حكم تغيير جنسيت : اعدام يا زندگي

باسلام
منظورم از انتخاب اين موضوع براي مطلبم طرح يك موضوع شرعي يا سياسي نبود بلكه فقط مي خواستم بدونم كسايي وجود دارند كه به دور از همه مسائل حاضر به كمك كردن به يه همچين بيماري بشن يا نه؟!!!
سوال مهمي كه دارم اينه كه آيابعد از تغيير جنسيت (از زن به مرد) آيا امكان باروري براي وي وجود دارد يا خير؟و اينكه از روشهاي موجود كدام يك بهتر و مناسب تر هستند(طبق اطلاعات من 3 روش وجود داره)؟اگه اطلاعات ديگه اي هم هست كه بايد بدونم ممنون مي شم راهنماييم كنيد.
با تشكر خيييييييلي زياد

neus نوشته است: باسلام
منظورم از انتخاب اين موضوع براي مطلبم طرح يك موضوع شرعي يا سياسي نبود بلكه فقط مي خواستم بدونم كسايي وجود دارند كه به دور از همه مسائل حاضر به كمك كردن به يه همچين بيماري بشن يا نه؟!!!
سوال مهمي كه دارم اينه كه آيابعد از تغيير جنسيت (از زن به مرد) آيا امكان باروري براي وي وجود دارد يا خير؟و اينكه از روشهاي موجود كدام يك بهتر و مناسب تر هستند(طبق اطلاعات من 3 روش وجود داره)؟اگه اطلاعات ديگه اي هم هست كه بايد بدونم ممنون مي شم راهنماييم كنيد.
با تشكر خيييييييلي زياد

جالبه واقعا میشه تغییر جنسیت داد؟
شنیده بودم اما نمی دونم ایا امکانش هست؟
ایا عوارض خطرناکی هم داره؟

bluesea2008 نوشته است:

neus نوشته است: باسلام
منظورم از انتخاب اين موضوع براي مطلبم طرح يك موضوع شرعي يا سياسي نبود بلكه فقط مي خواستم بدونم كسايي وجود دارند كه به دور از همه مسائل حاضر به كمك كردن به يه همچين بيماري بشن يا نه؟!!!
سوال مهمي كه دارم اينه كه آيابعد از تغيير جنسيت (از زن به مرد) آيا امكان باروري براي وي وجود دارد يا خير؟و اينكه از روشهاي موجود كدام يك بهتر و مناسب تر هستند(طبق اطلاعات من 3 روش وجود داره)؟اگه اطلاعات ديگه اي هم هست كه بايد بدونم ممنون مي شم راهنماييم كنيد.
با تشكر خيييييييلي زياد

جالبه واقعا میشه تغییر جنسیت داد؟
شنیده بودم اما نمی دونم ایا امکانش هست؟
ایا عوارض خطرناکی هم داره؟

بله با اخذ مجوزات لازم و بخصوص تایید پزشک قانونی می شود تغییر جنسیت داد
در اینصورت با هماهنگی خوبی تمام استناد هویت شخص مزبور از یک آقا به خانم یا بلعکس تبدیل می شود
هر جراحی مشکلات و خطرات خاص خودش را دارد اما در کل عمل شاقی نیست و در ایران انجام می شود
و در نهایت فرد تغییر جنسیت یافته عمدتا در بخش باروری دچار مشکل می شود اما همین تغییر جنسیت بلحاظ روحی می تواند زندگی دوباره ای به شخص ببخشد هرچند که در عرف ایران به این تغییرات به دید مثبت نگاه نمی شود و بیشتر مشکلات شخص تغییر جنسیت داده بجای اینکه مشکلات پزشکی و ثبتی باشد مشکلات روحی ناشی از عدم درک خانواده و اجتماع می باشد

