• میل جنسی(libido) بطور چشمگیری در افراد مختلف مـتـفاوت میـباشد، حتـی در یك فرد بسته به شرایط درونی و بیرونی، میل جنسی متغیر میباشد.
• كـاهـش میـل جنـسی در زنان امری بسیار شایع و در مـردان امری نادر اسـت. (حـتـی غـالب مـردانی كــه از اختلال نعوظ رنج میبرند نیز میل جنسی خود را از دست نمیدهند.)
•هورمون جنسی مردانه ی تستوسترون نقش فراوانی بروی میل جنسی در هر دو جنس مرد و زن ایفا میكند.
• برخلاف تصور عام پس از یائسگی احتمال افزایش میل جنسی در زنان بیشتر است تا كاهش میل جنسی.
علل كاهش میل جنسی در مردان:
علل جسمی:
1-اعتیاد به الكل و یا مواد مخدر
2-كم خونی (نادر)
3-افزایش ترشح هورمون پرولاكتین از غده هیپوفیز.
4-چاقی (علت شایع)
5-مصرف برخی داروها (بویژه داروهای درمان مشكلات پروستات)
6-كاهش هورمون جنسی تستوسترون (نادر)
7-بیماریهای عمومی و مزمن نظیر دیابت.
علل روانی:
1-افسردگی.
2-استرس.
3-خستگی و كار زیاد.
4-اختلافات و مشكلات جدی با شریك زندگی.
5-گرایشات همجنس گرایانه.
6-ترس از عدم توانایی در ارضاء شریك جنسی.
7-استرس های محیطی از قبیل سروصدا و یا نورهای آزاردهنده.
علل كاهش میل جنسی در زنان:
علل جسمی:
1-كم خونی به علت از دست دادن آهن در هنگام عادات ماهانه و یا زایمان (شایع)
2-اعتیاد به الكل و یا مواد مخدر.
3-بیماریهای عمومی و مزمن نظیر دیابت.
4-پس از زایمان،طی بارداری و یا شیردهی به علت تغییرات شدید هورمونی.
5-مصرف برخی داروها از قبیل آرام بخش ها،ضد افسردگی ها،كاهنده فشار خون و ضد حاملگی.
6-افزایش ترشح هورمون پرولاكتین از غده هیپوفیز.
علل روانی:
1-افسردگی.
2-استرس.
3-خستگی و یا كار زیاد.
4-اضطراب.
5-تجارب پیشین آزارهای جنسی و یا تجاوز جنسی.
6-گرایش به همجنسان خود.
7-اختلافات و مشكلات جدی با شریك زندگی.
8-شرایط زندگی دشوار(زندگی كردن در یك منزل مشترك یا والدین خود و یا والدین شریك زندگی)
9-استرس های محیطی از قبیل سروصدا و یا نورهای آزاردهنده.
دلایل مشترك در مردان و زنان:
1-اضطراب عملكردی: چنانچه مردان در رابطه های گذشته انزال زودرس و یا اختلال در نعوظ و زنان رابطه جنسی دردناك و یا عدم رسیدن به ارگاسم را تجربه كرده باشند، از بیم تكرار آن ممكن است از رابطه جنسی امتناع ورزیده و یا از آن دلزده شوند.
2- افزایش آشنایی: عموما میل زوجین برای برقراری رابطه جنسی با یكدیگر با گذشت زمان كاهش می یابد.
3-سركوب كننده های میل جنسی: از قبیل تغییر در ظاهر فیزیكی (چاقی و یا لاغری)، بوی نامطبوع بدن، نامرتبی موها و لباس و عدم رسیدگی به بهداشت فردی.
4-فعالیت بدنی خیلی زیاد و یا خیلی اندك.
5-عدم آگاهی از دانش جنسی، خواسته ها و ترجیهات جنسی شریك زندگی.
6-تكراری شدن شیوه و وضعیت بدنی برقراری رابطه جنسی.
راهكارهای درمانی كاهش میل جنسی:
1-درمان برای هریك از اختلالات زمینه ای.
2-هورمون درمانی.
3-كنترل استرس.
4-مشاوره با كارشناسان مسایل زناشویی.
5-فراگرفتن مهارتهای گفتگو و برقراری ارتباط موثر با جنس مخالف.
6-رفع اختلافات و حل مشكلات، تنشها و رنجش ها.
7-افزایش صمیمت با شریك زندگی.
8-آموزش جنبه های مختلف رابطه جنسی.
9-در میان گذاشتن علایق جنسی و خیالپردازیهای جنسی.
10-رسیدگی به وضع ظاهری و بهداشت فردی.
11-ایجاد تنوع در نحوه و مكان برقراری رابطه جنسی بصورت دوره ای.
12-اجتناب از بی تحركی.
