شریك زندگی در گیر و دار زندگی روزمره فراموش می شود، چون فرد آنقدر با مسائل روزمره در گیر است كه وجود همسر خود را بدیهی می بیند 0 این نوع نگرش می تواند باعث ایجاد استرس در زندگی شود0
بعضی افراد آنقدر به وجود همسر خود عادت كرده اند كه دیگر به او فكر نمی كنند 0همسر آنها برای همیشه موجود و حاضر است 0 در واقع وجودش عادی است و جزئی از زندگی روزمره آنهاست 0 در حالی كه دل طرف دوم به این خوش است كه كسی را دارد كه او را دوست دارد و به این دلیل همواره با تصمیمات و كارهایی كه همسرش انجام می دهد موافق است0 اینها همدیگر را حتی بدون تبادل حرف و صحبتی درك می كنند ! شریك زندگی برای آنها مانند یك شیئی عادی موجود در منزل می باشد كه نا خود آگاه ، گاهی دستی به سر و صورت او كشیده می شود و مورد نوازش قرار می گیرد 0 یعنی ارتباط طرفین مكانیكی و بدون مفهوم گردیده است 0
مشخصه رفتار زوج هایی كه برای هم عادی و بدیهی گردیده اند عبارتند از :
1- زمان مشترك آنها بدون كیفیت است و زمان با كیفیت خود را معمولاً با دوستان خود و یا افراد دیگری سپری می كنند 0 این بدان معنا است كه شخص یا تنها بدون همسر و شریك زندگی خود به خرید می رود و یا مثلاَ در مورد امور عادی و مسائل روزمره زندگی با او صحبت می كند ؛ مسائلی مانند بردن ماشین به تعمیرگاه ، یا بردن بچه نزد دكتر ، و یا جویای حال پدر و مادر بیمار دیگری شدن و یا بردن یا پس گرفتن لباس از لباسشویی و خرید این چیز و آن چیز ! زمانی هم كه با یكدیگر سپری می كنند یا هر كدام به كار خود مشغولند و یا ساكت و آرام روی مبل خود لم داده و با تلویزیون سرگرم هستند ، بدون آنكه هیچ تبادلی فكری بین آنها صورت گیرد و یا حرف مفیدی رد و بدل شود و به عبارتی ، بدون آنكه در بودن آنها با هم و یا در صحبت های آنها كیفیتی نهفته باشد و طرفین از حال و مشغولیت فكری یا نگرانی ها و خوشحالی های یكدیگر با خبرشوند ( مانند دو غریبه كه تنها هم خانه اند0 )
2- علامت مشخصه دیگر در روابط مشتركی كه فرم بدیهی به خود گرفته، این است كه شریك زندگی مانند گذشته در اولویت نمی باشد بلكه مسائل دیگر زندگی به او ارجحیت پیدا كرده اند؛ مسائلی مانند ارتباطات و تربیت بچه و یا مسائل شغلی و یا مسؤولیت فرد در مقابل سایر افرادی كه با او در ارتباط هستند 0 این نوع افراد فقط با خود مشغول هستند ، یعنی با كار و پرستیژ كاری خود و با سامان دادن به ارتباطات اجتماعی خویش0 نتیجه این رفتار این است كه آنها مدام از خود صحبت می كنند و توجهی به طرف دیگر ندارند0 این افراد تمایل زیادی به مركز توجه بودن و مورد تشویق و تمجید قرار رفتن ، دارند0 زمانی كه طرف مقابل به زندگی مشترك بی توجه شده و خودگرا میگردد ، طرف دیگر یا حتی متوجه این مسأله نمی شود و فكر می كند همه چیز مرتب و عادی است ، و یا با تصور این كه مورد توجه قرار نمی گیرد ، او نیز در لاك خود فرو می رود 0 نتیجه این كه در جایی كه دو نفر« من » با هم زندگی می كنند ، دیگر« ما» وجود ندارد ؛ نقاط مشترك به حداقل تقلیل یافته ، اعتماد و تفاهم گم می شود0
