بیماری مِنیرز (Menier's Disease) كه تورم اندولنفاتیك با منشا ناشناخته نیز نامیده می‌شود ، اختلالی است كه به گوش داخلی مربوط می‌شود.
گرچه علت آن ناشناخته است اما احتمالا از یك ناهنجاری در مایع گوش داخلی ناشی می‌شود.
این بیماری یكی از شایع‌ترین علل سرگیجه‌هایی است كه منشا آن گوش داخلی است.
در اكثر موارد فقط یك گوش درگیر می‌شود اما در 15 درصد بیماران هر دو گوش تحت تاثیر قرار می‌گیرند. میزان شیوع این بیماری در زنان و مردان یكسان است.
علائم
نشانه‌های بیماری مِنیر عبارت از سرگیجه دوره‌ای، افت شنوایی، تی‌نی توس یا صدای وزوز گوش و حالت پُری در گوشی كه تحت تاثیر بیماری قرار گرفته، می‌باشد.
تی‌نی توس و پر بودن گوش در این بیماری با تغییر شنوایی ، حالت رفت و برگشت دارد و ممكن است پیش از حمله بیماری یا طی آن ایجاد شود.
در اوایل بیماری نیز ممكن است افت شنوایی به ویژه در توناژ پایین صورت گیرد اما با گذشت زمان یك افت ثابت در مورد همه صداها بوجود می‌آید.
صداهای بلند، گوش درگیر شده را ناراحت می‌كند. از همه علائم بیماری سرگیجه معمولا مشكل‌آفرین‌تر است.
این حالت اغلب با اختلالات گوش داخلی شروع می‌شود اما در اختلالات سیستم اعصاب مركزی نیز رخ می‌دهد. مدت زمان آن 20 دقیقه تا دو ساعت یا حتی بیشتر است.
طی حملات ، بیمار قادر به انجام فعالیت‌های روزانه نخواهد بود. به دنبال این علائم ممكن است بی‌خوابی نیز برای چند ساعت فرد را آزار دهد و حس عدم تعادل نیز گاهی تا چند روز ادامه دارد.
نشانه‌های این بیماری ممكن است فقط كمی آزاردهنده یا آنكه ناتوان كننده باشد به ویژه اگر حملات سرگیجه تشدید شود.
تشخیص
برای تشخیص این بیماری، پزشك سوالاتی در مورد دفعات، طول مدت، شدت و ویژگی‌های حملات، همچنین مدت زمان افت شنوایی یا تغییرات آن، تجربه تی‌نی‌توس یا پُری در یك یا هر دو گوش از بیمار می‌پرسد.
همچنین سابقه ابتلا به بیماری‌های دیگر مانند اوریون یا عفونت‌های شدید التهاب چشم، اختلال خود ایمنی (فعالیت بدن بر علیه خودش) یا آلرژی و یا جراحی گوش در گذشته را جویا می‌شود.
دیگر پرسش‌های پزشك شامل موارد دیابت، فشار خون بالا، كلسترول بالا، تیروئید، اختلالات هیجانی یا نورولوژیك است.
آزمایشات نیز برای بررسی از نظر ابتلا به این بیماری‌ها صورت می‌گیرد. با تكمیل اطلاعات از سابقه بیمار، تست‌‌های تشخیصی جهت كنترل شنوایی و اعمال تعادلی انجام می‌شود.
برای سنجش شنوایی، یك آزمایش آدیومتریك یا شنوایی سنجی و به منظور بررسی وضعیت تعادل یك ENG یا الكترو نیستاگموگرافی (ثبت حركات غیرارادی و تكراری چشم) صورت می‌گیرد.
برای این كار در یك اطاق تاریك الكترودهایی نزدیك گوش بیمار قرار داده شده سپس هوا یا آب گرم و سرد به كانال گوش وارد می‌شود.
از آنجا كه چشم و گوش از طریق سیستم عصبی همزمان با هم كار می‌كنند ، سنجش حركات چشم برای آزمایش سیستم تعادلی به كار می‌رود. تقریبا در حدود 50 درصد بیماران ، تعادل در گوش درگیر شده ، كاهش می‌یابد.
تست دیگر تحت عنوان سكوی تعادل یا تست چرخشی نامیده می‌شود كه برای ارزیابی سیستم تعادلی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
الكتروكوچلئوگرافی (سنجش پتانسیل الكتریكی ایجاد شده در گوش داخلی) (ECOG) نیز افزایش فشار مایع گوش داخلی را در برخی موارد نشان می‌دهد.
گاهی سی‌تی اسكن و ام.آر.آی هم برای اطمینان از عدم وجود تومورهایی كه باعث افت شنوایی می‌شوند لازم است.
توصیه‌های مفید برای كاهش اثرات بیماری:
- پرهیز از كافئین، الكل، سیگار، استرس و خستگی مفرط
- تغذیه مناسب
- خواب كافی
- فعالیت بدنی
پس از تشخیص ، كاهش مصرف نمك و دریافت قرص مدّر توصیه می‌شود تا از دفعات حمله بیماری بكاهد.
كاهش نمك و مصرف به موقع دارو نقش مهمی در كنترل بیماری دارد و بالاخره داروهای ضد سرگیجه مانند آنتی ورت و والیوم گاهی در تسكین موقت علائم موثرند و داروی ضد تهوع نیز در برخی موارد تجویز می‌شود.
