دشنام گويي و بكار گيري واژه هاي عاميانه قبيح به گونه فزاينده اي در ميان اقشار جامعه و بخصوص كودكان و نوجوانان معمول گرديده. دشنام گويي و بد دهاني تنها منحصر به افراد فحاش نيست بلكه اين پديده در تعاملات اجتماعي ميان تمام اقشار جامعه رخنه كرده است. با اينكه نميتوان دشنام ها را از فرهنگ لغت يك زبان كاملا حذف كرد اما ميتوان كاربرد آنها را در ارتباطات بين فردي تا حد زيادي تحت كنترل در آورد. اما دلايل بد دهاني و دشنام گويي افراد چيست؟ در زير ميتوانيم به چند عامل عمده آن اشاره كنيم:
1-دشنام دادن بخاطر يك اتفاق دردناك و غير منتظره مانند اصابت سر به يك جسم محكم و يا خوردن چكش به انگشتان دست هنگام كوبيدن ميخ.
2- دشنام گويي به منظور برقراري هويت گروهي. عضويت در يك گروه خاص و حفظ مرزهاي آن گروه.
3- ابراز همبستگي، اتحاد و همدردي با ديگران.
4- ابراز صميميت و اعتماد (به ويژه ناسزا گويي زنان در حضور زنان ديگر).
5- براي افزايش شوخ طبعي، تاكيد و يا غافلگير كنندگي.
6-تلاش براي مستور ساختن ترسها و ناامني هاي فردي.
7-دشنام گويي از روي عادت.
8- يك شيوه كنار آمدن با استرس و تنش ميباشد. دشنام گويي براي تخليه خشم و تسكين استرس. مانند گريه كردن عمل ميكند.
9- بمنظور برانگيختن خشم ديگران و تحريك آنها. ابزاري براي تحقير، توهين و يا ارعاب.
10-ابزاري بعنوان محرك تمايلات جنسي.
11- دشنام دادن بمنظور جلب توجه، خود نمايي و يا خود شيريني.
12-بد دهاني بمنظور قدرت نمايي.
حقايقي در مورد دشنام گويي
1-ثابت گرديده مردان بيش از زنان دشنام مي دهند.
2- مردان بد دهاني ميكنند تا يك هويت مردانه در خود ايجاد كنند. زنان بد دهاني ميكنند تا مانند مردان باشند.
3-زنان پس از بد دهاني و دشنام گويي بيشتر از مردان احساس شرمندگي و گناه ميكنند.
4-در جامعه دشنام دادن و بد دهاني در مردان قابل پذيرش تر است تا در زنان.
5-مغز با واژه هاي زننده، ركيك و قبيح متفاوت با ساير لغات رفتار ميكند. بطور كلي زبان در نيمكره چپ مغز و در قشر مخ پردازش ميگردد. اما دشنام ها در نواحي پايين تر مغز همراه با غرايز و احساسات پردازش ميگردد.
6-انسان قادر است دشنام و واژه هاي ركيك را 4 برابر سريعتر از ساير لغات به خاطر بسپارد.
7-ثابت گرديده كه دشنام گويي پيش از پيدايش زبان پديد آمده است.
8- بيشتر دشنام ها برگرفته از مسايل جنسي، اعضاي تناسلي، كاركردهاي بدن و مذهب ميباشند.
9- افراد هر ميزان در جمع دوستان خود احساس صميمت و راحتي كنند، بيشتر دشنام ميدهند. اين عمل آنها بيانگر آن است كه: ''من در اين جمع راحت و آزاد هستم و هر چه دلم بخواهد ميتوانم بگويم.''
10- از دشنام گويي و بد دهاني در ميان دوستان صميمي خود نيز پرهيز كنيد. دليل آن اينست كه هنگامي شما در جمع دوستان صميمي خود دشنام ميدهيد، حساسيت دشنام هايي كه بر زبان مي آوريد بتدريج در شما كاهش يافته و ممكن است در حضور ساير افراد اين واژه ها ناخواسته از دهانتان بپرد.
11-افرادي كه اقدام به يادگيري زبان دوم ميكنند ابتدا واژه هاي زشت و ركيك آن زبان را مي آموزند.
چرا بد دهاني و دشنام گويي ناپسند است
1-بد دهاني از اعتبار و شان شما كاسته و شخصيت شما را زير سوال ميبرد.
2-روابط شما را به خطر مي اندازد.
