دروغ گویی نوعی بیماری است که ذهن و شخصیت فرد مبتلا را تحت تاثير قرار می دهد . اگر به فکر درمان آن باشیم ممکن است بر دیگران و اطرافیان نیز تاثیر گذارد . کودکان ذاتا دروغ گو نیستند و به همین علت تا سنین ۳ الی ۴ سالگی دروغ به مفهومی که برای بزرگسالان مطرح است برای کودکان وجود ندارد . بنابراین هر گاه در این سنین واقعیات به طور وارونه یا منحرف ارائه شود ، هدف کودک دروغ گویی یا کسب امتیاز نیست . اما از سن ۴ سالگی به بعد به تریج بر اثر دخالت های عوامل محیطی و تربیت نادرست دروغ و دروغ گویی در کودک شکل می گیرد و گاه آن قدر شدید می شود که به صورت مرضی و بیمار گونه در می آید . علت این که در کودکان ۴ ساله یا کوچک تر از آن دروغ به معنای معمولی آن بحث نمی شود ُ آن است که در این کودکان تفاوت بین واقعیت و تخیل مشخص نشده است و تعبیر و تفسیر کودک از پدیده های محیطی نادرست و انحرافی می باشد . دروغ گویی همچون بیماری ساده جسمی شروع شده و تبدیل به مساله ای حل ناشدنی خواهد گردید و دروغ گفتن کودک با آن که دردناک است ُ نباید موجب سلب اعتماد والدین از وی گردد . بنابراين تربیت صحیح و اصولی ایجاب می کند که در درجه اول به انگیزه دروغ گویی پی برده و سپس به درمان دروغ گویی پرداخت .
علل دروغگوئي در كودكان:
علت دروغ گویی در کودکان متفاوت است که برخی از آنها عبارتند از :
1-دروغ گویی ناشی از ترسهاي كودكانه
1-دروغ گویی ناشی از ترسهاي كودكانه
2-دروغ گویی از روی علاقه به والدين در جلب رضايت انها
3-دروغ گویی به خاطر عدم موفقیت در امور
4-هراس از تنبیه شدن به خاطر انجام كار اشتباه
5-احساس فشار از سوي ديگران براي راست گفتن يا به اصطلاح بازجوئي بزرگترهادر قبال عمل انجام گرفته از سوي كودك
6- ضعف و عجز در انجام كارهاي واگذار شده به كودك كه او توانائي انجام انرا ندارد
7-حسادت و رقابت به كودكان مورد توجه خانواده يا مربي
8- جلب نظر بزرگترها در جمعي كه كودكان توسط انها ناديده گرفته ميشوند
9-كسب منافع براي دستيابي به امتيازي كه از طرف بزرگترها به انها قول داده شده است
10-خودنمائي و غرور در ميان جمع كه در 15 درصد موارد ديده مي شود
11-پوشاندن لغزشبراي در امان ماندن از طعنه و سرزنش ديگران
12-ارزو و اميددر رسيدن به هدف و مقصود ذهن و روياهايش
13-انتقام گيرياز كساني كه ازارش دادهاند انها را با دروغي در اضطراب مي اندازد
14-بازي و تخيل كودكانه
15- ناشيگري در تربيت والدين و داشتن الگوي غلط در اطرافيان
16- تشويق غلط اطرافيان در زمانهاي خردسالي بدليل شيرين زباني انها
17- دادن وعدههاي دروغين از سوي بزرگترها
درمان دروغ گویی
1- باید از تنبیه کودک بخاطر دروغ گویی پرهیز کرد زیرا کودک برای اینکه تنبیه نشود خود را تبرئه کند یاد می گیرد که دروغ بگید و تنبیه تاثیر سطحی و موقتی دارد و ممکن است سبب مشکلات دیگری شود.
2-بهترین روش مقابله با دروغ گویی این است که والدین علل و انگیزه دروغ گفتن را پیدا کنند و برای رفع آن بکوشند
3-باید از طرح سوال هایی که کودکان را وادار به دروغ گویی می کند پرهیز کرد
4-باید برای راست گویی کودک را تشویق و تقویت کرد
5- از کودکان توقع زیاد به خصوص در نمره های درسی نخواستن و کودک را باید به آنچه که در فدرت و توان دارد و به انجام رسانده قبول داشت نه توقع بیش از حد توان او
6-مقایسه نکردن کودکان با یکدیگر زیرا این امر باعث ایجاد حقارت و حسادت در کودک شده که این امر نیز به نوبه خود ممکن است دروغگویی را در پی داشته باشد
7- کودکان را تحقیر و مورد سرزنش قرار ندادن زیرا خانواده هایی که کودکانشان را دائما سرزنش و تحقیر می کنند و دست کم می گیرند باعث می شوند که کودک برای اضای حس خود نمایی خود و نشان دادن توان خویش متوسل به دروغ های عجیب و غریب شوند
8-هرگز با کودکی که دروغ می گوید با خشم وپرخاش و عصبانیت برخورد نکنید بلکه با خونسردی به او بفهمانید که دروغ گفتن ضرورتی ندارد
9- دروغ گفتن کودک را بزرگ جلوه ندادن
10-گوش دادن به حرف های کودکان
11-بودن الگوی مناسب برای کودک و به او بفهمانید که طرفدار راستی و صداقت هستید حتی اگر به شما ضرر برسد.
منبع:pezeshkezaniran.blogfa.com
شرح موضوع