا 10 روز باقی می‌ماند.
این علائم عبارتند از: خلق ناخوش، تهوع، استفراغ، دردهای عضلانی، آبریزش از بینی، اشك ریزش، عطسه، رابطه جنسیكه، خمیازه مكرر، سیخ شدن موهای بدن، احساس سرما و لرز، بی خوابی، تب.
كندی تنفس، سرد شدن بدن، افت فشار خون و ضربان قلب، مردمك‌های بسیار تن، عدم پاسخدهی به محیط اطراف، اغماء نیز از جمله علائم مسمومیت با مواد افیونی است.
• چگونه كمك كنیم؟
به منظور كمك كردن به مصرف كننده مواد افیونی بسته به میزان مصرف، راه استفاده و مدت زمان مصرف، نوع درمان ارائه شده متفاوت خواهد بود؛ چنانچه هدف درمانی ترك مصرف باشد نظارت پزشكی هم در چگونگی ترك و هم در ادامه درمان به صورت روان‌درمانی، گروههای خودیاری و جوامع درمان مدار (TC) كمك كننده خواهد بود.
در موارد مسمومیت و بیش مصرف مواد افیونی با توجه به اثرات این مواد بر روی سیستم تنفسی و كاهش میزان تنفس مهمترین مسئله باز بودن راههای هوایی است و باید هر چه سریعتر به اولین مركز كمك كننده جهت تنفس مصنوعی، شستشوی معده، تزریق پادزهر (نالوكسون) ارجاع شود.
باید در نظر داشت كه در هر مرحله از استفاده از مواد افیونی اعم از مصرف یا ترك امكان بروز علائمی همچون اختلالات خلقی، جنون، توهم، مشكلات خواب، مشكلات جنسی و هذیان وجود دارد.
منبع : ایسنا - علوم پزشکی تهران
كلیه موادی كه مستقیماً از شیره گیاه خشخاش به دست می‌آیند و یا بطور مصنوعی از این ماده تولید می‌شود مواد افیونی یا مخدر نام دارند.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران واحد علوم پزشكی تهران مواد افیونی شایعترین مواد غیر قانونی مورد مصرف در كشور ما هستند. تریاك، شیره خشك شده خشخاش است كه منشاء مواد اعتیادآور گوناگونی از جمله سوخته، شیره، مرفین، كدئین، دیفنوكسیلات و هروئین است.
• راههای مصرف:
از جمله راههای مصرف مواد افیونی، تدخین (دود كردن)، خوردن و تزریق است. داروهایی همچون كدئین، دیفنوكسیلات، اكسپكتورانت كدئین نیز معمولاً به صورت خواركی مصرف می‌شوند.
• آثار جسمانی:
آثار جسمانی مصرف این مواد احساس گرما و گل انداختن صورت، تنگ شدن مردمك چشمها، گیجی و رخوت، تهوع و استفراغ، ضعیف شدن تنفس، اغماء و یبوست است.
از آثار روانی این مواد نیز می‌توان به اختلالات رفتاری، احساس خوشی و لذت كه به دنبال آن افسردگی و كج خلقی پیش می‌آید.
كندی روانی – حركتی، بی قراری، اختلال در حافظه و تمركز و اختلال در قضاوت اشاره كرد.
• عوارض مصرف:
عوارض مصرف طولانی مدت شامل تیره شدن پوست، كاهش میل و توانایی جنسی در مردان، نامرتب شدن قاعدگی در زنان، بی توجهی به وضعیت بهداشتی و سلامت، كاهش وزن، عفونت‌های خطرناكی همچون ایدز، هپاتیت و آبسه‌های مختلف به دنبال تزریق است.
• علائم قطع ناگهانی مصرف:
به دنبال قطع ناگهانی یا كاهش در مقدار مصرف علائم ناخوشایندی بارز می‌شود كه بسته به نوع ماده مصرف از 8-6 ساعت بعد (هروئین) تا 1 الی 3 روز بعد (متادون) شروع می شود و به طور متوسط 8 تا 10 روز باقی می‌ماند.
این علائم عبارتند از: خلق ناخوش، تهوع، استفراغ، دردهای عضلانی، آبریزش از بینی، اشك ریزش، عطسه، رابطه جنسیكه، خمیازه مكرر، سیخ شدن موهای بدن، احساس سرما و لرز، بی خوابی، تب.
كندی تنفس، سرد شدن بدن، افت فشار خون و ضربان قلب، مردمك‌های بسیار تن، عدم پاسخدهی به محیط اطراف، اغماء نیز از جمله علائم مسمومیت با مواد افیونی است.
• چگونه كمك كنیم؟
به منظور كمك كردن به مصرف كننده مواد افیونی بسته به میزان مصرف، راه استفاده و مدت زمان مصرف، نوع درمان ارائه شده متفاوت خواهد بود؛ چنانچه هدف درمانی ترك مصرف باشد نظارت پزشكی هم در چگونگی ترك و هم در ادامه درمان به صورت روان‌درمانی، گروههای خودیاری و جوامع درمان مدار (TC) كمك كننده خواهد بود.
در موارد مسمومیت و بیش مصرف مواد افیونی با توجه به اثرات این مواد بر روی سیستم تنفسی و كاهش میزان تنفس مهمترین مسئله باز بودن راههای هوایی است و باید هر چه سریعتر به اولین مركز كمك كننده جهت تنفس مصنوعی، شستشوی معده، تزریق پادزهر (نالوكسون) ارجاع شود.
باید در نظر داشت كه در هر مرحله از استفاده از مواد افیونی اعم از مصرف یا ترك امكان بروز علائمی همچون اختلالات خلقی، جنون، توهم، مشكلات خواب، مشكلات جنسی و هذیان وجود دارد.
منبع : ایسنا - علوم پزشکی تهران
شرح موضوع