بچه ها و آموزش مسائل جنسی

sogh91 نوشته است: با سلام
من از بچگي وقتي فيلم يا شوهاي لختي نگاه ميکردم نسبت به اونا حس داشتم و تحريک ميشدم ولي کسي از خانوادم متوجه اين موضوع نبود و منو بچه ميدونستن. عاقبتش اين شد که :
از بچگي کاري رو انجام ميدادم که نه دليل انجام دادنشو مي دونستم و نه ضرر و زيان هايي که ممکنه برام داشته باشه رو ميدونستم، يعني :
خود ارضايي ميکردم...
يه روش برا خودم اختراع کرده بودم که وقتي اونو رو خودم پياده ميکردم بعد چند لحظه تمام بدنم به خصوص پاهام واسه چند لحظه ميلرزيد ، مايعي ازم خارج ميشد واحساس لذت سرشاري رو حس ميکردم ، هميشه بعد ازين کار از خودم بدم مي اومد ولي نميتونستم ترکش کنم چون به اين کار معتاد شده بودم . حدودن از 12 سالگي تا 20 سالگي و شايد بيشتر، اين کارو انجام ميدادم ، تا اينکه قضيه خود ارضايي رو شنيدم و متوجه شدم من يه عمر خودارضايي داشتم . ازين قضيه خيلي نگرانم  ميترسم بعد ازدواج برام مشکل ساز بشه .
الان يه مدته ترکش کردم  
لطفن اگه ميشه کمکم کنيد ،
لطفا بهم بگين وقتي يه نفر خود ارضايي ميکنه يا کلا دختري که ارضا ميشه چه حسي بهش  دست ميده ؟
آيا  اين خودارضايي  که من سالها داشتم ميتونه  بعد ازدواج عوارضي برام داشته باشه ؟ اگه عوارضي ميشه لطفن بهم بگين چه عوارضي ؟
با توجه به اين نکته که من قبل از اينکه عادت ماهيانم شروع بشه يعني قبل از اينکه به بلوغ جنسي برسم اين کارو انجام ميدادم  و اينکه موقع خود ارضايي چيزي رو وارد آلتم نميکردم بلکه  فقط يه جورايي باهاش بازي ميکردم .
خواهش ميکنم کمکم کنيد .

سلام دوست عزیز

لطفا دوستان عزیزی که موافق بچگی کردن بچه ها بودن به این پست پاسخ بدید به نظرتو اگه اموزش باشه نمیشه کمی از این تحریکها کم کرد ؟به نظرتون عدم توجه والدین دنیای کودکی را خرابتر نمیکنه؟



دوست عزیز شما دقیقا علایم اورگاسم را شرح دادید و خود ارضایی که انجام میدادید ممکنه بعد ازدواج سبب بشه با پوزیشنهای خاصی ارضا بشید اما نگران نباشی و کم کم شروع به ترک این کار بکنید با تمرینهای خاص ترک خود ارضایی

مثلا از فکر کردن به مسایل جنسی و ایجاد تحریک حدالامکان جلوگیری کن
خودتونو در شرایط تحریک قرار ندهید
هر وقت تحریک شدی سعی کن تنها نشی ،اگه تحریک شدی شروع به قدم زدن بکن،اگه میتونی یه دوش با آب ولرم بگیر
تا کم کم این عادت را ترک کنی

