بیماری صرع و رابطه جنسی

با سلام
بنده دوستی دارم که از بیماری صرع رنج میبرد و مدت 6 سال هست که ازدواج کرده ولی هنوز صاحب فرزندی نشده اند مشکلی که برای این دوست من پیش آمده اینست که (البته تمام اطلاعاتی که من دارم از همسر ایشان هست که به همسر بنده گفته و من در اینجا ذکر میکنم و این دوست من بخاطر شرم حاضر نیست که به پزشک مراجعه کرده و مشکل خودش را بطور واضح و کلی  بگوید):
این دوست من از قرصهای کاربامازپیم البته اگر درست گفته باشم و پروپرانول10 استفاده میکند و میل جنسی ایشان خیلی ضعیف هست بطوری که همسرشان گفته اند شاید در ماه به یکبار هم نرسد اگر هم رابطه ای باشد از طرف همسرشان هست و نکته دیگر اینکه شاید خیلی عجیب باشد اینست که همسر دوست من هنوز باکره هست یعنی این دوست من هنوز نتوانسته نه اینکه نخواسته باشد بلکه نتوانسته پرده موجود را از بین ببرد و به هیچ وجه حاضر به مراجعه به پزشک نیست اگر هم نزد پزشک خود در رابطه با بیماری صرع خویش میرود چیزی نمیگویید خواستم بدانم باید برای مشکل ایشان چه باید کرد آیا از دست اطرافیان کاری بر می آید ضمن اینکه ایشان حدود 40 روز یکبار دچار سردرد های شدیدی میشوند که تا 2 روز ادامه دارد .
ایشان 30 ساله و مدت 6 الی 7 سال هست که دارو مصرف میکنند
                   

                                                                                                   با تشکر

اغلب داروهای محرک جنسی و یا اصلاح اختلالات نعوظ بطور مستقیم و یا غیر مستقیم روی گشادی عروق خونی و فشار خون تاثیر دارند و با توجه به داروهای مصرفی دوستتون و بیماری ایشون ، استفاده خودسرانه از این داروها ابدا جایز نیست

تنها راه پیش روی ایشون مراجعه به اورولوژیست و البته دادن شرح حال کامل است ( ناتوانی جنسی و بیماری صرع و داروهایی که مصرف می کنند )
بهرحال شما و همسرشون و سایرنزدیکانشون به هرزبانی که به مشی دونید به ایشون بر نمی خوره و جبهه نمی گیرن ، بهتره ایشون رو به مراجعه به پزشک ترقیب کنند و ایشون هم باید بدونن که با پیگیری این مشکل به خودشون و زندگیشون خیلی لطف کرده اند چون مشکلات جنسی در رابطه زناشویی به هیچوجه قابل اغماض نیست و اگر تا امروز هم زندگی زناشوییشون رو تحت تاثیر قرار نداده باشه ، دیر یا زود این اتفاق می افته و گاهی غیرقابل بازگشت و جبرانه

با تشکر از شما آقا28 SAMI
حرف شما درست و قابل تامل ولی طبق چیزی که بنده عرض کردم اولا که خانواده ایشان چه خانواده خود و چه همسرشان از این مسیله  اطلاعی ندارند و تنها ارتباط من از طریق همسرم هست که با ایشان در ارتباط هست البته ایشان اخلاقهای بخصوصی دارند که حتی اگر هم بفهمند که ما از موضوع اطلاعی داریم چه  شود....
حال اگر خانواده ها بفهمند که دیگر هیچ این کاری هم که ما میکنیم بیشتر حالت دلسوزی به همسر دوستم میباشد  که میدانم درست نیست اما حل این مشکل پس از چند سال آیا امکان پذیر هست ضمن اینکه ایشان اصلا قبول ندارند که مشکل از ایشان هست و بطوری فکر کنم که خود را دارد گول میزند
لطفا اگر پیشنهاد دیگری دارید خواهشمندم بفرمایید تا حد اقل این زن را از این مخمصه نجات دهیم که جوانیش را بخاطر دوست ما هدر ندهد
با تشکر

خب الان چی کار می شه کرد ؟

ایشون قبول ندارند که مشکل از ایشونه
ایشون اگر بفهمند کسی مشکلش رو می دونه خون به پا می کنه
ایشون حاضر نیست برای اصلاح خودش یک قدم برداره
ایشون صرع داره
ایشون ...

انتظار دارید من به شما دارو معرفی کنم ؟ اونم وقتی ایشون صرع داره و دچار حمله هم میشه ! اگر ایشون به پزشک و مشاور مراجعه کنند مشکلشون رفع خواهد شد و الا خود بخود و فی البداهه هیچ معجزه ای در موردشون رخ نمیده

شاید تنها توصیه ای که بتونم بکنم اینه که از پزشک صرعشون کمک بگیرید و موضوع رو به ایشون بگید . تا ایشون بدون اینکه به این آقا بگن از اصل ماجرا باخبر هستند شاید بتونن بلاخره یک کارایی براشون بکنن . مثلا می تونن بگن : کسانی که صرع دارند معمولا کاهش میل جنسی و اختلال نعوظ رو هم تجربه می کنند ، شما هم این مشکل رو داری ؟ اگر داری مثلا فلان دارو رو مصرف کن یا معرفیش کنن به متخصص دیگری ...
اینجوری شاید بپذیره ،

بذار نظرشخصیم رو بگم
یا ایشون به هرطریقی متوجه می شوند که باید برای زندگی خودشونم شده اقدامی بکنند و سعی کنند مشکل رو رفع کنند یا یکروزی چشمشون رو باز می کنن می بینن زندگیشون از دست رفته ، این واقعیت تلخیست که اجتناب ناپذیر است