گرسنگي دادن به غدد سرطاني

يك غده سرطانى به انرژى زيادى احتياج دارد. به همين دليل اينگونه غدد، يك شبكه خون رسانى جديد را بكار ميگيرند تا مواد غذائى و اكسيژن لازم را براى آنها تامين نمايد. بنابراين، سالهاست كه دانشمندان در پى آنند كه، نه خود غده هاى سرطانى، بلكه سيستم تغذيه كننده آنها را نابود كرده و آنها را از راه "گرسنگى دادن" از ميان ببرند. به اين منظور، ارتباط سيستم خون رسانى به غده سرطانى، بايد قطع گردد.
در گام نخست، دانشمندان داروئى توليد كرده اند كه، ساخته شدن يك شبكه جديد خون رسانى را مانع ميگردد، تا غده سرطانى، ديگر رشد نكند. پژوهشگران دانشگاه كلن اينك علاوه بر اين، امكان ديگرى يافته اند، كه با آن ميتوانند، رگهاى تغذيه كننده غده سرطانى را مسدود نمايند.
"شبكه هاى خون رسانى به تومورهاى سرطانى با رگهاى معمولى تفاوت دارند. ساختمان و عملكرد آنها كاملا به گونه ديگريست و از لحاظ ميكروسكوپى و مولكولى نيز اختلافهائى را نشان ميدهند. به اين ترتيب ميتوان اين دگرگونيها را براى درمان سرطان بكار گرفت."
به همين دليل، گروه تحقيقگران خانم كلاوديا گوت اشتاين، پروتئينهاى ويژه اى را تهيه كرده است كه، بخشى از آنها را آنتى باديها تشكيل ميدهند. اين بخش از مولكول پروتئينى قادر است، در محل خاصى از ساختمان درونى رگ غده سرطانى، يعنى آنتى ژن آ،ن جاى بگيرد. بخش ديگر اين ملكول، از پروتئينى ساخته شده است كه، پس از جاى گرفتن در رگ مربوطه، باعث انعقاد خون آن ميگردد. به اين ترتيب، در شبكه خونى غده سرطانى، يك لخته ايجاد ميشود، كه رگ را مسدود ميسازد. بافت جدا مانده غده از سيستم گردش خون، از دريافت مواد غذائى محروم شده و ميميرد. نخستين آزمون اين ماده، بر روى موشهاى آزمايشگاهى با موفقيت همراه بود.
پژوهشگران بيماريهاى سرطانى اميدوارند كه، اين روش بتواند كامل كننده روشهاى درمانى عادى، بوسيله دارو باشد. اغلب داروهاى سرطان، مستقيمآ بر روى غدد سرطانى اثر ميكنند اما، اينكار هميشه ساده نيست. علاوه بر اين، غده هاى سرطانى، اغلب دچار موتاسيون يا جهش ژنتيكى شده و در مقابل داروها مقاوم ميگردند. اين در حاليست كه، سلولهاى رگهاى خونى، در قاعده تغييرى نميكنند. بعلاوه، آنها توسط داروهاى جديد نبايد كاملا از ميان بروند بلكه، تنها مسدود شدن آنها كافيست. محققان دانشگاه كلن، همچنين در اين اميدند، كه داروهاى جديد به تومورهاى ثانوى، كه شبكه خونى آنها از ساختمانى مشابه برخوردارند نيز برسند. از اين طريق، حتى امكان از ميان بردن متاستازهائى فراهم ميگردد، كه شايد پزشك معالج، هنوز آنها را كشف نكرده است.
روش كار به اين صورت است كه، اين داروى جديد پروتئينى به درون سياهرگها تزريق شده و در شبكه گردش خون بدن پخش ميشود. سپس در ساختمانهاى ديوار سلولى، خود را به آنتى ژنهاى مربوطه متصل ميكند. اما با وجود نتايج مثبت بدست آمده، بايستى آزمايشات بيشترى در اين زمينه صورت گيرند، تا داروى مزبور بتواند، در مطالعات كلينيكى بكار گرفته شود.
امكان استفاده از اين داروى جديد براى مقابله با غدد سرطانى بر اين پايه استوار است كه، ساختمانهاى ويژه آنتى ژنها، واقعآ تنها در رگهاى خونى اين غدد موجود باشند و نه در رگهاى طبيعى بدن. علاوه بر اين، بايد تذكر داد كه، اين ويژگى، در همه گونه هاى بيمارى سرطان وجود ندارد و دانشمندان، در پى يافتن امكانات ديگرى، براى استفاده از اين داروهاى پروتئينى در ديگر موارد بيماريهاى سرطانى ميباشند.