3-نزد ديگران از احترام كمتري برخوردار خواهيد شد.
4- نشان دهنده آن است كه شما روي رفتار و هيجانات خود كنترلي نداريد. نشانه عدم خويشتنداري و ضعف شخصيتي. عدم بلوغ هيجاني.
5- نشانه جهل، كم سوادي و نا فرهيختگي است. نشانه انحطاط فرهنگي در جامعه نيز ميباشد.
6- زبان افراد بي تمدن، نا پخته و بي نزاكت است.
7-موجب بروز خشونت ميگردد. تنها شرايط را بحراني تر ميسازد.
8- موجب آزار روحي ديگران ميشود. بي اعتنايي و بي توجهي به حقوق ديگران محسوب ميگردد.
9- سبب فساد و به ابتذال كشيده شدن زبان رسمي كشور ميگردد. به گونه اي كه واژه هاي اصيل، رسا و گوش نواز به فراموشي سپرده شده و واژه هاي ركيك، عاميانه و دشنامها جاي آنها را پر ميكنند.
10-نمي توان با آن بطور مطلوب ارتباط برقرار كرد. مفهوم و مقصود را آنطور كه بايد نميتواند منتقل سازد.
11- دشنام ها اثر بخشي خود را از دست ميدهند. بنابراين كاربرد آنها متداول شده و از قبح شان كاسته ميشود.
12- دشنام ها بحثها را به مشاجره تبديل ميسازند. همچنين موضوع آنها را ميتوانند تغيير دهند. براي مثال فرض كنيد در خلال بحث عوض پاسخ: ''نه'' از ''نه احمق'' استفاده شود. از اين لحظه به بعد خواهيد ديد كه ديگر موضوع بحث هر چه كه باشد فراموش و به رد و بدل دشنام ميان دو فرد بدل ميگردد.
13-الگوي رفتاري نامناسبي براي كودكان ميگردد.
چگونه زبان خود را رام و مهار كنيم
شما با كنترل زبان و گفتار در نظر ديگران پخته تر، با هوش تر، مودب، سخن دان، با ملاحظه، دلپذير، با كلاس تر و خوش مشرب تر جلوه كرده و مورد پذيرش و احترام همگان قرار خواهيد گرفت.
1- بر زيان آور بودن بد دهاني اذعان كنيد: شما بد دهاني ميكنيد چرا كه دشنام گويي آسان، مفرح، نوعي رك گويي، تاكيد كننده و قانون شكن بوده و درد و خشم را كاهش ميدهد. اما مطمئن باشيد جنبه هاي منفي آن بيش از جنبه هاي بظاهر مثبت آن است. شما با بد دهاني نميتوايند در بحثها پيروز گرديد-دشنام گويي ذكاوت، زيركي و سخن وري شما را اثبات نميكند- شما با بد دهاني قادر به جلب احترام و تحسين ديگران نخواهيد بود- با بددهاني نميتوان ايجاد انگيزش كرد فقط ميتوان ارعاب كرد.
2- از حذف دشنام گويي ها و بد دهانيهاي جزئي، غير جدي و اتفاقي شروع كنيد: همواره تصور كنيد مادر، دختر خردسال و يا كسي كه با وي رودربايستي داريد در كنارتان حضور دارد. عوض استفاده از صفات اهانت آميز و ركيك براي تاكيد، از تغيير لحن و آهنگ در واژه ها و جملات بهره گيريد.براي شرح و توصيف اشياء، آدمها، حيوانات و كارها از واژه هاي ركيك اجتناب ورزيده و بجاي آن مفصل تر شرح دهيد.
3- مثبت بينديشيد و نيمه پر را ببينيد: طوري رفتار كنيد كه قادر به انجام امور هستيد. نگراني تا اندازه اي كه در شما براي رويارويي با مشكلات ايجاد انگيزه و آمادگي كند كافيست. مثبت انديشي نه تنها اكثر دشنام دادن ها را حذف ميكند بلكه خوشنودي را برايتان به ارمغان آورده و شخصيت شما را نيز در خشان تر ميكند.
4- شكيبايي را تمرين كنيد: آستانه تحمل خود را افزايش دهيد. سريع از كوره در نرويد و در اموري كه كنترلي بر آنها نداريد بردباري به خرج دهيد.