sogh91 نوشته است: با سلام
من از بچگي وقتي فيلم يا شوهاي لختي نگاه ميکردم نسبت به اونا حس داشتم و تحريک ميشدم ولي کسي از خانوادم متوجه اين موضوع نبود و منو بچه ميدونستن. عاقبتش اين شد که :
از بچگي کاري رو انجام ميدادم که نه دليل انجام دادنشو مي دونستم و نه ضرر و زيان هايي که ممکنه برام داشته باشه رو ميدونستم، يعني :
خود ارضايي ميکردم...
يه روش برا خودم اختراع کرده بودم که وقتي اونو رو خودم پياده ميکردم بعد چند لحظه تمام بدنم به خصوص پاهام واسه چند لحظه ميلرزيد ، مايعي ازم خارج ميشد واحساس لذت سرشاري رو حس ميکردم ، هميشه بعد ازين کار از خودم بدم مي اومد ولي نميتونستم ترکش کنم چون به اين کار معتاد شده بودم . حدودن از 12 سالگي تا 20 سالگي و شايد بيشتر، اين کارو انجام ميدادم ، تا اينکه قضيه خود ارضايي رو شنيدم و متوجه شدم من يه عمر خودارضايي داشتم . ازين قضيه خيلي نگرانم  ميترسم بعد ازدواج برام مشکل ساز بشه .
الان يه مدته ترکش کردم  
لطفن اگه ميشه کمکم کنيد ،
لطفا بهم بگين وقتي يه نفر خود ارضايي ميکنه يا کلا دختري که ارضا ميشه چه حسي بهش  دست ميده ؟
آيا  اين خودارضايي  که من سالها داشتم ميتونه  بعد ازدواج عوارضي برام داشته باشه ؟ اگه عوارضي ميشه لطفن بهم بگين چه عوارضي ؟
با توجه به اين نکته که من قبل از اينکه عادت ماهيانم شروع بشه يعني قبل از اينکه به بلوغ جنسي برسم اين کارو انجام ميدادم  و اينکه موقع خود ارضايي چيزي رو وارد آلتم نميکردم بلکه  فقط يه جورايي باهاش بازي ميکردم .
خواهش ميکنم کمکم کنيد .

درود بر شما

ارضا شدن همين هست که شما توضيح دادين.

همونطور که بسياری از دختر خانم ها در اين سايت مطرح کردند که با دخول ارضا نمی شوند فقط ممکن است که شما هم لازم باشه هنگام دخول، کليتوريس خود رو ماساژ بدين تا به ارضا برسين. شايد بدن شما به مالش کليتوريس عادت کرده باشه. شايد هم لازم نباشه و آنقدر دختر داغی باشيد که با دخول به سرعت ارضا بشيد. همه اينها بسته به بدن هست.

نگران نباشيد اين موضوع براتون مشکلی ايجاد نمی کنه.

شاداب باشيد

ژاسينا

با سلام به همه دوستان
روز به خیر،حقیقتش با اظهارات شما عزیزان بد ندیدم یک جمع بندی از جوابها رو داشته باشیم شاید مفید فایده برای همگان باشه
اصل موضوع در مورد دادنه آگاهیهای جنسی به نوجوانان و جوانان بود که عده ای موافق و عده ای مخالف داشت با احترام به تمامی نظرات چه مخالف و چه موافق،(البته منهم جزء موافقیم بودم و پست هم گذاشتم)  به مرور زمان و باعنایت به نقطه نظرهای کاربران مختلف،فکر کنم همه به این نتیجه رسیده باشیم که دادنه آگاهی سودش خیلی بیشتر از کتمان اون و یا بهتر بگم ندادنه آگاهی به فرزندانمونه!اما سر اینکه چگونه اینکارو بکنیم اختلاف نظرهایی هست که بر اساس فرهنگ خانه و خانواده میشه اونها رو تفکیک کرد!بنده بر اساس دیدگاه خودم و مطالعاتی که داشتم و چند واحدی که در روانشناسی کودک در دانشگاه تحصیل کردم و با شناخت از فرزندانم راهشو دادنه مقاله و توضیحات کافی ولو در لفافه در این زمینه به اونها میدونستم و انجام دادم و نتیجه هم گرفتم اما بدیهیه که نمیشه استاندارد خاصی برای راه حلهای این موضوع ارائه داد !در این مورد پیشنهاد میکنم کمی به نوجوانی خودمون بر گردیم و ببینیم در مورد خودمون چطور عمل شده بیاییم اگر نقصانهایی در این موردرو تجربه کردیم  اونهارو رفع کنیم و برای ساختن آینده ای سالم تر،آگاه تر،منطقی تر و..... به فرزندانمون این تجاربمونو  انتقال بدیم  و بدونیم آگاهی دادن در هر زمینه اگر درست انجام بشه همواره دارای سودهای بیشماری هست که  سودش هم به خوده شخص و هم به جامعه بر میگرده !اما این سودها  گاهاً تحت شعاع مسائل فرهنگی جامعه گم میشه و بعضاً هم به ضد فرهنگ توصیف شده و تابو تلقی میشه!که ماها نباید به این دلایل از اون سود مکفی که این موضوع داره غافل بشیم
در هرحال عزیزان،در این دوره و زمونه که دیگه ابزاری مثل رسانه های جمعی،ماهواره ها،اینترنت و..... کنترلش دست والدین نیست تنها راهه سالم موندن افکار و اعمال فرزندانمون،آگاهی دادنه صحیح والدین به این عزیزانه !یادمون نره که شاید بتونیم از نظر فیزیکی بچه هامونو تحت کنترلهای خاصی دربیاریم اما افکارشونو میخوایم چکار کنیم؟؟دوستانشونو همینطور و.......پس باید با درایت عمل کنیم و از اعمال احساسات صرف،دوری کرده تا  آینده فرزندانمون رو بیمه کنیم
در پایان از طولانی شدن مطلب عذر خواهی میکنم
موفق باشید.

