نمونه ای از مشکلات خواب

با سلام خدمت دوستان عزیز
من هم مثل خانم Bluesea شب بیدار روزخواب بودم. چون خیلی آرامش شب رو دوست داشتم و فرصتی برای تفکر و تعمق یا خیالپردازی های دوره نوجوانی و جوانی داشتم.
ولی از وقتی که در این مورد کمی دقیقتر شدم و مطالعه کردم به این نتیجه رسیدم که بهتره شبها رو بخوابم و روزها کارامو انجام بدم. در زیر یه سری حقایق علمی (اونطور که خوندم و شنیدم) در مورد این مسئله می نویسم.

1- در طول هزاران سال زندگی انسانها روی این کره خاکی (و صدها هزار سال پیش از اون در مورد انسانهای تکامل نایافته)، مسئله ی خواب و بیداری و فعالیت و استراحت مردم با مسئله ی طلوع و غروب و روز و شب گره خورده، به طوری که تقریبا همه ی نیاکان ما شبها رو می خوابیدند و روزها به کار و فعالیت می پرداختند.
2- این مسئله باعث شده که بدن انسانها طوری تکامل پیدا کنه که آمادگی فعالیت در روز و استراحت در شب رو داشته باشه. ظاهراً اینطوره که در روز و در حضور نور خورشید، در بدن هورمونهایی ترشح می شه که امکان فعالیت و نشاط بیشتر رو فراهم می کنه، و همونطور که احتمالاً می دونید، طی تحقیقات دقیق دانشمندان، ارتباط معناداری بین افسردگی انسان و عدم بهره ی اون از نور خورشید وجود داره.
3- به نظر می رسه بهترین زمان خواب برای انسان بالغ 7-8 ساعت در شبانه روز باشه، و اونطور که من شنیدم 7.5 ساعت کافی و مناسبه.
4- مسئله ی خواب مانند بعضی مسائل انسانی دیگر، به نوعی با شرطی شدن ارتباط داره، به این معنی که اگه تلاش کنید به مدت چند هفته رأس ساعت خاصی بخوابید و بیدار بشید، این به صورت عادت توی بدن شما جا می افته.
4- بنابر این به نظر می رسه بهتر باشه که ما ساعت خواب و بیداری خود رو با تمرین دادن خودمون، طوری تنظیم کنیم، که اولاً مقدار اون کافی باشه، و ثانیاً شبها رو خواب باشیم و روزها بیدار.

در مورد بهبود کیفیت خواب، موارد زیر حائز اهمیته:
1- دمای اتاق خواب، میزان نور در اتاق موقع خواب، راحت بودن یا نبودن رختخواب و بالش، وضعیت (پوزیشن) خوابیدن ما، میزان سر و صدای اتاق و ... همه توی کیفیت خواب تأثیرگذار هستن.
2- رختخواب فقط و فقط جای خوابه.یعنی اگه احساس خواب آلودگی نمی کنید توی رختخواب نرین. متأسفانه خیلی از ما عادت داریم توی رختخواب به مدت طولانی به مسائل مختلف فکر می کنیم (در واقع خیالپردازی بیهوده می کنیم) و این خودش باعث می شه کیفیت خواب خیلی افت کنه. اگه مسئله ای برای فکر کردن داریم یا می خوایم برنامه ریزی بکنیم یا ... بهتره از رختخواب بیرون بیایم و پرونده ی اون کارها رو ببندیم، و سپس مجددا به رختخواب برگردیم.
3- اگه به رختخواب رفتید و تا 15-20 دقیقه خوابتون نبرد، حتما از رختخواب بیرون بیاید و به یه فعالیت مفید بپردازید. این کار خیلی موثرتر از موندن توی رختخواب و تلاش برای به خواب رفتنه.
4- مطالعه ی کتاب هایی که براتون آروم کننده هستند (نه اینکه فکرتونو خیلی مشغول کنن) قبل از خواب می تونه مفید باشه. البته بیرون از رختخواب.

چند تا توصیه ی شخصی هم دارم که خودم هم امتحان کردم و جواب داده:
1- به نظر من بهتره اگه مثلاً هر شب ساعت 2 می خوابید و حالا تصمیم دارین ساعت 12 بخوابید، این کار رو به تدریج انجام بدید. به این معنی که رفتن تو رختخواب ساعت 11 سودی براتون نداره و تا 1-2 بیدار می مونید و بدتر اعصابتون خرد میشه. می تونید هر شب 10-15 دقیقه زودتر از شب قبل به رختخواب برید.
2- استفاده از تکنیک های تمرکزی (مثل انجام محاسبات ریاضی توی ذهن) و ریلکسیشین (مانند وانهاده کردن بدن و آروم کردن ذهن) خیلی توی به خواب رفتن موثر هستن.
3- سعی کنید چند ساعت قبل از خواب مصرف مواد تحریک کننده مثل چای و قهوه و ... رو قطع کنید. در غیر اینصورت مطمئن باشید خواب خوبی نخواهید داشت، به خصوص که به شب بیداری عادت کردید.

توجه داشته باشید که مسئله ی خواب یکی از رکن های مهم زندگی سالمه و کیفیت خوابتون خیلی توی زندگی و فعالیتتون تأثیر داره. اونو جدی بگیرید و در راه رفع مشکلتون تلاش مستمر کنید.
علاوه بر این، مشکلات خواب می تونن نشانه هایی از اختلالات روانی مثل افسردگی یا اضطراب باشن. در صورتی که مشکل خوابتون حل نشد، مراجعه به روانشناس می تونه مفید باشه.