منبع:جام جم آنلاین
گرچه علت آن ناشناخته است اما احتمالا از یك ناهنجاری در مایع گوش داخلی ناشی می‌شود.
این بیماری یكی از شایع‌ترین علل سرگیجه‌هایی است كه منشا آن گوش داخلی است.
در اكثر موارد فقط یك گوش درگیر می‌شود اما در 15 درصد بیماران هر دو گوش تحت تاثیر قرار می‌گیرند. میزان شیوع این بیماری در زنان و مردان یكسان است.
علائم
نشانه‌های بیماری مِنیر عبارت از سرگیجه دوره‌ای، افت شنوایی، تی‌نی توس یا صدای وزوز گوش و حالت پُری در گوشی كه تحت تاثیر بیماری قرار گرفته، می‌باشد.
تی‌نی توس و پر بودن گوش در این بیماری با تغییر شنوایی ، حالت رفت و برگشت دارد و ممكن است پیش از حمله بیماری یا طی آن ایجاد شود.
در اوایل بیماری نیز ممكن است افت شنوایی به ویژه در توناژ پایین صورت گیرد اما با گذشت زمان یك افت ثابت در مورد همه صداها بوجود می‌آید.
صداهای بلند، گوش درگیر شده را ناراحت می‌كند. از همه علائم بیماری سرگیجه معمولا مشكل‌آفرین‌تر است.
این حالت اغلب با اختلالات گوش داخلی شروع می‌شود اما در اختلالات سیستم اعصاب مركزی نیز رخ می‌دهد. مدت زمان آن 20 دقیقه تا دو ساعت یا حتی بیشتر است.
طی حملات ، بیمار قادر به انجام فعالیت‌های روزانه نخواهد بود. به دنبال این علائم ممكن است بی‌خوابی نیز برای چند ساعت فرد را آزار دهد و حس عدم تعادل نیز گاهی تا چند روز ادامه دارد.
نشانه‌های این بیماری ممكن است فقط كمی آزاردهنده یا آنكه ناتوان كننده باشد به ویژه اگر حملات سرگیجه تشدید شود.
تشخیص
برای تشخیص این بیماری، پزشك سوالاتی در مورد دفعات، طول مدت، شدت و ویژگی‌های حملات، همچنین مدت زمان افت شنوایی یا تغییرات آن، تجربه تی‌نی‌توس یا پُری در یك یا هر دو گوش از بیمار می‌پرسد.
همچنین سابقه ابتلا به بیماری‌های دیگر مانند اوریون یا عفونت‌های شدید التهاب چشم، اختلال خود ایمنی (فعالیت بدن بر علیه خودش) یا آلرژی و یا جراحی گوش در گذشته را جویا می‌شود.
دیگر پرسش‌های پزشك شامل موارد دیابت، فشار خون بالا، كلسترول بالا، تیروئید، اختلالات هیجانی یا نورولوژیك است.
آزمایشات نیز برای بررسی از نظر ابتلا به این بیماری‌ها صورت می‌گیرد. با تكمیل اطلاعات از سابقه بیمار، تست‌‌های تشخیصی جهت كنترل شنوایی و اعمال تعادلی انجام می‌شود.
برای سنجش شنوایی، یك آزمایش آدیومتریك یا شنوایی سنجی و به منظور بررسی وضعیت تعادل یك ENG یا الكترو نیستاگموگرافی (ثبت حركات غیرارادی و تكراری چشم) صورت می‌گیرد.
برای این كار در یك اطاق تاریك الكترودهایی نزدیك گوش بیمار قرار داده شده سپس هوا یا آب گرم و سرد به كانال گوش وارد می‌شود.
از آنجا كه چشم و گوش از طریق سیستم عصبی همزمان با هم كار می‌كنند ، سنجش حركات چشم برای آزمایش سیستم تعادلی به كار می‌رود. تقریبا در حدود 50 درصد بیماران ، تعادل در گوش درگیر شده ، كاهش می‌یابد.
تست دیگر تحت عنوان سكوی تعادل یا تست چرخشی نامیده می‌شود كه برای ارزیابی سیستم تعادلی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
الكتروكوچلئوگرافی (سنجش پتانسیل الكتریكی ایجاد شده در گوش داخلی) (ECOG) نیز افزایش فشار مایع گوش داخلی را در برخی موارد نشان می‌دهد.
گاهی سی‌تی اسكن و ام.آر.آی هم برای اطمینان از عدم وجود تومورهایی كه باعث افت شنوایی می‌شوند لازم است.
توصیه‌های مفید برای كاهش اثرات بیماری:
- پرهیز از كافئین، الكل، سیگار، استرس و خستگی مفرط
- تغذیه مناسب
- خواب كافی
- فعالیت بدنی
پس از تشخیص ، كاهش مصرف نمك و دریافت قرص مدّر توصیه می‌شود تا از دفعات حمله بیماری بكاهد.
كاهش نمك و مصرف به موقع دارو نقش مهمی در كنترل بیماری دارد و بالاخره داروهای ضد سرگیجه مانند آنتی ورت و والیوم گاهی در تسكین موقت علائم موثرند و داروی ضد تهوع نیز در برخی موارد تجویز می‌شود.
منبع:جام جم آنلاین
شرح موضوع