پژوهشگران مركز تحقیقات پزشكی ورزشی دانشگاه علوم پزشكی تهران دریافتند که ورزش منظم هوازی در دوران بارداری نه تنها به سلامت جنین و مادر آسیب نمی‌رساند بلكه زایمان را آسان‌تر می‌کند و احتمال تولد فرزند سالم را افزایش می‌دهد. ورزش در كاهش موارد سزارین و اضافه‌وزن كمتر در این دوران نیز مؤثر است. زنان ایرانی در دوران بارداری به طور معمول به زندگی بی‌تحرك روی می‌آورند و این در حالی است كه نتایج مثبت فعالیت بدنی به طور كلی شناخته شده است. بی‌تحركی در این دوران مشكلات زیادی شامل كمردرد، یبوست، اضافه‌وزن بیش از حد، ورم و مشكلات روحی و روانی را به همراه دارد.
مطالعات مختلف در مورد تأثیر ورزش در دوران بارداری بر سلامت مادر و جنین، نتایج ضد و نقیضی به دنبال داشته اما در مطالعه جدید، محققان تأثیر یك دوره ورزش هوازی و غیر تحمل‌كننده وزن مانند دوچرخه سواری را كه از خطر كمتری نسبت به ورزش‌های تحمل‌كننده وزن مانند دویدن برخوردار است، بر پیامد بارداری در مادر و نوزاد بررسی و با گروه شاهد مقایسه كردند.
محققان ۹۰ زن باردار نخست‌زا را به طور تصادفی به دو گروه ۴۰ نفره تجربی و ۵۰ نفره شاهد تقسیم کردند. این زنان سالم غیر ورزشكار ۲۰ تا ۳۰ سال داشتند كه به درمانگاه مراقبت‌های بارداری شهرستان قم مراجعه كرده بودند و سن بارداری آن‌ها ۲۰ تا ۳۴ هفته بود. در گروه تجربی، برنامه تمرین 8 هفته‌ای ركاب زدن با دوچرخه ثابت با شدت ۵۰ تا ۶۵ درصد حداكثر ضربان قلب اجرا شد. این زنان، هفته‌ای دو جلسه تمرین داشتند و مدت هر جلسه تمرین در هفته اول ۱۵ دقیقه بود كه به تدریج افزایش یافت و در هفته هشتم به ۳۰دقیقه رسید. هر جلسه تمرین شامل مراحل گرم كردن و سرد كردن بود.
میانگین افزایش وزن دوران بارداری و طول مدت مرحله دوم زایمان در گروه تجربی به طور معنی‌داری كمتر از گروه شاهد بود. وزن نوزادان این دو گروه، تفاوت معنی‌داری نداشت و در هر دو گروه در حد طبیعی ۲۳۰۰ تا ۴۰۰۰ گرم بود. این یافته‌ها نشان می‌دهد که فعالیت ورزشی دوران بارداری بر وزن حین تولد نوزاد تأثیر منفی ندارد و مادران باردار سالم می‌توانند با نیازهای فیزیولوژیك فعالیت ورزشی و رشد نوزاد سازگاری پیدا كنند.
همچنین زایمان سزارین در گروه شاهد، افزایش آماری معنی‌داری داشت كه نشان‌دهنده این بود كه فعالیت بدنی دوران بارداری با كاهش تعداد سزارین همراه است.
مادران غیر ورزشكار و سالم می‌توانند با اطمینان، برنامه ورزشی هوازی مشخصی را كه طی این پژوهش ارایه شد از هفته سیزدهم بارداری آغاز كنند و تا پایان بارداری هم آن را ادامه دهند. ورزش منظم هوازی دوران بارداری پس از رفع احتمال خطر تهدید به سقط، با رعایت اصول و ایمنی تحت مراقبت متخصصان می‌تواند طول مرحله فعال زایمان را كوتاه‌تر و میزان سزارین و ناراحتی جنین حین زایمان را كاهش دهد. زنان با پیروی از این برنامه، روحیه شاداب‌تری خواهند داشت؛ دردهای زایمانی را بهتر و آسان‌تر تحمل و شیردهی موفق‌تری را هم تجربه می‌كنند. این تحقیقات به سرپرستی پریسا صداقتی كارشناس مامایی و كارشناس ارشد تربیت بدنی و علوم ورزشی و محقق مركز تحقیقات پزشكی ورزشی دانشگاه تهران انجام شده و نتایج آن نیز در فصل‌نامه پاییز بیماری‌های كودكان ایران انتشار یافته است.