3- نوازش ها و ارتباط فیزیكی و جنسی به حاشیه رفته و میزان آن به حداقل می رسد و كاربرد كلمات عاشقانه مانند عزیزم ، دلبندم و یا امثال آن ، بی مفهوم گشته و یا صرفاً از روی اجبار و برای دلخوشی همسر مورد استفاده قرار گرفته و به دیگری خطاب می شود 0
4-میزان احترام به طرف دیگر كمتر و كمتر می شود كه معمولاً از نوع صحبت طرفین مشخص است0 آنها با هم با لحنی حرف می زنند كه هرگز با كس دیگری آنگونه سخن نمی گویند 0 مرتب با انتقاد و غرولند و فحاشی با طرف دیگر حرف زده و حتی او را مورد تمسخر قرارمی دهند0
برای بی تفاوت بودن در مقابل شریك زندگی دلایل بسیاری را می توان بر شمارد ، ولی همه اینها اینگونه رفتار را موجه نمی كند ؛ نه استرس در كار و نه فراوانی مسؤولیت كاری در مقابل كار فرما و كارگذار و نه هیچ دلیل دیگری نمی تواند عاملی باشد كه ما با مهمترین فرد در زندگی شخصیمان بی تفاوت و بی علاقه رفتار كنیم 0
چه باید كرد؟
كسی كه می خواهد رابطه او با همسر یا خانواده اش روتین و عادی نگردد باید زمان با كیفیت (مفید ) را وارد رابطه اش كند0 یعنی به طور مرتب زمان مشتركی را با او برنامه ریزی و سپری كند 0 یك شب در هفته ، یا یك روز جمعه به طور كامل یا ساعاتی قبل از خواب ؛ مهم نیست « كی ؟» مهم این است كه در طول آن زمان ، تمام حواس و تمركز شخص به طرف مقابلش باشد ؛ بدون آنكه بخواهد به گرفتاری های شخصی و یا خانوادگی فكر كند و یا آنها را به بحث بگذارد0
همواره باید زمان با كیفیت و مفید برای تبادل نظر و عقیده و ابراز احساسات در زندگی شخصی در نظر گرفته باشد 0 این مورد ( سپری كردن زمان مفید با هم ) به طور اتوماتیك ایجاد می گردد ، اگر به موارد زیر توجه شود :
الف- ایجاد علائق مشترك :
همواره باید یك زوج موارد مشتركی را داشته باشد كه هر دو به آن علاقه دارند و با هم انجام می دهند 0 این علاقه مشترك می تواند نوعی از ورزش ( تنیس ، اسكی ، پیاده روی و غیره ) و یا شركت در یك فعالیت فرهنگی یا اجتماعی و نظایر آن باشد0 مهم این است كه چیز مشتركی در زندگی آنها باشد كه مورد توجه و علاقه هر دو طرف باشد 0 همواره وجود « وجه مشترك » ( به غیر از بچه ، فامیل ،وابستگی های احساسی و امثال آن) به زندگی مفهوم خاصی می دهد و باعث استحكام رابطه می شود0 استحكامی كه ریشه در عنصری خارج از رابطه دارد ولی جزئی از رابطه است 0
ب- ارتباط و همدلی :
برقراری ارتباط ، عامل مؤثری برای گذراندن زمان مفید با شریك زندگی می باشد 0 مطالعات روانشناسی اثبات كرده اند كه زوجین احساس بهتری دارند اگر« ارتباط » بین آنها در زندگی برنامه ریزی شود 0 عامل « دوستی » به زندگی زوجین ثبات می بخشد و باعث تقویت حس « ما » در آنها می گردد0 عامل « ارتباط » نباید با روتین ( عادت ) برابر قرار داده شود ؛ مثلاً اگر یك روز تعطیل با هدف قبلی مراسمی ( پیك نیك ) برنامه ریزی و اجرا شود ، این یك ارتباط درست است 0 بنابر این هر چه یك زوج ، زمان مشترك خود را با هدف تر و منظم تر برنامه ریزی كنند ، به همان نسبت ، خطر بی تفاوتی و عادی شدن در آنها كمتر می شود 0
ج- قدرشناس و سپاسگزار بودن :