5- دشنام نگوييد، كنار بياييد: ما در جهان ناكامل و غير ايده آل زندگي ميكنيم. اما انتظارات ما بطور روز افزون در حال افزايش است. روز به روز شرايط دشوارتر و بد تر شده و تاخيرها، ناكامي ها و نا اميديها افزايش مي يابند. ما چاره اي نداريم مگر اينكه با آنها كنار بياييم. بد دهاني و دشنام گويي مشكلي را حل نميكند.
6- به گلايه كردنها و ناليدنهاي خود پايان دهيد: پيش از ناله كردن و شكوه كردن يك حقيقت بسيار مهم را به خودتان ياد آوري كنيد: هيچ كس مايل به شنيدن ناله و شكايت نيست! چرا بايد باشد؟ شكايت كردن در مورد اموري كه شما و ديگران كنترلي بر آنها نداريد كاري عبث است بنابراين از آن پرهيز كنيد. براي ساير شكايات نيز سعي كنيد يك راه حل منطقي و معقول ارائه دهيد. يقين داشته باشيد ديگران اين شيوه برخورد متين، خردمندانه و توام با خويشتنداري شما را خواهند ستود.
7- از واژه هاي جايگزين استفاده كنيد: در زبان فارسي واژه هاي گوناگون و متنوعي براي بيان احساسات و افكار وجود دارد. اما افرادي كه به بد دهاني و دشنام گويي عادت كرده اند مكررا از چند واژه معدود تكراري، ركيك و زننده استفاده ميكنند. براي واژه هاي ركيك يك معادل مودبانه بيابيد. چند واژه قدرتمند و يا با مزه يافته و آنها را بكار بريد. جاي واژه كپيدن ميتوان از خوابيدن و يا لالا كردن استفاده كرد. شايد ابتدا اين واژه ها شما را راضي نسازند اما به مرور زمان چرا.
8- نقطه نظرات خود را مودبانه بيان كنيد: واكنشها و پاسخهاي خود را تحت كنترل خويش در آوريد.چنانچه فردي از شما انتقاد كرد كه كاري را نادرست انجام ميدهيد به وي نگوييد:''به شما مرطوب نيست''.اين يك پاسخ تدافعي ، خصومت آميز و كودكانه است.بهتر است اينگونه پاسخ دهيد كه''اين يك روش جديده و خيلي هم سريعتر انجام ميشه''.يا توجيه كردن، پاسخهايي پخته تر و متقاعد كننده تر بدهيد.
9- پيش از سخن گفتن فكر كنيد: از دهان خارج ساختن دشنام و واژه هاي تهي از نزاكت و ادب، مهارت در سخن وري و بي سليقگي آسان است. پيش از اينكه سخن بگوييد از پيامدها و اثرات احتمالي آن مطمئن شويد. چنانچه پس از اينكه حرفي زديد متوجه شديد كه گفتارتان توهين آميز و گستاخانه بوده به عقب باز گشته و موشكافانه نوع تعبير و جمله بندي خود را بررسي كنيد. به تدريج با اصلاح اشتباهات گذشته خوش زباني را تمرين كنيد.
10- ترك عادت دشوار است: ترك بد دهاني همچون ساير اعتياد ها همچون ترك سيگار نياز به تمرين، پشتكار، حمايت ديگران و اراده راسخ دارد. نه تنها واژه هاي قبيح را بايد ترك كنيد بلكه احساسات و هيجاناتي كه شما را به دشنام گويي وا ميدارند را نيز ميبايست تحت كنترل در آوريد. با زبان پالوده صحبت كنيد و افكار مثبت را جايگزين افكار منفي كنيد. ببينيد در كدام شرايط بيشتر دشنام مي دهيد و شيوه رفتار و برخورد خود را نسبت به آن موقعيت تغيير دهيد.
11- با افراد بد دهان معاشرت نكنيد: دوستان بد دهان خود را كنار بگذاريد تا مجبور نباشيد بمنظور ارتباط برقرار كردن با آنها شما هم بد دهان شويد. با افراد بد دهان نيز مشاجره نكنيد چرا كه اينگونه افراد با فحاشي بر شما پيروز خواهند شد. چرا كه آنها چيزي از استدلال سرشان نميشود و تنها در دشنام دادن مهارت دارند.
* براي ارتباط برقرار كردن و ايجاد صميمت دشنام دادن گزينه مناسبي نيست.
* بد دهان بودن اغلب افراد جامعه دليل نميشود كه شما هم مانند آنها بد دهان باشيد.
