هر موقع عصباني يا ناراحت هستيد، يا احسـاس تــنهايي و خستگي مي کنيد، اگر بـه خـوردن رو مي آوريد، به جاي اينکه از خودتان بپرسيد، "چه مي خـوريد؟" بـايد بـپـرسيد،
"چه چيز شما را مي خورد؟"
احسـاسات سـرکـوب شده يکي از مهمترين دلايلي است که افراد را به پرخوري مـي کشـانـد. اين مسئه به ويژه بين خـانم هــايي که ندرتاً فرصت ابراز احسـاسات خــود را پيدا مي کنند، بسيـار ديده مي شود. خانم هايي که عصباني هسـتند، بد اخـلاق، خانـم هايي کـه نـاراحـتــند، افسرده، خانم هايي که تنها هستند، محتاج و آنها که خسـتـه اند،
بي طاقت و کم صبر قلمداد مي شوند.
اجتماع فشار زيادي روي خانم ها وارد ميـکنـد و باعث مي شود آنها روي احساسات خود سرپوش بگذارند و همين مسئله است که موجب شده خيلي از خانم ها براي سرکوب آن حس دروني به سمت پرخوري کشيده شوند.
پرخوري، احساس راحتي در آنها ايجاد مي کند، اين نوعي مقاومت و اعتراض است اما خانم ها مي توانند با آن مقابله کنند.
مسئله مهم اينجاست که خيلي از خانم ها وقتي براي سرکوب احساساتشان، پرخوري مي کنند، واقعاً از اين کار خود لذت نمي برند. مهم نيست چه احساسات منفي را تحمل کنند، اين خوردن حواس آنها را از علت اصلي عصبانيت و ناراحتيشان منحرف مي کند.
در واقع اکثر خانم ها از شکستن رژيم غذايي يا قول و قرارهايي که براي حفظ سلامتي خود گذاشته اند، احساس عذاب وجدان مي کنند و عصبانيتي که قبلاً بر سر همسر، فرزند يا رئيسشان در محل کار خالي مي کردند، به درون خودشان برگشته و اعتماد به نفسشان را از بين مي برد.
خيلي از اين افراد حتي مزه غذاهايي که مي خوردند را هم متوجه نمي شوند و در بسياري از موارد اين پرخوري ها تا جايي برايشان مشکل ساز مي شود که اختلالات شديدي مثل بي اشتهايي يا گرسنگي شديد را به وجود مي آورد.
يک گروه از اين افراد هستند که وقتي دچار يک ناراحتي احساسي مي شوند، به خوردن قند و شيريني جات روي مي آورند. قند سطح سروتونين را در بدن بالا مي برد که ماده اي شيميايي در مغز است که باعث رفع اضطراب و افسردگي مي شود.
مشکل اينجاست که اين بهبودي موقتي و بسيار زودگذر است و به محض اينکه فرد با مشکلي ديگر روبه رو شود دوباره ناراحتي ها برمي گردد. و اين مسئله باعث مي شود فرد دوباره به سراغ کالري هاي تهي به شکل قند و شيريني برود تا اين ناراحتي خود را بهبود بخشد.
گاهي اوقات قرص هاي ضدافسردگي مي تواند به فرد براي غلبه بر اين اختلال کمک کند. پس اگر تصور مي کنيد شما از جرگه کساني هستيد که از روي افسردگي، ناراحتي يا عصبانيت به خوردن روي مي آوريد، با پزشکتان در اين رابطه مشورت کنيد.
روان درماني هاي تخصصي، کنترل استرس، و تمرينات ديگري براي کمک به اين افراد وجود دارد. اولين قدم، تشخيص احساس خود و علت ايجاد آن (افراد، موقعيت ها، و مسائل مختلف) است.
در روان درماني به شما خواهند گفت که زندگي هيچوقت عاري از درد و مشکل نخواهد بود و بايد بتوانيد با اين مشکلات به طريقي معقول و منطقي برخورد کرده و در رفع آن بکوشيد.
اکثر موارد خانم هايي که دچار اين مشکل مي شوند آنهايي هستند که هميشه براي داشتن يک زندگي شاد و خوشبخت نيازمند ديگران بوده اند نه خودشان.
آنها بايد ياد بگيرند که سر مسائل کوچک ناراحت نشوند و بدانند که احساسشان هميشه بازتابي از واقعيت مسئله نيست.
يادتان باشد، پرخوري نيز مثل اعتياد به موادمخدر، راهي براي کنار آمدن با احساسات و موقعيت هاست. و با اين هم مثل ساير اعتيادها مي توانيد مقابله کنيد. اگر شما هم خودتان را جزء اين افراد مي دانيد، چند پيشنهاد برايتان دارم:
تصميم بگيريد که در شيوه زندگيتان تغيير ايجاد کنيد. يک رژيم غذايي خوب و سالم را انتخاب کرده و از آن پيروي کنيد.
ببينيد چه چيز باعث اين پرخوري ها مي شود و تا مي توانيد از قرار گرفتن در چنين موقعيت هايي اجتناب کنيد.
به راه هايي فکر کنيد که از طريق آن بتوانيد شادتر زندگي کنيد و از زندگي لذت ببريد.
اگر ناخواسته در چنين موقعيت هايي قرار گرفتيد، سعي کنيد کاري انجام دهيد که فکرتان را از خوردن منحرف کند. به دوستانتان تلفن کنيد، کتاب هاي خوب و مفيد بخوانيد، ورزش کنيد و با همسرتان به پياده روي برويد، يا به موسيقي گوش دهيد.