زوجی كه وجود آنها برای هم بدیهی شده است نمی توانند نسبت به هم سپاسگزار باشند0 اصولاً این یك علامت مشخصه در این نوع ارتباطات است كه هر یك از زوجین ، كار هایی را كه طرف دیگر برای او انجام می دهد عادی و جز وظایف او به شمار می آورد 0 اما در یك زندگی مشترك به طور روزمره موارد زیادی پیش می آید كه خیلی عادی و حتی كوچك به نظر می رسد ، ولی باید به خاطر آن از همسر خود ممنون و سپاسگزار باشیم 0 مثلاً اینكه همسر ما برای ما چای آماده می كند ، بچه ها را برای رفتن به مدرسه آماده می كند، به كارهای مدرسه آنها رسیدگی می كند، منزل را مرتب نگه می دارد ، برای ما پتو می آورد وقتی كه درمقابل تلویزیون چرت می زنیم و........ باید به این جزئیات توجه كرد و آن ها را دید 0 زوجی كه احترام و توجه میان آنها از بین رفته ، این موارد و هزاران مورد كوچك و یا قابل توجه دیگر را نمی بینند و قدر آنها را نمی دانند 0 اگر چشمان ما در برابر كار به نظر كوچك شریك زندگیمان باز باشد و قدر آن را بدانیم ، رابطه ما رابطه ای جذاب و با هیجان خواهد بود0
داشتن زمان مفید با هم ، توجه به هم و شاكر بودن از یكدیگر ، اینها سه شاخصی هستند كه موجب می شوند زوجین به هم اعتماد داشته و با هم دوست باشند 0 یعنی برای هم احترام قائل شده و فقط هم خانه هم نباشند 0
باید بدانیم كه قفل و زنجیر باعث ثبات یك رابطه نمی شود ، بلكه نخ های نازك و صدها نخ نامرئی هستند كه در دراز مدت باعث ماندگار بودن یك رابطه می شوند ، حتی بیشتر از رابطه جنسی 0
به قول سیمون زیگنو ، یك هنر پیشه فرانسوی ،« احترام در زندگی ، مهم ترین شرطی است كه می تواند نخ های زندگی را به هم ببافد0»
http://rezaashtiani.mihanblog.com
بعضی افراد آنقدر به وجود همسر خود عادت كرده اند كه دیگر به او فكر نمی كنند 0همسر آنها برای همیشه موجود و حاضر است 0 در واقع وجودش عادی است و جزئی از زندگی روزمره آنهاست 0 در حالی كه دل طرف دوم به این خوش است كه كسی را دارد كه او را دوست دارد و به این دلیل همواره با تصمیمات و كارهایی كه همسرش انجام می دهد موافق است0 اینها همدیگر را حتی بدون تبادل حرف و صحبتی درك می كنند ! شریك زندگی برای آنها مانند یك شیئی عادی موجود در منزل می باشد كه نا خود آگاه ، گاهی دستی به سر و صورت او كشیده می شود و مورد نوازش قرار می گیرد 0 یعنی ارتباط طرفین مكانیكی و بدون مفهوم گردیده است 0
مشخصه رفتار زوج هایی كه برای هم عادی و بدیهی گردیده اند عبارتند از :
1- زمان مشترك آنها بدون كیفیت است و زمان با كیفیت خود را معمولاً با دوستان خود و یا افراد دیگری سپری می كنند 0 این بدان معنا است كه شخص یا تنها بدون همسر و شریك زندگی خود به خرید می رود و یا مثلاَ در مورد امور عادی و مسائل روزمره زندگی با او صحبت می كند ؛ مسائلی مانند بردن ماشین به تعمیرگاه ، یا بردن بچه نزد دكتر ، و یا جویای حال پدر و مادر بیمار دیگری شدن و یا بردن یا پس گرفتن لباس از لباسشویی و خرید این چیز و آن چیز ! زمانی هم كه با یكدیگر سپری می كنند یا هر كدام به كار خود مشغولند و یا ساكت و آرام روی مبل خود لم داده و با تلویزیون سرگرم هستند ، بدون آنكه هیچ تبادلی فكری بین آنها صورت گیرد و یا حرف مفیدی رد و بدل شود و به عبارتی ، بدون آنكه در بودن آنها با هم و یا در صحبت های آنها كیفیتی نهفته باشد و طرفین از حال و مشغولیت فكری یا نگرانی ها و خوشحالی های یكدیگر با خبرشوند ( مانند دو غریبه كه تنها هم خانه اند0 )