با سلام به نظرم عکس العمل ما باید بسته به رفتار و کنجکاوی بچه باشه.. بعضی بچه ها کنجکاو هستند و بیشتر از سنشون می فهمن و بعضی نه.. جواب منطقی به سوالات بچه ها به نظرم بهترین راهه.. البته در مورد پسر بچه ها عرض می کنم..

به نظر من تو این موضوع اگه فرایند طبیعی و غریزی خودش طی بشه خیلی بهتر و مثمر ثمر تر هستش
من با این موافقم که کودکان باید اطلاعات تو این زمینه داشته باشن هم به خاطر خودشون هم اینکه خدایی ناکرده دچار مشکلات و خیلی چیزای دیگه که تو این دوران رایج هستش نشن
اما به این هم اعتقاد دارم که اون پرده و حجب و حیای بین فرزند و والدین باید حفظ بشه
شاید این طرز فکر به نظر خیلی ها منسوخ و خیلی قدیمی باشه
اما اعتقاد دارم از بین رفتن اون پرده و حجب و حیا میان فرزند و والدین به مراتب میتونه ضررش و عواقبش خیلی بیشتر باشه از کم اگاهی فرزندان در این زمینه
البته ضمن احترام به نظرات و عقاید همه ی دوستان این فقط نظر شخصی من بودش

با سلام
من با جمله آقا مجید (وجود پرده و حجب و حیا بین والدین و فرزندان) کاملا موافقم
با توجه به احترامی که برای نظرتون قائلم
نظر منم با توجه به نوع کنجکاوی و اطلاع بچه باید راهنمائیش کرد آخه ممکنه با یه توضیح اضافه بچه بیشتر کنجکاو بشه
راستش وقتی تو این سایت میخونم که شخص میگه از12سالگی خودارضایی میکرده هضمش برام سخته،ولی خود من 2ساله فهمیدم خودارضایی چیه.
یا سال اول دانشگاه تازه فهمیدم بچه از کجا به دنیا میاد
خجالت میکشم میگم ولی من قبلا فکر میکردم  طبیعی از دهن و سزارین از ناف
ولی اکثر بچه های امروزی همه چیز رو میدونن
پس بهتره اول روی بچه و نوع آگاهیش شناخت پیدا کرد و بعد براش مسائل رو توضیح داد
موید باشید

