دو سال زندان به جرم ختنه دختري در سوئيس

خوش به حال بچه‌ها و زنها و کلاً آدمهایی که تو کشورهای غربی زندگی می‌کنن. چقدر از ما به انسانیت نزدیکترن! چقدر به شخصیت و حقوق انسانها (حتی اگه بچه باشن) اهمیت می‌دن!
ای کاش به خودمون بیایم. ببینیم چقدر توی زندگی خودمون حقوق دیگران رو ضایع کردیم. به زنها بی حرمتی و بی توجهی می‌کنیم، خیلی از حقوقشون رو پایمال می‌کنیم. بچه‌ها رو داخل آدم حساب نمی‌کنیم و هر رفتاری دوس داشتیم باهاشون انجام می‌دیم... به تاریخ و فرهنگی چسبیدیم که هیچ جای زندگی‌مون رو درست نکرده. ای کاش به خودمون بیایم و از اون بی‌دین های کافر، انسانیت و اخلاق رو  یاد بگیریم.

گزارشی از ختنه دختران، جنایتی سنتی كه تا قرن حاضر ادامه دارد
شاید تعجب كنید ختنه دختران این دیگر چیست ؟ این عمل یا همان ناقص‌سازی جنسی زنان (ختنه زنان) عملی است که طی آن بخشی از آلت تناسلی زنانه به خصوص ک لیتو ریس و لبهای آن بریده می‌شود. این عمل که میل جنسی در زنان را تا حد بسیار بالایی نابود می‌کند، سابقا در میان اعراب بسیار متداول بوده است، اما امروزه نیز توسط گروه‌هایی از اعراب، بخصوص در شمال آفریقا مرسوم است. ناقص‌سازی جنسی زنان نزد گروههای دفاع از حقوق بشر و فعالان جنبش زنان یکی از مصادیق خشونت علیه زنان تلقی می‌شود.
برای اطلاعات بیشتر واژه Female Circumcision را می توانید در اینترنت جستجو كنید و اطلاعات دقیقی درباره این جنایت باستانی یاد بگرید تصاویری كه در ادامه می آید ممكن است موجب ناراحتی شما شود پس خواهشا اگر زیر 16 سال هستید و یا یاد گرفتن این مطالب را مفید نمیدانید به این قسمت رجوع نكنید. در غیر این صورت ادامه را كلیك كنید








به گفته بنیاد جمعیت سازمان ملل این عمل حقوق اساسی زنان و دختران را نقض می‌کند و به سلامتی آنان صدمات جدی وارد می‌آورد. ۶ فوریه روز بین‌المللی علیه ناقص‌سازی جنسی زنان نامگذاری شده است.
بر اساس آمار، در موارد متعددی اين عمل که با دردی جانکاه همراه است، منجر به خونريزی، عفونت، ناباروری و حتی مرگ می‌شود.
این عمل موافقان و مخالفین خود را دارد. جوامع غربی صریحاً موضع خود را در این باره اعلام کرده‌اند و این عمل را غیرانسانی و قرون وسطایی می‌دانند. اما گروهی از اعراب مسلمان این کار را سنت پیغمبر اسلام میدانند و از آن دفاع می‌کنند.
به گفته مدیر بنیاد جمعیت سازمان ملل، تورایا احمد عبید، این بنیاد خواستار تعهد جدی‌تر دولت‌ها برای سرمایه‌گذاری و اجرای برنامه‌هایی جهت پیشگیری از این عمل است و تأیید می‌کند که بین ۱۲۰ تا ۱۴۰ میلیون زن در سراسر جهان، ناقص‌سازی جنسی شده‌اند و سه میلیون دختر هر ساله در معرض خطر آن قرار دارند.
70درصد زنان بندر كنگ هرمزگان ختنه مي شوند
دختران شهر بندر كنگ بعد از 40روزگي ختنه مي شوند. كه اين كار به خاطر ويژگيهاي هاي فرهنگي و سنتي اين شهر كاملاً موجه و منطقي جلوه داده مي شود و زناني كه از اين كار انتقاد كنند سنت شكن و سركش خوانده مي شوند. عمل ختنه در بندر كنگ”تيغ سنت و فرهنگ” خوانده مي شود و با روش هاي كاملاً غير بهداشتي و غير علمي و توسط قابله هاي محلي انجام مي شود.