منبع:funpatogh.com
"چه چيز شما را مي خورد؟"
احسـاسات سـرکـوب شده يکي از مهمترين دلايلي است که افراد را به پرخوري مـي کشـانـد. اين مسئه به ويژه بين خـانم هــايي که ندرتاً فرصت ابراز احسـاسات خــود را پيدا مي کنند، بسيـار ديده مي شود. خانم هايي که عصباني هسـتند، بد اخـلاق، خانـم هايي کـه نـاراحـتــند، افسرده، خانم هايي که تنها هستند، محتاج و آنها که خسـتـه اند،
بي طاقت و کم صبر قلمداد مي شوند.
اجتماع فشار زيادي روي خانم ها وارد ميـکنـد و باعث مي شود آنها روي احساسات خود سرپوش بگذارند و همين مسئله است که موجب شده خيلي از خانم ها براي سرکوب آن حس دروني به سمت پرخوري کشيده شوند.
پرخوري، احساس راحتي در آنها ايجاد مي کند، اين نوعي مقاومت و اعتراض است اما خانم ها مي توانند با آن مقابله کنند.
مسئله مهم اينجاست که خيلي از خانم ها وقتي براي سرکوب احساساتشان، پرخوري مي کنند، واقعاً از اين کار خود لذت نمي برند. مهم نيست چه احساسات منفي را تحمل کنند، اين خوردن حواس آنها را از علت اصلي عصبانيت و ناراحتيشان منحرف مي کند.
در واقع اکثر خانم ها از شکستن رژيم غذايي يا قول و قرارهايي که براي حفظ سلامتي خود گذاشته اند، احساس عذاب وجدان مي کنند و عصبانيتي که قبلاً بر سر همسر، فرزند يا رئيسشان در محل کار خالي مي کردند، به درون خودشان برگشته و اعتماد به نفسشان را از بين مي برد.
خيلي از اين افراد حتي مزه غذاهايي که مي خوردند را هم متوجه نمي شوند و در بسياري از موارد اين پرخوري ها تا جايي برايشان مشکل ساز مي شود که اختلالات شديدي مثل بي اشتهايي يا گرسنگي شديد را به وجود مي آورد.
يک گروه از اين افراد هستند که وقتي دچار يک ناراحتي احساسي مي شوند، به خوردن قند و شيريني جات روي مي آورند. قند سطح سروتونين را در بدن بالا مي برد که ماده اي شيميايي در مغز است که باعث رفع اضطراب و افسردگي مي شود.
مشکل اينجاست که اين بهبودي موقتي و بسيار زودگذر است و به محض اينکه فرد با مشکلي ديگر روبه رو شود دوباره ناراحتي ها برمي گردد. و اين مسئله باعث مي شود فرد دوباره به سراغ کالري هاي تهي به شکل قند و شيريني برود تا اين ناراحتي خود را بهبود بخشد.
گاهي اوقات قرص هاي ضدافسردگي مي تواند به فرد براي غلبه بر اين اختلال کمک کند. پس اگر تصور مي کنيد شما از جرگه کساني هستيد که از روي افسردگي، ناراحتي يا عصبانيت به خوردن روي مي آوريد، با پزشکتان در اين رابطه مشورت کنيد.
روان درماني هاي تخصصي، کنترل استرس، و تمرينات ديگري براي کمک به اين افراد وجود دارد. اولين قدم، تشخيص احساس خود و علت ايجاد آن (افراد، موقعيت ها، و مسائل مختلف) است.
در روان درماني به شما خواهند گفت که زندگي هيچوقت عاري از درد و مشکل نخواهد بود و بايد بتوانيد با اين مشکلات به طريقي معقول و منطقي برخورد کرده و در رفع آن بکوشيد.
اکثر موارد خانم هايي که دچار اين مشکل مي شوند آنهايي هستند که هميشه براي داشتن يک زندگي شاد و خوشبخت نيازمند ديگران بوده اند نه خودشان.
آنها بايد ياد بگيرند که سر مسائل کوچک ناراحت نشوند و بدانند که احساسشان هميشه بازتابي از واقعيت مسئله نيست.
يادتان باشد، پرخوري نيز مثل اعتياد به موادمخدر، راهي براي کنار آمدن با احساسات و موقعيت هاست. و با اين هم مثل ساير اعتيادها مي توانيد مقابله کنيد. اگر شما هم خودتان را جزء اين افراد مي دانيد، چند پيشنهاد برايتان دارم:
تصميم بگيريد که در شيوه زندگيتان تغيير ايجاد کنيد. يک رژيم غذايي خوب و سالم را انتخاب کرده و از آن پيروي کنيد.
ببينيد چه چيز باعث اين پرخوري ها مي شود و تا مي توانيد از قرار گرفتن در چنين موقعيت هايي اجتناب کنيد.
به راه هايي فکر کنيد که از طريق آن بتوانيد شادتر زندگي کنيد و از زندگي لذت ببريد.
اگر ناخواسته در چنين موقعيت هايي قرار گرفتيد، سعي کنيد کاري انجام دهيد که فکرتان را از خوردن منحرف کند. به دوستانتان تلفن کنيد، کتاب هاي خوب و مفيد بخوانيد، ورزش کنيد و با همسرتان به پياده روي برويد، يا به موسيقي گوش دهيد.
منبع:funpatogh.com
شرح موضوع