من با نظر دوستمون ژاسینا موافقم چرا که به نظر من حتی قبل از اینکه بچه ها کاملا التشونو وارسی کنند این سوال رو می پرسند ما چجوری  به دنیا می یایم و قبلش کجا بودیم مثلا زمان عروسی مامان و بابا کجا بودیم .خب  باید به بچه جواب این سوال داده بشه تا حدودی که هم حس کنجکاویش ارضاء بشه و جواب سوالش رو بگیره . گفتن این مسئله که روابط جنسی برای تولید مثل است  می تونه کاملا این قضیه رو طبیعی معرفی کنه و این که هر عضو ما  یه وظیفه هایی داره که باید انجام بده و انجام اون توسط اعضای دیگه امکان پذیر نیست .به طور کلی اگه خیلی راحت به سوالات بچه هامون جواب بدیم دیگه بچه ها دنبال جواب سوالاشون تو خلوت و با بچه های دیگه نمی رن . به نظر من طبیعت آدم اینه که از هر چیزی منع بشه گرایش بیشتری بهش پیدا می کنه .پس مختصر و مفید می توان به بچه ها آموزش داد و با این کار می توان به اونها فهموند در این موارد باید از پدر و مادر پرسشها پرسیده بشه نه دوستان .و هیچکس به جز پدر و مادر حق این رو نداره که در این موارد نظر بده. من بشخصه شنیدم که بچه ها بدون آگاهی و از روی کنجکاوی چه مشکلاتی رو بوجود آوردن و چون  از طرف پدر و مادر صحبتی راجع  به مسائل جنسی نشده .مشکلاتی جدی مخصوصا برای دختر بچه ها ایجاد شده .   وقتی مادر فقط می تونه کنار پدر باشه و با هم تو یه اتاق خواب هستند و کسی به این حریم راه نداره این سوال تو ذهن بچه ایجاد می شه که چرا بقیه نمی تونن و اینکه چرا پوشش مامان در حضور بعضی ها مثل زمانی که در کنار پدرهستش نیست . به نظر من نمی شه بچه ها رو اگاه نکرد فقط به خاطر اینکه ممکنه انحراف پیدا کنند .

سلام
به نظر من دیگه اون دوره زمونه گذشته ک دختر وپسرا ندونن الت تناسلی چیه وچه کابردی داره یا میل جنسی چیه یا چجور بدنیا میان الان اکثر بچه های بالای 7یا8 سال موبایل دارن و متاسفانه تو موبایل هاشون پره از فیلمهای رابطه جنسیی هست دیگه همه با این مسایل اشنا هستن اما درمورد بچه های کمتر ازین سن وسال ب نظر من خب درسته اونا هم ی چیزای میدونن مثلا بچه 5 ساله روش نمیشه جلو بقیه لباساشو عوض کنه حتما میدونه جاهای ازبدنش هست ک نباید کسی ببینه درمورد اونا نظرمن اینکه باید زمان درموردشون قضاوت کنه ودوستای ک چندسال ازشون بزرگتر هستن من خودم بشخصه با پدرم هیچوقت درمورد همچین مسایلی حرف نزدیم چون خجالت میکشیدم ولی خب دوستای بزرگتر ازخودم بودن ک راهنمایی میکردن اونا هم از بزرگتر از خودشون ب نظرم این چرخه بهترین نوع اشنایی میتونه باشه
موفق باشید

سلام خدمت تمامی دوستان عزیز که صادقانه تجربیات خودشون در اختیار دیگر عزیزان قرارمیدهند در مورد سوال اول که چگونه با بچه ها صحبت کنم باید هر فرهنگی راه وروش خودش را دارد و نمی توان این مسئله را از یک فرهنگ به فرهنگ دیگر انتقال داد التبه درمجموعه مسئله یکی است ولی نحوه بیان باید فرق کنه یکی با افراد فامیل مورد اطمینان که حریم پدر ومادر با فرزند شکسته نشود یکی به وسیله برادر و خواهر بزرگ تر ودر جای مستقیما به وسیله پدر ومادر که باید ابتدا رونشاسی انجام بشه وروحیه بچه نیز در نظر گرفته بشه که خدای نکرده مسئله حاشیه ای ایجاد نشود
اما در مورد سوال دوم که بلوغ در پسرها چه نشانه های دارد که دوست عزیزمان در بالا توضیح دادن و میتوان ارضاء شدن در خواب که در این موقع صبح پسر بچه به سختی از جا بلند مشه را نیز اضافه کرد

