سلام
در مورد هزینه که صحبتی ندارم
اما این تست برای بررسی اختلالات نعوظی و ارزیابی ناتوانی جنسی ، صورت می پذیره و انقدر مقاله زیر کامله که هیچ چیزی نمیشه بهش اضافه کرد .
.......
عنوان: اختلال جنسي در مردان
سخنران: ناصر امیرجنتی (M.D.)
تاریخ برگزاری: دوشنبه 19 اسپند 1381
زمان برگزاری: 12:30
محل برگزاری: دانشگاه شهيد بهشتی، اوين، تهران، ايران
خلاصه:
با پیشرفت علوم بطور عام و علوم پزشکی بطور خاص گرایش افرادیکه در رشته‌های مختلف پزشکی فعالیت دارند به طرف Subspecialty همان رشته شکل گرفته است. آندرولوژی مثالی از این مطلب است و امروز به عنوان علمی مطرح می‌باشد که به عملکرد و اختلال عملکرد تولیدمثلی در مرد می‌پردازد.
پیشرفت‌های شگرف در بیولوژی مولکولی و ژنتیک مولکولی ناباروری مرد و هیپوگنادیسم و نیز کاربرد بالینی آنها و پیدایش ICSI به عنوان یک انتخاب درمان در ناباروری مرد و نیز ورود داروهای خوراکی مؤثر برای اختلال عملکرد نعوظ رشته آندرولوژی را در دنیای علم امروز بیشتر شناسانده‌اند. شایع‌ترین مشکلی که در رشته آندرولوژی به آن پرداخته می‌شود اختلال عملکرد نعوظ می‌باشد این اختلال از جنبه‌های مختلف قابل تأمل و بحث می‌باشد. طبق تعریف، اختلال عملکرد نعوظ عبارت است از «ناتوانی مرد در رسیدن و یا حفظ نعوظی که برای نزدیکی جنسی رضایت‌بخش، کافی باشد». شیوع اختلال نعوظ دو برابر بیماری عروقی کرونر می‌باشد و در چهل سالگی 5% افراد به شکل شدید و 17% افراد به شکل متوسط آن مبتلا می‌باشند. در یک مطالعه میزان شیوع آن در میان افراد 40-18 سال 16% بوده است. مقادیر اپیدمیولوژیک آن در کشور ما بررسی نشده است و در این زمینه آمار دقیقی در دسترس نیست ولی بدون شک با توجه به فرهنگ، اعتقادات، بافت جمعیتی، اقتصاد و امکانات اجتماعی متفاوت خواهد بود.
قبل از آنکه وارد بحث اختلال نعوظ شویم به فاکتورهای همودینامیک و عواملی که در ایجاد نعوظ دخالت دارند می‌پردازیم.
فاکتورهای همودینامیک
کاهش مقاومت داخلی در اثر شل‌شدن عضلات کاورنو، افزایش جریان خون شریانی در اثر دیلاتاسیون شریان، کاهش خروج خون وریدی در اثر فشار بر روی شبکه وریدی داخل کاورنو و ساب تونیکا.
سه شرط فوق لازمه یک نعوظ با رژیدیته و طول مدت مناسب می‌باشند.
مکانیسم‌های سلولی
عصب‌گیری آلت تناسلی شامل اعصاب سوماتیک و اتونومیک می‌باشد، اعصاب سوماتیک شامل عصب پودندال که به عضلات بولبوکاورنوس و ایسکیوکاورنوس که مسئول Rigid full erection می‌باشند و عصب دورسال آلت که حس آلت تناسلی را منتقل می‌کنند؛ می‌باشد. اعصاب اتونوم آلت شامل سمپاتیک و پاراسمپاتیک می‌باشد که از شبکه لگنی در جلوی رکتوم تحت نام اعصاب کاورنوس در مجاورت با پیشابراه وارد آلت می‌گردند و مسئولیت انقباض و Relaxation عضلات صاف کاورنوس، شریان و ورید آلت را بر عهده دارند. از انتهای اعصاب سمپاتیک نوراپی نفرین ترشح و باعث انقباض عضلات صاف می‌شود و از انتهای اعصاب پاراسمپاتیک استیل کولین آزاد که به واسطه نیتریک اکساید باعث شل‌شدن عضلات صاف کاورنوس (که برای ایجاد نعوظ اساسی است) می‌شود.