با كلیك روی عكس ها انها رادر اندازه بزرگتر ببنید
توجه تصاویر زیر به شدت غیر انسانی هستند اگر نمی توانید نبینید و بخواندن مطالب بسنده كنید
african-female-circumcision-photos-97712d_jpg.jpg
african-female-circumcision-photos-97712j_jpg.jpg
lisa-after-circumcision-open_jpg.jpg
gif__circumcision_left_photo.jpg
lisa_after_circumcision_jpg.jpg

كانون زنان ايراني - ترانه بني يعقوب:
بندر كنگ يكي از شهر هاي كوچك استان هرمزگان در 5 كيلومتري بندر لنگه واقع شده است.
اين شهر 13هزار نفر جمعيت دارد و هنوز با بافتي سنتي قواعد سختگيرانه اي را عليه زنان اجرا مي كند.
عمل ختنه كه يكي از مصاديق بارز خشونت عليه زنان محسوب مي شود در اين شهر رواج دارد و بيش از 70درصد دختران اين شهر ختنه مي شوند.
يك فعال امور زنان بندر كنگ كه به دليل پايه محكم سنت ها و تابو بودن ابراز برخي از اين سنت ها نخواست نامش را بگويد. از “ختنه زنان” اين شهر به صورت وسيع خبر داد.
وي گفت: دختران شهر بندر كنگ بعد از 40روزگي ختنه مي شوند. كه اين امر بنا به پايه هاي فرهنگي و سنتي اين شهر امري كاملاً موجه و منطقي جلوه داده مي شود و زناني كه از اين كار انتقاد كنند سنت شكن و سركش خوانده مي شوند.
به گفته اين زن بومي بندر كنگ برخي از دختران اين شهر در سنين 4يا 5 سالگي ختنه مي شوند.
اين كار با روش هاي كاملاً غير بهداشتي و غير علمي و توسط قابله هاي محلي انجام مي شود.
عمل ختنه براي دختران اين سن بسيار عذاب آور است، زيرا آنها تمام مراحل مثله شدن را با چشمان خود مي بينند.
عمل ختنه در بندر كنگ با بريدن لبه هاي كليتورس و به وسيله ي تيغ ريش تراشي انجام مي شود.
اين آگاه محلي همچنين گفت: هرگونه اعتراض به اين عمل، سنت شكني و سرپيچي از قواعد تعبير مي شود. آنگونه كه برخي از دختران اين شهر نيز عمل ختنه را پذيرفته و در موجه جلوه دادن آن مي كوشند.
عمل ختنه در بندر كنگ”تيغ سنت و فرهنگ” خوانده مي شود.
برخي از مردم بندر كنگ ختنه شدن مادران و مادربزرگ هايشان را دليلي موجه براي اين كار عنوان مي كنند.
بيشتر اهالي بندر كنگ اهل تسنن هستند .گفته مي شود در بندر جاسك نيز اين عمل انجام مي شود.
ممانعت از ادامه تحصيل دختران توسط پسران خانواده، مرد سالاري شديد، جلوگيري از رفت و آمد آزاد زنان و دختران، تعدد زوجات و اهميت ندادن به تصميم هاي زنان در مرود مسائل مهم زندگي از ديگر مشكلات زنان بندر كنگ است.
عمل ختنه روي صد و سي ميليون زن و دختر در جهان انجام شده است و دست كم هر ساله دو ميليون دختر در معرض خطر قرباني شدن قرار دارند يعني روزي شش هزار دختر.
“اين كار معمولاً در شرايط كاملاً ابتدايي به وسيله قابله يا زني دهاتي انجام مي شود. از هيچ داروي بيهوشي براي اين كار استفاده نمي شود و دختران با هر ابزاري كه در دسترس باشند مانند تيغ ريش تراشي، چاقو، شيشه شكسته، سنگ نوك تيز و در بعضي مناطق با دندان بريده مي شوند…”
اين قسمتي از كتاب “گل صحرا” خاطرات واريس ديري زن افريقايي است كه در كودكي ختنه شده است.
وقتي چندي پيش اين كتاب را مي خواندم هرگز تصور نمي كردم در كشور من هم زناني تحت اين عمل وحشتناك قرار مي گيرند. امروز با فهميدن اينكه عمل ختنه در بعضي نقاط كشورم هم اتفاق مي افتد. چنان شوكه شده ام كه گويي هرگز انجام اين عمل رابراي زنان كشورم تصور نمي كردم.
