شرایط لازم برای بچه دار شدن چیست؟

سلام... چند روزی هست که احساس خوبی نسبت به بچه دار شدن دارم( یعنی سال آینده). اما همه مخصوصا مادرم میگویند زود است و حداقل  4 سال باید صبر کنی.... اما من دلیلی برای تاخیر در بارداری نمیبینم. چون نه مشکل مالی داریم نه مشکل مسکن...نه دعوا.... در ضمن پدرم خیلی آدم عمیق و دانایی هست و 60 سال سن دارد... دوست دارم فرزندم بیشترین استفاده از پدربزرگش را بکند اگر من دیر بچه دار بشم ممکن است خدای ناکرده....

میخواستم بپرسم شرایط لازم برای بچه دار شدن چی هست...
و اینکه با بچه دار شدن روابط زن و شوهر به هم میخورد و دیگه مثل قبل نخواهند بود؟ چون مادرم میگوید یک ذره با هم باشید و عشق و حالتون رو بکنید بعد....

من 23 سال دارم. یکسال هست که ازدواج کردم و همچنین تحت درمان پرولاکتین هستم... قرص ضد بارداری هم میخورم

سلام
جالبه بدوني كه من هم همين مسئله  رو دارم و مي خوام باردار بشم، من 4 ساله كه ازدواج كردم و تمام موقعيتي  كه شما گفتيد رو دارم ،فقط يه كم اضافه وزن دارم كه برام خيلي سخته لاغر بشم. شوهرم هم به اين مسئله گير داده كه اول لاغر شو بعد.
به نظر من روابط زن و شوهر بعد از بچه دار شدن به خودشون بر مي گرده كه هميشه اينو به ياد داشته باشن بچه هديه خداونده و ما وظيفمون فراهم كردن تربيت خوب و امكانات خوب باري اونه و اينكه اين ما هستيم كه هميشه در كنار هم مي مونيم و عشق همديگر رو درك مي كنيم و به همديگر در جهت كامل شدنمون كمك مي كنيم.

با سلام . دوست عزیز اگر در زندگی زناشویی و روابطتان مشکل و بحثی وجود ندارد و زندگی آرامی دارید دلیلی برای تأخیر نیست.معمولاً خانواده ها تأخیر را بعلت بودن مشکلات در روابط فرزندشان با همسرش پیشنهاد میکنند چون سالهای ابتدایی بعد از ازدواج معمولاً بحث و جدل زیاده و روحیه افراد برای پذیرش فرزند در این جمع کوچک آماده نیست . در صورتیکه آرامش بر زندگی شما حاکم است درنگ جایز نیست

سلام دوست عزیز
با توجه به شرح حالی که از خودت دادی ،به نظر نمیرسه که مشکل خاصی وجود داشته باشه.
فقط اگه همسرت هم مایله.چون بچه دار شدن خیلی خیلی همکاری همسر را میطلبه. چرا که یکی دو سال اول ،مخصوصاً برای پدر مادرهایی که بار اولشونه و بی تجربند ، خیلی سخته(در عین حال خیلی هم شیرینه).
در مورد خودتون هم شاید اوایلش یه کم روی روابطتتون تاثیر بگذاره .چون وقت شما کاملاً پر میشه .و در عین حال خیلی هم خسته هستید که در این مورد هم خودتون باید مواظب روابطتون باشید وهم همسرتون میتونه با محبت و همکاری ودرک شما به گرم کردن رابطه و نزدیک شدن به هم کمک کنه.(البته  این مال اوایلشه ها)
در هرحال بچه دار شدن سختی خودش را دارد. چه حالا چه 3-4 سال دیگه
و هر که طاووس خواهد جور هندوستان کشد.
ولی  شاید چند سال دیگه این شور و شوق و انرژی و حال وحوصله را نداشته باشی و به نظر من حالا که احساس میکنی آمادگیشو داری ، وقت خوبیه .