گزارش «ایندیپندنت» از «تغییر جنسیت» در ایران
حکم باورنکردنی مذهبی، تهران را به پایتخت تغییر جنسیت در جهان مبدل کرده است. علیرغم اینکه تهران شهری است که زنان آن چادر به سر می کنند و مجازات همجنس گرایی در آن مرگ است، اما «کارولین منگز» با افراد شجاعی روبرو می شود که در این شهر به شدت محافظه کار، تغییر جنسیت داده اند.
میلاد کوجوهی نژاد، بنگاه دار که ۳۰ سال دارد، می گوید: «از آنجایی که هر دو دنیا را تجربه کرده ام، با این مسئله آشنایی دارم. من به عنوان یک مرد ایرانی در مقایسه با یک زن، آزادی و حق انتخاب بیشتری دارم.»
او در همین حال کراوات خود را شل می کند و دگمه پیراهن خود را باز می کند تا سینه پرمویش را نشان دهد. گرفتن این ژست مردانه به اندازه حمل کیف حاوی مدارک، و بازی با ریش برای او لذت بخش است. او تا سه سال قبل نمی توانست هیچ یک از این کارها را انجام دهد. میلاد در ادامه می گوید: «قبلاً اصلاً به مسجد نمی رفتم. نمی خواستم مجبور شوم چادر سر کنم. حالا می توانم اگر دوست داشته باشم، با شورت نماز بخوانم و هیچوقت نمازم را ترک نمی کنم.»
میلاد با خواندن نماز، روزی پنج بار از خدا تشکر می کند و در همین حال برای آیت الله خمینی نیز نماز می خواند. او می گوید: «اگر آیت الله خمینی نبود، همه دوجنسیتی ها مجبور می شدند ایران را ترک کنند. او اولین کسی بود که فتوی داد تغییر جنسیت زن و مرد آزاد است.»
بیش از ۱۵ سال از رحلت آیت الله خمینی می گذرد و ایران اکنون بزرگترین جمعیت دوجنسیتی ها را در جهان داراست. این در حالی است که فتوای آیت الله خمینی نیز به اسطوره ای مبدل گشته است.مهناز جواهری، ۴۲ ساله و مادر آتنای ۲۰ ساله که به گفته او«نیاز داشت از قالب مردانه خود رها شود»، می گوید: «یک دانشجوی الهیات به من گفت که آیت الله خمینی زمانی این فتوا را صادر کرد که زوجی به او مراجعه کردند و مدعی شدند که دیگر هیچگونه لذت جنسی از یکدیگر نمی برند. او به آنها توصیه کرد که تغییر جنسیت بدهند و مجدداً با یکدیگر ازدواج کنند.» مهناز که مسلمانی متدین است می گوید که اگر سه روحانی که با آنها مشورت کرده بود اجازه این کار را نمی دادند، «هیچگاه به پسرش هادی اجازه نمی داد آتنا بشود،»حتی اگر به قیمت خودکشی او تمام می شد. هر سه روحانی عالیقدر گفتند که او باید هر چه زودتر عمل کند.»
اما دولت آیت الله خمینی که دوجنسیتی ها را با جماعت همجنس گرای ایران یکی می دانست، به کرات به آنها حمله ور می شد و آنها را دستگیر می کرد. میلاد که در گذشته محبوبه نام داشت، از مرد بودن خود بسیار احساس رضایت می کند. او می گوید:«قبل از صدور این فتوی توسط آیت الله خمینی، فساد بسیار بالا بود. صدها همجنس باز مرد و زن،درست در قلب تهران، در پارک لاله گرد یکدیگر جمع می شدند. اما امام با آزاد کردن تغییر جنسیت، خوب و بد را از هم جدا کرد.» تنها نشانه هایی که از زندگی گذشته میلاد باقی مانده است، سوراخ های گوش او و عکس های سیاه و سفید خانوادگی است. در یکی از این عکس ها محبوبه سه ساله به خاطر موهای بافته شده اش گریه می کند.میلاد می گوید:«من همه محدودیت هایی را که زنان ایران با آن روبرو هستند، داشتم. اجازه نداشتم بیرون بروم، چه برسد به اینکه در مورد مشکلاتم با یک دکتر مشورت کنم، و البته مجبور بودم پیش دیگران چادر سر کنم. لباس های پسرانه را در کیف مدرسه ام قایم می کردم تا بعد از مدرسه در خیابان با بچه ها بازی کنم.»
میلاد گذشته خود را به اسثتنای یک یا دو مورد مملو از خاطرات بد می داند. او می گوید: «من در میان دختران کلاسمان خیلی محبوبیت داشتم. آنها خانواده های سخت گیری داشتند، بنابراین بودن من برای آنها فرصتی بود تا بدون اینکه قصدی در کار باشد، دوست پسر داشته باشند.»امین، ۲۸ ساله و بهترین دوست میلاد در مدرسه، که او هم تغییر جنسیت داده است، می گوید:«بله، آنها می دانستند که ما نمی توانستیم با ارزش ترین چیز آنها یعنی بکارتشان را از آنها بگیریم، بنابراین خیلی راحت بودند. هیچکس ما را مسخره نمی کرد. در ایران، وقتی یک مرد مثل یک زن رفتار می کند، به دیده تحقیر به او نگاه می کنند. اما وقتی یک دختر مثل یک مرد لباس می پوشد و رفتار می کند، به خاطر شخصیت قوی اش، به او احترام می گذارند.»محبوبه نه ساله بود که یک بار پدرش که یک راننده کامیون بود، او را در حالی که یکی از دوستان دخترش را در آغوش گرفته بود، دید. او چیزی نگفت اما مطمئن بود که دخترش داشت به یک همجنس باز تبدیل می شد. در سال ۱۹۸۶ والدین محبوبه برای اینکه حس زنانگی اش را «بیدار کنند»، او را به زور به پسرخاله ۳۰ ساله اش شوهر دادند. او در آن زمان فقط ۱۲ سال داشت، اما در شب عروسی، یک دکتر داخلی تأیید کرد که او با داشتن سینه و تجربه قاعدگی یک «زن کامل» به حساب می آید. محبوبه پس از تجربه رابطه جنسی آن شب پا به فرار گذاشت.
او می گوید: «پس از اینکه پلیس من را تحویل پدرم داد، به او گفتم که اگر طلاق مرا نگیرد، دست به خودکشی می زنم و او هم موافقت کرد.» چند سال بعد، در دانشگاه، محبوبه کتابی را در مورد دوجنسیتی ها یافت. اما از آنجا که روحانیون ایران خود را در همه ابعاد زندگی سالم صاحبنظر می دانند، او ابتدا به آنها روی آورد: «ابتدا با یک دکتر داخلی ملاقات کردم و سپس به مدت یک سال و نیم، من را میان متخصصان و روان پزشکان پاس دادند. صدها آزمایش و اسکن مغز دادم. و سرانجام به واسطه رأی یک روحانی اجازه عمل من داده شد.» در گواهی پزشکی که ضمیمه شده، آمده است: «انجام عمل، به خاطر اختلالات در هویت جنسی.»
او در آن زمان زن جوانی بود که ۲۶ سال داشت و از طرف والدینش طرد شده بود. پدر او اکنون می گوید:«ما نیاز داشتیم یک نفر ما را آماده کند و به ما توضیح دهد که پس از انجام عمل هیچ تفاوتی میان او و سایر مردها نخواهد بود.»