منبع : پیک تندرستی
مطالعات مختلف در مورد تأثیر ورزش در دوران بارداری بر سلامت مادر و جنین، نتایج ضد و نقیضی به دنبال داشته اما در مطالعه جدید، محققان تأثیر یك دوره ورزش هوازی و غیر تحمل‌كننده وزن مانند دوچرخه سواری را كه از خطر كمتری نسبت به ورزش‌های تحمل‌كننده وزن مانند دویدن برخوردار است، بر پیامد بارداری در مادر و نوزاد بررسی و با گروه شاهد مقایسه كردند.
محققان ۹۰ زن باردار نخست‌زا را به طور تصادفی به دو گروه ۴۰ نفره تجربی و ۵۰ نفره شاهد تقسیم کردند. این زنان سالم غیر ورزشكار ۲۰ تا ۳۰ سال داشتند كه به درمانگاه مراقبت‌های بارداری شهرستان قم مراجعه كرده بودند و سن بارداری آن‌ها ۲۰ تا ۳۴ هفته بود. در گروه تجربی، برنامه تمرین 8 هفته‌ای ركاب زدن با دوچرخه ثابت با شدت ۵۰ تا ۶۵ درصد حداكثر ضربان قلب اجرا شد. این زنان، هفته‌ای دو جلسه تمرین داشتند و مدت هر جلسه تمرین در هفته اول ۱۵ دقیقه بود كه به تدریج افزایش یافت و در هفته هشتم به ۳۰دقیقه رسید. هر جلسه تمرین شامل مراحل گرم كردن و سرد كردن بود.
میانگین افزایش وزن دوران بارداری و طول مدت مرحله دوم زایمان در گروه تجربی به طور معنی‌داری كمتر از گروه شاهد بود. وزن نوزادان این دو گروه، تفاوت معنی‌داری نداشت و در هر دو گروه در حد طبیعی ۲۳۰۰ تا ۴۰۰۰ گرم بود. این یافته‌ها نشان می‌دهد که فعالیت ورزشی دوران بارداری بر وزن حین تولد نوزاد تأثیر منفی ندارد و مادران باردار سالم می‌توانند با نیازهای فیزیولوژیك فعالیت ورزشی و رشد نوزاد سازگاری پیدا كنند.
همچنین زایمان سزارین در گروه شاهد، افزایش آماری معنی‌داری داشت كه نشان‌دهنده این بود كه فعالیت بدنی دوران بارداری با كاهش تعداد سزارین همراه است.
مادران غیر ورزشكار و سالم می‌توانند با اطمینان، برنامه ورزشی هوازی مشخصی را كه طی این پژوهش ارایه شد از هفته سیزدهم بارداری آغاز كنند و تا پایان بارداری هم آن را ادامه دهند. ورزش منظم هوازی دوران بارداری پس از رفع احتمال خطر تهدید به سقط، با رعایت اصول و ایمنی تحت مراقبت متخصصان می‌تواند طول مرحله فعال زایمان را كوتاه‌تر و میزان سزارین و ناراحتی جنین حین زایمان را كاهش دهد. زنان با پیروی از این برنامه، روحیه شاداب‌تری خواهند داشت؛ دردهای زایمانی را بهتر و آسان‌تر تحمل و شیردهی موفق‌تری را هم تجربه می‌كنند. این تحقیقات به سرپرستی پریسا صداقتی كارشناس مامایی و كارشناس ارشد تربیت بدنی و علوم ورزشی و محقق مركز تحقیقات پزشكی ورزشی دانشگاه تهران انجام شده و نتایج آن نیز در فصل‌نامه پاییز بیماری‌های كودكان ایران انتشار یافته است.
منبع : پیک تندرستی
شرح موضوع