امروز همان قدر از شنيدن اين عمل وحشيانه در كشورم متاثر و مغموم شدم كه چند ماه پيش هنگام خواندن خاطرات واريس ديري درباره مثله شدنش.
امروز با زني از اهالي بندر كنگ صحبت مي كردم. “بندر كنگ” يكي از شهرهاي كوچك استان هرمزگان ودر5 كيلومتري بندر لنگه است.
اين زن زيبا روي جنوبي با نجابت خاص زنان آن خطه از مسائل و مشكلات زنان برايم مي گفت. اينكه ا وو دوستانش به تازگي موفق به تاسيس يك ngo براي زنان بندر كنگ شده اند.
به قول خودش هدف اصلي شان از تاسيس اين نهاد غير دولتي فقط فراهم كردن زمينه اي براي حضور زنان در جامعه است.
او رو به من گفت: كلاسهاي خياطي، گلسازي و كارگاههاي آموزشي همه بهانه اند، بهانه اي براي حضور زنان در جامعه.
او از پدران، برادران و شوهران سخت گير بندر كنگ برايم گفت و اينكه آنها به بهانه هاي مختلف از رفت و آمد آزادانه همسران و خواهرانشان در شهر جلوگيري مي كنند و خواهران جوان خودرا نيز بدون هيچ دليلي از ادامه تحصيل محروم مي كنند.
اين دوست عزيز هنگام صحبت هايش ناگهان مكثي طولاني كرد و در سكوتي عجيب فرو رفت…. سكوتي كه انگار سالها طول كشيد وقتي با كنجكاوي دليل سكوتش را جويا شدم و او را تشويق به سخن گفتن كردم و خواستم تا مرا بيشتر در جريان مسائل و مشكلات زنان شهرش بگذارد.
با صدايي لرزان گفت:” مي داني خجالت مي كشم مساله اي را برايت بگويم”… و باز مكثي طولاني، ” مي داني، مهم ترين مشكل زنان شهرمن مرد سالاري، آزار و اذيت مردان يا ممانعت از ادامه تحصيل دختران نيست. زنان شهرم مشكل بزرگ تري دارند…. آنها هنوز ختنه مي شوند، من و ديگر زنان فعال شهرهم هرگز قادر به حل اين معضل نيستيم. ما توانستيم در اين شهر يك مدرسه دخترانه راهنمايي و يك انجمن شعر زنان تاسيس كنيم… اما چه فايده درباره اين عمل وحشتناك هيچ كاري نكرده ايم و نمي توانيم هم بكنيم.
عمل ختنه در برخي ديگر از كشورهاي جهان هم انجام مي شود مثلاً در سومالي اعتقاد عمومي بر اين است كه چيزهاي بدي ميان ران هاي دختران وجود دارد كه ناپاك و نجس است و بايد از ميان برداشته شود. جاي آنها دوخته شود و فقط اثر زخمي در محلي كه اندام هاي جنسي بوده اند باقي گذاشته شود. اما جزئيات واقعي اين آئين همواره براي زنان به صورت معما باقي مي ماند. “
نوزادان دختر بندر كنگ نيز پس از 40روزگي با تيغ ريش تراشي ختنه مي شوند. اگر خانواده اي در اين سن از عمل دخترش بگذرد، اين عمل در سن 4يا 5سالگي انجام مي شود. در اين عمل لبه هاي كلتيورس با تيغ بريده مي شود. تحمل اين كار براي دختران 4 يا 5 ساله به مراتب سخت تر از نوزادان است چرا كه آنها در تمام طول عمل شاهد مثله شدنشان هستند. كه اين مسئله در آينده برايشان عواقب روحي مخربي خواهد داشت.
از دخترك بومي بندر كنگ مي پرسم: هيچوقت انجمن شما در جهت تغيير اين نگرش ها گام برداشته است:” تو مردم شهر من را نمي شناسي آنها از ختنه به عنوان ” تيغ سنت و فرهنگ” نام مي برند.تيغي كه اگر بر بدن زني ننشيند، آن زن نا پاك و نجس خواهد بود. حتي حرف زدن در اين باره هم گناه محسوب مي شود.”
شايد به همين خاطر است كه از من قول مي گيرد در نوشته هايم هرگز نامي از او نياورم.