تشکر می کنم از توجه همگی تون و پاسخ هایی که ارسال کردین
ولی، پست من مربوط به 6 ماه قبل بود، و من جوابم رو همون زمان از پاسخ ها دریافت کردم
فکر می کنم دیگه نیازی نیست برای پاسخ من پستی ارسال بشه، برعکس..می تونیم بحث رو در کنار هم گسترش بدیم تا به جاهای مثبت و مفید تری برسیم

یه مساله ای که می خواستم عنوان کنم، نحوه ی برخورد با پسری هست که غالبا رفتارهای دخترانه داره و در جمع دختران بودن براش جذاب تر از اینه که در جمع هم جنس ها و هم سالان خودش باشه.. و البته همینطور در مورد دختری که رفتارهای پسرانه داره و جمع پسران رو بیشتر می پسنده تا در کنار دخترای هم سن و سالش بودن. منظورم دختر و پسرایی هستن که دارن وارد دوره ی بلوغ می شن. نمی خوام خیلی قضیه رو ترسناک کنیم که برسیم به مسائل دوجنسیتی یا چیزهایی از این دست! من فقط می خوام بدونم بهترین روش برای برخورد با این جور بچه ها چی هست. الان، پسر خواهر من، 12 سال داره و کم کم داره وارد بلوغ جسمی و جنسی می شه، اما لذتی که از جمع دخترا، بازی های دخترونه به دست می یاره به اندازه ای نیست که از جمع هم جنساش! حتی وقتی توی جمع های خانوادگی هستیم بیشتر ترجیح می ده کنار خانم ها باشه و به صحبتای اونا گوش بده تا اینکه بره پیش مردهای خانواده و صحبتهای به نوعی مردانه رو بشنوه! تاکید می کنم! قضیه خیلی حاد نیست!!!

haale نوشته است: تشکر می کنم از توجه همگی تون و پاسخ هایی که ارسال کردین
ولی، پست من مربوط به 6 ماه قبل بود، و من جوابم رو همون زمان از پاسخ ها دریافت کردم
فکر می کنم دیگه نیازی نیست برای پاسخ من پستی ارسال بشه، برعکس..می تونیم بحث رو در کنار هم گسترش بدیم تا به جاهای مثبت و مفید تری برسیم

یه مساله ای که می خواستم عنوان کنم، نحوه ی برخورد با پسری هست که غالبا رفتارهای دخترانه داره و در جمع دختران بودن براش جذاب تر از اینه که در جمع هم جنس ها و هم سالان خودش باشه.. و البته همینطور در مورد دختری که رفتارهای پسرانه داره و جمع پسران رو بیشتر می پسنده تا در کنار دخترای هم سن و سالش بودن. منظورم دختر و پسرایی هستن که دارن وارد دوره ی بلوغ می شن. نمی خوام خیلی قضیه رو ترسناک کنیم که برسیم به مسائل دوجنسیتی یا چیزهایی از این دست! من فقط می خوام بدونم بهترین روش برای برخورد با این جور بچه ها چی هست. الان، پسر خواهر من، 12 سال داره و کم کم داره وارد بلوغ جسمی و جنسی می شه، اما لذتی که از جمع دخترا، بازی های دخترونه به دست می یاره به اندازه ای نیست که از جمع هم جنساش! حتی وقتی توی جمع های خانوادگی هستیم بیشتر ترجیح می ده کنار خانم ها باشه و به صحبتای اونا گوش بده تا اینکه بره پیش مردهای خانواده و صحبتهای به نوعی مردانه رو بشنوه! تاکید می کنم! قضیه خیلی حاد نیست!!!