میلاد از گذشته می گوید: «خانواده ام من را از خانه بیرون کردند. به پول احتیاج داشتم. از شش صبح تا نیمه شب با یک تاکسی کار می کردم. و بقیه روز را در ماشینم می خوابیدم».
میلاد می گوید، جریان تغییر جنسیت من سال ها طول کشید و هزاران پوند هزینه برداشت، چیزی حدود دو یا سه برابر ۲۰۰۰ پوندی که یک جراح ایرانی برای تغییر یک مرد به زن می گیرد.»من برای دریافت کمک مالی، نزد کمیته امداد امام خمینی رفتم که به افرادی مثل من کمک می کنند. آنها به ما تا سقف ۷۰۰ پوند وام بدون بهره می دهند.»
میلاد در اینترنت خوانده بود که برای تغییر جنسیت چهار عمل کافی است: پیوند پوست، عصب و ماهیچه. او ظرف سه سال ۲۳ عمل داشته است و آخرین مرحله آن نیز اواخر سال جاری خواهد بود. میلاد می گوید: «جراح من، دکتر خطیر، آنقدر ماهرانه عمل کرده است که بزودی هیچ زنی متوجه هیچ چیزی نمی شود. او پیش کسوت این کار است و قبل از انقلاب نیز عمل کرده است. من از نظر پزشکی تنها فردی در ایران و یا شاید در دنیا هستم که تا این حد پیش رفته است. آخرین عمل، سخت ترین عمل من بوده است. دو تا چهار ساعت در طول یک روز روی تخت جراحی بودم. دوستانم در راهرو گریه می کردند و من فکر می کردم که دارم می میرم، دعاهای آخر را می خواندم، یک روسری لای دندانهایم گذاشته بودم تا جیغ نزنم و فقط درمی آوردم تا به دکتر بگویم: ادامه بده. من ترجیح می دهم بمیرم تا اینکه یک زن باشم.»
میلاد هنوز هم همه پول خود را پس انداز می کند تا از زنانگی ناخواسته خود رها شود. او مدعی است که هنوز هم مانند گذشته روابط خوبی با زنان دارد: « از سال ۲۰۰۱ یعنی از زمانی که دیگر زن نیستم، شناسنامه، کارت شناسایی و گواهینامه رانندگی من تغییر کرده است. صدای کلفت، اندام و ریشم همگی به خاطر وجود هورمون ها است و من همه عمر آنها را به همراه خواهم داشت.» میلاد یک حلقه نامزدی هم در دست دارد تا «زنان مزاحمش نشوند.» او می گوید: «وقتی که همه عمل هایم تمام شوند و پول کافی داشته باشم، به فکر ازدواج خواهم بود.»
امین که هنوز هم بهترین دوست میلاد است، نامزد کرده است. او یکی از اعضای سپاه پاسداران انقلاب است، اما هیچکس از عمل او اطلاعی ندارد. امین می گوید: «هیچکس در خانواده همسر آینده ام از هویت قبلی من اطلاع ندارد. تمامی علائم آن محو شده است. خیلی می ترسم که آنها با ازدواج ما مخالفت کنند. همه اعضای خانواده ام با این قضیه کنار آمده بودند تا زمانی که پدرم فوت کرد. از وقتی که دو خواهرم فهمیدند که طبق قانون اسلام به عنوان تنها وارث ذکور خانواده دو برابر آنها سهم می برم، با من قطع رابطه کرده اند.»
اما دخترانی که در جامعه مردسالار در قالب پسر متولد می شوند، مایه استهزاء دیگران هستند.
ستاره که اکنون زنی ۲۴ ساله است، با نام سعید دو سال خدمت نظام را از نزدیک تجربه کرده است. او می گوید: «زندگی در سربازخانه، زجر و مشقت بود. در حالی که هرچه بیشتر و بیشتر احساس یک زن را پیدا می کردم، به من دستور داده می شد با صدای کلفت تر صحبت کنم و مردانه تر باشم. برای اینکه مایه خنده مردم نباشم، در این اواخر می خواستم که مثل یک مبارز حزب الله به نظر برسم، ریشم را بلند می کردم و در آموزش دو برابر تمرین می کردم. در ارتش بود که عاشق علی شدم، روزی که با سه سربازی که سعی می کردند با تهدید چاقو به من تجاوز کنند، درگیر شدم. من ۱۹ سال داشتم و علی تقریباً ۲۱ ساله بود. این علی بود که من را تشویق کرد تغییر جنسیت دهم تا اینکه بتواند با من ازدواج کند.»
آنها خانواده علی را متقاعد کرده اند که ستاره خواهر سعید است که آنها می شناسند. ستاره که هیچوقت چادرش را درنمی آورد، می گوید: «هر زمان که پدر و مادر شوهرم در مورد سعید از من سوال می کنند، سرخ می شوم و می گویم که به یک سفر طولانی رفته است. درست همانطور که علی دوست دارد خودم را وقف کار خانه بکنم، تأکید می کند که چادر سر کنم.»
به گفته عده ای از دوجنسیتی ها، موقعیت حقوقی آنها در جامعه ایران، صدها همجنس باز ایرانی را بر آن داشته است که برای تغییر جنسیت خود مجوز بگیرند، که اگر داده شود به آنها امکان خواهد داد بدون ترس از دستگیری به روابط خود ادامه دهند. امین مدعی است، «بهترین روان پزشکان هم نمی توانند تفاوتی میان دوجنسیتیها و همجنس بازان قائل شوند. بنابراین اگر شما زن هستید، فقط کافی است برای گرفتن مجوز عمل، پیش یک دکتر داروساز بروید و به خودتان «تستوسترون» تزریق کنید. بیشتر زنان کمی کوچکی سینه پیدا می کنند و اینگونه می توانند میل خود را ارضا کنند. زمانی که دستگیر می شوند، مجوز برای آنها کمک بزرگی است.»
اما اینکه این مسئله از نظر قانونی تأیید شود، با پذیرش آن توسط جامعه متفاوت است. دوجنسیتی های ایران نه تنها از بی اعتنایی و انزوا، بلکه از حملات فیزیکی که به آنها می شود، رنج می برند. برای هر میلاد و آتنا، زنان و مردان جدیدی در خیابان های تهران هستند که هرگز نمی توانند واقعیت هایی را که پشت چادرها و یا کت و شلوارهایشان پنهان است، برملا کنند.
***چاپ مقالات نشریات و رسانه های دیگر دلیل بر تایید آن مقالات از طرف سایت پزشکان بدون مرز نیست ، هدف اطلاع رسانی صحیح و آگاهی از نظرات دیگران است.