* با خوش زباني به وقار و شخصيت خود بيفزاييد.
* تا ميتوانيد واژه هاي جديد بياموزيد. كتاب هاي ادبي، پر مايه و غني از واژه هاي ناب و خوش آهنگ را مطالعه كنيد تا سخن وري را تمرين كرده باشيد .
منبع:forum.niksalehi.com
1-دشنام دادن بخاطر يك اتفاق دردناك و غير منتظره مانند اصابت سر به يك جسم محكم و يا خوردن چكش به انگشتان دست هنگام كوبيدن ميخ.
2- دشنام گويي به منظور برقراري هويت گروهي. عضويت در يك گروه خاص و حفظ مرزهاي آن گروه.
3- ابراز همبستگي، اتحاد و همدردي با ديگران.
4- ابراز صميميت و اعتماد (به ويژه ناسزا گويي زنان در حضور زنان ديگر).
5- براي افزايش شوخ طبعي، تاكيد و يا غافلگير كنندگي.
6-تلاش براي مستور ساختن ترسها و ناامني هاي فردي.
7-دشنام گويي از روي عادت.
8- يك شيوه كنار آمدن با استرس و تنش ميباشد. دشنام گويي براي تخليه خشم و تسكين استرس. مانند گريه كردن عمل ميكند.
9- بمنظور برانگيختن خشم ديگران و تحريك آنها. ابزاري براي تحقير، توهين و يا ارعاب.
10-ابزاري بعنوان محرك تمايلات جنسي.
11- دشنام دادن بمنظور جلب توجه، خود نمايي و يا خود شيريني.
12-بد دهاني بمنظور قدرت نمايي.
حقايقي در مورد دشنام گويي
1-ثابت گرديده مردان بيش از زنان دشنام مي دهند.
2- مردان بد دهاني ميكنند تا يك هويت مردانه در خود ايجاد كنند. زنان بد دهاني ميكنند تا مانند مردان باشند.
3-زنان پس از بد دهاني و دشنام گويي بيشتر از مردان احساس شرمندگي و گناه ميكنند.
4-در جامعه دشنام دادن و بد دهاني در مردان قابل پذيرش تر است تا در زنان.
5-مغز با واژه هاي زننده، ركيك و قبيح متفاوت با ساير لغات رفتار ميكند. بطور كلي زبان در نيمكره چپ مغز و در قشر مخ پردازش ميگردد. اما دشنام ها در نواحي پايين تر مغز همراه با غرايز و احساسات پردازش ميگردد.
6-انسان قادر است دشنام و واژه هاي ركيك را 4 برابر سريعتر از ساير لغات به خاطر بسپارد.
7-ثابت گرديده كه دشنام گويي پيش از پيدايش زبان پديد آمده است.
8- بيشتر دشنام ها برگرفته از مسايل جنسي، اعضاي تناسلي، كاركردهاي بدن و مذهب ميباشند.
9- افراد هر ميزان در جمع دوستان خود احساس صميمت و راحتي كنند، بيشتر دشنام ميدهند. اين عمل آنها بيانگر آن است كه: ''من در اين جمع راحت و آزاد هستم و هر چه دلم بخواهد ميتوانم بگويم.''
10- از دشنام گويي و بد دهاني در ميان دوستان صميمي خود نيز پرهيز كنيد. دليل آن اينست كه هنگامي شما در جمع دوستان صميمي خود دشنام ميدهيد، حساسيت دشنام هايي كه بر زبان مي آوريد بتدريج در شما كاهش يافته و ممكن است در حضور ساير افراد اين واژه ها ناخواسته از دهانتان بپرد.
11-افرادي كه اقدام به يادگيري زبان دوم ميكنند ابتدا واژه هاي زشت و ركيك آن زبان را مي آموزند.
چرا بد دهاني و دشنام گويي ناپسند است
1-بد دهاني از اعتبار و شان شما كاسته و شخصيت شما را زير سوال ميبرد.
2-روابط شما را به خطر مي اندازد.
3-نزد ديگران از احترام كمتري برخوردار خواهيد شد.
4- نشان دهنده آن است كه شما روي رفتار و هيجانات خود كنترلي نداريد. نشانه عدم خويشتنداري و ضعف شخصيتي. عدم بلوغ هيجاني.
5- نشانه جهل، كم سوادي و نا فرهيختگي است. نشانه انحطاط فرهنگي در جامعه نيز ميباشد.