از نظر بالینی سه نوع نعوظ داریم. نعوظ رفلکسی که با تحریک مستقیم اندام تناسلی امواج عصبی بوسیله عصب پشتی آلت، وارد مرکز جنسی نخاع شده و از طریق اعصاب پاراسمپاتیک باعث نعوظ می‌شود. نعوظ سایکوژنیک که با تحریکات عاشقانه و فعال‌شدن مرکز جنسی در مغز به کمک واسطه‌های عصبی دوپامین و نیتریک اکساید و بدنبال آن تحریک اعصاب پاراسمپاتیک باعث نعوظ می‌شوند. نعوظ شبانه که در شب هنگام بواسطه غلبه اعصاب پاراسمپاتیک نعوظ اتفاق می‌افتد.
علل اختلال نعوظ
علل اختلال نعوظ را می‌توان به سایکوژنیک، واسکولوژنیک، نروژنیک، هورمونی و دارویی تقسیم‌بندی کرد. علل روانی در نزد افرادیکه اضطراب و یا از شکست نزدیکی جنسی ترس دارند بطور حاد عارض شده و این افراد در موقعیت‌های خاص و یا در خواب نعوظ دارند. اختلال نعوظ بدلیل مشکل عروقی یا در اثر اختلال شریانی (ناشی از سیگار، فشارخون بالا، دیابت، اختلال متابولیسم لیپید، تروما، جراحی پرینه) و یا در اثر مشکلات وریدی که خود بدلیل تغییرات مورفولوژیک تونیکا آلبوژینه (مثل بیماری پیرونی،Penis Fracture) و یا شنت‌های پاتولوژیک بین اجسام کاورنوس و گلانز/ کورپوس اسپونژیوزوم ایجاد می‌گردند. علت اختلال نعوظ نروژنیک در سطوح مختلف اعصاب می‌تواند باشد برای مثال 95% بیماران با ضایعه سوپرانوکلئار نعوظ رفلکسی داشته در حالیکه 25% بیماران با ضایعات ساکرال نعوظ سایکوژنیک دارند. بیماریها و تومورهای مغزی نیز می‌توانند از علل مؤثر باشند. دیابت و مصرف الکل از طریق نروپاتی محیطی باعث اختلال نعوظ می‌شوند.
علل اندوکرینی مثل هیپوگنادیسم 5-2% موارد اختلال نعوظ را شامل می‌شود.
اختلال نعوظ با منشاء دارویی در موارد مصرف مسکن‌ها و ضدافسردگی‌ها بطریق Sedation و مصرف Clofibrate، سایمتیدین، مخدرها و توهم‌زاها از طریق کاهش تستوسترون ایجاد می‌شوند.
بررسی تشخیصی در اختلال نعوظ
در گرفتن تاریخچه ابتدا باید چگونگی مشکل بیمار بطور دقیق پرسیده شود. چگونگی شروع مشکل (حاد یا تدریجی)، سیر آن (پیشرونده، ثابت یا وضعیت متغیر) و علائم همراه دقیقاً پرسیده شوند. عواملی که به عنوان عامل خطر در هر یک از اتیولوژی‌های اختلال نعوظ مطرح بودند باید دقیقاً پرسیده شوند و سابقه مصرف داروها باید مشخص گردند. در معاینه فیزیکی نیز علاوه بر معاینه سیستمیک و نرولوژیک، معاینه اندام‌های تناسلی (آلت تناسلی، بیضه‌ها) باید انجام شود. از نظر آزمایشگاهی در تمامی بیماران با اختلال نعوظ باید آزمایش CBC، بیوشیمی خون، FBS، TG، Chol، U/A و نیز تستوسترون و پرولاکتین انجام شود.
پاره‌ای از تست‌های مهم که در ارزیابی اختلال نعوظ بکار می‌روند عبارتند از:
1- تست تزریق داخل کاورنوس:
در این تست مواد وازواکتیو نظیر آلپروستادیل و یا پاپاورین داخل کورپوس کاورنوس تزریق شده سپس ارزیابی تشخیصی انجام می‌شود. ماده ایده‌آل برای تزریق، امروزه پروستاگلاندین E1 (آلپروستادیل) به میزان μgr10 می‌باشد. 15 دقیقه بعد از تزریق داخل کاورنوسی ماده وازواکتیو، نتیجه تست از جهات Tumescence (بزرگ‌شدن) و Rigidity (سفتی) ارزیابی می‌شود. تست منفی در بیش از 90% موارد با نارسایی وریدی (نشت وریدی) منطبق می‌باشد.