با سلام به هاله خانم عزیز
در مورد سئوالتون باید بگم این موضوع به چند چیز برمیگرده که عبارتند از:
1- تک فرزند پسر و یا دختر بودن!وقتی فرزندی در جمع خانواده خودش تک جنس هست(یعنی چند خواهر و یک برادر و برعکس) غالباً با جنسهای موجود در خونه همبازی میشه و حتی حموم میره و طبعشونو  اکتساب میکنه و اینگونه به جمع اون جنس غالب بیشتر علاقه مند میشه!لذا در این موارد بهتره مخصوصاً مادران دقت کنن تا در آینده فرزندشون از این بابت دچار مشکل نشن!منظورم اینه که حتی در کودکی رعایت بعضی از مسائل  رو در مورد فرزندشون بکنن مثلاً از پوشاندن لباس پسرانه به تنه دخترشون و یا برعکس خودداری کنن!یا نگذارن پسرشون از لوازم آرایشی اونها استفاده کنن و.....
2- طرز برخورد والدین با فرزند!!خب اگر مادر و یا پدری بر اساس جنس فرزندشون در رفتارهای اون بچه ،بی تفاوت عمل کنن این موضوع رخ میده!یعنی وقتی پسر با دختران فامیل بازی میکنه و یا برعکس!سعی نکنن که فرزندشون با همجنس خودش بازی کنه!در نتیجه این موضوع تبدیل به عادت میشه که والدین باهاش خیلی سطحی برخورد میکنن و این  مشکل ساز میشه پس باید پدر و مادر در بازی ها،برخوردها،حتی لباس پوشیدن ها،و در نهایت طرز برخورد مردانه و یا زنانه فرزندشون دقت کنن تا با طبع جنسشون بزرگ بشن!بطور مثال اگر پسری دوست داشته باشه همانند زنها از ماتیک استفاده کنه باید تذکر داده بشه که اینها اشیای مربوط به جنس مخالفش هست و نه ایشون!و.....
3- بعضاً دیده و شنیده میشه خانمها و حتی آقایون جلوی بچه هاشون اقدام به تعویض لباس میکنن اونم بدون اینکه معذوریتی در مورد جنس فرزندشون با خودشون وجود داشته باشه!بطور مثال خانمی از اقوام همسر بنده چندی پیش منزل ما بودن این خانم در یک اتاق جلوی پسر سیزده ساله خودش کلاً لباسهاشون تعویض کرده بود که بعداً من از همسر شنیدم که اینکار رو ایشون کردن واقعاً تعجب برانگیز بود!!اینگونه رفتارها موجب اختلالات هویتی و جنسی در فرد میشه که معتقدم باید بیشتر در اونها دقت کرد
و...... این مبحث بحث پیچیده ایه که حرف در اون بسیار هست اما به همین چند نکته بسنده میکنم و پاسخ شمارو میدم که حالا که اینکار شده چه باید کرد؟؟ بنا به تجربه باید کم کم والدین بر اساس جنس فرزندشون ،مقتضیاتی که باید اون جنس رعایت کنه رو به فرزندشون عملاً آموزش بدن!مثلاً در مورد تعویض لباس حتماً رعایت اصول رو بکنن و اگر اعتراضی از بچه شنیده شد با صبر و حوصله پاسخ منطقی به این اعتراض بدن!در حقیقت خط قرمز بین زن و مرد رو در همه شئونات زندگی رعایت کرده و اینو در زندگی روزمره به فرزندشون بفهمونن!در مورد پسر خواهر شما هم همین گونه باید عمل بشه!یعنی توسط پدرشون به محیطهای مردانه بیشتر برده بشن و اونجا مسائل مردانه رو بیشتر ببینند تا عادت کنن!ضمناً میشه از دختران جمع خانواده  هم خواسته بشه تا از پذیرش همبازی های غیر همجنسشون خودداری کنن تا کم کم این تفکیک جنسیتی در متن خانواده نهادینه بشه
و.....
ببخشید زیاد نوشتم اما فکر کنم لازم بود چون مواردی که دیده میشه در عصر ما زیاده!
موفق باشید.

باسلام به دوستان و تشکر از آقای الیان عزیز (لبته اگه درست گفته باشم ).من کاملا با نظر ایشون موافقم چرا که خواهر زاده من هم در سن کم به دلیل اینکه در محیط خانه بیشتر با خانم ها در ارتباط بود مدام سراغ وسایل آرایش خاله و یا عمه می رفت که با توضیح دادن رفع شد. و به نظر من باید مرز ها برای بچه توضیح داده بشه و یک اشتباه در تربیت بچه باعث صدمات جبران ناپذیری می شه . من یک بار دیگه از الیان عزیز تشکر می کنم که تجربیاتشونو در اختیار ما قرار می دن.