در بندر كنگ همچون ساير نقاطي كه اين سنت دست و پا گير و شوم اجرا مي شود. قابله هاي محلي در شرايط كاملاً غير بهداشتي و ابتدايي اين كار را انجام مي دهند. اين زنان اين عمل را مفيد و مجاز مي شمارند. سرپيچي از آن را بر نمي تابند.
گفته مي شود اين سنت توسط مردان هرمزگان و از طريق سفر آنان به كشورهاي ديگر همچون هند (كلكته) و سومالي به اين ديار راه يافته است.
دوست عزيزم در اين باره گفت: ” هنوز پير مرداني را در در شهر مي شناسم كه زن و بچه اي در سومالي يا كلكته دارند و گاهي به آنها هم سر مي زنند، ورود اين سنت لعنتي هم لابد از همانجا بوده است.”
اعتقاد عمومي در بندر كنگ اين است كه زنان موجوداتي شهوتران هستند وفقط با عمل ختنه مي توان شهوت را از آنها دور ساخت. زنان ختنه نشده در اين منطقه موجوداتي ناپاك و پليد متصور مي شوند.
واريس و دختران آفريقايي تنها دختران و زناني نيستند كه بي رحمانه مثله شده اند.” گل صحراهاي” زيادي در كشور مان هستند كه هنوز وحشيانه ختنه مي شوند. اما صدايشان به جايي نمي رسد پس وظيفه من و توست كه با اين سنت هاي غلط و بيرحمانه مبارزه كنيم…
داستان گل صحرا
گل صحرا داستان زندگي واريس دبري است، زني كه يك مدل بين المللي معروف و در عين حال سخنگوي حقوق زنان در آفريقاست.
واريس وقتي دوازده سال بيش تر نداشت، از زندگي كوچ نشيني صحرايي فرار كرد. چون پدرش در مقابل پنج شتر، ترتيب ازدواجش با مرد شصت ساله اي را داده بود او از صحراي سخت سومالي مي گذرد و به لندن جايي كه به وسيله عكاسي انگليسي كشف مي شود، سفر مي كند. اما با خود خاطرات ناگوار و درد و رنج واقعي سنتي كهن را به همراه مي برد: ” ختنه، وقتي كه او فقط پنج سال داشت، ختنه شده است.” بخش هاي اول اين كتاب به داستان فرار او از صحراي سومالي و دوران كودكي و زندگي كوچ نشيني اش به ويژه در نگهداري از حيوانات مي گذرد.
اما بخش بعدي اين كتاب كه عنوان “آغاز زنانگي” را دارد از تكان دهنده ترين بخش هاي اين كتاب است. و به موضوع ختنه شدن زنان در سومالي اختصاص دارد.
اعتقاد عمومي در سومالي اين است كه چيز هاي بدي ميان ران هاي دختران وجود دارد كه ناپاك و نجس است و بايد از ميان برداشته شود و جاي آنها دوخته شود و فقط اثر زخمي در محلي كه اندام هاي جنسي بوده اند باقي گذاشته شود اما جزئيات واقعي اين آئين همواره براي زنان به صورت معما باقي مي ماند وبراي دختران شرح داده نمي شود. در اين بخش از كتاب واريس از تجربه وحشتناك ختنه شدن خود مي گويد:” ديدم كه زن كولي، زني كه دهاتي بود براي اين كار آماده مي شود او با روسري رنگارنگي كه دورسرش بسته بود و لباس روشن كتاني، شبيه ديگر زنان پير سوماليايي بود به استثناي اين كه لبخندي بر لبش نبود و با خشكي و خشونت به من نگاه مي كرد او نگاهي مرده در چشمهايش بود. بعد كيفي قديمي را كه مثل فرش بافته شده بود زير و رو كرد. چشم هايم رويش خيره شده بود، چون مي خواستم بدانم با چه وسيله اي مرا خواهد بريد.
انتظار كاردي بزرگ داشتم اما به جاي آن كسي كه كتاني كوچكي از درون كيفش درآورد با انگشتان درازش ته كيسه را جستجو كرد و تيغي شكسته از آن بيرون آورد و زير و روي آن را آزمايش كرد.