2- علامت مشخصه دیگر در روابط مشتركی كه فرم بدیهی به خود گرفته، این است كه شریك زندگی مانند گذشته در اولویت نمی باشد بلكه مسائل دیگر زندگی به او ارجحیت پیدا كرده اند؛ مسائلی مانند ارتباطات و تربیت بچه و یا مسائل شغلی و یا مسؤولیت فرد در مقابل سایر افرادی كه با او در ارتباط هستند 0 این نوع افراد فقط با خود مشغول هستند ، یعنی با كار و پرستیژ كاری خود و با سامان دادن به ارتباطات اجتماعی خویش0 نتیجه این رفتار این است كه آنها مدام از خود صحبت می كنند و توجهی به طرف دیگر ندارند0 این افراد تمایل زیادی به مركز توجه بودن و مورد تشویق و تمجید قرار رفتن ، دارند0 زمانی كه طرف مقابل به زندگی مشترك بی توجه شده و خودگرا میگردد ، طرف دیگر یا حتی متوجه این مسأله نمی شود و فكر می كند همه چیز مرتب و عادی است ، و یا با تصور این كه مورد توجه قرار نمی گیرد ، او نیز در لاك خود فرو می رود 0 نتیجه این كه در جایی كه دو نفر« من » با هم زندگی می كنند ، دیگر« ما» وجود ندارد ؛ نقاط مشترك به حداقل تقلیل یافته ، اعتماد و تفاهم گم می شود0
3- نوازش ها و ارتباط فیزیكی و جنسی به حاشیه رفته و میزان آن به حداقل می رسد و كاربرد كلمات عاشقانه مانند عزیزم ، دلبندم و یا امثال آن ، بی مفهوم گشته و یا صرفاً از روی اجبار و برای دلخوشی همسر مورد استفاده قرار گرفته و به دیگری خطاب می شود 0
4-میزان احترام به طرف دیگر كمتر و كمتر می شود كه معمولاً از نوع صحبت طرفین مشخص است0 آنها با هم با لحنی حرف می زنند كه هرگز با كس دیگری آنگونه سخن نمی گویند 0 مرتب با انتقاد و غرولند و فحاشی با طرف دیگر حرف زده و حتی او را مورد تمسخر قرارمی دهند0
برای بی تفاوت بودن در مقابل شریك زندگی دلایل بسیاری را می توان بر شمارد ، ولی همه اینها اینگونه رفتار را موجه نمی كند ؛ نه استرس در كار و نه فراوانی مسؤولیت كاری در مقابل كار فرما و كارگذار و نه هیچ دلیل دیگری نمی تواند عاملی باشد كه ما با مهمترین فرد در زندگی شخصیمان بی تفاوت و بی علاقه رفتار كنیم 0
چه باید كرد؟
كسی كه می خواهد رابطه او با همسر یا خانواده اش روتین و عادی نگردد باید زمان با كیفیت (مفید ) را وارد رابطه اش كند0 یعنی به طور مرتب زمان مشتركی را با او برنامه ریزی و سپری كند 0 یك شب در هفته ، یا یك روز جمعه به طور كامل یا ساعاتی قبل از خواب ؛ مهم نیست « كی ؟» مهم این است كه در طول آن زمان ، تمام حواس و تمركز شخص به طرف مقابلش باشد ؛ بدون آنكه بخواهد به گرفتاری های شخصی و یا خانوادگی فكر كند و یا آنها را به بحث بگذارد0
همواره باید زمان با كیفیت و مفید برای تبادل نظر و عقیده و ابراز احساسات در زندگی شخصی در نظر گرفته باشد 0 این مورد ( سپری كردن زمان مفید با هم ) به طور اتوماتیك ایجاد می گردد ، اگر به موارد زیر توجه شود :
