دانشمندان به راهبرد جديدي در هدف قرار دادن گسترش سرطان دست يافتند .
دانشمندان در يک راهبرد جديد درماني با استفاده از “بمب‌‌هاي هوشمندِ” مولکولي و داروهاي ضد سرطاني، گسترش سرطان (متاستاز) را هدف قرار دادند.
در اين نوع درمان نه تنها از دوزهاي کمتري از مواد سمي شيمي درماني استفاده مي‌‌شود، بلکه آسيب به بافت‌‌هاي اطراف هم بسيار کمتر خواهد بود.
گروه محققان با طراحي يک سيستم دارورساني مبتني بر فناوري‌نانو، شيمي‌‌درماني را هدفمند کرده، به اثري عميق روي متاستاز سرطان کليه و لوزلمعده در موش دست يافتند.
پرفسور “چرش”، يکي از اعضاي اين گروه، گفت که نانو ذرات مورد استفاده مواد شيمي درماني را حمل کرده، آنها را به پروتئين نشانداري به نام “اينتگرين ۳″مي‌‌رسانند.
اين پروتئين در سطح رگ‌‌هاي خوني توموري خاصي يافت مي‌‌شود و با توسعه رگ‌‌هاي خوني جديد و رشد تومورهاي بدخيم مرتبط است.
اين گروه دريافتند که ترکيب دارو/ نانوذره تأثير زيادي روي تومور اوليه ندارد؛ اما انجام متاستاز در سرطان‌‌هاي کليه و لوزلمعده را در بدن موش متوقف مي‌‌کند.
آنها نشان دادند که دوزهاي بسيار کمتر شيمي‌‌درماني مي‌‌تواند نتيجه دلخواه را به دست دهد، زيرا دارو به‌طور انتخابي به رگ‌‌هاي خوني خاصي مي‌رسد که تغذيه کننده سرطان هستند و بدون آسيب به بافت‌‌هاي اطراف ضايعه را نابود مي‌‌کند.
پرفسور چرش مي‌‌گويد: “ما قادريم با دوزي معادل ۱۵ برابر کمتر از دوزي که در تجويز سيستميک دارو استفاده مي‌‌شود، اثرات ضد سرطاني مطلوبي را به دست
آوريم. نکته جالب اينکه تومور متاستازداده در اين سرطان حساس‌‌تر از تومور اوليه است”.
“دوکسوروبيسين” يک داروي ضد سرطان است.اما دوزهاي درماني آن اثرات جانبي منفي دارد.
اين اولين باري است که چنين اثري که نشانه‌‌هاي سميت در بيماران ايجاد نمي‌‌کند، روي متاستاز مشاهده مي‌‌شود.
منبع : سایت فناوري نانو
دانشمندان در يک راهبرد جديد درماني با استفاده از “بمب‌‌هاي هوشمندِ” مولکولي و داروهاي ضد سرطاني، گسترش سرطان (متاستاز) را هدف قرار دادند.
در اين نوع درمان نه تنها از دوزهاي کمتري از مواد سمي شيمي درماني استفاده مي‌‌شود، بلکه آسيب به بافت‌‌هاي اطراف هم بسيار کمتر خواهد بود.
گروه محققان با طراحي يک سيستم دارورساني مبتني بر فناوري‌نانو، شيمي‌‌درماني را هدفمند کرده، به اثري عميق روي متاستاز سرطان کليه و لوزلمعده در موش دست يافتند.
پرفسور “چرش”، يکي از اعضاي اين گروه، گفت که نانو ذرات مورد استفاده مواد شيمي درماني را حمل کرده، آنها را به پروتئين نشانداري به نام “اينتگرين ۳″مي‌‌رسانند.
اين پروتئين در سطح رگ‌‌هاي خوني توموري خاصي يافت مي‌‌شود و با توسعه رگ‌‌هاي خوني جديد و رشد تومورهاي بدخيم مرتبط است.
اين گروه دريافتند که ترکيب دارو/ نانوذره تأثير زيادي روي تومور اوليه ندارد؛ اما انجام متاستاز در سرطان‌‌هاي کليه و لوزلمعده را در بدن موش متوقف مي‌‌کند.
آنها نشان دادند که دوزهاي بسيار کمتر شيمي‌‌درماني مي‌‌تواند نتيجه دلخواه را به دست دهد، زيرا دارو به‌طور انتخابي به رگ‌‌هاي خوني خاصي مي‌رسد که تغذيه کننده سرطان هستند و بدون آسيب به بافت‌‌هاي اطراف ضايعه را نابود مي‌‌کند.
پرفسور چرش مي‌‌گويد: “ما قادريم با دوزي معادل ۱۵ برابر کمتر از دوزي که در تجويز سيستميک دارو استفاده مي‌‌شود، اثرات ضد سرطاني مطلوبي را به دست
آوريم. نکته جالب اينکه تومور متاستازداده در اين سرطان حساس‌‌تر از تومور اوليه است”.
“دوکسوروبيسين” يک داروي ضد سرطان است.اما دوزهاي درماني آن اثرات جانبي منفي دارد.
اين اولين باري است که چنين اثري که نشانه‌‌هاي سميت در بيماران ايجاد نمي‌‌کند، روي متاستاز مشاهده مي‌‌شود.
منبع : سایت فناوري نانو
شرح موضوع