حالا خورشيد اندكي بالا آمده بود. نور به قدر كافي وجود داشت و مي شد رنگ ها و نه جزئيات را تشخيص داد. با اين حال خون خشك شده را روي لبه دندانه دار تيغ مي ديدم. زن به آن تف كرد و بعد با لباسش پاكش كرد. وقتي او تيغ را تميز مي كرد. دنيا در برابرم تاريك شد، زيرا مادرم شالي را به عنوان چشم بند روي چشم هايم بست.
چيزي كه بعداً حس كردم اين بود كه گوشت اندام هاي جنسي ام بريده مي شدند.
در اينجا واريس مي گويد: وقتي كه گذشته را به ياد مي آورم واقعاً نمي توانم باور كنم چنين اتفاقي برايم افتاده باشد. مثل اين است كه درباره آدم ديگري حرف مي زنم به هيچ وجه نمي توانم تشريح كنم كه چه بر من گذشته است.
او در اين باره مي گويد: مانند اين است كه كسي گوشت ران تان را ورقه ورقه كند يا بازويتان را ببرد. فقط فرقش آن است كه اين قسمت حساس ترين بخش بدن شماست.
فصل هاي بعدي اين كتاب به سفر واريس به لندن و چگونگي كار و فعاليت او به ويژه زندگي حرفه اي اش به عنوان يك مانكن مي پردازد اما هميشه موضوع ختنه شدن همچون داغي بر پيشاني اش باقي ماند و در طول زندگي آزارش مي دهد و تبعات ناشي از آن همچون پريودهاي دردناك و سختي در ادرار كردن همواره آزارش مي دهد.
او وقتي خود را متفاوت با زنان غربي مي بيند بيشتر از مثله شدنش غمگين مي شود.
اما وي هر چه بيش تر پا به سن مي گذارد و با تجربه تر مي شود بيش تر مي فهمد كه تنها نيست و مشكلات جسماني يي كه از زمان ختنه شدنش گريبان گيرش شده است ميليون ها زن و دختر را در سراسر دنيا دچار خود كرده است آنهم به خاطر سنتي كه مبتني بر ناآگاهي است بيش تر زنان قاره آفريقا زندگي شان را با درد و رنج مي گذرانند. چه كسي به زناني كه نه پول دارند و نه قدرت كمك خواهد كرد. در اينجاست كه واريس تصميم مي گيرد به جاي دختراني كه صدايي ندارند حرف بزند.
از اين پس واريس درباره ختنه شدنش صحبت مي كند ابتدا به اين دليل كه اين موضوع او را عميقاً آزار داده است و علاوه برمشكلات جسمي هيچگاه نتوانسته است به لذت رابطه جنسي پي ببرد. و دليل ديگراينكه حالا به عنوان زني بالغ از كشورش مي تواند كاري بكند به جاي تمامي زنان كشورش كه سكوت كرده اند.
امروز واريس به عنوان سفير سازمان ملل در راه توقف ختنه زنان جهان فعاليت مي كند.
طبق برآورد سازمان ملل عمل ختنه روي صد و سي ميليون زن و دختر در جهان انجام شده است و دست كم هر ساله دو ميليون دختر در معرض خطر قرباني شدن قرار دارند يعني روزي شش هزار دختر.
اين كار معمولاً درشرايط كاملاً ابتدايي به وسيله قابله يا زني دهاتي انجام مي شود. از هيچ داروي بيهوشي استفاده نمي شود و دختران با هر ابزاري كه در دسترس باشد مانند تيغ ريش تراشي، چاقو، قيچي، شيشه شكسته، سنگ نوك تيز و در بعضي مناطق با دندان بريده مي شوند. مراحل عمل از نظر خشونت بر حسب موقعيت جغرافيايي و روال فرهنگ نوسان پيدا مي كند كم ترين صدمه اين است كه لبه كليتورس بريده مي شود تا براي تمام عمر مانع لذت جنسي زنان شوند.
واريس ديري اكنون با دكتر “نفيس صديق” مدير اجرايي صندوق جمعيت سازمان ملل كه از اولين زناني است كه مبارزه عليه ختنه را پيش گرفته همكاري دارد و به زودي به آفريقا بر مي گردد تا داستان زندگي خود را بازگو كند و با اين سنت دست و پا گير و بي معناي چهار هزار ساله فرهنگ آفريقايي مبارزه كند.
گل صحرا نوشته واريس ديري و كاتلن ميلر توسط شهلا فيلسوفي و خورشيد نجفي ترجمه و در سال 1383توسط نشر چشمه به چاپ رسيده است.