13-ایجاد اعتدال در كار و جنبه های دیگر زندگی.
• كـاهـش میـل جنـسی در زنان امری بسیار شایع و در مـردان امری نادر اسـت. (حـتـی غـالب مـردانی كــه از اختلال نعوظ رنج میبرند نیز میل جنسی خود را از دست نمیدهند.)
•هورمون جنسی مردانه ی تستوسترون نقش فراوانی بروی میل جنسی در هر دو جنس مرد و زن ایفا میكند.
• برخلاف تصور عام پس از یائسگی احتمال افزایش میل جنسی در زنان بیشتر است تا كاهش میل جنسی.
علل كاهش میل جنسی در مردان:
علل جسمی:
1-اعتیاد به الكل و یا مواد مخدر
2-كم خونی (نادر)
3-افزایش ترشح هورمون پرولاكتین از غده هیپوفیز.
4-چاقی (علت شایع)
5-مصرف برخی داروها (بویژه داروهای درمان مشكلات پروستات)
6-كاهش هورمون جنسی تستوسترون (نادر)
7-بیماریهای عمومی و مزمن نظیر دیابت.
علل روانی:
1-افسردگی.
2-استرس.
3-خستگی و كار زیاد.
4-اختلافات و مشكلات جدی با شریك زندگی.
5-گرایشات همجنس گرایانه.
6-ترس از عدم توانایی در ارضاء شریك جنسی.
7-استرس های محیطی از قبیل سروصدا و یا نورهای آزاردهنده.
علل كاهش میل جنسی در زنان:
علل جسمی:
1-كم خونی به علت از دست دادن آهن در هنگام عادات ماهانه و یا زایمان (شایع)
2-اعتیاد به الكل و یا مواد مخدر.
3-بیماریهای عمومی و مزمن نظیر دیابت.
4-پس از زایمان،طی بارداری و یا شیردهی به علت تغییرات شدید هورمونی.
5-مصرف برخی داروها از قبیل آرام بخش ها،ضد افسردگی ها،كاهنده فشار خون و ضد حاملگی.
6-افزایش ترشح هورمون پرولاكتین از غده هیپوفیز.
علل روانی:
1-افسردگی.
2-استرس.
3-خستگی و یا كار زیاد.
4-اضطراب.
5-تجارب پیشین آزارهای جنسی و یا تجاوز جنسی.
6-گرایش به همجنسان خود.
7-اختلافات و مشكلات جدی با شریك زندگی.
8-شرایط زندگی دشوار(زندگی كردن در یك منزل مشترك یا والدین خود و یا والدین شریك زندگی)
9-استرس های محیطی از قبیل سروصدا و یا نورهای آزاردهنده.
دلایل مشترك در مردان و زنان:
1-اضطراب عملكردی: چنانچه مردان در رابطه های گذشته انزال زودرس و یا اختلال در نعوظ و زنان رابطه جنسی دردناك و یا عدم رسیدن به ارگاسم را تجربه كرده باشند، از بیم تكرار آن ممكن است از رابطه جنسی امتناع ورزیده و یا از آن دلزده شوند.
2- افزایش آشنایی: عموما میل زوجین برای برقراری رابطه جنسی با یكدیگر با گذشت زمان كاهش می یابد.
3-سركوب كننده های میل جنسی: از قبیل تغییر در ظاهر فیزیكی (چاقی و یا لاغری)، بوی نامطبوع بدن، نامرتبی موها و لباس و عدم رسیدگی به بهداشت فردی.
4-فعالیت بدنی خیلی زیاد و یا خیلی اندك.
5-عدم آگاهی از دانش جنسی، خواسته ها و ترجیهات جنسی شریك زندگی.
6-تكراری شدن شیوه و وضعیت بدنی برقراری رابطه جنسی.
راهكارهای درمانی كاهش میل جنسی:
1-درمان برای هریك از اختلالات زمینه ای.
2-هورمون درمانی.
3-كنترل استرس.
4-مشاوره با كارشناسان مسایل زناشویی.
5-فراگرفتن مهارتهای گفتگو و برقراری ارتباط موثر با جنس مخالف.
6-رفع اختلافات و حل مشكلات، تنشها و رنجش ها.
7-افزایش صمیمت با شریك زندگی.
8-آموزش جنبه های مختلف رابطه جنسی.
9-در میان گذاشتن علایق جنسی و خیالپردازیهای جنسی.
10-رسیدگی به وضع ظاهری و بهداشت فردی.
11-ایجاد تنوع در نحوه و مكان برقراری رابطه جنسی بصورت دوره ای.
12-اجتناب از بی تحركی.
13-ایجاد اعتدال در كار و جنبه های دیگر زندگی.
منبع :
شرح موضوع