MS و بارداری

با عرض سلام و تشکر از شما

دوستی دارم که حدودآ دو سال است که به بیماری ms  مبتلا شده است و در این دو سال هیچ دارویی که مربوط به این بیماری است استفاده نکرده است الان حدود 4 ماه است که باردار است  می خواستم بدانم آیا این بیماری تاثیری روی جنین او دارد یا خیر؟ و آیا این بارداری ایشان را دچار مشکل می کند یا نه ؟البته بعد از بارداری ایشان به دلیل ترس از عوارض بیماری روی جنین شدیداً
رو حیه اش را از دست داده است لطفاً من را راهنمایی کنید.

mahdi_2 نوشته است: با عرض سلام و تشکر از شما

دوستی دارم که حدودآ دو سال است که به بیماری ms  مبتلا شده است و در این دو سال هیچ دارویی که مربوط به این بیماری است استفاده نکرده است الان حدود 4 ماه است که باردار است  می خواستم بدانم آیا این بیماری تاثیری روی جنین او دارد یا خیر؟ و آیا این بارداری ایشان را دچار مشکل می کند یا نه ؟البته بعد از بارداری ایشان به دلیل ترس از عوارض بیماری روی جنین شدیداً
رو حیه اش را از دست داده است لطفاً من را راهنمایی کنید.

دوست عزیز
بیماری ام اس با اضطراب و نگرانی رابطه بسیار پیوسته ای دارد و هرچه نگرانی و اضطراب بیشتر شود علایم ام اس نیز به تبع حاد تر خواهد بود
توصیه می کنم با همسر ایشون صحبت کنید چون برای یک بیمار ام اس چیزی بهتره از روحیه گرفتن از همسر و خانواده نیست
اما در مورد بارداری
اتفاقا بارداری علایم ام اس را کاهش می دهد و بارداری یک بیمار خانم دچار ام اس البته زیر نظر متخصص بلااشکال است و برای جنین هم اتفاق خاصی رخ نمی دهد
متنهای زیر قابل کپی شدن نبودند به همین خاطر مجبور شدم لینکها رو مستقیم براتون بذارم . لطفا مطالعه کنید

http://aftab.ir/articles/health_therapy/medical_advise/c13c1154524480_ms_p1.php

http://aftab.ir/lifestyle/view.php?id=110353


در ادامه


ام اس و بارداري : حاملگي ، زايمان و ميزان بروز عوارض در نوزاد يک خانم مبتلاء به ام.اس هيچ تفاوتي با افراد طبيعي ندارد. تا کنون هيچگونه شواهدي دال براينکه ام.اس باعث اختلال در باروري شود وجود ندارد. همچنين ميزان بروز سقط هاي خودبخودي و تولد جنين مرده، مثل ساير افراد طبيعي مي باشد. خوشبختانه با انجام مطالعات وسيع ثابت شده است که باور غلط گذشته مبني براينکه حاملگي باعث بدتر شدن بيماري ام.اس مي شود اصلاً صحت ندارد. حتي اخيراً مطرح شده است که حاملگي با سير بهتر بيماري در آينده مرتبط است
خانمهايي که قصد باردار شدن دارند بايد به نکات زير توجه داشته باشند
براساس توصيه اف-دي-اي خانمهايي که قطعاً قصد باردار شدن دارند نبايد از داروهاي تعديل کننده سير بيماري مثل آوونکس، ربيف، بتافرون و کوپاکسون استفاده کنند. همچنين مردان و زناني که قصد بچه دار شدن دارند نبايد از داروهاي سرکوب کننده ايمني مثل نوانترون استفاده کنند. اکثر پزشکان توصيه مي کنند که اين داروها بايد يک ماه يا يک سيکل قبل از بارور شدن قطع شود، زيرا عوارض سوء بر روي جنين خواهند داشت. داروهاي شيمي درماني مثل ايموران (آزاتيوپيرين) يا متوتروکسات بايد حداقل به مدت يک ماه قبل از بارور شدن در خانم و همسر او قطع شود. افراديکه تحت درمان با اين داروها مي باشند حتماً بايد از روش مناسب جلوگيري استفاده کنند. اگر بيماري ام.اس فعال است و بيمار قصد باردارشدن دارد بايد ابتدا بيماري او کنترل شودو سپس داروها را جهت باردار شدن قطع کند
در صورت باردار شدن حتماً متخصص زنان و زايمان خود را در جريان بيماري خود قرار دهيد. به نظر مي رسد که حاملگي اثر محافظت کننده بر بيماري ام . اس دارد ، زيرا حاملگي باعث تغييراتي در سيستم ايمني مي شود. تعداد موارد عود يا حملات بيماري بخصوص در سه ماهه دوم و سوم حاملگي کاهش مي يابد
در صورت بروز حمله ام.اس در حين بارداري استفاده از استروئيدها (کورتون) بخصوص بعد از سه ماه اول بلا مانع است. البته اين مسأله بايد طبق نظر متخصص زنان، نورولوژيست و متخصص اطفال صورت گيرد. ممکن است برخي علايم بيماري ام.اس مثل خستگي، اختلالات مثانه و روده بخصوص در سه ماهه سوم بارداري تشديد شود. بيماران بايد توجه کنند که عليرغم مشکلات ادراري از مايعات فراوان استفاده کنند. در ماههاي آخر بارداري به علت افزايش وزن، ممکن است مشکلات تعادل و راه رفتن بيمار بارزتر شود. برخي بيماران ترجيح مي دهند در اين زمان از عصا يا ويلچر استفاده کنند
احتمال عفونت ادراري در خانمهاي باردار مبتلا به ام.اس بيشتر است. برخي پزشکان ماهانه بيماران خود را از اين نظر بررسي مي کنند. با توجه به اينکه اکثر خانمهايي که باردار مي شوند در مراحل اوليه بيماري ام.اس هستند، بعيد است که اختلالات آنها به حدي باشد که شروع زايمان و انقباضات رحمي خود را حس نکنند. زايمان در خانمهاي مبتلا به ام . اس با افراد ديگر تفاوت چنداني ندارد.در فاصله شش ماه بعد از زايمان ميزان عود بيماري ۲۰ تا ۴۰ درصد افزايش مي يابد، اما بايد توجه داشت که اين حالت موقت است
با اينکه شواهدي در خصوص اثرات سوء داروها بر نوزاد در حين شيردهي وجود ندارد اما فعلاً توصيه مي شود که خانمها در دوران شيردهي از داروهاي تعديل کننده بيماري مثل (آوونکس ، ربيف ، بتافرون و کوپاکسون) استفاده نکنند. استفاده از هرگونه دارويي در حين دوران شيردهي بايد با نظر متخصص اطفال و نورولوژيست باشد
منبع :  ms-links.org <--- توصیه می کنم این سایت رو هم به دوستتون معرفی کنید