سوال

سلام.
من با دختري كه حدود 2سال هست با ايشون آشنا شدم وان شا الله در آينده ......
اخيرا هر از گاهي رابطه ي جنسي داريم.البته ايشون با اين كار خيلي موافق نيستند.ولي وقتي پيش من هستند  تحريك شده و...
ولي هر دومون به هم اعتماد 100 درصد داريم كه فقط اين رابطه بين ما دو تا باشه و نه كسه ديگه.
و من هم چون اخيرا خيلي تحريك مي شوم و دوست ندارم با كسي رابطه جنسي داشته باشم سعي مي كنم به وسيله ايشون خودمو تخليه كنم.ولي الان حس مي كنم علاقه ي ايشون نسبت به من كم شده.
مي خواستم ببينم با اين شرايط كه در آينده قصد ازدواج داريم و خيلي به هم علاقه داريم وبا  شرايطي كه بالا عرض كردم ممكنه كه از شدت علاقه و دوست داشتم ايشون نسبت به من كم بشه؟آيا اين روابط تاثيري داره؟
البته از وقتي اين كارو كرديم خيلي با هم راحت تر هستيم و مشكلاتمون رو بهتر مي تونيم حل كنيم.
حالا از شما مي خوام نظر خودتون رو بگيد.مخصوصا خواهراي محترم.
و سوال ديگه چطوري ميتونم اين ميل جنسي رو سركوب كنم؟ چون دوستم در حالت عادي علاقه اي به اين كارها ندارد و بدش مياد.كه برام سواله.ميشه همچين چيزي كه شخصي بدش بياد؟(البته وقتي پيش هميم و تحريك ميشه نه)آيا مشكله خاصي دارند؟
در ضمن اين تنفر از اين رابطه باعث شده كه خيلي دير ارضا بشه و با مالش قسمت هاي حساس بدن بي تفاوت باشه
با تشكر از سايت بسيار عاليتون

setareh25 نوشته است: سلام.
من با دختري كه حدود 2سال هست با ايشون آشنا شدم وان شا الله در آينده ......
اخيرا هر از گاهي رابطه ي جنسي داريم.البته ايشون با اين كار خيلي موافق نيستند.ولي وقتي پيش من هستند  تحريك شده و...
ولي هر دومون به هم اعتماد 100 درصد داريم كه فقط اين رابطه بين ما دو تا باشه و نه كسه ديگه.
و من هم چون اخيرا خيلي تحريك مي شوم و دوست ندارم با كسي رابطه جنسي داشته باشم سعي مي كنم به وسيله ايشون خودمو تخليه كنم.ولي الان حس مي كنم علاقه ي ايشون نسبت به من كم شده.
مي خواستم ببينم با اين شرايط كه در آينده قصد ازدواج داريم و خيلي به هم علاقه داريم وبا  شرايطي كه بالا عرض كردم ممكنه كه از شدت علاقه و دوست داشتم ايشون نسبت به من كم بشه؟آيا اين روابط تاثيري داره؟
البته از وقتي اين كارو كرديم خيلي با هم راحت تر هستيم و مشكلاتمون رو بهتر مي تونيم حل كنيم.
حالا از شما مي خوام نظر خودتون رو بگيد.مخصوصا خواهراي محترم.
و سوال ديگه چطوري ميتونم اين ميل جنسي رو سركوب كنم؟ چون دوستم در حالت عادي علاقه اي به اين كارها ندارد و بدش مياد.كه برام سواله.ميشه همچين چيزي كه شخصي بدش بياد؟(البته وقتي پيش هميم و تحريك ميشه نه)آيا مشكله خاصي دارند؟
در ضمن اين تنفر از اين رابطه باعث شده كه خيلي دير ارضا بشه و با مالش قسمت هاي حساس بدن بي تفاوت باشه
با تشكر از سايت بسيار عاليتون

سلام
بذارید چند نکته بهتون بگم

1- میل جنسی رو هیچوقت در خودتون سرکوب نکنید بلکه کنترلش کنید . دوستتون هم تا حدی حق داره نسبت به این موضوع سرد باشه برای اینکه احتمالا هروقت پیش هم هستید شما می روید سراغ ... و این حس به آن دختر خانم القا می شود که وسیله رفع غریزه شما شده است و این حس اصلا جالب نیست . لااقل سعی کنید کمی خودتون رو کنترل کنید

2- اینکه ایشون دیرارضا می شوند در موقعیتی که شما ها هستید چیز عجیبی نیست . بهرحال یک دختر آنهم دختر ایرانی تا عقدنامه را امضا نکند با خیال راحت خودش را در اختیار مطمئن ترین پسرها هم قرار نمی دهد . متوجه عرضم هستید ؟ ایشون بهرحال نگرانی های خودشون رو دارند که طبیعی هست و ضمنا انتظار نداشته باشید یک دختر در بارهای اول رابطه مثل یک زن جاافتاده راحت و ریلکس باشد . تبعا همه این استرس ها + اینکه نکند کسی سر برسد + اینکه آیا این پسر مرا واقعا دوست دارد یا نه ؟ + ... می تواند باعث شود ایشون دیرارضا بشوند یا اصلا نشوند . انشاالله این موضوع به مرور بهتر خواهد شد