سلام رفیق
دوست عزیز بچه دار شدن شرایط خاص خودشو داره.....
1- وضعیت مالی........یعنی بتونید از روزی که نطفه بچه رو گذاشتید.....براش پس انداز کنید......تا سن 21 سالگی که کاملا مستقل میشه و بتونه با اون پول راه خودشو در اینده باز کنه
2- وضعیت روحی......یعنی بتونی بیخوابی شبانه و تب و لرز بچه و شستن لباسهاشو و خودشو و حمامشو وبوی بد و خوبشو تحمل کنی........هم خودت هم همسرت......صدای گریه و وق زدنشو بگیر تا دکتر بردن و واکسیناسیون .........مسئولیت کمی که نیست همه چیز
3- برنامه ریزی برای شکوفا کردن استعدادهاش........برنامه آموزشی........ورزشی......رقص.......فرهنگی.........حد اقل تا سن 18 سالگی که خودش تصمیم بگیره میخواد کجای این دنیا باشه.......
4- برنامه ریزی برای آموزشهای جنسی........نگو زوده که اگر حواست نباشه وقتی 5 سالش شد یک شب میاد حال تو و همسرتو تو حین کار میگیره و میپرسه مامان چرا بابا داره اذیتت میکنه.؟؟؟؟؟؟
5- امادگی برای سوالهای عجیب غریب کوچولو........
6- برنامه ریزی برای ایجاد محیط سالم.......در این جامعه الوده و پست چطور میتونی سلامت روحی و ذهنی و جسمی کودک خودتو تضمین کنی؟؟؟؟؟؟؟؟
7- میدونی ایراد ما کار ایرانیها چیه که نسل به این وارفتگی و شل و ول و ترسویی شدیم.....و جامعه ما به سمت عقب در حرکت........چون پدر و مادر های ما بدون برنامه ریزی و از سر تفریح و فقط به خاطر تغییر و تکامل خودشون بدون برنامه ریزی نسل زیاد کردند.........
تو میخوای مادر بشی...........به چه قیمتی....؟؟؟؟؟ ایا به این فکر کردی که در این جامعه که هر روز وحشی تر میشه....... و امکانات اموزشی مخرب تر........چی میتونه تضمین کنه فرزندت یک روز از به دنیا اومدن پشیمون نشه......؟
باید همیشه اکثریت رو سنجید........خوشبختی تو و خانوادت جدا........ولی به دنیا اومدن کودک تو جدای از این جامعه نیست.......
8- تو حتی باید لیست بازیهای فکری و جسمی کودکتو بدونی از همین حالا ........و هر چیز آشغالی براش نخری......
9- کشور ما بسیار الودس........هوا......اب.....میوه ها........یک سر به مراکز شیمی درمانی و پرتو درمانی بزن........ببین چند تا کوچولو بیمارن ..........چطور میخوای کودکتو از شر الودگی ایمن کنی......؟؟؟؟؟؟؟
===============================
من خیلی خیلی به کودکان علاقمند هستم..........بیشتر از اون چیزی که تصورشو کنی.......واسه همین روی سرنوشت اونها حساسم...........
اینکه اونها رشد کنن......وطن پرست و ایده ال باشند.......و برای وطن و هموطن خدمت کنن......
اینکه خواهان صلح و عشق باشند نه تروریسم و فحشا و عیاشی و بی دینی
ولی این روزا فرهنگ تربیتی عوض شده...........به کودکان یاد میدن که غریبه بهتر از هم وطن......که هم وطن کلاه بردار........تلویزیون برادر کشی بهش یاد میده و خیانت....پدر و مادر براحتی پرده های حیا و احترامو جلوش پاره میکنن.......
فیلمهای پورنو و ماهواره بدون آموزش براحتی در خانه ها جاگزین شده........
حالا حتی اگر تو همه چیز رو کنترل کنی.........میتونی بچتو از سیر بلوتوس گوشی پسر و دختر همسایه.......یا افکار شیطانی همکلاسیش حفظ کنی؟؟؟؟؟؟؟؟
===================
بچه دار شدن اونم تو این جامعه فاجعه است........
یکم بیشتر روی این مسئله دقیق شو........عشقی کار نکن........
تو که یک سال ازدواج کردی.........برو سفر..........با همسرت برو دور دنیا رو بگرد.....
برو مردم جاهای دیگه رو ببین.......
ببین اونا چطور بچه بزرگ میکنن.......؟
برو ایرانو بگرد...........
برو ببین مردم تو چه فقر فکری دست و پا میزنن........
برو خوشیهاشونو و بدبختی هاشونو ببین...........
برو هم وطنهاتو ببین...........
از شهرهای بزرگ فاصله بگیر...........
و ببین محیط مناسب برای رشد فرزندت یک شهر کوچیک میتونه باشه یا خیر؟؟؟؟؟؟؟
برو کوه.........برو دشت............برو دریا..........
نعمتهای خداوند رو شکر بگو.......
از رابطه جنسی با همسرت نهایت لذت رو ببر.........
تنوع طلب باش...........و همسرتو و خودتو جوون کن........
بچه داری.........پیرت میکنه........
نگران پدرت نباش...........سنی که ندارند......120 سالگیشونو ببینی............چرا از همین حالا نفوس بد میزنی.........
گونه ای زندگی کن که وقتی 50 سالت شد بگی از جوونیت لذت بردی..........
نگی همه عمرتو به پای شوهر و بچه ریختی.............
اکثر زنان ایران زندگیشونو با این افسوسها به اتمام میرسونن.........
با برنامه زندگی کن.........
با برنامه
یک زن مقتدر باش نه یک زن خالی..........

سلام به همگی
من 3 ماهه که ازدواج کردم و 1ماه بعد از عروسیم ناخواسته باردار شدم.
الان که تو هفته 9 هستم از غصه و غم دارم منفجر میشم احساس میکنم خیلی زوده و من و شوهرم هنوز همدیگرو خوب نشناختیم و به هم فضای کافی برای با هم بودن ندادیم. احساس میکنم نمیتونم مادر خوبی باشم و به شدت افسرده شدم و همش به کورتاژ فکر میکنم.
دوست خوب فقط علاقه ی شدید قلبی برای بچه دار شدن کافی نیست من 28 سالمه شاید از نظر خیلی از دکترها سنم مناسب بارداری باشه اما وقتی به خودم فکر میکنم می بینم اصلا شرایطش رو ندارم و هنوز با خودم خیلی خیلی مشکل دارم
f_65 عزیز منهم با مادرت موافقم چون الان با تمام وجود این نیاز رو درک میکنم