گازهای خون Blood Gases
تعریف :
گازهای خون جهت تعیین مقدار PH ، اکسیژن و دی اکسید کربن خون مورد ارزیابی قرار می گیرد. این ارزیابی معمولا روی خون شریانی انجام می شود ، ولی در موارد محدودی نیز خون وریدی مورد استفاده قرار می گیرد.
نامهای دیگر :
Arterial Blood Gas analysis - ABG
چگونگی انجام :
آزمایش توسط گرفتن نمونه خون از یکی از شریانها و با یک سوزن کوچک انجام می شود . نمونه معمولا از شریان رادیال در مچ ، شریان فمورال در کشاله ران یا شریان براکیال در بازو گرفته می شود. اگر خونگیری از مچ انجام می گیرد، قبل از آن می بایست گردش خون ناحیه مورد ارزیابی قرار گیرد. بعد از گرفتن نمونه ، محل ورود سوزن می بایست به مدت حداقل 5 دقیقه فشرده شده تا خونریزی آن متوقف گردد.
نمونه می بایست سریع به آزمایشگاه انتقال یابد، چون در صورت گذشت زمان صحت نتایج پایین می آید.
آمادگی قبلی :
اگر فرد مورد آزمایش اکسیژن دریافت می کند، لازم است 20 دقیقه قبل از نمونه گیری مقدار دریافت اکسیژن در حد ثابتی نگه داشته شود . اگر هم آزمون می بایست بدون اکسیژن گرفته شود ، برای بالا بردن صحت آزمون لازم است فرد را 20 دقیقه قبل از آزمون از دستگاه جدا نمود.
احساس شما هنگام انجام :
یک سوزن به درون یکی از شریانهای شما وارد می شود . در صورت تقاضا می توان ناحیه را بی حس نمود. در ناحیه ای که سوزن وارد می شود ممکن است احساس سوزش و مختصری درد بکنید. پس از نمونه گیری سوزن از شریان بیرون کشیده می شود .
پس از نمونه گیری محل ورود سوزن می بایست 5 تا 10 دقیقه جهت جلوگیری از خونریزی فشرده شده و پس از آن باندپیچی شود . محل می بایست جهت احتمال وجود خونریزی و نیز اختلال گردش خون ارزیابی شود.
علت انجام :
این آزمون زمانی انجام می شود که بخواهیم بیماریهای تنفسی یا سایر شرایطی که ریه های را درگیر می کند را ارزیابی کنیم. برای تعیین کارایی اکسیژن درمانی نیز کاربرد دارد . همچنین قسمت اسید-باز آزمون نشانگر خوبی برای ارزیابی عملکرد کلیه ها می باشد.
** براي ديدن تصاوير اين روش اینجا کليک کنيد.
منبع :
تنظیم و ترجمه : دکتر رهام صادقی
تعریف :
گازهای خون جهت تعیین مقدار PH ، اکسیژن و دی اکسید کربن خون مورد ارزیابی قرار می گیرد. این ارزیابی معمولا روی خون شریانی انجام می شود ، ولی در موارد محدودی نیز خون وریدی مورد استفاده قرار می گیرد.
نامهای دیگر :
Arterial Blood Gas analysis - ABG
چگونگی انجام :
آزمایش توسط گرفتن نمونه خون از یکی از شریانها و با یک سوزن کوچک انجام می شود . نمونه معمولا از شریان رادیال در مچ ، شریان فمورال در کشاله ران یا شریان براکیال در بازو گرفته می شود. اگر خونگیری از مچ انجام می گیرد، قبل از آن می بایست گردش خون ناحیه مورد ارزیابی قرار گیرد. بعد از گرفتن نمونه ، محل ورود سوزن می بایست به مدت حداقل 5 دقیقه فشرده شده تا خونریزی آن متوقف گردد.
نمونه می بایست سریع به آزمایشگاه انتقال یابد، چون در صورت گذشت زمان صحت نتایج پایین می آید.
آمادگی قبلی :
اگر فرد مورد آزمایش اکسیژن دریافت می کند، لازم است 20 دقیقه قبل از نمونه گیری مقدار دریافت اکسیژن در حد ثابتی نگه داشته شود . اگر هم آزمون می بایست بدون اکسیژن گرفته شود ، برای بالا بردن صحت آزمون لازم است فرد را 20 دقیقه قبل از آزمون از دستگاه جدا نمود.
احساس شما هنگام انجام :
یک سوزن به درون یکی از شریانهای شما وارد می شود . در صورت تقاضا می توان ناحیه را بی حس نمود. در ناحیه ای که سوزن وارد می شود ممکن است احساس سوزش و مختصری درد بکنید. پس از نمونه گیری سوزن از شریان بیرون کشیده می شود .
پس از نمونه گیری محل ورود سوزن می بایست 5 تا 10 دقیقه جهت جلوگیری از خونریزی فشرده شده و پس از آن باندپیچی شود . محل می بایست جهت احتمال وجود خونریزی و نیز اختلال گردش خون ارزیابی شود.
علت انجام :
این آزمون زمانی انجام می شود که بخواهیم بیماریهای تنفسی یا سایر شرایطی که ریه های را درگیر می کند را ارزیابی کنیم. برای تعیین کارایی اکسیژن درمانی نیز کاربرد دارد . همچنین قسمت اسید-باز آزمون نشانگر خوبی برای ارزیابی عملکرد کلیه ها می باشد.
** براي ديدن تصاوير اين روش اینجا کليک کنيد.
منبع :
تنظیم و ترجمه : دکتر رهام صادقی