برای ارزیابی بیشتر فارماکوکاورنوزوگرافی نیاز است. تست مثبت نارسایی وریدی و کاورنوزال را به عنوان علت اختلال نعوظ رد می‌کند. اگر نعوظ با وقفه طولانی‌تر از معمول (بیش از 15 دقیقه) ولی مناسب صورت بگیرد، اختلال شریانی مطرح بوده که با سونوگرافی داپلر اثبات می‌شود. اگر بعد از 15 دقیقه ارکشن (نعوظ) صورت نگیرد فرد باید Self-Stimulation انجام دهد.
2- سونوگرافی داپلر، داپلکس و داپلکس رنگی:
در سونوگرافی داپلر با کمک یک ترانس‌دیوسر پالس شریانی ارزیابی می‌شود. حال اگر یک ترانس‌دیوسر دیگر نیز به دستگاه اضافه شود که تصویر شریان مربوطه را نیز نشان دهد سونوگرافی داپلکس خواهد بود. داپلکس رنگی علاوه بر موارد فوق، جهت جریان خون آلت را نیز با تصاویر قرمز و آبی نشان می‌دهد که این امر بویژه در بررسی پارگی شریان آلت بدلیل تروما و یا حتی نشت وریدی مفید خواهد بود. داپلر آلت نیز 10-5 دقیقه بعد از تزریق وازودیلاتور بداخل آلت انجام می‌شود. شریانهای مورد نظر (کاورنوزال) در دو طرف سپتوم در Base آلت بهتر قابل بررسی‌اند. در حالت طبیعی قطر شریانی بایستی بیش از یک میلی‌متر و حداکثر سرعت جریان خون بیش از ml25 در ثانیه باشد. در نارسایی شریانی نمودار پالس شریانی پهن شده و سرعت اولیه و موج کاهش می‌یابد.
3- آنژیوگرافی آلت:
جای خود را به سونوگرافی داپلکس داده است. صرفاً آناتومیک بوده و فانکشن شریانی را به تصویر نمی‌کشد ولی قبل از جراحی عروق آلت ممکن است نیاز شود.
4- فارماکوکاورنوزوگرافی و فارماکوکاورنوزومتری:
این دو تست جهت ارزیابی نشت وریدی به کار می‌روند. تست منفی تزریق داخل کاورنوس نشان‌دهنده نشت وریدی می‌باشد؛ ولی در دو تست فوق بدلیل گران‌بودن، تهاجمی بودن و از طرفی زیر سؤال بودن ارزش درمانی جراحی روی ورید، باید محافظه کار بود. در فارماکوکاورنوزمتری ابتدا تزریق داخل کاورنوس ماده وازواکتیو انجام سپس به کمک دوکانولا که یکی مسئول انفوزیون سالین با سرعت کنترل شده و دیگری به مانومتر متصل می‌باشد که فشار داخل کاورنو را ثبت می‌کند. جریان نگه‌دارنده (جریانی که برای حفظ نعوظ در یک فشار ثابتی نیاز است) بیش از ml5 در دقیقه و از دست‌دادن فشار در زمانی کمتر از یک دقیقه بعد از قطع جریان دلائلی برای نشت وریدی شدید می‌باشند. در تست فوق استفاده از ماده حاجب می تواند کولترالهای وریدی را نشان دهد که همان کاورنوزوگرافی است.
5- بررسی نروفیزیولوژیک:
تاریخچه پزشکی، معاینه فیزیکی و آزمایشات اولیه به ما کمک می‌کنند که بررسی نرولوژی انجام دهیم یا خیر؟ قوس رفلکسی نعوظ که مرکز آن در نخاع ساکرال می‌باشد بوسیله رفلکس بولبوکاورنو سنجیده می‌شود. در این روش تحریک الکتریکی در یک نقطه از آلت صورت گرفته و سپس پاسخ به این محرک به صورت EMG آلت ثبت می‌شود. زمان وقفه وضعیت عصبی محیطی را مشخص می‌کند. حال اگر این پاسخ را بصورت Evoked Potential در نخاع یا مغز ثبت کنیم به آن Somatosensory evoked potential گویند که مسیر حسی را بررسی می‌کند.
6- Nocturnal Penile Tumescence
(N.P.T.):
بطور طبیعی 5-3 نعوظ 30-20 دقیقه‌ای در طی خواب صورت می‌گیرد که در اختلال نعوظ سایکوژنیک نیز این فرآیند مختل نمی‌گردد. دستگاه رژی‌اسکن مشخصات نعوظ‌های طی خواب (بزرگ‌شدن آلت و سفتی آن، تعداد و طول مدت آن) را ثبت می‌کند و جهت افتراق اختلال نعوظ سایکوژنیک از ارگانیک Cold Standard می‌باشد
منبع :
پژوهشکده ابن سینا
شرح موضوع 