سالانه سه ميليون دختر آفريقايی ختنه می شوند
سالانه سه ميليون دختر در آفريقا و خاورميانه ختنه می شوند. تحقيقات نشان می دهد که ارتکاب به اين عمل غيرانسانی، سنتی مربوط به هزاران سال پيش است که کماکان رايج است. به گفته مارتا ساتوز پيز رئيس بخش تحقيقی کمک به افراد بی دفاع يونيسف، مبارزه با ختنه زنان يک عملکرد جدی است که بالاخره ثمر می بخشد. با افزايش دانش انسان ها می توان انديشه عمومی را عليه اين عمل تغيير داد. رشد فکری افراد، جامعه را به سلاح دانش و آگاهی مسلح می کند و قبح اين عمل مشخص می شود. در اين قبايل عقيده عمومی بر اين است که ختنه دختران يک عمل شايسته و مطابق سنت های قديم است که نشانگر زيبايی، عفت، قدرت ازدواج، آبروی اجتماعی و پاکدامنی هر دختر است. پس والدين برای نمايش پاکدامنی و آبروی خانوادگی خود علاقه مندند که اين عمل حتماً روی دخترانشان انجام شود. طبق آمار يونيسف، عمليات ختنه زنان و يا به عبارت ديگر نقص عضو زنان در ۱۸ کشور در مناطق آفريقا و خاورميانه انجام می شود و حدوداً ۱۳۰ ميليون دختر و زن قربانی اين سنت نادرست هستند. طبق آمارهای قبلی سالانه دو ميليون دختر مجبور به تحمل اين شکنجه بوده اند. ليکن به رغم اطلاع رسانی ها و مبارزات با اين عمل غيرانسانی، آمار جديد تعداد دختران محکوم به اين حماقت بشری را سالانه سه ميليون نفر گزارش کرده اند.
البته گزارشات اميدبخشی نيز در باب کم شدن آمار اين عمل در بعضی جوامع به ثبت رسيده است. به عنوان مثال يونيسف در مصر به اطلاع رسانی و فرهنگ سازی پرداخته است و با برگزاری همايش های عمومی و تبليغات عليه اين عمل مستبدانه در تغيير فرهنگ مردم تلاش بسياری کرده است. اين تلاش ها نيز تا حدی ثمر بخشيده و خوشبختانه فرهنگ و آگاهی کم کم به کشورهای همسايه مصر نيز سرايت کرده است.
کار فرهنگی که باعث تغيير افکار رهبران ملی و مذهبی مردم در اين مناطق می شود، باعث تغيير آرا و عقايد عمومی خواهد شد. پس مهمترين عمل آگاه کردن رهبران مردم در اين مناطق است. در مرحله بعد افرادی چون معلمان، کارگران، اطبا و… بايد اطلاع رسانی شوند تا به مرور پايه های اين عملکرد سنتی در اين گونه جوامع سست تر شود. ختنه زنان يکی از نگرانی های بزرگ جوامع بشری است، زيرا فقط مختص مناطق فوق الذکر نيست. زنان مهاجر و حتی تعداد زيادی از زنانی که در کشور های صنعتی زندگی می کنند از اين نقص عضو رنج می برند. البته در هر کشور درصد زنانی که ختنه می شوند و طرز ختنه شدن آنها متفاوت است. به علاوه بر اساس آمار، در موارد متعددی اين عمل که با دردی جانکاه همراه است، منجر به خونريزی، عفونت، ناباروری و حتی مرگ می شود. ولی متاسفانه زنان زيادی در سکوت با اين مصيبت کنار می آيند، زيرا آن را سهم طبيعی خود در زندگی می دانند.
تحقيقات نشان می دهد که ختنه زنان در برخی فرهنگ ها يک مشکل دامن گير و نشانه بارزی از خشونت عليه انسان ها است که زنان بخت برگشته مجبور به رويارويی با آن هستند. به گفته ريما صلاح معاون اجرايی يونيسف، والدين برای برخورداری از آبرو و احترام اجتماعی دختران خود را ختنه می کنند. زيرا باعث می شود که دختر تا زمان ازدواج دست نخورده باقی بماند و والدين از اين بابت نگرانی نداشته باشند.