منبع : سایت پزشکان بدون مرز

جراحی و درمان تغییر حنسیت

شايد گهگاه شنيده باشيد که فردي با جراحي جنسيت خود را تغيير داده است. و در ذهن خود سئوالات بسياري در اين زمينه ايجاد شده که:
چرا فردي چنين تصميمي را ميگيرد؟
چرا در علم پزشکي چنين مطالعاتي انجام شده؟
چرا يک پزشک حاضر به انجام چنين عملي ميگردد؟
و جالب اينکه چگونه در ايران بطور فانوني نيز چنين اعمال جراحي انجام ميگيرد؟
براي جواب به اين سئوالات ابتدا لازم است بيماري نارضايتي جنسيتي ( Trans...ualism ) که منجر به تصميم بيمار و پزشک به تغيير جنسيت ميگردد را توضيح دهيم.

نارضايتي جنسيتي( Trans...ualism)
Trans...ualism همانگونه که از ترجمه لغوي آن مشخص است منظور بيماري است که فرد از جنسيت خود راضي نيست و تمايل شديد به تغيير در جنسيت خود دارد.
در اين بيماري وضعيت ظاهري جسمي و جنسي، ارگانهاي داخلي جنسي و سيستم هورموني و کروموزومي کاملا در سلامت بسر ميبرد ولي فرد ار نظر ذهني و روحي منکر صحت نوع جنسيت خود ميباشد و به عبارتي معتقد به وجود اشتباه در نوع جنسيت خود و عدم رضايت از آن به حدي که باعث آزار شديد روحي و در نهايت تصميم قطعي به تغيير در جنسيت خود خواهد شد.
تفاوت اين بيماري با بيماري دوجنسي ( ( Bis.#.e.#.xual در اين است که بيماران دوجنسي داراي اختلال ظاهري در اندام تناسلي و اندامهاي داخلي جنسي و سيستم هورموني جنسي ميباشد و معمولا نماي ظاهري از اندام هر دو جنس را دارد. درحالي که بيماران از نظر جسمي کاملا سالم و لي از نظر روحي با مشکل فراوان روبرو هستند.
شيوع اين بيماري در جامعه در کشور ايران بررسي نشده، ولي در آخرين بررسي انجام شده در کشور هلند بدين صورت بوده که در مردان 1 در 11900 و در زنان 1 در 30400 بوده است. يعني در مردان نزديک به 3 برابر شايعتر از زنان است. و همچنين بيماري به نسبت شايعي محسوب ميشود.
تشخيص اين بيماري معمولا توسط خود بيمار انجام ميگيرد و فرد درحالي که ظاهرا سالم است ولي تمايلات شديد رفتاري مطابق با جنس مخالف خود را دارد. و لازم است اين علامت بطور مداوم و حداقل براي 2 سال طول کشيده باشد. بدين معني که مثلا فرد مردي است که رفتاري کاملا زنانه ، و با تمايلات جنسي با گرايش به مردان به گونه اي که خود را زن ميداند و تمايل شديد به پوشيدن لباس زنانه ، آرايش زنانه و در نهايت در صورت امکان تصميم و اقدام به تغيير جنسيت خود ميکنند.
براي درک شرايط روحي اين بيماران فرض کنيد فردي که ظاهرا مرد است ولي از نظر روحي احساس کاملا زنانه دارد؛ بدين معني که با پوشيدن کت وشلوار باعث ناراحتي و بيقراري وي ميگردد. او شديدا تمايل به پوشيدن لباس باز و دامن در ميهماني ها و پوشيدن مانتو در جامعه دارد ولي امکان آن را ندارد. ديگر اينکه او در محل تحصيل و يا کار، در بين ساير مردان و رابطه نزديک با آنان زندگي ميکند ولي تمايل شديد جنسي نسبت به آنان دارد. و درحالي که از نظر روحي در بين زنان احساس آرامش و راحتي خواهد کرد ولي اجازه روابط نزديک با آنان را ندارد. چنين شرايطي باعث ميگردد فرد دچار اضطراب و اغتشاش در شرايط روحي فرد گردد.
بررسي هاي پزشکي معاينه فيزيکي و کروموزومي و هورموني ، سلامت کامل را نشان ميدهد ولي بررسي هاي روانپزشکي اضطراب و گاهي افسردگي ناشي از احساس عدم رضايت از جنسيت و انکار جنسيت خود را دارند.
از نظر علت شناسي ، هنوز علت و عامل ايجاد کننده اين بيماري ناشناخته است. با توجه به نرمال بودن سيستم هورموني جنسي ، بنظر ميرسد اختلال در مرکز تمايلات جنسي در مغز، در محلي بنام (bed nucleus of stria terminalis ) باشد. که عامل ناشناخته و احتمالا چند فاکتور در آن دخيل است.

درمان اين بيماري چيست؟
اين بيماري درمان پذير نيست و لاعلاج محسوب ميگردد، و درمان آن تغيير در جنسيت به روش هورموني و همراه با جراحي ميباشد.
ستراتژی و خط مشی درمان:

تشخیص:
اولین مرحله درمان، تشخیص صحیح و قطعی میباشد. چون با درمان هورمونال و جراحی سیر را برگشت ناپذیر بایستی درنظر گرفت.
همانگونه که در قسمت اول نیز گفته شد تشخیص معمولا توسط خود فرد صورت میگیرد و اغلب با تائید دوستان و خانواده همراه است. و لازم است این نارضایتی جنسیتی بطور مداوم و حداقل برای دو سال استمرار داشته باشد. .
تائید دوستان و خانواده بر اساس مشاهده رفتار و تمایلات فرد مطابق با جنس مخالف واستمرار علائم طی مدت طولانی خواهد بود. البته عملا در موارد مشاهده شده در کلینیک تو سط اینجانب مقاومت ومخالفت شدید خانواده و سعی در درمان، جهت اثبات سلامت جنسی به خود فرد میباشد که چون مشکل در روان فرد و برای بیماران transs.#.e.#.xualism غیر قابل برگشت میباشد، تلاش خانواده موفق نمیباشد و حداکثر با تهدید فرد به ترد از خانواده منجر به اجباره فرد به تحمل شرایط موجود خواهد شد ، که منجر به عوارض روحی و افسردگی و حتی امکان خطر خودکشی نیز میباشد.