الف- ایجاد علائق مشترك :
همواره باید یك زوج موارد مشتركی را داشته باشد كه هر دو به آن علاقه دارند و با هم انجام می دهند 0 این علاقه مشترك می تواند نوعی از ورزش ( تنیس ، اسكی ، پیاده روی و غیره ) و یا شركت در یك فعالیت فرهنگی یا اجتماعی و نظایر آن باشد0 مهم این است كه چیز مشتركی در زندگی آنها باشد كه مورد توجه و علاقه هر دو طرف باشد 0 همواره وجود « وجه مشترك » ( به غیر از بچه ، فامیل ،وابستگی های احساسی و امثال آن) به زندگی مفهوم خاصی می دهد و باعث استحكام رابطه می شود0 استحكامی كه ریشه در عنصری خارج از رابطه دارد ولی جزئی از رابطه است 0
ب- ارتباط و همدلی :
برقراری ارتباط ، عامل مؤثری برای گذراندن زمان مفید با شریك زندگی می باشد 0 مطالعات روانشناسی اثبات كرده اند كه زوجین احساس بهتری دارند اگر« ارتباط » بین آنها در زندگی برنامه ریزی شود 0 عامل « دوستی » به زندگی زوجین ثبات می بخشد و باعث تقویت حس « ما » در آنها می گردد0 عامل « ارتباط » نباید با روتین ( عادت ) برابر قرار داده شود ؛ مثلاً اگر یك روز تعطیل با هدف قبلی مراسمی ( پیك نیك ) برنامه ریزی و اجرا شود ، این یك ارتباط درست است 0 بنابر این هر چه یك زوج ، زمان مشترك خود را با هدف تر و منظم تر برنامه ریزی كنند ، به همان نسبت ، خطر بی تفاوتی و عادی شدن در آنها كمتر می شود 0
ج- قدرشناس و سپاسگزار بودن :
زوجی كه وجود آنها برای هم بدیهی شده است نمی توانند نسبت به هم سپاسگزار باشند0 اصولاً این یك علامت مشخصه در این نوع ارتباطات است كه هر یك از زوجین ، كار هایی را كه طرف دیگر برای او انجام می دهد عادی و جز وظایف او به شمار می آورد 0 اما در یك زندگی مشترك به طور روزمره موارد زیادی پیش می آید كه خیلی عادی و حتی كوچك به نظر می رسد ، ولی باید به خاطر آن از همسر خود ممنون و سپاسگزار باشیم 0 مثلاً اینكه همسر ما برای ما چای آماده می كند ، بچه ها را برای رفتن به مدرسه آماده می كند، به كارهای مدرسه آنها رسیدگی می كند، منزل را مرتب نگه می دارد ، برای ما پتو می آورد وقتی كه درمقابل تلویزیون چرت می زنیم و........ باید به این جزئیات توجه كرد و آن ها را دید 0 زوجی كه احترام و توجه میان آنها از بین رفته ، این موارد و هزاران مورد كوچك و یا قابل توجه دیگر را نمی بینند و قدر آنها را نمی دانند 0 اگر چشمان ما در برابر كار به نظر كوچك شریك زندگیمان باز باشد و قدر آن را بدانیم ، رابطه ما رابطه ای جذاب و با هیجان خواهد بود0
داشتن زمان مفید با هم ، توجه به هم و شاكر بودن از یكدیگر ، اینها سه شاخصی هستند كه موجب می شوند زوجین به هم اعتماد داشته و با هم دوست باشند 0 یعنی برای هم احترام قائل شده و فقط هم خانه هم نباشند 0
باید بدانیم كه قفل و زنجیر باعث ثبات یك رابطه نمی شود ، بلكه نخ های نازك و صدها نخ نامرئی هستند كه در دراز مدت باعث ماندگار بودن یك رابطه می شوند ، حتی بیشتر از رابطه جنسی 0
به قول سیمون زیگنو ، یك هنر پیشه فرانسوی ،« احترام در زندگی ، مهم ترین شرطی است كه می تواند نخ های زندگی را به هم ببافد0»
http://rezaashtiani.mihanblog.com
شرح موضوع