آهن

این عنصر جزو ترکیب تمام بافتههای بدن میباشد و بخصوص در کبد و سپرز ذخیره میشود و لولکوسیتها آن را از کبد و سپرز به مغز استخنان انتقال داده که برای ساختن گلوبولهای قرمز به کار میرود. آهن برای متابولیسم صحیح ویتامینهای ب ضروری است.
آهن پنج عمل مهم در بدن انجام میدهد
•     به رشد کمک میکند.
•     موجب افزایش مقاومت در بدن در مقابل بیماریها میشود.
•     از خستگی جلوگیری میکند.
•     کم خونیهای حاصل از کمبود آهن را معالجه و پیشگیری میکند.
•     رنگ موزون به پوست میدهد.
دریافت خیلی زیاد آهن به بدن آسیب می رساند،مطالعات متعدد اثبات کرده است، زمانی که میزان آهن موجود در خون زیاد باشد، باعث حملات قلبی و ابتلاء به انواع سرطان از جمله سرطان مری و کیسه صفرا خواهد شد.مطالعه ای در دانشگاه هاروارد نشان داد در بیشتر موارد، آهن موجود در گوشت باعث این عوارض می شود.
افرادی که مقایدر زیادی گوشت قرمز، مرغ و ماهی مصرف می کنند، میزان آهن خونشان نسبت به افراد گیاهخوار بالاتر است.
آهن موجود در گوشت قرمز، مرغ و ماهی ، آهن هِم (Heme) نام دارد که به مقدار زیادی جذب می شود( جذب آن 20-10درصد است). در حالیکه آهن موجود در منابع گیاهی به مقدار خیلی کم و فقط 3-1 درصد آن جذب خون می شود.
اگر چه بین آهن بالای خون و حملات قلبی و سرطان ارتباطی وجود دارد، ولی ما دلیل آن را نمی دانیم که چگونه آهن باعث این بیماری ها می شود.
ترانسفرین؛ پروتئین حمل کننده ی آهن در خون می باشد. اگر مقدار آهن خون شما بالا باشد، می توانید از پزشک خود بخواهید یک آزمایش خونی بنام TIBS (درجه اشباع ترانسفرین) برای شما بنویسد که بر اساس آن غلظت آهن خونتان مشخص می شود. اگر میزان TIBS بیشتر از 60 درصد باشد، احتمال ابتلاء به حملات قلبی و انواع سرطان افزایش می یابد.
در اینصورت برای کاهش آهن خون باید :
•     مصرف انواع گوشت قرمز، ماهی، مرغ و غذاهای غنی شده با آهن ( ماندد غلات غنی شده با آهن) را کاهش دهید.
•     در سال 1 بار یا بیشتر خون بدهید.
منابع غذایی آهن
دل و جگرو قلوه گاو، گوشتهای قرمز، زرده تخم مرغ، بادام، پسته، گردو،حبوبات،مارچوبه و آرد جو میباشد.