یررسی روانشناختی:
تشخیص و تائید بیماری توسط روانپزشک صورت میگیرد و در طی فاز تشخیصی دو مقوله بایستی بررسی گردد:
1- تشخیص صحت شدت بیماری نارضایتی جنسیتی .
2- دادن اطلاعات در باره پروسه درمان شامل امکان و محدودیتهای درمان هورمونی و جراحی است.
حتی با وجود کرایتریا و نشانه های قطعی و مشخص برای تشخیص این بیماری، ولی باز اعمال تشخیص قطعی این بیماری برای روانشناس و روانپزشک مشکل میباشد ولازم است این تشخیص توسط دو متخصص ارشد و مجرب تائید گردد.
خانواده بیمار نیز اغلب احتیاج به مشاوره وکمک مشاوره ای روانشناسی دارند.
آزمایش زندگی واقعی:
زمانی که درمان هورمونی آغاز میگردد و حتی قبل از شروع آن، لازم است فرد زندگی با مشخصات جنس مخالف را بطور واقعی وعملی تست کند. بدینصورت که برای زمان طولانی و تمام وقت، بایستی مطابق میل جنسی و جنسیت جدید خود لباس بپوشد و نام جدید خود را انتخاب کند.
قبل از انجام عمل جراحی غیرقابل برگشت لازم است این فرم زندگی جدید برای حداقل یک سال تمام وقت ادامه یابد و سپس تصمیم قطعی به جراحی گرفته شود.
بررسی کلنیکی:
شامل معاینه کامل فیزیکی و بررسی های آزمایشگاهی شامل مطالعلت بیوشیمیائی خون و هورمونی و کاریوتیپ و بررسی کروموزومی است.
تعین وضعیت وزن و فشارخون جهت مقایسه و پیگیری طی درمان هورمونی لازم است.
همچنین جهت بیماران مرد که داوطلب تبدیل به جنسیت زن هستند، جمع آوری و فریز اسپرم در بانک اسپرم، چون پس از درمان هورمونی فرد نابارور خحواهد شد. تا در صورت تمایل به باروری در آینده بتوان از ذخیره اسپرم استفاده کرد.
در حال حاضر ذخیره گامت و تخمک برای زنان مقدور نمیباشد.
(درمان هورمونی در تغییر جنسیت)
در درمان هومونی 2 هدف دنبال میگردد:
1- مهار محور هیپوتالاموس، هیپوفیز به غدد جنسی که منجر به کاهش ترشح تستوسترون یا استرادیول میگردد. و درنتیجه علائم جنسی ثانویه که مربوط به جنسیت اولیه و اصلی فرد است در حد امکان کاهش یابد.
به هرحال از بین رفتن کامل علائم جنسی اصلی فرد با درمان هورمونی به تنهائی امکانپذیر نیست.
2- ایجاد علائم جنسی مشخصه جنس جدید مورد نظر.
رژیم درمانی شامل انواع استروژنها، پروژسترونها، و یا آندروژنهاست. که در مکاتب مختلف پزشکی برنامه های متفاوتی ارائه شده است. و هنوز یک برنامه رژیم درمانی خاص بصورت واحد وجود ندارد.
هورمون درمانی جهت تبدیل مرد به زن:
آنتی آندروژن:
چندین گروه دارو جهت مهار آندروژن(هورمون جنسی مردانه)، و یا عمل آن وجود دارد و با مهار عملکرد آندروژنها باعث کاهش بافت عضلانی و مردانه میگردد.
برای این منظور در اروپا بیشتر سیپروترون استات مصرف میگردد. و همچنین از مهار کننده های آندروژنی غیر استروئیدی مثل فلوتامید میتوان استفاده کرد. این دارو علائم ظاهری مردانه را از بین میبرد ولی بطور ثانوبه میزان تستوسترون را بالا میبرد.
داروی دیگر بدین منظور مهار کننده های محور هیپوتالاموس هیپوفیز است مثل دکاپپتیل که به مصرف ماهیانه قابل استفاده است.
