MRI چيست؟

تصويربرداري با تقويت مغناطيسي   (Magnetic Resonance Imaging (MRI
• کاربرد : اين فن آوري که پيش تر تقويت مغناطيسي هسته اي (‌  NMR )
Nuclear Magnetic Resonance ناميده مي شد از دو جزء اصلي تشکيل شده است .
جزء اول، امواج راديويي تحت کنترل رايانه وجزء دوم، ميدانهاي مغناطيسي هستند که ۲۵ هزار بار قويتر از ميدان مغناطيسي زمين مي باشند . دستگاه  MRI با ايجاد يک ميدان مغناطيسي پرقدرت، هسته دسته اي از اتمها را که داراي بار مثبت نيز مي باشند در يک جهت آرايش مي دهد . سپس بوسيله ارسال امواج راديويي بطور موقت اين آرايش را از بين برده و با اندازه گيري ميزان انرژي آزاد شده ناشي از آرايش دوباره هسته اتمها مي توان نحوه توزيع اتمهاي هيدروژن يا بطور دقيقتر پروتونهاي  هيدروژن فراوان موجود در بدن را ارزيابي کرد . سپس اين اندازه گيريها توسط رايانه به تصاوير سه بعدي از بافتهاي بدن تبديل مي گردد . اين فن آوري در بررسي سر ،‌سيستم عصبي مرکزي و ستون مهره ها بيشترين کاربرد را داراست . اگر چه قادر به بررسي تومورها ، سکته ها ،‌بيماريهاي تخريبي ، التهاب ،‌عفونت و ناهنجاريهاي ديگر اعضا و بافت نرم نيز مي باشد .
• آمادگي : به آمادگي خاصي نياز نيست . ممکن است افراديکه نسبت به محيط بسته دچار ترس مرضي هستند قبل از تصويربرداري به داروي آرام بخش نياز داشته باشند يا گوشيهاي مخصوصي که موسيقي ملايمي پخش مي کنند بر سر بگذارند البته در صورتيکه سر بيمار نياز به تصويربرداري نداشته باشد .
• زمان : تصويربرداري از هر نما ۵ دقيقه طول مي کشد و معمولا نماهاي متعددي مورد نياز ميباشد.
• اقدامات لازم : بيمار بر روي يک تخت که درون محفظه مغناطيسي بزرگ استوانه اي شکلي است قرار مي گيرد و در طي ۵ دقيقه ، هسته  اتمهاي هيدروژن بدن بوسيله امواج راديويي برانگيخته مي شوند . وقتيکه ارسال اين امواج متوقف مي شود هسته اتمها به حال عادي برگشته که باعث ايجاد سيگنالهاي راديويي مي گردد . اين سيگنالها بوسيله گيرنده اي دريافت و براي پردازش به رايانه دستگاه ارسال مي شوند . اگر چه معمولاً بيمار هيچ احساس خاصي را تجربه نمي کند ممکن است صداهاي بلندي را که ناشي از تأثير ميدانهاي مغناطسيي بر قطعات فلزي محيط مي باشد بشنود و بعضي هم ممکن است لکه هايي نوراني را ببينند .لازم بذکر است، انجام MRI يک اقدام سرپايي مي باشد .
• خطرات : ميدانهاي مغناطيسي به استثنا افراديکه داراي پروتزهاي فلزي آهني بويژه ضربانسازهاي قلبي مي باشند خطرات شناخته شده اي براي بيمار ندارند و ايمنتر از ديگر وسايل تشخيصي مي باشند که بيمار را در معرض پرتو X   يا راديواکتيويته قرار مي دهند . با اين وجود بعضي افراد در اين دستگاه ترس از محيط بسته را تجربه مي کنند .