6- زبان افراد بي تمدن، نا پخته و بي نزاكت است.
7-موجب بروز خشونت ميگردد. تنها شرايط را بحراني تر ميسازد.
8- موجب آزار روحي ديگران ميشود. بي اعتنايي و بي توجهي به حقوق ديگران محسوب ميگردد.
9- سبب فساد و به ابتذال كشيده شدن زبان رسمي كشور ميگردد. به گونه اي كه واژه هاي اصيل، رسا و گوش نواز به فراموشي سپرده شده و واژه هاي ركيك، عاميانه و دشنامها جاي آنها را پر ميكنند.
10-نمي توان با آن بطور مطلوب ارتباط برقرار كرد. مفهوم و مقصود را آنطور كه بايد نميتواند منتقل سازد.
11- دشنام ها اثر بخشي خود را از دست ميدهند. بنابراين كاربرد آنها متداول شده و از قبح شان كاسته ميشود.
12- دشنام ها بحثها را به مشاجره تبديل ميسازند. همچنين موضوع آنها را ميتوانند تغيير دهند. براي مثال فرض كنيد در خلال بحث عوض پاسخ: ''نه'' از ''نه احمق'' استفاده شود. از اين لحظه به بعد خواهيد ديد كه ديگر موضوع بحث هر چه كه باشد فراموش و به رد و بدل دشنام ميان دو فرد بدل ميگردد.
13-الگوي رفتاري نامناسبي براي كودكان ميگردد.
چگونه زبان خود را رام و مهار كنيم
شما با كنترل زبان و گفتار در نظر ديگران پخته تر، با هوش تر، مودب، سخن دان، با ملاحظه، دلپذير، با كلاس تر و خوش مشرب تر جلوه كرده و مورد پذيرش و احترام همگان قرار خواهيد گرفت.
1- بر زيان آور بودن بد دهاني اذعان كنيد: شما بد دهاني ميكنيد چرا كه دشنام گويي آسان، مفرح، نوعي رك گويي، تاكيد كننده و قانون شكن بوده و درد و خشم را كاهش ميدهد. اما مطمئن باشيد جنبه هاي منفي آن بيش از جنبه هاي بظاهر مثبت آن است. شما با بد دهاني نميتوايند در بحثها پيروز گرديد-دشنام گويي ذكاوت، زيركي و سخن وري شما را اثبات نميكند- شما با بد دهاني قادر به جلب احترام و تحسين ديگران نخواهيد بود- با بددهاني نميتوان ايجاد انگيزش كرد فقط ميتوان ارعاب كرد.
2- از حذف دشنام گويي ها و بد دهانيهاي جزئي، غير جدي و اتفاقي شروع كنيد: همواره تصور كنيد مادر، دختر خردسال و يا كسي كه با وي رودربايستي داريد در كنارتان حضور دارد. عوض استفاده از صفات اهانت آميز و ركيك براي تاكيد، از تغيير لحن و آهنگ در واژه ها و جملات بهره گيريد.براي شرح و توصيف اشياء، آدمها، حيوانات و كارها از واژه هاي ركيك اجتناب ورزيده و بجاي آن مفصل تر شرح دهيد.
3- مثبت بينديشيد و نيمه پر را ببينيد: طوري رفتار كنيد كه قادر به انجام امور هستيد. نگراني تا اندازه اي كه در شما براي رويارويي با مشكلات ايجاد انگيزه و آمادگي كند كافيست. مثبت انديشي نه تنها اكثر دشنام دادن ها را حذف ميكند بلكه خوشنودي را برايتان به ارمغان آورده و شخصيت شما را نيز در خشان تر ميكند.
4- شكيبايي را تمرين كنيد: آستانه تحمل خود را افزايش دهيد. سريع از كوره در نرويد و در اموري كه كنترلي بر آنها نداريد بردباري به خرج دهيد.
5- دشنام نگوييد، كنار بياييد: ما در جهان ناكامل و غير ايده آل زندگي ميكنيم. اما انتظارات ما بطور روز افزون در حال افزايش است. روز به روز شرايط دشوارتر و بد تر شده و تاخيرها، ناكامي ها و نا اميديها افزايش مي يابند. ما چاره اي نداريم مگر اينكه با آنها كنار بياييم. بد دهاني و دشنام گويي مشكلي را حل نميكند.