همچنین درمان با فیناسترید 1mg یا مینوکسیدیل جهت درمان طاسی و تبدیل فرم رویش موی مردانه به زنانه مصرف میگردد.
در بیماران غیر بالغ با مهار کننده های هیپوتالاموس ، تکمیل بلوغ را به تاخیر میاندازند تا در زمان درمان اصلی اقدام جهت تغییر جنسیت به شکل بهتری امکانپذیر باشد.
استروژنها:
استروژن ماده اصلی برای ایجاد علائم زنانه در بیماران مرد است که تمایل به زن شدن دارند.
در بیشتر مراکز از استروژن خوراکی استفاده میگردد. دوز بالاتر دارو تاثیری در سرعت ایجاد علائم زنانه ندارد. و فقط عوارض را بیشتر میکند.
درمان با استروژن موجب ایجاد سینه زنانه و تغییر تجمع بافت چربی به فرم زنانه، یعنی تجمع چربی در باسن و ران، نرمی پوست، کاهش موی بدن و کاهش یا توقف ریزش موی مردانه، کاهش باروری و کاهش نعوظ آلت خواهد شد.
حداکثر تغییر در علائم جنسی با 2 سال درمان ایجاد میگردد. و پس از آن تغییر بیشتری با درمان هورمونی صورت نمیگردد.
درمان هورمونی با استروژن و یا آنتی آندروژن باعث تغییر کیفیت صوت به فرم زنانه در مردان نمیگردد و جهت آن ممکن است لازم به ارجاع به مراکز اختصصاصی گفتار درمانی باشد.
پروژسترون:
گرچه اندیکاسیون و نیاز قطعی درمان با پروژسترون مشخص نشده است ولی در برخی از بیماران
Trans مرد به زن دیده شده که درمان با پروژسترون، تمایلات جنس زنانه و رشد سینه ها را بهتر میکند
درمان هورمونی جهت تبدیل جنسیت زن به مرد
هدف از درمان هورمونی در بیماران نارضایتی جنسیتی زن به مرد (female to male transs.#.e.#.xual) ایجاد علائم مردانه شامل فرم بدن مردانه و قطع خونریزی قاعدگی و ایجاد شکل رویش موی مردانه (شامل فرم موی سر به فرم طاسی مردانه و رویش موی صورت و بدن و تبدیل فرم رویش موی ناحیه تناسلی از شکل مثلثی با راس پائین زنانه به ذوزنقه ای مردانه) است.
پایه درمان هورمونی در این بیماران، فراورده های تستوسترون میباشد که متداولترین، درمان با تستوسترون استراز به میزان 125-250 mg عضلانی هر 3-2 هفته است .
درمان جایگزین، داروهای خوراکی یا موضعی با جذب از طریق پوست است. اصول ، با درمان بیماران هیپوگنادیسم مشابه است.
با درمان آندروژنی تغییرات زیر بصورت پایدار ایجاد میگردد:
1- تغییر در طنین صوت به فرم مردانه پس از 10-6 هفته درمان.
2- بزرگ شدن کلیتوریس(clitoris) البته در افراد مختلف به میزانی متفاوت.
3- کوچک شدن پستانها در حد ملایم.
4- افزایش تمایلات جنسی.
5- ایجاد آکنه
6- افزایش موی صورت و بدن .
7- طاسی سر به فرم مردانه.
سایر تغییرات شامل افزایش قد در بالاتنه، افزایش وزن و تغییر رفتار در افزایش علاقه اجتماعی و جنسی کاهش چربی ناحیه باسن است.
گاهی با این درمان خونریزی قاعدگی قطع نمیگردد و احتیاج به اضافه کردن داروهای پروژسترونی میباشد.
اگر درمان بصورت موضعی و از طریق جذب پوستی با هورمون صورت گیرد داروب پروژسترونی نیز تقریبا همیشه لازم است.