3- اینکه اغلب دخترهای ایرانی تا پیش از ازدواج ادعا می کنند از رابطه جنسی متنفرند دو دلیل عمده دارد
1- شما پسر هستید و 400 بار هم رابطه داشته باشید جاش نمی مونه و ... اما دخترها واقعا نگران این داستان هستند و حق هم دارند و از اینها بگذریم اغلب خانمها برعکس آقایون وقتی از یک رابطه لذت می برند که احساس خوبی هم کنارش باشد ولی اغلب پسرها بخصوص در سن پایین دنبال یک ... می گردند و بس . مجموعه این دلایل رو کنار هم بذارید به دخترا حق خواهید داد که چندان هم بادید مثبت به قضیه نگاه نکنند
2- این اظهار زبانی که " من از رابطه جنسی بدم میآید " دلایل روحی مختلفی هم دارد . در فرهنگ ما این یعنی " من خیلی نجیب هستم " یا بازبان بی زبانی یعنی " من تا حالا رابطه ای نداشتم " یا ... به درست و غلط بودن این تفاسیر کاری ندارم چون خودش بحث مجزاییست اما بازهم می تونم به دخترخانمها حق بدم که از این عبارات بعنوان یک سپر دفاعی استفاده کنند و واقعیت اینجاست که خیلی از همین خانمهایی که به زبان این ادعا را می کنند در حقیقت خیلی هم دخترهای گرمی هستند فقط در فرهنگ ما اگر دختری خودش بگوید " من دختر گرمی هستم  " به هزار چیز متهم می شود ...

خلاصه

توصیه نمی کنم پیش از جاری شدن خطبه عقد خیلی جلو بری اما اگر می خوای بری به این چند خط توجه کن

بهش فرصت بده تا با شما راحت بشه
بهش این اطمینان رو بده که باهاش می مونی و جون هرکی دوست داری اگر دوستش نداری سرکارش نذار
اگر رابطه به جاهای باریک کشید استفاده از کاندوم رو هرگز فراموش نکن
و اگر دوستش داری اینو فرامشو نکن که اولین رابطه های یک دختر تا ابد روی زندگی و رابطه های بعدیش تاثیر میذاره
پس خودت رو کنترل کن و گوریل بازی در نیار ( شوخی کردم ) بذار این مراحل خیلی آرام و دوستداشتنی طی شود
موفق باشی

من جوابمو نگرفتم.لطفا خانوما نظر بدند.خودتونو بذاريد جاي اون شخص
رابطه ي جنسي قبل از ازدواج مي تونه باعث كمتر شدن علاقه ي افراد نسبت به يكديگر باشه؟با شرايطي كه عرض كردم؟

من و خانومم تا 2 سال قبل از ازدواج حد اقل ماهي يك بار رابطه بدون دخول فقط در حد ارضا شدن داشتيم.البته ما همه چيزمون سر جاش بود و اين كارامونم سر جاش.
خلاصه سرتو درد نيارم هيچ وقت اين كارا باعث نشد كه علاقه ما نسبت به هم كم بشه كه حتي بيشتر و صميمي تر هم شديم.البته خانومم مي دونست كه من اونو براي اين كارا نمي خوام ولي بالاخره اين نياز هم بايد رفع مي شد و من هم تقريبا شرايطم مثل شما بود اصلا اهل اين كارها نبودم .در كل به نظر من اگه همديگرو باور داشته باشيد و فقط بين خودتون باشه  , و آسيبي به خانم وارد نشه مشكلي نداره.اين نظر شخصي منه

با سلام

- من با صحبتهای SAMI28 تا حد زیادی موافقم. قرار نیست به خاطر اینکه تحریک می‌شیم، تمام رابطه‌مون توی رابطه جنسی خلاصه بشه.

- میل جنسی یه میل کاملاً انسانی و میل خیلی خوب و زیباییه و سرکوب کردنش به هیچ وجه کار درستی نیست و همونطور که سامی گفت باید مثل هر نیاز دیگه‌ای درست کنترلش کرد. پاسخ من اینه که هروقت تونستید غذا نخورید و نفس نکشید و موقع خستگی نخوابید و... و  انسانیت خودتون رو انکار کنید، اونوقت می‌تونید میل جنسی‌تون رو هم سرکوب کنید.

- به نظر من رابطه‌ی جنسی قبل از ازدواج هم می‌تونه تأثیر مثبت داشته باشه، هم منفی، و این کاملاً بستگی به شرایط و دیدگاه طرفین داره و بدون داشتن یه نگاه دقیق و عمیق نمیشه بهش پاسخ داد. ولی مسئله اینه که آیا من صرفاً به خاطر اینکه میل جنسی دارم، و کسی رو در کنارم دارم که دوستش دارم، حاضر می‌شم ازدواج بکنم در حالی که سنم مثلا 20-22 ساله و از ملزومات مهم ازدواج فقط شرط بلوغ سنی‌شو دارم؟ من که شخصا حاضر به همچین حماقتی نیستم.