6- به گلايه كردنها و ناليدنهاي خود پايان دهيد: پيش از ناله كردن و شكوه كردن يك حقيقت بسيار مهم را به خودتان ياد آوري كنيد: هيچ كس مايل به شنيدن ناله و شكايت نيست! چرا بايد باشد؟ شكايت كردن در مورد اموري كه شما و ديگران كنترلي بر آنها نداريد كاري عبث است بنابراين از آن پرهيز كنيد. براي ساير شكايات نيز سعي كنيد يك راه حل منطقي و معقول ارائه دهيد. يقين داشته باشيد ديگران اين شيوه برخورد متين، خردمندانه و توام با خويشتنداري شما را خواهند ستود.
7- از واژه هاي جايگزين استفاده كنيد: در زبان فارسي واژه هاي گوناگون و متنوعي براي بيان احساسات و افكار وجود دارد. اما افرادي كه به بد دهاني و دشنام گويي عادت كرده اند مكررا از چند واژه معدود تكراري، ركيك و زننده استفاده ميكنند. براي واژه هاي ركيك يك معادل مودبانه بيابيد. چند واژه قدرتمند و يا با مزه يافته و آنها را بكار بريد. جاي واژه كپيدن ميتوان از خوابيدن و يا لالا كردن استفاده كرد. شايد ابتدا اين واژه ها شما را راضي نسازند اما به مرور زمان چرا.
8- نقطه نظرات خود را مودبانه بيان كنيد: واكنشها و پاسخهاي خود را تحت كنترل خويش در آوريد.چنانچه فردي از شما انتقاد كرد كه كاري را نادرست انجام ميدهيد به وي نگوييد:''به شما مرطوب نيست''.اين يك پاسخ تدافعي ، خصومت آميز و كودكانه است.بهتر است اينگونه پاسخ دهيد كه''اين يك روش جديده و خيلي هم سريعتر انجام ميشه''.يا توجيه كردن، پاسخهايي پخته تر و متقاعد كننده تر بدهيد.
9- پيش از سخن گفتن فكر كنيد: از دهان خارج ساختن دشنام و واژه هاي تهي از نزاكت و ادب، مهارت در سخن وري و بي سليقگي آسان است. پيش از اينكه سخن بگوييد از پيامدها و اثرات احتمالي آن مطمئن شويد. چنانچه پس از اينكه حرفي زديد متوجه شديد كه گفتارتان توهين آميز و گستاخانه بوده به عقب باز گشته و موشكافانه نوع تعبير و جمله بندي خود را بررسي كنيد. به تدريج با اصلاح اشتباهات گذشته خوش زباني را تمرين كنيد.
10- ترك عادت دشوار است: ترك بد دهاني همچون ساير اعتياد ها همچون ترك سيگار نياز به تمرين، پشتكار، حمايت ديگران و اراده راسخ دارد. نه تنها واژه هاي قبيح را بايد ترك كنيد بلكه احساسات و هيجاناتي كه شما را به دشنام گويي وا ميدارند را نيز ميبايست تحت كنترل در آوريد. با زبان پالوده صحبت كنيد و افكار مثبت را جايگزين افكار منفي كنيد. ببينيد در كدام شرايط بيشتر دشنام مي دهيد و شيوه رفتار و برخورد خود را نسبت به آن موقعيت تغيير دهيد.
11- با افراد بد دهان معاشرت نكنيد: دوستان بد دهان خود را كنار بگذاريد تا مجبور نباشيد بمنظور ارتباط برقرار كردن با آنها شما هم بد دهان شويد. با افراد بد دهان نيز مشاجره نكنيد چرا كه اينگونه افراد با فحاشي بر شما پيروز خواهند شد. چرا كه آنها چيزي از استدلال سرشان نميشود و تنها در دشنام دادن مهارت دارند.
* براي ارتباط برقرار كردن و ايجاد صميمت دشنام دادن گزينه مناسبي نيست.
* بد دهان بودن اغلب افراد جامعه دليل نميشود كه شما هم مانند آنها بد دهان باشيد.
* با خوش زباني به وقار و شخصيت خود بيفزاييد.
* تا ميتوانيد واژه هاي جديد بياموزيد. كتاب هاي ادبي، پر مايه و غني از واژه هاي ناب و خوش آهنگ را مطالعه كنيد تا سخن وري را تمرين كرده باشيد .
منبع:forum.niksalehi.com
شرح موضوع