درمان هورمونی پس از انجام جراحی:
برخی مراکز میزان داروهای استروژنی را پس از خارج کردن بیضه ها به نصف میزان قبل از جراحی کاهش میدهند و بقیه مراکز با همان دوز ادامه میدهند.
دلیل ادامه درمان با با استروژن پس از خارج کردن بیضه ها حفظ ظاهر زنانه و بهبود کیفیت اسخوانی خهت جلوگیری از کاهش دانسیته استخوانی و (osteprosis) است.
پس از خارج کردن تخمدانها در زنان تغییر جنسیت یافته به مرد، بایستی درمان با آندروژن، جهت حفظ علائم ظاهری مردانه و جلوگیری از پوکی استخوان(osteprosis ) ادامه یابد.
تکنیک جراحی تغییر جنسیت
جراحی تبدیل مرد به زن:
پس از گذشت مراحلی که در قسمتهای قبلی توضیح داده شد، شامل درمان هورمونی ودوره تست رفتاری در بیماران نارضایتی جنسیتی (transs.#.e.#.xualism ) ،تصمیم به اقدام جراحی جهت تغییر دائمی جنسیت گرفته میشود.
روشهای متعدد جراحی جهت تبدیل جنسیت مرد به زن وجود دارد. اقدام مشترک در تمام روشها برداشتن بیضه هاست. برداشتن بیضه ها بعنوان اقدام تکمیلی در درمان هورمونی میباشد.
برداشتن آلت و کیسه بیضه ( اسکروتوم ) بسته به روش جراحی مورد نظر جراح، جهت بازسازی اندام تناسلی زنانه ( واژن و ولو ) ممکن است بطور کامل و یا ناقص انجام گیرد.