- در مورد سرد شدن دوستتون، گرچه صحبتهای سامی به جای خودش درسته (به خصوص بخشی که به استرسهای دخترها اشاره کرد)، ولی من فکر می‌کنم این احساسات و رفتارها از جاهای دیگه هم آب می‌خوره. الآن دوست شما از رابطه هیچ خوشش نمی‌آد و به قول خودتون خیلی سخت ارضا می‌شه. هیچ وقت ازش پرسیدی چرا زیاد از این کار خوشش نمی‌آد؟ با خود رابطه جنسی مشکل داره یا با رفتار شما موقع رابطه یا ...؟ و آیا از خودت پرسیدی اگه ایشون (و یا حتی خود شما) مسئله‌ی رابطه جنسی قبل از ازدواج رو برای خودتون هضم نکرده باشید (و مسئله رو به شکل "به دست آوردن" یا "از دست دادن" چیزی ببینید) این روابط می‌تونه چقدر به دوستیتون ضربه بزنه؟ کمی بیشتر به اون دختر و خواسته‌هاش توجه کن. ممکنه واقعا از ته دل با این کار راحت نباشه و به خاطر ملاحظه‌ی تو و یا به قول خودت تحریک شدن این کارو بکنه. اگه دوست نداره رابطه داشته باشه نذار توی رودربایستی گیر کنه و خلاف میلش کاری بکنه.

یه توضیحات کلی هم هست که به نظرم بی‌فایده نیست:
تا جایی که می‌دونم، انسان تا حدودای 25 سالگی دارای ثبات شخصیتی چندانی نیست. به این معنی که شما الآن (توی سن 19 سالگی) یه عقاید، افکار، خواسته‌ها، ایده آلها و ... دارید، در حالی که شاید تا دو سه سال دیگه از هیچکدوم اونها خبری نباشه. دوستتون هم همینطور. واقعیت اینه که ما توی این سنین خیلی تغییر می‌کنیم و اگه از این منظر نگاه کنیم، کم شدن علاقه‌ی اول آشنایی (علاوه بر دلایل دیگه‌ای که داره، از جمله رابطه‌ی جنسی بدون آمادگی روانی قبلی) توجیه پیدا می‌کنه. میزان عشق و علاقه‌تون رو درک می‌کنم، اما مهم اینه که ما توی زندگی واقع‌بین باشیم. پس سعی کنید رفتار صحیح رو در شرایط فعلی خودتون پیدا کنید و با دوستتون در این موارد کاملاً روراست و صادق باشید. این جور مسائل با پنهان کاری و بروز ندادن (به خاطر ترس از بین رفتن علاقه) حل نمی‌شن.

دوست عزیز...  به نظر من این مسائل پیچیده تر از اونی هستند که بشه با مطرح کردنش توی تالار گفتگو کمک کاملی دریافت کنی. درسته که هر کس اینجا تجربیات و مطالعاتی داره (که مخصوص خودشه) و می‌تونه کمی بهت دید بده، اما هیچ دلیلی نداره که حرفهای ما پایه‌ی علمی درستی داشته باشه. آیا بهتر نیست این مسئله رو با یک یا چند روانشناس خوب که با صدها مورد مشابه برخورد داشتن مشورت کنی؟ اینطوری اطمینان بیشتری داری که مطابق  نظرات کسانی که سالهاست دغدغه و تجربه‌‌ی مسائل انسانی و اجتماعی (اونهم از نگاه علمی و عملی) دارن تصمیم گرفتی.

در نتیجه:
1- این مسئله شاید الآن مهمترین مسئله‌ی تو باشه. پس دست کمش نگیر و برای حلش تلاش حدی و اصولی بکن.
2- به حرفها و خواسته‌های دوستت توجه کن و مبادا بر خلاف میلش کاری بکنی. ممکنه از یک ابراز علاقه‌ی ساده‌ی تو، اینطور برداشت کنه که به اون مثل یه ابزار نگاه می‌کنی.
3- در مورد روابط جنسی حرفها و خواسته‌ها و علایقتون رو بدون سانسور بزنید و سعی کنید با خودتون روراست باشید.
4- این واقعیت رو همیشه در نظر داشته باش که رابطتون (با توجه به سن شما) می‌تونهبه ازدواج ختم بشه یا نشه. مهم اینه که همیشه به هم احترام بگذارید و برای هم انسانهای ارزشمندی باشید.
5- حرف‌های ما رو در حد نظر و عقیده ببین و نه بیشتر(حتی نظر خواهرانی که من هم مثل تو دوس دارم بیان و تجربیاتشون رو بگن). اگه به دنبال جواب مطمئن هستی، باید بگم جوابت فقط توی روانشناسی پیدا می‌شه. با یه روانشناس خوب و کارکشته صحبت کن، مطمئنم نتجه‌شو می‌بینی.