خوشبختانه شواهد حاکی از اين است که در کشورهايی چون بنين، بورکينافاسو، آفريقای مرکزی، اريتره، اتيوپی، کنيا، نيجريه، تانزانيا و يمن تلاش های يونيسف تا حدی به ثمر نشسته است و ميزان شيوع اين عمل ضدانسانی کاهش پيدا کرده است. ليکن برای ريشه کن کردن ختنه زنان نياز به همکاری تنگاتنگ دولت ها، انجمن ها و سازمان های بين المللی هست. علاوه بر کشورهای آفريقايی و خاورميانه در کشورهای مهاجرپذيری چون استراليا، کانادا، نيوزلند، آمريکا و برخی کشورهای غرب اروپا نيز آمار بالايی از اين عمل غيرانسانی به دست آمده است که بايد برای مبارزه با آن دولت ها قوانين جزايی سختی وضع کنند. يونيسف برای مبارزه با ختنه زنان از تمام قدرت و نفوذ خود استفاده می کند و با صرف هزينه های گزاف سعی در ريشه کن کردن اين عمل ضدانسانی دارد ليکن بدون کمک دولت ها هيچ حرکتی امکان پذير نخواهد بود.
صلاح می گويد: ما می دانيم برای کشيدن خط بطلان بر روی اين جنايت هزاران ساله چه بايد کرد و به مبارزه با آن برخواسته ايم ولی برای نجات نسل های آتی از اين مخمصه به ياری فرد فرد افراد بشر نيازمنديم.
و هر روز مرگ دها نفر دیگر
مرگ یک دختر ۱۳ ساله مصری در عمل ختنه<end_title>


<st_story>
یک دختر سیزده ساله مصری در حین انجام عمل غیر قانونی ختنه جان سپرده است. این دومین مورد مرگ بر اثر ختنه در مصر طی دو ماه گذشته به شمار می رود.
این دختر ۱۳ ساله که کریمه رحیم مسعود نام داشت، از استان غربیه، در شمال مصر بود.
مرگ این دختر بر اثر عمل ختنه زمانی آشکار شد که پدر وی خواهان صدور گواهی فوت برای کریمه به علت مرگ طبیعی شد.
<end_story>گزارش ها حاکی از آن است که درمانگاهی که این دختر نوجوان در آن مورد عمل قرار گرفته بود، از سوی مقام های دولتی تعطیل شده و پزشک مسئول مورد بازخواست قرار گرفته است.
مرگ یک دختر نوجوان ۱۲ ساله در ماه ژوئن در حین عمل ختنه، موجب اعتراض های گسترده ای در این کشور شد و دولت رسما کلیه بیمارستان ها و مراکز پزشکی را از انجام عمل ختنه بر روی دختران، منع کرد.
سالانه تعداد زیادی دختر جوان در آفریقا و برخی از کشورهای جهان عرب ختنه می شوند.
با اینکه دولت مصر از سال ۱۹۹۷ میلادی این رویه را ممنوع اعلام کرد اما ختنه زنان کماکان در برخی نواحی این کشور ادامه دارد.
تا کنون بیش از میلیون ها زن در آفریقا و جهان عرب ختنه شده اند. در بسیاری از جوامع تصور می شود که ختنه زنان یک دستور مذهبی است و از این طریق پاکدامنی زنان محفوظ می ماند.
این در حالی است که مقام های روحانی ارشد مسلمان و مسیحی مصر بارها گفته اند که هیچ توجیه مذهبی برای این کار وجود ندارد.
دولت مصر اگر چه از سالها پیش، این رویه را منع کرده اما این سنت دیرینه، به نظر از ممنوعیت قانونی استوارتر است و بسیاری از زنان هنوز خواستار ختنه کردن دختر هایشان هستند.
یک گزارش یونیسف که در سال ۲۰۰۳ انتشار یافت، نشان داد که ۹۷ درصد زنان ازدواج کرده مصری، عمل ختنه را انجام داده اند. گزارش اخیر وزارت بهداشت و جمعیت مصر نیز خاطرنشان می کند که نیمی از دختران ده تا هجده سال مصری، ختنه شده اند.
منابع:
http://www.kanoonezanan.com/first.php?id=54
http://www.nocirc.org/symposia/first/hosken.html
http://www.wikipedia.org
http://www.bbc.co.uk/persian
<adcode>[LEFT ALIGN=CENTER]<google_ad_client> window.google_render_ad(); [/LEFT ALIGN]</adcode>