- استفاده از پوست آلت و اسکروتوم جهت بازسازی اندام تناسلی زنانه:
در این روش پوست آلت و اسکروتوم حفظ شده و بیضه و بافت نعوظی آلت (کورپوس کاورنوزوم) برداشته میشود. مجرا آزاد شده و و با تخلیه بافت کورپوس کاورنوزوم، حفره ای در لگن ایجاد میگردد. با برعکس کردن پوست آلت (invert کردن پوست آلت) و بداخل راندن پوست، حفره ای ایجاد میگردد که تشکیل واژن را در اندام تناسلی زنانه میدهد.
از پوست کیسه بیضه برای تشکیل لبهای بزرگ و کوچک اندام تناسلی زنانه استفاده میگردد. بدین فرم که با برش در قسمت بین پوست آلت و کیسه بیضه به شکل Y و ترمیم به شکل V حفره واژن بداخل پوست اسکروتوم قرار گرفته سپس با چین دادن پوست کیسه بیضه در دو طرف ، نمای لبهای بزرگ و کوچک اندام تناسلی زنانه را تشکیل میدهد.
سپس با تغییر وضعیت محل مجرا به قسمت بالائی حفره واژن ، نوک مجرا به شکل nipple ترمیم میگردد. و قسمت اضافی مجرا برداشته میشود.
پوست قسمت سر آلت که درطی عمل invert شدن به قسمت داخلی حفره واژن تبدیل شده، و در داخل لگن قرار دارد پس از باز کردن دیافراگم لگنی در قسمت پرینه، بین رکتوم و مثانه در زیر صفاق به قسمت خلفی مثانه فیکس میگردد.
در این روش شبیه ترین حالت به شکل اندام تناسلی زنانه ایجاد میگردد
  
استفاده از روده جایگزین واژن در جراحی تبدیل مرد به زن:
در این روش آلت و بیضه ها و کیسه بیضه بطور کامل برداشته میشود و سر مجرا به شکل nipple در محل خود فیکس میگردد، سپس با استفاده از قسمتی از روده کوچک یا بزرگ (ایلئوم و یا سیگموئید) قسمت پرخون و مناسبی از روده بطول حدود 20 سانتیمتر اتنخاب شده و از روده جدا کرده و دو سر روده پیوند زده میشود.
روده مجزا شده را ابتدا با مسدود کردن یک سر آن و عبور دادن سر باز از طریق شکم و فاصله بین رکتوم و مثانه از مسیر دیافراگم لگنی به پرینه (بین مقعد و مجرای ادرار) به بیرون پیوند زده میشود. و درواقع مدخل واژن را میسازد.
در این روش حفره ای ایجاد میشود که قابلیت دخول آلت و نزدیکی را خواهد داشت ولی نمای ظاهری آن در حد روش قبلی طبیعی نخواهد بود همچنین ترشحات روده دائما وجود دارد و به بیرون تراوش میکند که گاه حالت ناراحت کننده ای برای فرد ایجاد میکند.
باید به خاطر داشت این افراد ظاهری زنانه با رفتاری زنانه، و پس از درمان هورمونی حتی با سینه ای به شکل طبیعی خواهند داشت ولی توانائی باروری نخواهند داشت.

منبع:پزشك آنلاين

neus نوشته است: باسلام
منظورم از انتخاب اين موضوع براي مطلبم طرح يك موضوع شرعي يا سياسي نبود بلكه فقط مي خواستم بدونم كسايي وجود دارند كه به دور از همه مسائل حاضر به كمك كردن به يه همچين بيماري بشن يا نه؟!!!
سوال مهمي كه دارم اينه كه آيابعد از تغيير جنسيت (از زن به مرد) آيا امكان باروري براي وي وجود دارد يا خير؟و اينكه از روشهاي موجود كدام يك بهتر و مناسب تر هستند(طبق اطلاعات من 3 روش وجود داره)؟اگه اطلاعات ديگه اي هم هست كه بايد بدونم ممنون مي شم راهنماييم كنيد.
با تشكر خيييييييلي زياد

سلام.
کاربر ارشدمون جواب کاملی دادن!
ولی این افراد یه چیزی رو باید بدونن ... برا خدا آدم بودن مهمه، مرد و زن بودن یا حتی دو جنسه بودن دست ما نبوده ... ولی هماهنگ شدن با شرایط جدید وظیفه ی ماست و این چیزیه که با اراده و امید میتونیم انجام بدیم.
به قول سامی زندگی قشنگه به شرطی که عاشق باشی !